Θυμός…

 

Ας έρθει όποιος καρεκλοκένταυρος νομίζει οτι μπορεί, να κάτσει για μια ώρα σε κάποια από τα σχολεία που διδάσκουμε κάποιοι

 

Να έρθει να δει νηστικούς μαθητές, μαστουρωμένους μαθητές, μαθητές χωρίς οικογένεια, μαθητές που δουλεύουν στα δεκαέξι τους μέχρι 7 το πρωί και μετά έρχονται για μάθημα, γονείς που δεν έχουν τα εισιτήρια για να έρθουν να δικαιολογήσουν απουσίες, άρρωστους συναδέλφους που δεν μπορούν να πάνε στον γιατρό επειδή δεν βγαίνουν οικονομικά, εξωσχολικούς που τους κυνηγάμε μόνοι μας με ρίσκο της σωματικής μας ακεραιότητας επειδή θέλουν να πουλάνε πρέζα μέσα στο προαύλιο, σαλταρισμένους συναδέλφους στα όρια της κατάθλιψης, συναδέλφους που δουλεύουν σαν τα σκυλιά και δεν ζητάνε τίποτα κι ας ξέρουν οτι του χρόνου δεν θα είναι στο σχολείο.

 

Ας έρθουν να δουν πόσα βάζουν οι συνάδελφοι από την τσέπη τους για να φέρνουν χαρτί για φωτοτυπίες, πως βάφουν τους τοίχους με δικά τους έξοδα για χρώματα και υλικά, πως ανώνυμα ανοίγουν κοινό ταμείο για να ταΐζουν ανήμπορους οικονομικά μαθητές, πως συντηρούν τα μηχανήματα του σχολείου, τις κλειδαριές, τα καζανάκια, τα φρεάτια, τα σπασμένα παράθυρα και τις χαλασμένες πόρτες και καρέκλες, πως αγοράζουν υλικά για τους μαθητές, όλα απο την τσέπη τους κι ας είναι μόνιμα άδεια

 

Ναι ξέρω, δεν είναι όλοι έτσι, αλλά πείτε μας ρε παλικάρια της εξουσίας, ΟΣΟΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, ΠΟΣΗ ΛΥΣΣΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΚΕΡΑΣΟΥΝ;

 

Ας έρθετε να δείτε τι ώρα φεύγουμε και τι ώρα πάμε, πως περνάμε, τι κάνουμε, τι καταφέρνουμε και πως τα βγάζουμε πέρα. Δεν το βλέπω όμως…

 

Ας έλθετε ρε αν τολμάτε, να ρωτήσετε τους μαθητές μας στην τελική

Κι ελάτε μετά να μας πείτε για μειώσεις μισθών και αυξήσεις ωραρίων

Αλλά να μας κοιτάτε στα μάτια ρε ξεφτίλες…

 

(Το ανέβασα ως “Σπύρος” σαν τσατισμένο σχόλιο εδώ αλλά για κάποιο λόγο, το εμφανίζει ως σχόλιο “Ανώνυμου”. Ας είναι. Δεν είναι η πατρότητα της λύσσας το θέμα. Σε ότι με αφορά, είναι η λύσσα αυτή καθ΄αυτή το θέμα. )

Υ.Γ.

Από την μεγάλη μου τσατίλα χθες βράδυ, ξέχασα μόνο να σημειώσω πως την ίδια λύσσα θα ήθελα να φιλοδωρήσω και όλους εκείνους που τσουβαλιάζουν ξεδιάντροπα και ακυρώνουν προσωπικότητες που καταθέτουν ψυχή κάθε ημέρα στα σχολεία της χώρας.
Ας μου τύχει ένας τέτοιος κατά πρόσωπο, να δει ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ και τι σημαίνει “αναξιοπρεπής συμπεριφορά δημοσίου υπαλλήλου”

Και που ΄στε ρε καλοθελητές· και σήμερα στο σχολείο ήμασταν και αύριο εκεί θα είμαστε και δουλεύαμε, για να συμμαζέψουμε το χάος επειδή δεν προλαβαίνουμε ούτε να κατουρήσουμε όταν έχουμε 500 και βάλε παιδιά γύρω μας.
 

Δεν θέλουμε μπράβο ρε, να μην μας σκοτίζετε θέλουμε και να μην μας σπρώχνετε στα άκρα
Και δεν είναι η αύξηση ωραρίου κατά δύο ώρες που με θυμώνει.
 

Σιγά τα ωά…

Έτσι κι αλλιώς, ούτε που ξέρω πόσες ώρες πια είμαι στο σχολείο ή δουλεύω για το σχολείο από το σπίτι.
Είναι που δεν ξέρετε την τύφλα σας για το τι γίνεται στα σχολεία και με τι αλχημείες και ακροβατικά καταφέρνουμε να τα κάνουμε να λειτουργήσουν

Παρ΄όλα αυτά όμως, έχετε “άποψη” και λόγω θέσης βγάζετε “πορίσματα”, κάνετε “προτάσεις” και νομοθετείτε “στα ξεκούδουνα” που λένε στο χωριό μου

Ευτυχώς που τουλάχιστον οι μαθητές μου, οι γονείς τους, οι φίλοι μου και αυτοί που με ενδιαφέρει η γνώμη τους, βλέπουν, ξέρουν και καταλαβαίνουν

Και σας στολίζουν σε κάθε ευκαιρία

Για εσάς καρφάκι δεν μου καίγεται

Ξεφτίλες…

ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ

Πηγή :