Πατέρα, ξεκίνησα έτσι γιατί πραγματικά δε θέλω να σε βρίσω! Τελειώνοντας δεν ξέρω αν θα τα έχω καταφέρει, αλλά σίγουρα για ό,τι γίνει είσαι κι εσύ υπεύθυνος. Μέσα μου να ξέρεις βρίζω κι εσένα και όλη τη σάπια γενιά σου που καταφέρνει, χωρίς μεγάλο κόπο είναι η αλήθεια, να κάνει σάπια και τη δική μου. Δε θέλω να σε βρίσω για την πολύχρονη απάθεια σου. Μου είναι αδιανόητο όμως να αντιληφθώ τον λόγο που δεν αντιδρούσες τόσα χρόνια σε όλα αυτά που γίνονταν γύρω σου. Τόσα σκάνδαλα, τόσα ψέμματα και τόση κοροϊδία από σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο, γιγαντώνονταν μέρα με τη μέρα χάρη στην ανοχή σου.
Δεν αντιτάχθηκες, παρά μόνο όταν όταν θίχτηκαν τα ατομικά σου συμφέροντα. Έκλεβες το κράτος μη μπορώντας να σκεφτείς ότι το κράτος είσαι εσύ ο ίδιος. Και τώρα διαμαρτύρεσαι χωρίς να αναλαμβάνεις τις ευθύνες που σου αναλογούν. Τώρα είναι αργά πατέρα. Δε θέλω να σε βρίσω για την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής. Δεν ξέρω αν είναι ελληνικό σπορ, αλλά είναι σίγουρα κάτι σιχαμένο και βαθιά αντιδημοκρατικό από μέρους σου. Πήγαινες με τα σημαιάκια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στις συγκεντρώσεις για να ακούσεις ψέμματα.
Όταν το καταλάβαινες απλά τους δικαιολογούσες. Και στις συζητήσεις σου τους υποστήριζες σαν τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό. Είσαι πασόκος και νεοδημοκράτης ακριβώς με την ίδια λογική που είσαι “γαύρος” ή “βάζελος”. Αλήθεια, δε σκέφτηκες ποτέ ότι το ποδόσφαιρο επηρεάζει μόνο ένα μικρό μέρος της ζωής σου, ενώ η πολιτική επηρεάζει άμεσα όλη σου τη ζωή; Τώρα είναι αργά πατέρα… Δε θέλω να σε βρίσω για την άνευ όρων υποταγή σου στην τηλεόραση και τις ορέξεις της. Το τηλεκοντρόλ είχε γίνει προέκταση του χεριού σου. Και τα λόγια των “σοφών” στο χαζοκούτι είχαν γίνει υποκατάστατο της κριτικής σου σκέψης. Έβλεπες ό,τι σαβούρα σου πέταγαν στα μούτρα και σαν να μην έφτανε αυτό έκανες την τηλεόραση τρόπο ζωής. Είχες από μία σε κάθε δωμάτιο του σπιτιού σου για να συνυπάρχετε σε κάθε φάση της ζωής σου.
Πίστευες ό,τι κι αν σου έλεγε η τηλεόραση. Χωρίς να ψαχτείς. Χωρίς να εξακριβώνεις. Την μετέτρεψες σε αυθεντία. Πάνω δεξιά στο τηλεκοντρόλ είναι το κουμπάκι που την κλείνει, το πρόσεξες ποτέ; Τώρα είναι αργά πατέρα… Δε θέλω να σε βρίσω για τις κάρτες και τα δάνεια που πήρες. Όλη η στέρηση των παιδικών σου χρόνων, γύρισε μπούμερανγκ όταν ήθελες να ξοδεύεις αδιάκοπα και αδιάκριτα προς τέρψιν της ματαιοδοξίας που σου δημιούργησαν. Δε χωράει στο μυαλό μου το γεγονός ότι πήρες δάνειο για να πας διακοπές. Μου φαίνεται αδιανόητο ότι ψώνιζες με πιστωτικές (δεν είχες μόνο μία).
Πατέρα αυτά πληρώνονται και μάλιστα με τόκο. Τώρα πατέρα φταίνε οι τράπεζες ε; Τώρα είναι αργά πατέρα… Δε θέλω να σε βρίσω για τη διαφθορά που συντηρούσες και κατέστησες την Ελλάδα ένα απέραντο πελατειακό σύστημα. Έδινες φακελάκια στους γιατρούς, πολλές φορές οικειοθελώς, για να “προσέξουν” λίγο καλύτερα τους δικούς σου. Λάδωσες την πολεοδομία για να βγάλεις την άδεια ανέγερσης λίγο πιο γρήγορα. Και μετά λάδωσες στη σχολή οδηγών για να πάρω το δίπλωμα. Έβαλες βύσμα για να μην πάω στρατό στον Έβρο και εγώ έβριζα αυτούς που έπαιρναν άγραφες άδειες εξαιτίας κάποιου βύσματος.
Τώρα μιλάς για διεφθαρμένους πολιτικούς; Εσύ τους ενθάρρυνες. Τώρα είναι αργά πατέρα… Πατέρα όλα αυτά είναι πταίσματα. Το γεγονός ότι κατέστρεψες τη χώρα που ετοίμαζες για μένα μπορώ να το περάσω στο ντούκου, αν ξέρω ότι έχω τη δυνατότητα να την αλλάξω. Το κακούργημα σου όμως είναι ότι δεν έχω αυτή δυνατότητα. Και ξέρεις γιατί; Γιατί έχεις δηλητηριάσει και τα παιδιά σου. Πήγαινε μια βόλτα στα πανεπιστήμια και θα καταλάβεις τι εννοώ. Δε σου είπα τίποτα για την παιδεία. Ο σημαντικότερος τομέας για την ανάπτυξη μιας υγιούς κοινωνίας είναι στα χέρια των καπηλευτών της δημοκρατίας.
Οι κομματικές παρατάξεις καταστρέφουν το πιο υγιές κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, τη νεολαία και ειδικότερα τους φοιτητές. Κατάφερες με την ανοχή σου κι ακόμα και με την συγκατάθεσή σου να διαλύσεις τη μοναδική λύση που υπήρχε στον ορίζοντα. Τώρα δεν έχεις το δικαίωμα να λες ότι η νεολαία είναι κοιμισμένη. Είσαι ο βασικός υπαίτιος για το λήθαργο στον οποίο βρίσκεται. Δε θα σε βρίσω τελικά. Αλλά θα μου επιτρέψεις να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να μη σου μοιάσω. Πράγμα δύσκολο, γιατί ήδη έχω αρχίσει να συμπεριφέρομαι σαν εσένα. Λύση δε βλέπω να υπάρχει αλλά όντας φύσει αισιόδοξος (συνήθως χωρίς λόγο) θα τελειώσω με έναν στίχο του αγαπημένου μου Σωκράτη Μάλαμα.
ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΘΥ ΣΚΟΤΑΔΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΥΓΗ
http://12tetragonika.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου