Ένα βήμα. Τόσο απέχουμε εσύ κι εγώ από την καλοσχεδιασμένη καταστροφή
που μας ετοίμασαν. Μα, ένα βήμα μπορεί να γίνει και το ξεκίνημα για την
λευτεριά μας. Προς τα πού θα βαδίσουμε το λοιπόν; Εκεί που μας πηγαίνουν
ή εκεί που εμείς θέλουμε να πάμε;
Ένα βήμα. Τόσο χρειάζεται για να κινήσουμε να ξαναβρούμε το χαμόγελό μας, να ξαναβρούμε τα ιδανικά μας, να ξαναβρούμε τον εαυτό μας. Μόνο ένα βήμα μας χωρίζει από τον θάνατό μας, μόνο ένα βήμα μας ξαναδίνει τη ζωή που μας έκλεψαν…
Κάνε το βήμα και πάρε για όπλο σου μια προσευχή. Δικός σου ο δρόμος, δικός σου ο πόλεμος, δική σου και η χαρά της νίκης. Εσένα διάλεξε ο μισερός για να παλέψει και ξέρεις το γιατί. Και σε ετούτο τον πόλεμο η νίκη σε προσμένει. Και δεν θα είναι εύκολη, γιατί κανένας πόλεμος δεν είναι εύκολος.
Ένα βήμα. Σκέψου πόσο κοντά είσαι στο να σε βάλουν σε μια ανοιχτή φυλακή και να σου στερήσουν όλα εκείνα που σου χαρίστηκαν από τον Δημιουργό σου.
Ένα βήμα. Που αν το κάνεις θα δεις το χέρι Του να απλώνεται για να σε βοηθήσει. Θα δεις το μεγαλείο και το φως που παλεύουν οι δαίμονες ετούτοι να σου κρύψουν, για να σε συνθλίψουν με την δική σου θέληση…
Ένα μονάχα βήμα μπορεί να σε στείλει στο φως που αποζητάς και να σε λευτερώσει ή και να σε ρίξει στα σκοτάδια που οι βιαστές της λογικής, οι άρπαγες και υποχθόνιοι ετοίμαζαν χρόνια πολλά τώρα.
Κάνε το βήμα αυτό, για να σταθείς στα πόδια σου. Να σηκωθείς όρθιος και να τρέξεις, να απαιτήσεις να πάρεις πίσω όλα εκείνα που σου πήραν οι δαίμονες ετούτοι.
Ετούτο το βήμα, θα σου δώσει την περπατησιά εκείνη, που ετούτοι οι μισεροί τρέμουν.
Ετούτο το βήμα θα σου δώσει την λάμψη εκείνη, που θέλουν να σου κλέψουν.
Ετούτο το βήμα είναι η δική σου αρχή, για να ξεφύγεις από την μέγγενη του θανάτου που σου ετοιμάζουν…
Κάνε το βήμα και θα σκορπίσουν οι δαίμονες που γιόμισαν τον ουρανό και σε σκιάζουν, που κρύβουν το φως και φέρνουν το μαύρο στην ψυχή σου.
Κάνε το βήμα για να βρεις τον δρόμο εκείνο που ορίστηκες να διαβείς για να μπορέσεις να δοξάσεις και να δοξαστείς.
Κάνε το βήμα, λοιπόν. Σήκω όρθιος και ξεκίνα. Επιλέχθηκες επειδή δεν είσαι κιοτής. Επιλέχθηκες γιατί η ράτσα σου πάντα έκανε εκείνο το βήμα που οι καιροί απαιτούσαν. Αν δεν μπορείς, μέριασε, για να περάσουν οι γενναίοι. Κι εσύ δίπλα τους γίνε βοηθός τους στην μεγάλη μάχη που σιμώνει. Κι αν δεν μπορείς ούτε βοηθός τους να γίνεις, κάμε την προσευχή σου για εκείνους που θα βγούνε μπροστά για να παλέψουν στο όνομά Του και για την δική σου ψυχή. Γιατί, σε ετούτο τον πόλεμο θα παλέψουμε όχι για εκείνα που βλέπουμε, αλλά για όλα εκείνα που μόνο τα μάτια της ψυχής θωρούν.
Κάνε το βήμα και ξεκίνα για εκεί που εσύ θέλεις. Γιατί αν δεν το κάνεις, αν δεν ξεκινήσεις, θα μείνεις εδώ, χαμένος στα σκοτάδια που χτίζουν ολόγυρά σου, ηττημένος, επειδή δεν έδωσες ποτέ την μάχη για να λευτερωθείς.
O δρόμος ετούτος εσένα περιμένει.
Και θα τον περπατήσεις, είτε όρθιος είτε αλυσοδεμένος...
Ξεκίνα, λοιπόν και θά βρεις κι άλλους που θα σταθούν δίπλα σου σε ετούτο τον δρόμο...
Σκέψου πως σαν έρθει η στιγμή του μεγάλου αποχαιρετισμού, θα μπορείς να κοιτάξεις γύρω σου την κληρονομιά που σου δόθηκε και που την αφήνεις ανέγγιχτη και καλά προστατευμένη. Θα μπορείς να φύγεις ήσυχος πως στάθηκες όρθιος και δεν έχασες στον πόλεμο που επιλέχθηκες να ζήσεις.
Σε ετούτο τον πόλεμο με τους δαίμονές σου και με τους μισερούς δούλους του μαύρου, θα ξέρεις πως και αν λύγισες στο τέλος νίκησες και η κληρονομιά σου θα στέκει πια στα χέρια εκείνων που έρχονται.
