18 Ιουν 2014

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤτΕ ΓΙΑ ΤΑ "ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ"!

(Τετ. 18/6/14 - 14:40)
ΕΙΚΟΣΙΔΥΟ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ - "ΚΑΡΜΑΝΙΟΛΑ", ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ ΕΝΟΙΚΙΟ!
ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ Κ. ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΥ: Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΤτΕ ΔΙΑΙΩΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΟΜΗΡΙΑ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ
Νέο πλαίσιο «αντιμετώπισης και διευθέτησης των κόκκινων δανείων» θεσπίζεται από την αρχή του 2015 με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδας, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ - Σύμφωνα με την επίμαχη ρύθμιση, ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στην τράπεζα υπογράφοντας σύμβασης χρηματοδοτικής μίσθωσης, η οποία του εξασφαλίζει τη δυνατότητα μίσθωσης και χρήσης για ορισμένη ελάχιστη χρονική περίοδο.
Τον δρόμο για έξωση των δανειοληπτών που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις οφειλές τους προς τις τράπεζες και τελικά τον εκπλειστηριασμό των σπιτιών ανοίγει ρύθμιση - πλαίσιο της Τράπεζας της Ελλάδος για τα "κόκκινα δάνεια", που αισίως έφθασαν τα 84 δισ. ευρώ. Παρότι η ρύθμιση - πλαίσιο της ΤτΕ θα εξειδικευτεί μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου, εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτή η "φιλοσοφία" και η στόχευσή της.
Οι δανειολήπτες πιέζονται ασφυκτικά επί ποινή αφαίρεσης της κυριότητας (διαβάστε αναλυτικά παρακάτω στην ενότητα «οριστική διευθέτηση) να ενταχθούν σε κάποια ρύθμιση προκειμένου το δάνειο από "κόκκινο" να γίνει "πράσινο" και να μη διευρυνθεί η "τρύπα" των τραπεζών. Δι' αυτού του τρόπου, πριν από την οριστική απώλεια, οι ιδιοκτήτες θα έχουν πλήρως στραγγίξει από ρευστό και όποια άλλη περιουσία διαθέτουν. Επιπλέον ανοίγει και επισήμως "παράθυρο" για μεταβίβαση των δανείων από τις τράπεζες σε ξένα ή εγχώρια funds.
ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ - "ΚΑΡΜΑΝΙΟΛΑ"
Συνολικά πρόκειται για 22 κανόνες που καθορίζουν τον τρόπο ρύθμισης ή οριστικής διευθέτησης όλων των «κόκκινων» δανείων που έχουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις, και τα οποία ξεπέρασαν τα 80 δισ. ευρώ.
Με τις 22 ρυθμίσεις προβλέπεται μεταξύ των άλλων πάγωμα πληρωμής, επιμήκυνση της διάρκειας, μερικό «κούρεμα» της οφειλής του δανειολήπτη, ή ρευστοποίηση περιουσιακών του στοιχείων, για να αποπληρωθεί τμήμα της οφειλής του προς την τράπεζα.
Οι ρυθμίσεις θα υιοθετηθούν υποχρεωτικά από όλες τις τράπεζες από την 1η Ιανουαρίου 2015, ενώ πιλοτικά θα ξεκινήσει η εφαρμογή τους μέσα στον Ιούλιο.
Στην κατηγόρια των επιχειρηματικών δανείων, προτείνεται η μεταβίβαση των μετοχών μιας εταιρείας ή και η αλλαγή της διοίκησης όταν η υφιστάμενη δεν συνεργάζεται με την τράπεζα.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, υπάρχουν τρεις τύποι ρυθμίσεων:
ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΜΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΤΩΝ 5 ΕΤΩΝ
• Μόνο τόκοι: Κατά τη διάρκεια της ρύθμισης καταβάλλονται μόνο τόκοι.
• Μειωμένες δόσεις: Μειώνεται το ποσό των τοκοχρεωλυτικών δόσεων αποπληρωμής (το νέο ποσό δόσης ενδέχεται να είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο από το ποσό δόσης το οποίο θα αντιστοιχούσε σε ρύθμιση μόνο τόκων) για καθορισμένη βραχυπρόθεσμη περίοδο.
• Περίοδος χάριτος: Παρέχει στον δανειολήπτη τη δυνατότητα προκαθορισμένης περιόδου αναστολής πληρωμών.
• Αναβολή Πληρωμής δόσης / δόσεων: Παρέχεται συμβατικά η δυνατότητα στον δανειολήπτη να μεταφέρει χρονικά μία δόση του δανείου.
Τακτοποίηση καθυστερούμενου υπολοίπου: Τακτοποίηση του ληξιπρόθεσμου υπολοίπου, συνήθως μέσω συμφωνίας ρευστοποίησης περιουσιακών στοιχείων και διατήρησης της απαίτησης για το άληκτο υπόλοιπο.
Κεφαλαιοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών: Η κεφαλαιοποίηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών και αναπροσαρμογή του προγράμματος αποπληρωμής του οφειλόμενου υπολοίπου.
ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 5 ΕΤΩΝ
Μόνιμη μείωση του επιτοκίου ή του συμβατικού περιθωρίου
Αλλαγή τύπου επιτοκίου: Αλλαγή του τύπου του επιτοκίου από κυμαινόμενο σε σταθερό ή αντίστροφα.
Παράταση διάρκειας: Παράταση της διάρκειας αποπληρωμής του δανείου (δηλαδή της τελευταίας ημερομηνίας της τελευταίας συμβατικής καταβολής δόσης του δανείου).
• Διαχωρισμός της χορήγησης: Κάθε πιστωτικό ίδρυμα συμφωνεί να διαχωρίσει ένα π.χ. ενυπόθηκο δάνειο δανειολήπτη σε δύο τμήματα:
1. ένα ενυπόθηκο δάνειο το οποίο ο δανειολήπτης εκτιμάται ότι μπορεί να αποπληρώνει με βάση την υφιστάμενη και την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής αυτού και
2. στο υπόλοιπο τμήμα του αρχικού δανείου, το οποίο τακτοποιείται μεταγενέστερα, με ρευστοποίησης περιουσίας ή άλλου είδους διευθέτησης η οποία συμφωνείται εξ αρχής από τα δύο μέρη
• Μερική διαγραφή χρεών: Αυτή η επιλογή προβλέπει την οριστική διαγραφή μέρους της συνολικής απαίτησης του πιστωτικού ιδρύματος, ώστε να διαμορφωθεί σε ύψος, που εκτιμάται ότι είναι δυνατό να εξυπηρετηθεί ομαλά
• Πρόσθετη εξασφάλιση: Όταν λαμβάνονται πρόσθετες εξασφαλίσεις από τον δανειολήπτη, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης, ευνοϊκότερης για τον δανειολήπτη ρύθμισης
• Λειτουργική αναδιάρθρωση επιχείρησης: Αλλαγή της διοίκησης της επιχείρησης όταν οι πιστώτρια/ες τράπεζες θεωρούν την επιχείρηση βιώσιμη υπό προϋποθέσεις, αλλά η υφιστάμενη διοίκηση δεν συνεργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση. Η συγκεκριμένη επιλογή δεν συνιστά από μόνη της τύπο ρύθμισης για τους σκοπούς παραγωγής αναφορών της παρούσας, αλλά δύναται να συνδυάζεται με τις υπόλοιπες επιλογές ρύθμισης
• Συμφωνίες ανταλλαγής χρέους με μετοχικό κεφάλαιο: Εφαρμόζεται σε αναδιαρθρώσεις εταιριών όπου μέρος του χρέους μετατρέπεται σε μετοχικό κεφάλαιο και το πιστωτικό ίδρυμα καθίσταται μέτοχος της επιχείρησης ώστε το υπόλοιπο του χρέους να μπορεί να εξυπηρετηθεί από τις προβλεπόμενες ταμειακές ροές του δανειολήπτη
ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ
• Εθελοντική παράδοση ενυπόθηκου ακινήτου: Ο δανειολήπτης, οποίος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στους όρους αποπληρωμής ενυπόθηκου δανείου, παραχωρεί εθελοντικά (χωρίς να απαιτηθεί προσφυγή σε δικαστικές ενέργειες εκ μέρους του πιστωτικού ιδρύματος) την κυριότητα του υπέγγυου ακινήτου στο πιστωτικό ίδρυμα. Στη σχετική συμφωνία προβλέπεται σαφώς ο τρόπος διευθέτησης του τυχόν υπολοίπου.
• Μετατροπή σε χρηματοδοτική μίσθωση: Ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στο πιστωτικό ίδρυμα υπογράφοντας σύμβασης χρηματοδοτικής μίσθωσης, η οποία του εξασφαλίζει τη δυνατότητα μίσθωσης και χρήσης για ορισμένη ελάχιστη χρονική περίοδο (συνήθως πέντε έτη).
• Πώληση και ενοικίαση: Ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου είτε στο πιστωτικό ίδρυμα είτε σε τρίτο. Η συμφωνία μπορεί να συνοδεύεται με παραχώρηση του δικαιώματος διαμονής στο ακίνητο έναντι μισθώματος (συνήθως για μία ελάχιστη περίοδο τριών ετών). Στη σχετική συμφωνία προβλέπεται σαφώς ο τρόπος διευθέτησης του τυχόν υπολοίπου.
• Μεταβίβαση/πώληση του δανείου/αναπροσαρμοσμένο υπόλοιπο: Η μεταβίβαση του δανείου σε άλλο ίδρυμα, πιστωτή ή χρηματοδοτικό σχήμα.
• Ανταλλαγή με στεγαστικό δάνειο μικρότερης αξίας: Συμφωνία που επιτρέπει σε δανειολήπτη με οικονομικές δυσκολίες που έχει υποθηκευμένη την κύρια κατοικία του ή την επαγγελματική του στέγη να την πωλήσει αγοράζοντας νέα χαμηλότερης αξίας.
• Διαχείριση σε εκκαθάριση: Ορίζεται η κατάσταση στην οποία η απαίτηση του πιστωτικού ιδρύματος αντιμετωπίζεται στο πλαίσιο της πτωχευτικής διαδικασίας.
• Ρευστοποίηση εξασφαλίσεων: Ορίζεται η κατάσταση στην οποία το πιστωτικό ίδρυμα έχοντας καταγγείλει την δανειακή σύμβαση, εκκινεί διαδικασίες ρευστοποίησης των εξασφαλίσεων για την ικανοποίηση της απαίτησης του.
• Δικαστικές/νομικές ενέργειες: Ορίζονται οι ενέργειες οριστικής διευθέτησης που μπορεί να λαμβάνονται σε περίπτωση απουσίας ή εξάντλησης των εξασφαλίσεων και αφορούν την εκκίνηση δικαστικών ενεργειών έναντι περιουσιακών στοιχείων του δανειολήπτη για την κάλυψη των απαιτήσεων του πιστωτικού ιδρύματος.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΤτΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕΝΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ
Της ΚΕΡΑΣΙΝΑΣ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΥ
Μετά την ψήφιση του νόμου 4224/13, για την παράταση μιας υποτιθέμενης προστασίας από τους πλειστηριασμούς μέχρι το τέλος του 2014, περίμεναν όλοι οι δανειολήπτες τη θεσμοθέτηση του πλαισίου ρύθμισης για τα κόκκινα δάνεια, με την ελπίδα ότι θα τους προσφερθεί μια ευκαιρία για ικανοποιητική ρύθμιση των οφειλών τους. Σημειώνεται ότι από 1/1/2015 δεν θα υπάρχει έστω και αυτή η υποτυπώδης προστασία από τους πλειστηριασμούς και οι δανειολήπτες θα πρέπει να ενταχθούν στα προγράμματα ρύθμισης που θεσμοθετούνται με αποφάσεις της Κυβέρνησης και της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) ή να αντιμετωπίσουν τα προγράμματα κατάσχεσης, που θα συνεχιστούν πλέον χωρίς περιορισμούς.
Πριν από 3 μήνες περίπου, η ΤτΕ κυκλοφόρησε σχέδιο κώδικα δεοντολογίας για τον τρόπο, δηλαδή μια ακριβή περιγραφή διαδικασιών, που πρέπει να τηρήσει η τράπεζα για να νομιμοποιήσει τη διαχείριση του χαρτοφυλακίου των κόκκινων δανείων της. Όλη η ευθύνη και η δικαιοδοσία για την επιλογή των διαδικασιών αφήνεται στις τράπεζες.
