Γίγαντας με πήλινα πόδια

Τον Μάρτιο προέκυψαν 63.689 νέες θέσεις εργασίας. Ο αριθμός αυτός είναι ο καλύτερος που έχει καταγραφεί τα τελευταία 23 χρόνια. Όμως, οι κενές θέσεις δεν θέλουν να καλυφθούν!

Στον τουρισμό έχουν στηριχθεί πολλές από τις ελπίδες της ελληνικής Οικονομίας να διατηρήσει και φέτος θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Μόνο που όσο δεν ρυθμίζονται οι όροι εργασίας, όσο δεν τακτοποιούνται τα μισθολογικά ζητήματα, όσο παραμένει η εικόνα της εκμετάλλευσης και της ταλαιπωρίας, τόσο θα κινδυνεύει ο συγκεκριμένος «γίγαντας» να καταρρεύσει, από τα «πήλινα πόδια» που θα του έχει φορέσει η Πολιτεία. Οι κενές θέσεις εργασίας είναι τόσο προφανείς, που πλέον δημιουργούν ξεκάθαρο πρόβλημα στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.Για παράδειγμα, το  γεγονός ότι τα πεντάστερα ξενοδοχεία, την περίοδο αιχμής (Ιούλιος – Αύγουστος) χρεώνουν τα δωμάτιά τους, κατά μέσο όρο με τιμές που ξεπερνούν τα 400 ευρώ την ημέρα, προφανώς δεν ενοχλεί. Τα ακριβά πορτοφόλια διαθέτουν και πληρώνουν, ούτε λόγος. Όμως θέλουν και τις ανάλογες υπηρεσίες. Όταν υπάρχουν ξενοδοχεία που αναγκάζονται να προσφέρουν υπηρεσίες καμαριέρας κάθε δύο μέρες, τότε μάλλον τα συγκεκριμένα «ακριβά πορτοφόλια» δεν θα μείνουν και τόσο ευχαριστημένα. Άρα, μάλλον θα το ξανασκεφτούν να ξαναπεράσουν από τα μέρη μας. Η συγκεκριμένη αποκάλυψη έγινε από τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στον κλάδο, Γιώργο Χότζογλου, με την επισήμανση ότι αν συνεχιστεί αυτός ο κατήφορος ποιότητας, τότε μάλλον θα είναι το τελευταίο καλοκαίρι που θα χαρούμε τα οφέλη του τουρισμού για την ελληνική Οικονομία.

Πριν σπεύσουν οι πάσης λογής ειδήμονες να μιλήσουν για «Κασσάνδρες», ας δουν τι γίνεται και στο πεδίο των μετακλητών και μετά ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους: Πέρσι η ζήτηση που υπήρχε ήταν για περίπου 9.000 θέσεις στον κλάδο του τουρισμού. Τελικά,  πραγματοποιήθηκαν μόλις 300 προσλήψεις! Φέτος, που η ζήτηση φτάνει στις 11.000 θέσεις, τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι θα προκύψουν σημαντικά περισσότερες προσλήψεις μετακλητών;

Είναι γεγονός ότι ο Τουρισμός αποτελεί ένα σημαντικότατο κομμάτι της ελληνικής οικονομίας. Δεν είναι τυχαίο ότι μόλις ξεκινά η θερινή τουριστική περίοδος, αυτόματα η αγορά εργασίας ανασαίνει. Τα στοιχεία του συστήματος Εργάνη δείχνουν ότι τον Μάρτιο προέκυψαν 63.689 νέες θέσεις εργασίας. Ο αριθμός αυτός είναι ο καλύτερος που έχει καταγραφεί τα τελευταία 23 χρόνια. Όμως, οι κενές θέσεις δεν θέλουν να καλυφθούν! Στις 53.000 τις τοποθετούν οι συνδικαλιστές και αν προσθέσουμε και την εστίαση, τότε ίσως υπερβούν τις 80.000 συνολικά. Πρόκειται για αριθμό που είναι πρακτικά αδύνατο να καλυφθεί από τις μετακλήσεις εργαζομένων από το εξωτερικό, όσο έγκαιρα και αν πραγματοποιηθούν φέτος.

Άρα, ο «κλήρος» πέφτει πάλι στους εναπομείναντες εργαζόμενους. Αυτοί θα δουλέψουν χωρίς ρεπό, αυτοί θα δουλέψουν υπερωρίες, αυτοί θα δώσουν το «κάτι παραπάνω» για να βγουν οι βάρδιες και να μείνουν ευχαριστημένοι οι πελάτες. Προφανώς και πρέπει να λάβουν και το ανάλογο αντίτιμο, που, ευτυχώς, κάποιοι εργοδότες είναι πρόθυμοι να το προσφέρουν.

Όμως, τα όρια αντοχής είναι δεδομένα και δεν αυξάνονται, όσο και αν αυξηθεί ο μισθός. Ο κίνδυνος εργατικών ατυχημάτων, ειδικά για λόγους υπερεργασίας είναι και πάλι ορατός. Τελικά, η ανθρώπινη ζωή που έχει τη μεγαλύτερη αξία, είναι εκείνη που συνθλίβεται εξαιτίας της ελλιπούς προσέγγισης και αντιμετώπισης του προβλήματος, από την πλευρά  της Πολιτείας.

Οι χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας δεν προέκυψαν ως δια μαγείας: Είναι αποτέλεσμα του δίχρονου λουκέτου της πανδημίας, που ανάγκασε χιλιάδες επαγγελματίες του κλάδου να ψάξουν και να βρουν αλλού δουλειά. Είναι αποτέλεσμα όμως και των παρατεταμένων προβληματικών συνθηκών εργασίας, που επί σειρά ετών ταλαιπωρούν χιλιάδες εργαζόμενους του κλάδου. Όταν στη «γειτονιά» μας υπάρχουν χώρες όπως η Κροατία, η Ισπανία, ακόμα και η Αυστρία, που προσφέρουν ισάξιες ή καλύτερες αμοιβές, με σαφώς πιο οριοθετημένες συνθήκες απασχόλησης, μην ψάχνουμε να βρούμε γιατί και φέτος θα μείνουν ακάλυπτες χιλιάδες θέσεις εργασίας στην Ελλάδα. Ο γίγαντας έχει πήλινα πόδια και, δυστυχώς, το γνωρίζει και ο ίδιος.

Πηγή : https://www.naftemporiki.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Μετάλλων Tόποι: Σταυροδρόμια Πολιτισμού στην Α. Μεσόγειο-Από την Κύπρο…στις Κυκλάδες [video]

Μια συνεργασία των νήσων Σίφνου, Σερίφου, Κύθνου και της Κοινότητας Ασγάτας, περιοχών εξέχουσας -αλλά ελάχιστα γνωστής έως σήμερα- τεχνολογικής κληρονομιάς με μεταλλευτικά-μεταλλουργικά κατάλοιπα ηλικίας άνω των 3500 ετών. Βασικός στόχος του προγράμματος που ολοκληρώθηκε πριν 3 χρόνια περίπου είναι η ανάδειξη αυτής της πανευρωπαϊκής σημασίας κληρονομιάς παράλληλα με την προώθηση νέων θεματικών μορφών τουρισμού, προσβλέποντας στη βιώσιμη ανάπτυξη και την αειφορία.

Διαβάστε περισσότερα για το πρόγραμμα ΕΔΩ

Από το πρόγραμμα αυτό προέκυψε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βίντεο, ένα οδοιπορικό από την Ασγάτα της Κύπρου μέχρι την Σίφνο, την Σέριφο και την Κύθνο, μια πολιτιστική διαδρομή με μοναδικά στοιχεία, μια οπτική διαφορετική για τον επισκέπτη που βλέπει μια άλλη πλευρά των νησιών από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα. Μια διαδρομή που στοχεύει στον τουρισμό, μέσα από την βιώσιμη ανάπτυξη ενδυναμώνοντας περαιτέρω την πολιτιστική κληρονομιά, υπερπηδώντας γεωγραφικά όρια και σύνορα.

Η Ζώζη Παπαδοπούλου, τμηματάρχης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων λέει χαρακτηριστικά στο μίνι ντοκιμαντέρ “Μετάλλων τόποι”: “Η ιδέα αυτή ξεκίνησε από την συνεργασία της Εφορείας Αρχαιοτήτων στις δυτικές Κυκλάδες με τον Γιάννη Μπασιάκο και το ερευνητικό κέντρο του “Δημόκριτου”. Στην συνεργασία αυτή οδηγηθήκαμε μετά από κάποια πολύ σημαντικά ευρήματα που προέκυψαν στα νησιά αυτά.

Όλα αυτά έδειξαν την μεγάλη σημασία που είχαν οι δυτικές Κυκλάδες στην Αρχαιομεταλλουργία και αυτό θελήσαμε να δείξουμε μέσα απ’ αυτή την έρευνα και στο ευρύ κοινό. Σιγά-Σιγά μέσω των προγραμμάτων αυτών αποκτούμε αφ’ ενός καλύτερη γνώση για την ίδια την παραγωγή στην αρχαιότητα, από την άλλη, τεκμηριωμένα πια, φέρνουμε στοιχεία στους επισκέπτες, ούτως ώστε να γνωρίσουν καλύτερα αυτούς τους τόπους, στο γιατί υπήρξαν τόσο σημαντικοί στην αρχαιότητα και ουσιαστικά να προτείνουμε έναν εναλλακτικό τρόπο τουρισμού και μια πραγματικά πιο βιώσιμη ανάπτυξη για τα νησιά μας τα οποία σήμερα κινδυνεύουν από καταστροφή μ’ αυτό που συμβαίνει.Οι Κυκλάδες, εμείς το βλέπουμε εδώ από την έντονη οικοδομική δραστηριότητα που αντιμετωπίζουμε μέσα σ’ αυτόν τον κυκεώνα υποθέσεων…πραγματικά, αν δεν υπάρξει και ένας διαφορετικός τρόπος επίσκεψης στα νησιά, κινδυνεύουν να αλλοτριωθούν πλήρως”.

Πηγή: Εφορία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, INTERREG V-A Ελλάδα-Κύπρος 2014-2020, archaiologia.gr

.

Διαβάστε Περισσότερα

Απεργία την 1η Μαΐου και εργασιακό θέατρο του παραλόγου

 Σέριφος Μέγα Λιβάδι  παραμένει επόκαιρο...Το λιτό μαρμάρινο Ηρώο, αφιερωμένο στους τέσσερις μεταλλωρύχους που έχασαν τη ζωή τους στην αιματηρή απεργία της 21ης Αυγούστου του 1916, προασπίζοντας το δικαίωμά τους για καλύτερες και ασφαλέστερες συνθήκες εργασίας.
Με σύγχρονο πύργο της Βαβέλ μοιάζει η αγορά εργασίας

Δημήτρης Κωστάκος

Με σύγχρονο πύργο της Βαβέλ μοιάζει η αγορά εργασίας, ενώ τα συνδικάτα προχωρούν σε απεργία και συλλαλητήρια την Μ. Τετάρτη 1η Μαΐου, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση έσπευσε να μεταφέρει την αργία της Πρωτομαγιάς στις 7 Μαΐου.

Η κινητοποίηση της Πρωτομαγιάς θα έχει τη μορφή Γενικής Απεργίας καθώς καλύπτει τους εργαζόμενους τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον Δημόσιο και ευρύτερο Δημόσιο τομέα. Στην Αθήνα, η συγκέντρωση της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και του Εργατικού Κέντρου Αθήνας θα πραγματοποιηθεί στις 11 το πρωί, στην πλατεία Κλαυθμώνος. Το ΠΑΜΕ,  καλεί στις 10:30 το πρωί, στο Σύνταγμα. Τα συνδικάτα, διεκδικούν την ουσιαστική αύξηση του εισοδήματος και την αποκατάσταση των εργασιακών δικαιωμάτων με την κλαδική σύμβαση εργασίας να είναι η μεγάλη απούσα στο μετά μνημονικό εργασιακό τοπίο.

Θέατρο παραλόγου

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το υπουργείο Εργασίας, μέσω του συστήματος  ΕΡΓΑΝΗ και έχουν αναλυθεί από την Τράπεζα της Ελλάδος, τουλάχιστον το 70% των μισθωτών είναι υποχρεωμένο να αποδεχθεί  ατομική σύμβαση εργασίας. Με αυτά τα δεδομένα, μόλις 740.000  εργαζόμενοι σε σύνολο 2.419.000 στον ιδιωτικό τομέα, καλύπτονται από κάποιας μορφής συλλογική σύμβαση.

Εντωμεταξύ, σε Αχίλλειο πτέρνα για τα εργασιακά δικαιώματα έχουν εξελιχθεί και οι επιχειρησιακές συμβάσεις. Το 2023, υπεγράφησαν 209 νέες επιχειρησιακές συμβάσεις, οι οποίες καλύπτουν περισσότερους από  137.000 μισθωτούς. 

Από αυτές, μόλις οι 59  προβλέπουν αυξήσεις μισθών, ενώ οι υπόλοιπες δεν περιλαμβάνουν καν μισθολογικές ρυθμίσεις!

«Κρυφτούλι» με τις τριετίες

Παράλληλα, όπως καταγγέλλει η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν εταιρίες οι οποίες με διάφορα προσχήματα, δεν εφαρμόζουν την σχετική διάταξη νόμου (ν.5053/23) και δεν χορηγούν τις μισθολογικές ωριμάνσεις λόγω προϋπηρεσίας (τριετίες) στους δικαιούχους.

Οι συνδικαλιστές, κάνουν λόγο για παράνομους όρους σε επιχειρησιακές συμβάσεις, όπου οι τριετίες ξεκινούν να προσμετρούνται από την εργασία στον κλάδο και όχι την χρονική περίοδο πριν από το 2012, ανεξάρτητα από τον εργοδότη. Συνέπεια αυτής της διαφορετικής ερμηνείας της διάταξης νόμους, είναι να καταβάλλονται τριετίες μικρότερες από εκείνες που θα έπρεπε.

Ταυτόχρονα, η ΟΙΥΕ επισημαίνει  ότι  εργοδότες εφαρμόζουν ακόμη  και εκβιαστικές πρακτικές, με «αυθαίρετες και αδικαιολόγητες απολύσεις εργαζομένων που είχαν εργασιακή προϋπηρεσία πριν από το 2012» και τώρα κατέθεσαν τα ένσημά τους για να λάβουν αυξήσεις. Σε άλλες εταιρίες, έχει διαπιστωθεί ότι επιλέγεται η λύση της τροποποίησης των ατομικών συμβάσεων εργασίας. 

Ως βασικός μισθός ορίζεται ο κατώτατος χωρίς τριετίες συν μια «πρόσθετη καταβολή», ως… οικειοθελή παροχή. 

Η ΟΙΥΕ, καταγγέλλει επίσης ότι υπάρχουν τροποποιήσεις συμβάσεων, στις οποίες προστίθεται ως όρος υποχρέωσης για τους εργαζόμενους, να μετακινούνται σε «διαθέσιμες» θέσεις εργασίας σε ολόκληρη τη χώρα, αλλιώς απολύονται.

Αυξήσεις, αλλά «δεν είναι αυτό που νομίζεις»

Την ίδια ώρα, σε αύξηση μισθών δηλώνουν ότι προτίθενται να προχωρήσουν επτά στις δέκα επιχειρήσεις εντός του τρέχοντος έτους, χαρακτηρίζοντας ωστόσο υπερβολικές τις απαιτήσεις των εργαζομένων! Οι εργαζόμενοι με τη σειρά τους, θεωρούν ως βασικότερη αιτία αποχώρησης από την εργασία, τις χαμηλές αποδοχές.

Μια στις δύο επιχειρήσεις δηλώνει ότι θα προχωρήσει σε νέες προσλήψεις. Το ζητούμενο είναι ποιος θα ανταποκριθεί. Οξύμωρο σχήμα αποτελεί το γεγονός ότι οι εργοδότες ζητούν εργαζόμενους, ενώ οι άνεργοι αγγίζουν το ένα εκατομμύριο, με το 50% να βρίσκονται μακροχρονίως εκτός αγοράς εργασίας. Και όχι τυχαία…

Τον φαύλο κύκλο της αγοράς εργασίας στη χώρα μας, αποτυπώνει έρευνα της εταιρείας Randstad, σύμφωνα με την οποία: βασικός στόχος των επιχειρήσεων για το 2024 είναι η προσέλκυση κορυφαίων ταλέντων και η διατήρηση της δέσμευσης των εργαζομένων.

Με αυτά τα δεδομένα:

-το 72% των επιχειρήσεων σχεδιάζει αύξηση των μισθών των εργαζομένων τους.

-το 53% των επιχειρήσεων προτίθεται να προχωρήσει σε νέες προσλήψεις. 

-το 25% των επιχειρήσεων υποστηρίζει τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης και σχεδιάζει να την επεκτείνει στη λειτουργία τους. 

Ωστόσο, ως βασικές προκλήσεις για τις επιχειρήσεις, θεωρούνται:

-οι υψηλές και μη ρεαλιστικές μισθολογικές προσδοκίες των εργαζομένων (63% των επιχειρήσεων)!

-η έλλειψη της απαραίτητης εργασιακής εμπειρίας στον εκάστοτε κλάδο εξειδίκευσης (53%) και 

-η έλλειψη του  κατάλληλου συνδυασμού δεξιοτήτων (41%). 

Μάλιστα, το 54% των εταιρειών δηλώνει ότι αντιμετωπίζει δυσκολίες στη διατήρηση της αφοσίωσης των εργαζομένων. 

Στον αντίποδα, εξετάζοντας τους λόγους αλλαγής εργασιακού περιβάλλοντος από τους εργαζόμενους, το 64% των εργαζομένων αποχωρεί από την τρέχουσα εργασία του, επειδή λαμβάνει καλύτερες μισθολογικές αποδοχές ή πιο ευνοϊκές συνθήκες εργασίας από άλλον εργοδότη και το 46% αναζητά περισσότερες ευκαιρίες επαγγελματικής εξέλιξης σε άλλο περιβάλλον. Παράλληλα, το 18% των εργαζομένων αποφασίζει να εγκαταλείψει την υπάρχουσα θέση εργασίας του, εξαιτίας του  μεγάλου όγκου εργασίας.

Πηγή : kosmodromio.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Ο «Καρυωτάκης» με γυρίσματα και στην Σύρο στην ΕΡΤ2

Η εξαιρετική σειρά, που αφηγείται τη ζωή και τη δράση του Κώστα Καρυωτάκη σε σκηνοθεσία Τάσου Ψαρρά, προβάλλεται ξανά στην ΕΡΤ2 κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:00 με διπλό επεισόδιο.

Δραματική βιογραφική σειρά εποχής του Τάσου Ψαρρά η οποία προέκυψε μετά από εννέα χρόνια αρχειακή έρευνα. Βιογραφία εποχής που άφησε το δικό αποτύπωμα στην ελληνική τηλεόραση. Τέσσερις χώρες και 3.000 ηθοποιοί.  Με τους Δημοσθένη Παπαδόπουλο στον ρόλο του Καρυωτάκη, και Μαρία Κίτσου στον ρόλο της Πολυδούρη.

Η εξαιρετική σειρά, που αφηγείται τη ζωή και τη δράση του Κώστα Καρυωτάκη σε σκηνοθεσία Τάσου Ψαρρά, προβάλλεται ξανά στην ΕΡΤ2 κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:00 με διπλό επεισόδιο.Έχοντας γυριστεί σε Καλαμάτα, Σύρο, Γαλαξίδι, Πρέβεζα, Αθήνα, Παρίσι, Βουκουρέστι, Βουλγαρία, η σειρά που προβλήθηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2009 παρουσιάζει τη ζωή του ποιητή Κώστα Καρυωτάκη (Δημοσθένης Παπαδόπουλος) από τα φοιτητικά χρόνια ως το θάνατό του, και τη σχέση του με την ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη (Μαρία Κίτσου)Εκτυλίσσεται μεταξύ των ετών 1916-1928 και αντανακλά σημαντικές κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις της εποχής, αναμοχλεύοντας ιστορικά γεγονότα όπως, ο Α΄ Παγκόσμιος πόλεμος, ο Εθνικός Διχασμός και η Μικρασιατική καταστροφή. Τα καφενεία, οι λογοτεχνικές συντροφιές, οι ποιητικοί διαγωνισμοί, οι οπερέτες, τα ρεσιτάλ μουσικής, οι βεγγέρες στα αστικά σπίτια, οι χοροί και τα βαλς, οι κοινωνικές συναναστροφές στον κήπο του Ζαππείου, και την ίδια στιγμή σιωπηλοί πρόσφυγες σε απόγνωση, εξαθλίωση, χαμαιτυπεία, πορνεία, καφέ αμάν και ρεμπέτικα τραγούδια, είναι ο περιβάλλων χώρος της μυθοπλασίας.

Πρωταγωνιστούν: Δημοσθένης Παπαδόπουλος, Μαρία Κίτσου, Γιώργος Αρμένης, Ανέστης Βλάχος, Γιώργος Μωρογιάννης, Γιώργος Μιχαλάκης, Γιάννης Θωμάς, Ηλίας Πετροπουλέας, Στέλιος Ιακωβίδης, Μαίρη Ιγγλέση, Εκάβη Ντούμα, Ναταλία Στυλιανού, Έμιλυ Κολιανδρή, Ηλίας Λογοθέτης, Μενέλαος Χαζαράκης

Σκηνοθεσία: Τάσος Ψαρράς

Παράλληλα μπορείτε να δείτε όλα τα επεισόδια στο ERTFLIX ΕΔΩ

Πηγή : https://www.syros-agenda.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Σέριφος Ιεροψάλτες του χθές και του σήμερα

Ο Γιώργος Μαγουλάς ειναι στην Μέση 

Παραδοσιακά τραγουδια της Σερίφου 

https://giannisserfanto.blogspot.com/2021/09/video.html

Η τέχνη είναι ένα μέσο για να δοξαστεί ο Θεός», Οι ψάλτες είναι οι, συνήθως, «δευτεραγωνιστές» της Θείας Λειτουργίας, ασκώντας την τέχνη τους με κίνητρο μόνο την αγάπη τους για αυτή. 

 Ειδικότερα, στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 5.500 ναοί, και περίπου 10.000 ιερείς. Ωστόσο, ένας κόσμος ολόκληρος βρίσκεται πίσω από τον ιερέα που λειτουργεί στον ναό. Ψάλτες, νεωκόροι και βοηθητικό προσωπικό, που εργάζονται περισσότερες ημέρες από ό,τι φαντάζεται ο πολίτης που δεν έχει εντρυφήσει στα της Εκκλησίας. 

 Οι ιεροψάλτες πηγαίνουν στην εκκλησία 286 φορές τον χρόνο, σε γιορτές και αργίες που εφημερεύουν μόνον οι γιατροί και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. 

Η παρανόηση συμβαίνει διότι δεν θυμόμαστε το εορτολόγιο. Οι ναοί λειτουργούν κανονικά για τον όρθρο και τον εσπερινό και για τα μυστήρια», οι αμοιβές είναι χαμηλές, οι περισσότεροι είναι συνταξιούχοι που το κάνουν για ένα… χαρτζιλίκι αυτη ειναι η εικονα για την Σέριφο 

 Απο όλους τους επίδοξους σημερινούς ιεροψάλτες που βοηθούν ο καθένας όπως μπορεί ένας απο τους πιο αξιόλογους ιεροψάλτες ειναι Ο Γιώργος Μαγουλάς διακονεί απο μικρός σε τουτο το πόστο εχει εξαιρετική φωνή και ειναι ο μεγάλος δευτεραγωνιστής των ημερών του Πάσχα στην Μητρόπολη του αγίου Αθανασίου 

 Εννοείται φωνή,έχει υπομονή και ταπεινό φρόνιμα. Επιπλέον, διάθεση για συνεχή μελέτη και επίγνωση του τι μαθαίνει και τι ερμηνεύει ναι πιστευω ότι κλίνει προς αυτην την κατέυθυνση . Δεν είναι τυχαίο που όσοι έχουν σπουδάσει βυζαντινή μουσική είναι καλά κουρδισμένοι Δεν γνωρίζω βέβαια αν Ο Γιώργης εχει σπουδάσει Βυζαντινή μουσική απο οτι ξέρω αυτοδίδακτος είναι Πάντως ο Γιώργης τα καταφέρνει πολύ καλά και στα παραδοσιακά τραγούδια της Σερίφου .

Επειδή τον Γιώργη τον ξέρω απο μικρό ανηκει στους ψάλτες της γενιάς μου και έτσι μπορώ να μιλήσω βιωματικά τον θυμάμαι απο μικρό λοιπόν στα ξωκλήσια να συμμετέχει αν και τότε ενα μεροκάματο ηταν και εφευγε τρέχοντας να προλάβει και το άλλο μεροκάματο .Μεγαλώνοντας αλλαξε και η φωνή του και η στάση του απεναντι σε αυτα εγινε πιο πνευματικός και ποιο ταπεινός αυτό που παρατηρώ είναι ότι ερμηνεύει αποδίδοντας σύμφωνα με τη βιωματική γνώση που προαπαιτείται και το ύφος που σε εμπνέει η ίδια η βυζαντινή μουσική να ψάλλεις και βεβαίως το Χριστοκεντρικό περιεχόμενο της . Γενικά, η έμπνευση αυτή – ως κινητήριος δύναμη – θεωρώ ότι υφίσταται και στο παραδοσιακό τραγούδι, κοινώς σε εμπνέει να εκφραστείς βιωματικά γιατι δεν μπορείς αλλιώς, αν δεν το ζήσεις δεν μπορείς να το ερμηνεύσεις. 

Δεν μπορείς να ψάλλεις το «Σημερον κρεμάται επί ξύλου» δίχως να έχεις ζήσει μέσα σου το Χριστοκεντρικό αυτό δράμα και μαρτύριο, δεν μπορείς να πεις ενα τραγούδι – ας πούμε το «Τζιβαέρι» – χωρίς να έχεις ενστερνιστεί τον πόνο και το παράπονο της μάνας, που έστειλε το παιδί της στη ξενιτιά και το χρεώνει στον εαυτό της… Θεωρώ, λοιπόν ότι το κοινό τους σημείο είναι η βιωματική τους προσέγγιση. 

Στη μια μεν περίπτωση εκφράζεσαι βιωματικά με «προσευχητικό» να μου επιτραπεί ο όρος τρόπο εξ ονόματος πολλών και στη δεύτερη περίπτωση του τραγουδιού εκφράζεσαι πάλι βιωματικά μεταφεροντας στον κόσμο την ιστορία, τον πολιτισμό, το ύφος, τη ντοπιολαλιά, τις συνήθειες γιατί οχι και τον πόνο που κρύβει ενα τραγούδι.

 Όμως, οφείλω να συμπληρώσω ότι στο παραδοσιακό τραγούδι απλά χρησιμοποιείς άλλα υλικά, άλλες τεχνικές ύφους και ερμηνείας, είναι σαφώς διαφορετικά τα κείμενα και διαφορετικά θα ψαλλεις και αλλιως θα τραγουδήσεις.

Η πίστη στη διαιώνιση του ανθρώπου ανήκει κυρίως τους καλλιτέχνες του νησιού . Γιατί μόνον αυτοί βασίζονται τόσο πολύ στη δύναμη της φαντασίας τους . Σήμερα, ωστόσο, ακόμη και εκείνων η πίστη στον εαυτό τους έχει καμφθεί. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει κατά πόσον η ψυχή είναι ικανή να αντισταθεί, όταν ενώ θέλει να ζήσει στο έπακρο τη στριμώχνουν σ’ έναν χώρο στενό για να περάσει εκεί τον καιρό της, με πολλές προφυλάξεις, καχύποπτη ακόμα και για ό,τι μέσα της ξυπνά, μερικές στιγμές, από μια νοσταλγία για το αύριο. Δεν γνωρίζουμε αν από την τέχνη θα ακουστεί και πάλι ένας αναστάσιμος τόνος. Η ανάσταση απέχει αρκετά από την ανάταση. Ας αρκεστούμε προς το παρόν στην τελευταία. Μπορούμε να πάρουμε ζωτική ενέργεια ακούγοντας ξανά τις μεγαλόπρεπες μελωδίες τις αφιερωμένες στο μοιρολόι της Παναγιάς ακουγωντας το Το Ω γλυκύ μου έαρ Το κατανυκτικό κείμενο του ύμνου αποδίδει τον πόνο της Παναγίας για τον επίγειο θάνατο του μοναδικού υιού της. Είναι ένα μοιρολόι, μεγάλο θρησκευτικό τραγούδι στην Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και στην Ακολουθία του Επιταφίου. Εξιστορεί την σταύρωση του Ιησού και εκφράζει τον πόνο της Αγίας του Μητέρας.Απο τον Γιώργη τον Μαγουλά 

Αν ταξιδέψουμε στο παρελθόν με την πένα του Θοδωρή Λιβάνιου Λαογράφου του νησιού μας θα γνωρίσουμε εναν άλλο  εξαιρετικό ιεροψάλτη πιο μεγάλου διαμετρήματος τον Νικόλαο Αντωνάκη Καμπανάκης 

Δυστυχώς δεν βρήκα καποια φωτο δεν πειράζει ας τον γνωρίσουμε 

Σέριφος- Σχέδιο του Φώτη Κόντογλου (1924)
Δημοσιεύτηκε στο άρθρο του Σίμου Μ. Συμεωνίδη "Σχολείο στη Σέριφο τον 17ο αι." - Περιοδικό "Κυκλαδικά Θέματα", τεύχος Γ'15 (1986)

Ο Πλωτάρχης εα Νικόλαος Αντωνάκης Καμπανάκης  απο την Σέριφο ενας απο τους καλύτερους ιεροψάλτες στην Ελλάδα 

Στις 12 Oκτωβρίου 2012, αποδήμησε εις κύριο στα Σελήνια της Σαλαμίνας όπου και ετάφη, ο Πλωτάρχης Nικόλαος Aπ. Aντωνάκης 94 ετών. O εκλιπών ήταν ένας από τους μεγαλύτερους και καλύτερους ιεροψάλτες που ανέδειξε η Eλλάδα στον 20ό αιώνα. Γεννήθηκε στη Σέριφο την 1-1-1918 από φτωχή οικογένεια. Ήταν το πρώτο παιδί της Σουλτάνας και του Aπόστολου Aντωνάκη (παραδοσιακού λαουτιέρη της Σερίφου). 

Mεγάλωσε στην απομακρυσμένη περιοχή του Σκλαβογιάννη και πήγαινε ξυπόλυτος κάθε πρωί στη Xώρα (2 ώρες δρόμο) για να μάθει γράμματα από τον αείμνηστο δάσκαλο Tσακιρίδη. Παράλληλα η βαθιά θρησκευόμενη μητέρα του όπως μας αφηγήθηκε, τον ώθησε να πάρει τα πρώτα μαθήματα ψαλτικής σε ηλικία 8 μόλις ετών, από τον ιερέα Παπά Aναστάση Eυγένιο που λειτουργούσε στο Mητροπολιτικό ναό του Aγίου Aθανασίου στη Xώρα της Σερίφου. 

Tο 1939 και ενώ υπηρετεί τη θητεία του στο τότε Bασιλικό Nαυτικό όπως μας τόνισε, έδωσε εξετάσεις και μονιμοποιήθηκε ως δίοπος διαχειριστής, όπου πέρασε 1ος ανάμεσα σε τετρακόσιους υποψήφιους! Tο 1942 παντρεύτηκε στη Σαλαμίνα τη Mαλακουτιανού Mαρία, με την οποία απέκτησε 2 κόρες, τη Σουλτάνα και τη Mάρθα. Παράλληλα, ασχολήθηκε με πάθος και κατάνυξη με την ψαλτική, τόσο στον Άγιο Nικόλαο του Nαυστάθμου, όσο και στο Mητροπολιτικό Nαό του Aγίου Mηνά της Σαλαμίνας. Eκεί διέκρινε τις δυνατότητες που είχε στην ψαλτική, ο μεγάλος δάσκαλος ιστορικός και λαογράφος Nικόλαος Σαλτάρης και τον δίδαξε Bυζαντινή μουσική. 

Eπειδή όμως οι ικανότητες του αείμνηστου πια N. Aντωνάκη ήταν τεράστιες, ενδιαφέρθηκε ο N. Σαλτάρης και έφερε στη Σαλαμίνα μεγάλους δασκάλους της Bυζαντινής μουσικής για να τον διδάξουν, όπως τους: Bλαχόπουλο, Σίρκα, Kαραμάνη, Γρηγοριάδη, αλλά και τον Θρασύβουλο Στανίτσα από τα Πατριαρχεία όπως μας αφηγήθηκε με υπερηφάνια! 

Διδαχθείς όλα τα παραπάνω, και αποδίδοντας κάθε είδους ψαλμό με την ιδιαίτερη φωνητική του ικανότητα, έγινε γνωστός σε όλη την Eλλάδα, για να φθάσει η χάρη του το 1969 στο Άγιον Όρος, όπου έψαλλε στο Πρωτάτο!!! Eκεί του πρότειναν και τον παρακάλεσαν να ψάλλει εκτός των άλλων και το: «Δύναμης» του Δειλαίους, το χερουβικό και τον... «Tρίτο του Φωκαέως»! Mάλιστα ο αείμνηστος Aντωνάκης, μου τόνισε με έμφαση: «Aυτή η ημέρα Θεόδωρε, είναι χαραγμένη τόσο βαθιά στη μνήμη μου, γιατί είχα την υψίστη τιμή να ψάλλω εις το Πρωτάτο του Aγίου Όρους και παρακλητικός».

 Ήταν τόση μεγάλη η φήμη του, που τον προσκαλούσαν συχνά να ψέλνει σε διάφορες μητροπόλεις. Xαρακτηριστική ήταν η αφήγησή του όταν τον προσκάλεσε στη Σύρο ένας μεγάλος ιεροψάλτης, ο Θεόφιλος Mπάιλας και συλλειτούργησαν, τόσο στον ιερό ναό του Aγίου Nικολάου, όσο και στη Mεταμόρφωση του Σωτήρος. Παράλληλα ήταν από τα ιδρυτικά μέλη στη χορωδία της Σαλαμίνας και αργότερα Διευθυντής της, αλλά και δημιουργός της χορωδίας του Nαυστάθμου (στην οποία υπήρξα μέλος της κι εγώ από το 1968 έως το 1971) όπου διετέλεσε επί δεκαετίες Διευθυντής και δάσκαλος.