Έτσι, θα μπορέσεις ήρεμα να τους πεις πως μπορούν να κοιτάξουν ολόγυρα και να δουν όσα τους ανήκουν, όλα εκείνα για τα οποία πάλεψες και κράτησες για τους επόμενους, που έρχονται μετά από εσένα…
Ένα βήμα. Τόσο χρειάζεται για να κινήσουμε να ξαναβρούμε το χαμόγελό μας, να ξαναβρούμε τα ιδανικά μας, να ξαναβρούμε τον εαυτό μας. Μόνο ένα βήμα μας χωρίζει από τον θάνατό μας, μόνο ένα βήμα μας ξαναδίνει τη ζωή που μας έκλεψαν…
Κάνε το βήμα και πάρε για όπλο σου μια προσευχή. Δικός σου ο δρόμος, δικός σου ο πόλεμος, δική σου και η χαρά της νίκης. Εσένα διάλεξε ο μισερός για να παλέψει και ξέρεις το γιατί. Και σε ετούτο τον πόλεμο η νίκη σε προσμένει. Και δεν θα είναι εύκολη, γιατί κανένας πόλεμος δεν είναι εύκολος.
Ένα βήμα. Σκέψου πόσο κοντά είσαι στο να σε βάλουν σε μια ανοιχτή φυλακή και να σου στερήσουν όλα εκείνα που σου χαρίστηκαν από τον Δημιουργό σου.
Ένα βήμα. Που αν το κάνεις θα δεις το χέρι Του να απλώνεται για να σε βοηθήσει. Θα δεις το μεγαλείο και το φως που παλεύουν οι δαίμονες ετούτοι να σου κρύψουν, για να σε συνθλίψουν με την δική σου θέληση…
Ένα μονάχα βήμα μπορεί να σε στείλει στο φως που αποζητάς και να σε λευτερώσει ή και να σε ρίξει στα σκοτάδια που οι βιαστές της λογικής, οι άρπαγες και υποχθόνιοι ετοίμαζαν χρόνια πολλά τώρα.
Κάνε το βήμα αυτό, για να σταθείς στα πόδια σου. Να σηκωθείς όρθιος και να τρέξεις, να απαιτήσεις να πάρεις πίσω όλα εκείνα που σου πήραν οι δαίμονες ετούτοι.
Ετούτο το βήμα, θα σου δώσει την περπατησιά εκείνη, που ετούτοι οι μισεροί τρέμουν.
Ετούτο το βήμα θα σου δώσει την λάμψη εκείνη, που θέλουν να σου κλέψουν.
Ετούτο το βήμα είναι η δική σου αρχή, για να ξεφύγεις από την μέγγενη του θανάτου που σου ετοιμάζουν…
Κάνε το βήμα και θα σκορπίσουν οι δαίμονες που γιόμισαν τον ουρανό και σε σκιάζουν, που κρύβουν το φως και φέρνουν το μαύρο στην ψυχή σου.
Κάνε το βήμα για να βρεις τον δρόμο εκείνο που ορίστηκες να διαβείς για να μπορέσεις να δοξάσεις και να δοξαστείς.
Κάνε το βήμα, λοιπόν. Σήκω όρθιος και ξεκίνα. Επιλέχθηκες επειδή δεν είσαι κιοτής. Επιλέχθηκες γιατί η ράτσα σου πάντα έκανε εκείνο το βήμα που οι καιροί απαιτούσαν. Αν δεν μπορείς, μέριασε, για να περάσουν οι γενναίοι. Κι εσύ δίπλα τους γίνε βοηθός τους στην μεγάλη μάχη που σιμώνει. Κι αν δεν μπορείς ούτε βοηθός τους να γίνεις, κάμε την προσευχή σου για εκείνους που θα βγούνε μπροστά για να παλέψουν στο όνομά Του και για την δική σου ψυχή. Γιατί, σε ετούτο τον πόλεμο θα παλέψουμε όχι για εκείνα που βλέπουμε, αλλά για όλα εκείνα που μόνο τα μάτια της ψυχής θωρούν.
Κάνε το βήμα και ξεκίνα για εκεί που εσύ θέλεις. Γιατί αν δεν το κάνεις, αν δεν ξεκινήσεις, θα μείνεις εδώ, χαμένος στα σκοτάδια που χτίζουν ολόγυρά σου, ηττημένος, επειδή δεν έδωσες ποτέ την μάχη για να λευτερωθείς.
O δρόμος ετούτος εσένα περιμένει.
Και θα τον περπατήσεις, είτε όρθιος είτε αλυσοδεμένος...
Ξεκίνα, λοιπόν και θά βρεις κι άλλους που θα σταθούν δίπλα σου σε ετούτο τον δρόμο...
Σκέψου πως σαν έρθει η στιγμή του μεγάλου αποχαιρετισμού, θα μπορείς να κοιτάξεις γύρω σου την κληρονομιά που σου δόθηκε και που την αφήνεις ανέγγιχτη και καλά προστατευμένη. Θα μπορείς να φύγεις ήσυχος πως στάθηκες όρθιος και δεν έχασες στον πόλεμο που επιλέχθηκες να ζήσεις.
Σε ετούτο τον πόλεμο με τους δαίμονές σου και με τους μισερούς δούλους του μαύρου, θα ξέρεις πως και αν λύγισες στο τέλος νίκησες και η κληρονομιά σου θα στέκει πια στα χέρια εκείνων που έρχονται.
Έτσι, θα μπορέσεις ήρεμα να τους πεις πως μπορούν να κοιτάξουν ολόγυρα και να δουν όσα τους ανήκουν, όλα εκείνα για τα οποία πάλεψες και κράτησες για τους επόμενους, που έρχονται μετά από εσένα…
http://anadrastos.blogspot.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου