ΑΠΡΙΛΗΣ 1955
Ήμερα ,ακούνητα τα νερά. Ατλάζι το πέλαγος . Καφτερός ο ήλιος καθρεφτίζεται στο βυθό του κόρφου.
Λαμποκοπούν οι άσπρες πλάκες , καθώς η πέρκα όλο τσαχπινιά , τριγυρίζει τεμπέλικα στο νερένιο βοσκοτόπι με τις ασημένιες ανταύγειες . Μέρα χαρά Θεού. Λουσμένη απ΄το ανοιξιάτικο άρωμα που σου πλημμυρίζει τις αισθήσεις.
Κανένα ποδισιάρικο μέσα στην Αγιά-Ειρήνη , Σταμάτησε η φρενιασμένη συναυλία του μαϊστρου πάνω στα ξάρτια των καϊκιών.
Από μέρες έλυσαν κάβους κι έβαλαν ρότα για τα πόρτα του προορισμού τους. Μόνο οι χταποδάδες με τα μικροσκοπικά βαρκάκια τους , σκυμμένοι απ΄την πλώρη ψάχνουν με το γυαλί να βρουν τα «θαλάμια» των ερπετών του βυθού. Στο «μπουνάρι» δυο γυναίκες γεμίζοντας τα σταμνιά τους «κουσελεύουν» αμέριμνα ενώ πλάι στα βαλτονέρια του λειβαδιού , τα βατράχια τις μιμούνται στηδική τους γλώσσα.
Μια μικρή χωριατοπούλα , με σταρένιο πρόσωπο και εβένινο μαλί, κατηφόριζε λαχανιασμένα το μονοπάτι και μόλις ζύγωνε τον αμμουδερό γιαλό, πέταξε σβέλτα τ΄άγαρμπα λαστιχένια τσαρούχια και χώθηκε πάνω απ΄τα γόνατα στο διάφανο νερό. Περπατούσε με σκέρτσο και βιασύνη . Δυο χυτοί μηροί , έτσι καθώς με τα χέρια ανασήκωνε τη χοντρή φούστα , παιχνίδιζαν με το νερό και το φως.
Παπαρούνες στα μάγουλα. Άγουροι καρποί στους λαγώνες και τα στέρνα.Πρώιμοι χυμοί που χοχλακιάζουν μέσα στη μαγεία του ανοιξιάτικου μεσημεριού , πασχίζοντας να βρουν διέξοδο στην επαφή του γαλάζιου στοιχείου.
Αγία Ειρήνη δεκαετία 1960
Φωτογραφία Μάνθος Βαφέας
Ψήλωσε σε μια στιγμή απ΄το γυαλί το πρόσωπο ο λεβεντόκορμος ψαράς. Σαϊτιά σπίθισε η ματιά του στην όμορφη κοπέλα.
Φωτογραφία Μάνθος Βαφέας
Ψήλωσε σε μια στιγμή απ΄το γυαλί το πρόσωπο ο λεβεντόκορμος ψαράς. Σαϊτιά σπίθισε η ματιά του στην όμορφη κοπέλα.
Λίγο πιο πέρα μια φοραδίτσα χρεμέτισε χαρούμενα. Ανοιξιάτικη κοσμογονία.
Από το βιβλίο ΝΗΣΙΩΤΙΚΑ του Στάθη Ι. Μενεϊδη, έκδοση του Συνδέσμου Κυθνίων , ΑΘΗΝΑ, 1991
Πηγή :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου