μαγνητίτης

O μαγνητίτης είναι ένα ορυκτό του σιδήρου, με έντονη μαγνητική έλξη. μαγνητίτης (Ορυκτ.).

 Ορυκτό του σιδήρου με χημικό τύπο Fe3Ο4. Ανήκει στην ομάδα των σπινελίων και κρυσταλλώνεται στο κυβικό σύστημα, με μορφή συνήθως οκταεδρική και ρομβοδωδεκαεδρική. Έχει μαύρο χρώμα με μεταλλική λάμψη, έλκεται από τον μαγνήτη και παρουσιάζει μαγνητισμό, συνήθως πολικό, όταν βρίσκεται υπό μορφή συσσωματωμάτων.

Ο μ. έχει σκληρότητα 5,5-6,5 στην κλίμακα MOS και πυκνότητα 5,2 gr/cm3. Η προέλευσή του μπορεί να είναι δι’ απευθείας κρυστάλλωσης του μάγματος, από μεταμόρφωση εξ επαφής και από εξαλλοίωση άλλων ορυκτών του σιδήρου. Είναι πολύ διαδεδομένος σε κοιτάσματα, συχνά αυτοτελή, ή βρίσκεται μέσα σε άμμους υπό μορφή εκλύτων κοκκίων (μαγνητίτιδα άμμος). Είναι από τα σημαντικότερα ορυκτά εξαγωγής του σιδήρου μαζί με τον αιματίτη, τον λειμονίτη και τον σιδηρίτη. 

Από τα πιο εκτεταμένα κοιτάσματά του, αξιοσημείωτα είναι της Σκανδιναβίας (ειδικότερα της Σουηδίας, της Κιρούνα και του Γκελιβάρε), της Ρωσίας, της Ρουμανίας και της Ιταλίας (Αόστα και Έλβα). Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετά αξιόλογα μεταλλεία μ. στη Σέριφο, στην Κύθνο, στην Ερμιόνη, στη Νάξο, στη Στρατονίκη της Χαλκιδικής και θεωρείται βέβαιο ότι υπάρχουν ενδιαφέροντα αποθέματα μ. και σε άλλα μέρη, τα οποία δεν έχουν ερευνηθεί ακόμα. 

 http://www.ygeiaonline.gr