 Aπό τον ιερό ναό του Aγίου Nικολάου στο Nαύσταθμο, είχε ψάλει σε πολλές ραδιοφωνικές και αργότερα τηλεοπτικές αναμεταδόσεις της θείας λειτουργίας από την τότε YENEΔ και ειδικότερα, κάθε M. Tρίτη για να ακουστεί το τροπάριο της Kασσιανής του Mαντζάρου, η οποία είναι στη φα ματζόρε γραμμένη και γι’ αυτό την προτιμούσε από εκείνη του Πολυκράτη, όπως μας είχε τονίσει με έμφαση. Yπήρξε όμως και αθλητής στο στίβο, στους δρόμους ταχύτητας, αλλά και στο άλμα εις μήκος με πολλές πρώτες νίκες στους παναυτικούς αγώνες. 

Yπήρξε βετεράνος του B' Παγκοσμίου Πολέμου. Aποστρατεύτηκε το 1972 με το βαθμό του Πλωτάρχη. H αναφορά μας στον αείμνηστο N. Aντωνάκη, ήταν επιβεβλημένη, καθώς υπήρξε εξέχουσα προσωπικότητα. Mάλιστα σε πρόσφατη συνομιλία που είχα με το Σεβασμιότατο Mητροπολίτη Δωρόθεο B' των Kυκλάδων, εξετάσαμε την περίπτωση να πραγματοποιήσουμε εκδήλωση στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Σέριφο προς τιμή του, για να ακουστούν και να προβληθούν αποσπάσματα από μοναδικές καταγραφές που έχω πραγματοποιήσει, τόσο από θρησκευτικές όσο και από λαογραφικές παραδόσεις. Θερμά συλλυπητήρια στις κόρες του και στον εγγονό του Nίκο που τόσο πολύ αγαπούσε. Aς είναι ελαφρύ το χώμα και αιωνία του η μνήμη.

Επικήδειος για τον Πλωτάρχη εα Νικόλαο Αντωνάκη Καμπανάκη  ΠΝ Από τον Θεόδωρο Γ. Λιβάνιο, Aνθυποπλοίαρχο εα Δημοτικό Σύμβουλο Eρευνητή – Λαογράφο και Πρόεδροτων Πολιτιστικών του Δήμου Σερίφου 

Πηγή : https://eaan.gr/-Εφημερίδα η Σέριφος   

Διαβάστε Περισσότερα

Νάξος: Ορθώνει …σιδερένιο τείχος απέναντι στην λειψυδρία

Οταν οι Αθηναίοι κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες, η Πυθία τους είχε πει ότι η λύση θα ήταν τα ξύλινα τείχη….

Σήμερα, η Νάξος έχει να αντιμετωπίσει για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση την λειψυδρία. Δεν χρειάστηκε να πάει στους Δελφούς για να πάρει απάντηση. Απαντάει με τα …σιδερένια τείχη, που δεν είναι άλλα από τα συστήματα μονάδων αφαλάτωσης.

Και λειτουργούν ως.. τείχη με βάση και την εικόνα που έχουν στη θέση καρνάγιο στη πόλη της Νάξου. Δίπλα δίπλα με την υπάρχουσα από προηγούμενη χρονιά σχηματίζουν ένα “σιδερένιο τείχος”. Θα δώσει τη λύση;

Ο Φώτης Μαυρομμάτης, ο αρμόδιος αντιδήμαρχος για την ύδρευση, το βράδυ της Τετάρτης (24/04) στο δημοτικό συμβούλιο και δη για την συνεδρίαση που αφορά τη λογοδοσία (απολογισμός) ήταν ξεκάθαρος “το βράδυ έρχεται ένα ακόμη σύστημα μονάδων αφαλάτωσης και έως τέλος Μαϊου περιμένουμε άλλες δύο που θα τοποθετηθούν στο χώρο του πάρκινγκ νότια του Δημαρχείου. Και έχουμε ακόμη επιλογές. Υπάρχει και το master plan για την ύδρευση που θα δώσει οριστική λύση στο πρόβλημα της ύδρευσης της Νάξου”

Πριν αλέκτορα φωνήσαι… είχαμε και τη πρώτη εικόνα.

Το απόγευμα της Παρασκευής, η δεύτερη μονάδα (σύστημα) αφαλάτωσης ήταν έτοιμη στη θέση καρνάγιο. Και πλέον οι δύο μονάδες προσφέρουν έκαστη 1.000 κυβικά μέτρα ημερησίως. Το ευχάριστο είναι ότι η αγορά τους έχει γίνει με ίδια χρήματα και όχι μέσω προγραμμάτων…Φτάνουν; φυσικά όχι. Αυτός είναι ο λόγος που έχει και συνέχεια.

Οπως αναφέραμε και νωρίτερα με βάση τις δηλώσεις του κου Μαυρομμάτη “αναμένονται τέλη Μαΐου, να τοποθετηθούν ακόμη δύο συστήματα αφαλάτωσης, κάτω από το Δημαρχείο, στο νότιο μέρος του πάρκινγκ.

Η προοπτική είναι να προσφέρουν συνολικά 2.600 κυβικά μέτρα ημερησίως (1.600 και 1.000).

Κάτι που σημαίνει ότι η Νάξος θα έχει σε ημερήσια βάση μέσω των αφαλατώσεων  3.600 κυβικά μέτρα ημερησίως, αριθμός που θεωρείται ικανοποιητικός από τη στιγμή που έχει βελτιωθεί μέσω των αλλαγών που γίνονται τόσο η ποιότητα νερού από τη λιμνοδεξαμενή των Εγγαρών όσο και η μείωση των διαρροών από τα … έξυπνα ρολόγια που τοποθοτούνται στο Δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων

Ααα και να μην ξεχνάμε ότι στο πρόγραμμα υπάρχει μία ακόμη αφαλάτωση (στα 600 κυβικά ημερησίως) στην Αγία Αννα. Πότε θα έρθει; Εξαρτάται από τις συνθήκες. Είναι όμως στο πρόγραμμα

Πηγή : https://naxospress.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Ο Σερφιώτης Καθηγητής Γιάννης Σπιλάνης για το μέλλον των Κυκλάδων video

Η σύντομη αυτή συνέντευξη πραγματοποιήθηκε σε ένα διάλειμμα της διημερίδας με τίτλο "Στρατηγικές μετάβασης προς ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης για την Πάρο και τις Κυκλάδες", που πραγματοποιήθηκε στις 13 Απριλίου 2024, στο νησί της Πάρου.

Ο Γιάννης Σπιλάνης είναι διευθυντής τόσο του Παρατηρητηρίου Βιώσιμου Τουρισμού Αιγαίου όσο και του Εργαστηρίου Τοπικής και Νησιωτικής Ανάπτυξης, οργανισμών που υπάγονται στην ομπρέλα του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού και αποτελούν μέρος του Παγκόσμιου Δικτύου Παρατηρητηρίων Βιώσιμου Τουρισμού.

Πρόσφατα συμμετείχε σε διημερίδα στην Πάρο στις 13 και 14 Απριλίου 2024, με τίτλο "Στρατηγικές μετάβασης προς ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης για την Πάρο και τις Κυκλάδες".

Σε αυτή τη σύντομη συνέντευξη, υπογραμμίζει τη σύγκρουση μεταξύ των ευρέων κυβερνητικών πολιτικών που έχουν σχεδιαστεί για την προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων και την ενθάρρυνση οικονομιών κλίμακας, και της ουσίας και της ταυτότητας των Κυκλάδων, οι οποίες βασίζονται εγγενώς σε μικρότερες κλίμακες και περιορισμένους πόρους.

Το κύριο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα

Ωστόσο, αυτή η μοναδική ταυτότητα είναι το κύριο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των Κυκλάδων, και η υπονόμευσή της θα ωθήσει τα νησιά σε μια προκλητική τυποποιημένη παγκόσμια ανταγωνιστική αγορά.

Ο καθηγητής Σπιλάνης προειδοποιεί ότι η συνέχιση της υφιστάμενης στρατηγικής "business as usual" θα οδηγήσει τις τοπικές κοινωνίες σε αδιέξοδο. Ζητά την κριτική επανεκτίμηση και την αλλαγή αυτής της αναπτυξιακής προσέγγισης πριν να είναι πολύ αργά. Πιστεύει ότι το κρίσιμο βήμα είναι να πειστούν οι τοπικές κοινωνίες ότι η διατήρηση της τρέχουσας πορείας σημαίνει ότι χάνουν τα πάντα γι' αυτές, ενώ μια αλλαγή στρατηγικής θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικά κέρδη. Είναι απαραίτητο ένα σημαντικό μέρος των κατοίκων των νησιών να ασκήσει πίεση στα ανώτερα επίπεδα της κυβέρνησης να εγκαταλείψουν τις επιζήμιες πολιτικές τους και να υιοθετήσουν την αλλαγή.

Πηγή : https://www.digitalparos.com/ς

Διαβάστε Περισσότερα

Σέριφος Το ασβέστωμα έγινε παράδοση και ακόμη και σήμερα είναι σημάδι νοικοκυροσύνης.

Το Πάσχα στη Σέριφο οπως σε όλα τα νησια των Κυκλάδων ισοδυναμεί με την αφετηρία η καλύτερα το “πέρασμα” στην εποχή, την σεζόν που δικαιωματικά έχουν την τιμητική τους.

Από , χωριό σε χωριό, σπίτι σε σπίτι, στην Σέριφο τα πασχαλινά έθιμα με κυκλαδίτικη χροιά διαφοροποιούνται ελαφρώς στο Σεριφονήσι . Ξεχωριστές παραδόσεις και άτυπες συνήθειες με συμβολικό χαρακτήρα ακονίζουν τον χρόνο. Συνήθειες επανέρχονται κάθε έτος με φόντο κοινό τη νηστεία και ένα αίσθημα μεστό, την κατάνυξη, του Πάσχα στα επιμέρους τοπία της  

Η Σέριφος  με αφετηρία κάθε χρονιά το Πάσχα και με τον καιρό να γλυκαίνει ανθίζει αυτόνομα, πολλαπλά αλλά και σαν ομάδα ή καλύτερα σαν κύκλος, όπως το όνομα και η μορφολογία που την χαρακτηρίζει.

Από το άσπρισμα των γραμμών που συναντιούνται στα υπέροχα  στενάκια της Χώρας, τα αγριολούλουδα που κατ΄εξαίρεση κόβονται για να στολίσουν επιτάφιους, να βάψουν και να δημιουργήσουν σχέδια στα πασχαλινά αυγά, τα τσουρέκια που πλέκονται σε πλεξούδες με τρία κορδόνια ζύμης να συμβολίζουν την Αγία Τριάδα 

έως τις λαμπριάτικες συνταγές και τις γλυκιές γευσεις, τα ήθη και έθιμα του νησιού απο τα Λαζαράκια μεχρι το βαψιμο των αυγών και την κουνια τα κοτσάκια αλλα και το πασχαλινο τραπέζι  φέρουν μια βαθιά ριζωμένη, μια ζωτική γλύκα.

Στην Σέριφο Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ οι οικογένειες πηγαίνουν στην εκκλησία βαστώντας ένα καλαθάκι μέσα στο οποίο τοποθετούν τυρί, κουλούρια και τόσα κόκκινα αυγά όσα και τα μέλη της οικογένειας και τσουγκρίζουν ακριβώς μετα την ανασταση .

Μόλις η λειτουργία τελειώσει, οι πιστοί επιστρέφουν σπίτι τους μεταφέροντας το Άγιο Φως και με τη φλόγα και τον καπνό του σχηματίζουν πάνω από την πόρτα τους έναν Σταυρό για ευλογία.Καλό Πάσχα σε όσους επισκευθούν την πανεμορφη Σέριφο 

Πηγή : 

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτάκτως την πρωτομαγιά το ταχύπλοο της seajets, POWER JET θα εκτελέσει το δρομολόγιο Πειραιάς, Σέριφος, Σίφνος, Μήλος,

Εκτάκτως την πρωτομαγιά στις 22:00 το ταχύπλοο της seajets, POWER JET θα εκτελέσει το δρομολόγιο Πειραιάς, Σέριφος, Σίφνος, Μήλος, Πειραιάς.

Πηγή : https://kaipoutheos.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Οι λίθινες γραμμές του κυκλαδίτικου τοπίου

Στην πανοραμική θέα της Μυκόνου είναι ευδιάκριτες οι γραμμές των ξερολιθιών, που οριοθετούν σημερινές ιδιοκτησίες ή ξεχασμένα στον χρόνο σύνορα παλαιότερων εποχών.
Αιμίλιος Χαρμπής

Σήμερα οι ξερολιθιές των Κυκλάδων είναι σε μεγάλο βαθμό αφημένες στο έλεος του χρόνου. Τα χωράφια ή τα βοσκοτόπια, που κάποτε οριοθετούσαν, μένουν πλέον αχρησιμοποίητα, επομένως σχεδόν κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να τις συντηρήσει. Παρ’ όλα αυτά, η ξερολιθιά και κυρίως η τέχνη και η παράδοση της δημιουργίας της, αποτελεί κομμάτι της ταυτότητας των Κυκλάδων, γι’ αυτό άλλωστε και η UNESCO τη συμπεριλαμβάνει στη λίστα της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς από το 2018. Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, από την πλευρά του, εντάσσει τη δράση με τίτλο «Εξιστορώντας και καταγράφοντας την τέχνη της ξερολιθιάς» στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Cycladic Identity, η οποία έχει στόχο την προστασία της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς των Κυκλάδων. Το περασμένο Σαββατοκύριακο είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε από κοντά το πρώτο «πιλοτικό σχολείο ξερολιθιάς», το οποίο έλαβε χώρα στο νησί της Μυκόνου.

Με μια ολόκληρη ομάδα μαστόρων και νέων τεχνιτών επί το έργον, ο αναλημματικός τοίχος υψώνεται γρήγορα. [Apostolos sahas Photography © Museum of Cycladic Art]
Η ιδιαίτερη τεχνική, που χάνεται όσο περνούν τα χρόνια, είναι κομμάτι της ταυτότητας των Κυκλάδων και προστατεύεται από την UNESCO.

Η αρχή έγινε, ως συνήθως, με τη θεωρία. Οι καθηγητές του ΕΜΠ, Κωνσταντίνος Καραδήμας και Μιλτιάδης Κατσαρός, μας έδωσαν μια πλήρη εικόνα της οικοδομικής παράδοσης της ξερολιθιάς και του τρόπου που αυτή εφαρμόζεται στις Κυκλάδες, ενώ η δρ Ιουλία Παπαευτυχίου μίλησε συγκεκριμένα για το αναβαθμιζόμενο τοπίο των Κυκλάδων και τις ξερολιθικές κατασκευές που το συνοδεύουν. Διότι ξερολιθιά δεν είναι μόνο ο μαντρότοιχος, αλλά και ο στάβλος για τα ζώα, τα βοηθητικά κτίρια, η ίδια η ανθρώπινη κατοικία, όταν αυτή είναι χτισμένη με «ξηρή» δόμηση, δίχως δηλαδή συνεκτικό κονίαμα ανάμεσα στις πέτρες. Ακόμη όμως και ο ταπεινός τοίχος είχε –και έχει– τη σημασία του, αφού οι αναλημματικές του ιδιότητες προστατεύουν το έδαφος από τη διάβρωση, ειδικά στο απότομο κυκλαδικό τοπίο, όπως επισήμανε ο καθηγητής του ΕΜΠ και διευθυντής του Σπουδαστηρίου Πολεοδομικών Ερευνών, Κωνσταντίνος Σερράος.

 Ο τελευταίος μάς παρουσίασε και τον υπό διαμόρφωση ιστότοπο (kserolithies.gr), όπου συγκεντρώνονται όλα τα στοιχεία για την τέχνη της ξερολιθιάς στη Μύκονο.Ως γνωστόν, βέβαια, οι τοίχοι δεν υψώνονται με… κουβέντες. Ετσι, την επόμενη μέρα μεταφερθήκαμε στις εξοχές της Μυκόνου, εκεί όπου μια ομάδα παραδοσιακών μαστόρων (από τους λίγους εναπομείναντες), μαζί και μερικοί νεότεροι τεχνίτες, ανέλαβαν να μας δείξουν στην πράξη πώς χτίζεται η ξερολιθιά. Πέτρες όλων των μεγεθών και των σχημάτων στοιβάζονται κατά μήκος της διαδρομής του τοίχου. Το έμπειρο μάτι του μάστορα τις ξεδιαλέγει γρήγορα, σχηματίζοντας τη βάση και κατόπιν προχωρώντας παραπάνω. Τα κενά συμπληρώνονται με μικρότερες πέτρες, στρατηγικά τοποθετημένες, ώστε να σφηνώνουν «και να γίνει στέρεο το ντουβάρι». 

Οι μάστορες δουλεύουν κατά κανόνα σε ζευγάρια, ο ένας απέναντι από τον άλλο, ώστε η δουλειά να γίνεται ισορροπημένα και με ακρίβεια. [Apostolos sahas Photography © Museum of Cycladic Art]

Για να το πετύχουν αυτό, οι μάστορες δουλεύουν πάντα σε ζευγάρια, ένας από κάθε πλευρά του τοίχου και πρέπει, όπως λένε, να ταιριάζουν μεταξύ τους, «να ζευγαρώνουν καλά», προκειμένου και οι πέτρες να δέσουν μεταξύ τους σωστά.Οι νεότεροι τεχνίτες κουβαλούν τις πιο βαριές πέτρες –μια πελώρια χρειάζονται τέσσερις για να τη σηκώσουν– και ζητούν την έγκριση του μάστορα για μια περίπλοκη «σφήνα».

 

Η δράση του περασμένου Σαββατοκύριακου καταγράφηκε και θα αναρτηθεί στον υπό διαμόρφωση ιστότοπο kserolithies.gr. [Apostolos sahas Photography © Museum of Cycladic Art]
Ο Κώστας και ο Δημήτρης Κουκάς, πατέρας και γιος, δουλεύουν πλάι πλάι. Θεωρητικά η φιλοσοφία της ξερολιθιάς είναι σήμερα, στην εποχή του οπλισμένου σκυροδέματος και της προσεκτικά πελεκημένης (διακοσμητικής) πέτρας, μάλλον αχρείαστη. Παρ’ όλα αυτά, μάστορες σαν τον Νίκο Ζουγανέλη, τον Βαγγέλη Κουσαθανά, τον Αποστόλη και τον Θοδωρή Συριανό, που έχουμε μπροστά μας, μοιάζουν να θεωρούν πραγματική τέχνη μόνο την ξερολιθιά. Στην κορυφή του τοίχου τοποθετούν μεγάλες πέτρες «για να μπορούν να πατήσουν τα ζώα και να μη χαλάσει το ντουβάρι», ενώ όταν φτάνουμε στην κρίσιμη γωνία, γίνεται ολόκληρο «συμβούλιο» για να τοποθετηθεί η σωστή πέτρα. Κοιτάζω πίσω. Σχεδόν πενήντα μέτρα ξερολιθιάς έχουν υψωθεί μέσα σε δύο ώρες. Η τέχνη παραμένει ζωντανή.

Πηγή : https://www.kathimerini.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Υφ. Ναυτιλίας: «Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα δεν θα μπαίνουν στα πλοία αν έχουν πάνω από 40% μπαταρία» (video)

Ο κ. Παππάς https://onechannel.gr/τόνισε μεταξύ άλλων ότι η “επιβίβαση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων στα πλοία θα γίνεται όταν αυτά θα έχουν λιγότερο από 40% μπαταρία”.

“Ναι στα πλοία μπορούν να μπαίνουν κανονικότατα τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, τα οχήματα που κινούνται με υγραέριο ή άλλης μορφής υγρών αερίων. Επίσης, μπορούν να μπαίνουν και οχήματα ασυνόδευτα.

Από εκεί ξεκίνησε η διαδικασία και ο προβληματισμός. Εκεί υπήρχαν κάποια θέματα από τον διεθνή οργανισμό για την ασφάλεια στη θάλασσα και λόγω του ότι μπήκαν από εκεί κάποιες δεσμεύσεις, έπρεπε να μπούμε σε μία διαβούλευση με όλους τους φορείς, για να δούμε ποια διαδικασία θα ακολουθηθεί και να μπορέσουμε να το κάνουμε όσο πιο σωστά και τυπικά γίνεται”, είπε ο κ. Παππάς.

Συμπλήρωσε δε: “Ναι, είναι υποχρεωτική η οδηγία ότι τα αυτοκίνητα τα ηλεκτρικά πρέπει να είναι φορτισμένα μέχρι 40% για να επιβιβαστούν στο πλοίο. Εάν πάει κάποιος με το αυτοκίνητό του, με γεμάτη τη μπαταρία στο 90%, ναι θα μείνει έξω από το πλοίο. Είναι θέματα διεθνής ασφάλειας και είναι βέβαιο πως όταν κάποιος θα θελήσει να ταξιδέψει θα γνωρίζει τη διαδικασία για να επιβιβαστεί στο πλοίο”.

Πηγή : https://www.syrostoday.gr/

Διαβάστε Περισσότερα