Θανάσης Αθανασιάδης ..Ο φίλος μας ο ‘Ρόκι’

Νίκος Μουστάκας ο πρώτος εξ αριστερών 

Θυμάστε το δημοσιογράφο Θανάση Αθανασιάδη, που αποτελούσε έναν εκ των γνωστών παρουσιαστών δελτίων ειδήσεων στην τηλεόραση; 

Ο ίδιος πέρασε είκοσι χρόνια ενεργού δράσης στα media, έφυγε «επειδή επήλθε ο κορεσμός, ενώ παράλληλα αισθάνθηκε και σε μεγάλο βαθμό μία αχαριστία σε σχέση με όσο είχε προσφέρει έως τότε στο σταθμό τον οποίο εργαζόταν», όπως είχε δηλώσει ο άλλοτε ο παρουσιαστής των ΣΚΑΪ και Alpha

 Ο Αθανασιάδης επέλεξε να αλλάξει ρότα στη ζωή του, να ξεφύγει από τις κάμερες και το ρεπορτάζ και να μείνει μόνιμα πλέον στο νησί της Σέριφου. Εκεί δημιούργησε το δικό του ξενοδοχείο, το οποίο έχει το όνομα «Ρίζες». Μόνιμος κάτοικος του νησιού πλέον έχει ήδη μπει στην καρδιά των κατοίκων, ενώ η ενασχόλησή του με τις «Ρίζες» έχει ανοίξει καινούργιους ορίζοντες στην επαγγελματική του ζωή 

Στην πρόφατη πυρκαγια εγραψε ενα υπέροχο κειμενο για τον Νίκο Μουστάκα τον προιστάμενο του πυροσβεστικού κλιμακίου του νησιού 

Ο φίλος μας ο ‘Ρόκι’.

 Κυριακή 30 Ιουνίου. Ώρα 8 το πρωί. Φορτωμένος με νερά και τυρόπιτες για όσους πάλεψαν όλη τη νύχτα, συναντώ στον δρόμο ένα σκουτεράκι με τους δύο από τους τέσσερις συνολικά πυροσβέστες του νησιού.

 - “Φάτε κάτι ρε παιδιά”. 

“Δεν θέλουμε τίποτα, ψάχνουμε τον Ρόκι στην ιχθυοκαλλιέργεια”. Ένα σκουτεράκι, σε έναν κακοτράχαλο χωματόδρομο με δύο… εποχούμενους πυροσβέστες. 

- “Αφήστε το ρημάδι, ανεβείτε στο αμάξι”. 

Σε 5’ λεπτά φτάνουμε στην κατηφόρα της ιχθυοκαλλιέργειας. Η φωτιά καίει ακόμη. Ο Ρόκι ανεβαίνει μόνος του με το πυροσβεστικό, προφανώς για να κάνει ότι έκανα εγώ λίγο πριν. Να τους επιβιβάσει στο αμάξι και να επιστρέψουν στη φωτιά. Ο φίλος μας ο Ρόκι.

 Κατάμαυρος από τις φλόγες. Χωρίς φωνή από τα ουρλιαχτά της νύχτας. Αλλά με μάτια που πέταγαν τις δικές τους φλόγες. Τις φλόγες της μάχης. Το επόμενο δευτερόλεπτο, έγινα μάρτυρας μιας πολύ συγκινητικής στιγμής. Οι νεαροί ένστολοι βγαίνουν από το αμάξι μου και από το ανοιχτό παράθυρο του πυροσβεστικού, σκύβουν, αγκαλιάζουν και φιλούν τον επικεφαλής τους. Μια δυνατή αγκαλιά που έβγαλε όλη την ένταση της νύχτας. Για την μάχη που έδωσαν. Για τον εφιάλτη που τέλειωσε. 

Μια αγκαλιά αναγνώρισης και ευγνωμοσύνης στον προϊστάμενο τους, που ρίχτηκε πρώτος στις φλόγες και που δεν έκανε βήμα πίσω. Οι τέσσερις πυροσβέστες που υπηρετούν στο νησί μας, μαζί με τα δικά μας παιδιά, τους εθελοντές και τους πυροσβέστες που ήρθαν από Αθήνα και Σύρο, έδωσαν μια μεγάλη μάχη για να σώσουν ό,τι μπορούσαν. Και οι μεγάλες μάχες, έχουν και μεγάλους νικητές. Ένας απ’ αυτούς τους είναι ο δικός μας άνθρωπος. 

Ο φίλος μας ο ‘Ρόκι’..

Πηγή : 

Θανάσης Αθανασιάδης