 Σύμφωνα με τις διατάξεις του ίδιου νόμου θα έπρεπε εντός του 2014 να θεσπιστεί ένα πλαίσιο ρύθμισης, και να εκδοθούν και οι άλλες αποφάσεις που εκκρεμούν, δηλαδή πρέπει απαραίτητα να προσδιοριστούν με σχετικές αποφάσεις και οι έννοιες του «συνεργάσιμου» δανειολήπτη και των «εύλογων δαπανών διαβίωσης».
Ο καθορισμός του συνεργάσιμου δανειολήπτη συνοδεύεται από σωρεία υποχρεώσεων του δανειολήπτη έναντι της τράπεζας προκειμένου να καταταχθεί στην κατηγορία του «συνεργάσιμου», δηλαδή του υπάκουου πελάτη.
Η πρόσφατη απόφαση, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 1582, και διαφημίστηκε ότι πρόκειται για λύση στο πρόβλημα των κόκκινων δανείων, δεν είναι παρά μόνο η θεσμοθέτηση του πλαισίου της διαχείρισης των κόκκινων δανείων από τις τράπεζες. Δηλαδή περιγράφει τα κατάλληλα εργαλεία και τις απαραίτητες δομές, που θα πρέπει να έχουν οι τράπεζες για να τεθεί σε εφαρμογή ο Κώδικας Δεοντολογίας, που θα ορίζει τη διαδικασία ρύθμισης των κόκκινων δανείων, με σκοπό την βελτίωση της εμφάνισης του προβληματικού χαρτοφυλακίου των τραπεζών.
Το ζητούμενο για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων θα έπρεπε να είναι η ανακούφιση των δανειοληπτών, που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης και δεν μπορούν να εξυπηρετούν τα δάνειά τους με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους και τα περιουσιακά τους στοιχεία.
Αντί γιαυτό, όμως, το πλαίσιο, που έχει αποφασιστεί δεν περιέχει κανένα κριτήριο επιλογής των δανειοληπτών για την εφαρμογή των ρυθίσεων που περιγράφει και φαίνεται ότι έχει μοναδικό στόχο να βοηθήσει τις τράπεζες να εμφανίσουν τα κόκκινα δάνειά τους ως εξυπηρετούμενα και να μειώσουν έτσι τις ζημιές τους. Τη στιγμή που αναμένονται τα νέα stress tests που θα διενεργηθούν τον Νοέμβριο, αυτό είναι μια εξαιρετική βοήθεια για τα χαρτοφυλάκιά τους.
Έτσι λοιπόν εκτός από τα εργαλεία και τις δομές, που πρέπει να διαθέτουν οι τράπεζες για να θεωρούνται ότι ακολουθούν τις διατάξεις για τη διαχείριση του προβληματικού τους χαρτοφυλακίου περιλαμβάνονται και ενδεικτικοί τρόποι ρύθμισης των κόκκινων δανείων, με βάση τις διεθνείς πρακτικές.
Συγκεκριμένα εκτός από τα ήδη γνωστά (παράταση διάρκειας, περίοδο χάριτος, μείωση των τοκοχρεωλυτικών δόσεων κ.λ.π), που έχουν ήδη συμπεριλάβει οι τράπεζες στις διάφορες εγκυκλίους τους για τις ρυθμίσεις δανείων, αναφέρονται και οι νέοι χειρισμοί (!), που είναι :
1. Διαχωρισμός δανείου
 
- ένα ενυπόθηκο δάνειο, το οποίο ο δανειολήπτης εκτιμάται ότι μπορεί να αποπληρώνει, με βάση την υφιστάμενη και την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής αυτού,
- στο υπόλοιπο τμήμα του αρχικού δανείου, το οποίο τακτοποιείται μεταγενέστερα, με ρευστοποίηση περιουσίας ή άλλου είδους διευθέτηση, η οποία συμφωνείται από την αρχή. Στην πραγματικότητα πρέπει να υφίστανται επαρκείς διασφαλίσεις για να συμφωνηθεί αυτή η ρύθμιση.
2. Συμφωνία ανταλλαγής χρέους με μετοχές της επιχείρησης. Δηλαδή θα μπορεί η τράπεζα να αποκτά μετοχές της επιχείρησης και στη συνέχεια ίσως και όλη την επιχείρηση αν το χρέος είναι πολύ μεγαλύτερο από την αξία των μετοχών. Διαφαίνεται η προσπάθεια του τραπεζικού κατεστημένου να αποκτήσει όχι μόνο τα ιδιωτικά ακίνητα αλλά και τα επιχειρηματικά. Πλήρης άλωση των παραγωγικών στοιχείων των επιχειρήσεων.
