Μερικά χιλιόμετρα νοτιότερα του Λαυρίου, η Σέριφος, ανταγωνίζεται σκληρά για την σπουδαιότητα των ορυκτών της. Η γένεση των ορυκτών στο νησί συνδέεται με τα σιδηρούχα και μικτά θειούχα μεταλλεύματα που φιλοξενούνται κυρίως σε μάρμαρα, ειδικά στην επαφή με τον γρανοδιορίτη. Οι ορυκτολογικές παραγενέσεις εντός των ανθρακικών σχηματισμών προφανώς συνδέονται με την προσφορά θερμότητας και μαγματικής προέλευσης ύλης (Si, Al, Fe, Mg) από τα υδροθερμικά ρευστά.
Από συλλεκτικό ενδιαφέρον, στην περιοχή τρία ορυκτά έχουν εξέχουσα θέση και αυτά είναι ο χαλαζίας της ποικιλίας «πράσιο», ο ανδραδίτης, της ομάδας του γρανάτη και ο ιλβαΐτης. Τα τρία αυτά ορυκτά της Σερίφου είναι παγκοσμίως γνωστά και αυτός ήταν ο λόγος που η περιοχή αποτελεί πλέον πόλο έλξης
. Στο άρθρο αυτό παρουσιάζεται το πρώτο από τα τρία αυτά ορυκτά. Το πράσιο (SiO2), όπως είναι ευρέως γνωστό, είναι ποικιλία του χαλαζία και εντοπίζεται σε κοιλότητες μέσα στο μάρμαρο. Οφείλει το όνομά του στο χρώμα του, αλλά και στη μορφή του, καθώς στην αρχαιότητα το παρομοίαζαν με το φυτό «πράσο». Έχει έντονο πράσινο χρώμα, το οποίο οφείλεται στη συμμετοχή μικροσκοπικών συμφύσεων άλλων ορυκτών όπως της ομάδας του χλωρίτη και ινώδους εδεβεργίτη (Ca,Fe[Si2O6]).
Έχει ιδιαίτερη λάμψη αλλά και διαφάνεια πολλές φορές. Ως προς τη μορφή παρουσιάζει επιμήκεις κρυστάλλους όπου στις καταλήξεις σχηματίζει μικροκρυσταλλικά συσσωματώματα και σπανίως ρομβόεδρα. Τα δείγματα πράσιου που έχουν ιδιαίτερο συλλεκτικό ενδιαφέρον αποτελούνται από πολλούς κρυστάλλους οι οποίοι επικάθονται πάνω σε «μάτριξ» εδεβεργίτη, ενώ όταν συμμετέχει και ο αιματίτης υπό μορφή σφαιριδίων, γνωστά ως «τριαντάφυλλα», το οπτικό αποτέλεσμα δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο. Στον κόσμο πολύ λίγες είναι οι περιοχές που έχει εντοπιστεί αυτό το ορυκτό, με το πράσιο όμως της Σερίφου να θεωρείται το κορυφαίο σε ποιότητα.
Αναρτήθηκε από S. Zaimis
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου