Ειρήνη Προμπονά Με αφορμή την καταστροφική πυρκαγιά στην Σέριφο θα ήθελα να πω λίγα πράγματα.

Αξίζει να το διαβάσεις όλο

~Με αφορμή την καταστροφική πυρκαγιά στην Σέριφο θα ήθελα να πω λίγα πράγματα.

Ο λόγος ήταν ένα σχόλιο κάπου στα social. Δεν ήταν πως ειπώθηκε κάτι κακό, αλλά με προβλημάτισε.

Το σχόλιο έλεγε: "μα τι να κάψει η φωτιά, το νησί έχει μόνο βράχια".

Αλήθεια, τον βλέπετε τον τόπο μας όταν μας επισκέπτεστε; Τον νιώθετε, μπορείτε να μπείτε στη θέση μας;

Η ερώτηση δεν έχει σκοπό να προσβάλλει. ~Με αφορμή την καταστροφική πυρκαγιά στην Σέριφο θα ήθελα να πω λίγα πράγματα.

Ο λόγος ήταν ένα σχόλιο κάπου στα social. Δεν ήταν πως ειπώθηκε κάτι κακό, αλλά με προβλημάτισε.

Το σχόλιο έλεγε: "μα τι να κάψει η φωτιά, το νησί έχει μόνο βράχια".

Αλήθεια, τον βλέπετε τον τόπο μας όταν μας επισκέπτεστε; Τον νιώθετε, μπορείτε να μπείτε στη θέση μας;

Ειρήνη Προμπονά

Η ερώτηση δεν έχει σκοπό να προσβάλλει.

Οι Κυκλάδες δεν είμαστε ένας προνομιακός παράδεισος πως ίσως φαντάζεστε ή φαντάζονται οι κυβερνώντες και διαλαλούν οι ντόπιοι πραματευτάδες της.

Για εσάς το λεω για να μας καταλάβετε καλύτερα. Για τους άλλους που είναι υπεύθυνοι σε όποιο πόστο κι αν έχουν δεν έχει σημασία που το λέω γιατί η αναισθησία βαράει κόκκινο ή οι προτεραιότητες είναι άλλες.

Είμαστε τυχεροί που βρισκόμαστε σ' αυτά τα σπαρμένα βράχια του Αιγαίου, ναι.

Εσείς όμως δεν ζείτε εδώ όλο το χρόνο. Μας επισκέπτεστε. Εμείς ζούμε. Κι όλοι μιλούν για μια νησιωτικότητα που δεν καταλαβαίνουν.

Μπορεί πολλά να συμβούν, κάποια απ' αυτα στην ηπειρωτική χώρα δεν θα συμβούν το ίδιο εύκολα γιατί δεν μεσολαβεί θάλασσα.

Το πλοίο που δεν μπορεί να δέσει από τα 9 μποφόρ για να κατέβουν πυροσβέστες, ενώ το σύμπαν καίγεται.

Να έχετε 4 πυροσβέστες κι ένα όχημα, γιατί σιγά, πόση είναι η Σέριφος, παράδειγμα.

Το πλοίο να μην μπορεί να φύγει, ενώ κάποιος χαροπαλεύει και ελικόπτερο να μην βρίσκεται ή να μην μπορεί να πετάξει και το ΚΥ ή το ΓΝ να μην μπορεί να εξυπηρετήσει το περιστατικό (καλά αυτό συμβαίνει και αλλού πλέον).

Χρειαζόμαστε μια μικρή περιουσία για να φτάσουμε στην πρωτεύουσα όποτε κι αν ταξιδέψουμε και δεν έχουμε πρόσβαση στα πάντα, κάποια τα φτάνουμε διαδικτυακά και όχι πάντα δωρεάν.

Αυτά είναι τα πολύ βασικά χαρακτηριστικά.

Επιπλέον:

-Δεν είμαστε όλοι πλούσιοι από τον τουρισμό, οπότε δεν πειράζει., έχουμε λεφτά. Δεν είμαστε όλοι πάμπλουτοι επενδυτές, επιχειρηματίες που δε μας νοιάζει.

-Ζούμε με την αγωνία της άλωσης και της καταστροφής των τόπων μας από μια λαίλαπα που θα μας αλλάξει για πάντα. Κι αυτό είναι μια άνιση μάχη, γιατί δεν αντιλαμβανόμαστε όλοι αυτή τη μάχη με τον ίδιο τρόπο. Κάποιοι δεν την αντιλαμβάνονται καθόλου. Επίσης, δεν πολεμάμε όλοι το ίδιο, ούτε για τους ίδιους λόγους.

Οσοι πολεμάμε έχουμε δυο μέτωπα να αντιμετωπίσουμε: το εξωτερικό και το εσωτερικό.

Μην λησμονάτε, σας παρακαλώ, να μας βλέπετε ως αυτό που είμαστε. Βράχια και πέτρες. Ήλιος και θάλασσα. Βουνά και κάμποι. Φρύγανα και άνθη. Αμπέλια, ελιές, μνημεία, ιστορία, αγώνες, έγνοιες και φόβοι. Άνθρωποι που στέριωσαν εδώ κι έζησαν χρόνια και χρόνια. Δεν ήρθαμε χτες να λεηλατήσουμε και να φύγουμε.

Αναζητήστε και αναδείξτε την αυθεντικότητα των νησιών μας, όχι τη δηθενιά.

Μην λησμονάτε τους τόπους μας.

Είμαστε νησιά χειμώνα καλοκαίρι και τέτοια πρέπει να παραμείνουμε, φροντισμένα και ασφαλή, όχι πεδίο επενδυτικών πειραματισμών και κυβερνητικών ντιλς.

Αυτά.

Πηγή : 

Ειρήνη Προμπονά