3. Για τις επιχειρήσεις, μεταξύ των ενδεικτικών ρυθμίσεων που παρουσιάζονται είναι η λειτουργική αναδιάρθρωση με αλλαγή της διοίκησης της επιχείρησης όταν οι τράπεζες θεωρούν την επιχείρηση βιώσιμη υπό προϋποθέσεις, αλλά η υφιστάμενη διοίκηση δεν συνεργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση.
4. Εθελοντική παράδοση του ενυπόθηκου ακινήτου : Ο δανειολήπτης, ο οποίος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στους όρους αποπληρωμής ενυπόθηκου δανείου, παραχωρεί εθελοντικά (χωρίς να απαιτηθεί η προσφυγή σε δικαστικές ενέργειες εκ μέρους της τράπεζας), την κυριότητα του υπέγγυου ακινήτου στην τράπεζα. Στη σχετική συμφωνία προβλέπεται σαφώς ο τρόπος διευθέτησης του τυχόν υπολοίπου(;).
5. Μετατροπή σε Χρηματοδοτική Μίσθωση: Ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στην τράπεζα υπογράφοντας σύμβαση χρηματοδοτικής μίσθωσης, η οποία του εξασφαλίζει τη δυνατότητα μίσθωσης και χρήσης για ορισμένη ελάχιστη χρονική περίοδο (συνήθως πέντε έτη).
6. Μεταβίβαση του ακινήτου σε άλλο ίδρυμα ή κρατική εταιρία διαχείρισης ακινήτων. Φαίνεται ότι υποκρύπτεται η κατεύθυνση πώλησης των δανείων σε διάφορες εταιρίες Real Estate;.
7. Μεταβίβαση/Πώληση του δανείου/Αναπροσαρμοσμένου υπολοίπου: Η μεταβίβαση του δανείου σε άλλο ίδρυμα, πιστωτή ή χρηματοδοτικό σχήμα.
8. Ανταλλαγή με στεγαστικό δάνειο μικρότερης αξίας : Ο δανειολήπτης που έχει υποθηκευμένη την κύρια κατοικία του ή την επαγγελματική του στέγη μπορεί να την πουλήσει αγοράζοντας νέα χαμηλότερης αξίας.
Στους ενδεικτικούς τρόπους περιλαμβάνονται και η ολική ή μερική διαγραφή οφειλών αλλά χωρίς πρόσθετες επεξηγήσεις και οδηγίες, που ερμηνεύεται ότι θα παραμείνει «ενδεικτικός» και παράδειγμα προς αποφυγή αυτός ο τρόπος αφού ανήκει στις διακριτικές ευχέρειες των τραπεζών η επιλεκτική εφαρμογή τους.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΤτΕ ΔΙΑΙΩΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΟΜΗΡΙΑ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ
Η εφιαλτική πραγματικότητα για τους υπερχρεωμένους, διατηρείται και αντιμετωπίζουν την απειλή να βρεθούν ενοικιαστές στο ίδιο το σπίτι τους, ή και να εξαναγκαστούν σε εθελοντική μεταβίβαση της περιουσίας τους.
Από την άλλη πλευρά είναι μια παραχώρηση προς τις τράπεζες, έτσι ώστε να μειώσουν τις κεφαλαιακές απαιτήσεις τους, αλλά και να τους δοθεί η δυνατότητα απόκτησης δικαιωμάτων στα περιουσιακά στοιχεία των δανειοληπτών.
Ακόμη με την εθελοντική παραχώρηση του ακινήτου ή με τη μεταβίβαση σε άλλο ίδρυμα ή εταιρία, δίνεται η ευκαιρία στις τράπεζες να αποφύγουν τις χρονοβόρες διαδικασίες κατασχέσεων και πλειστηριασμών των περιουσιακών στοιχείων των δανειοληπτών.
Το σημαντικότερο είναι ότι με τις νέες ρυθμίσεις διευκολύνεται η πώληση προβληματικών δανείων σε τρίτους (μπορεί να είναι διεθνή funds), οι οποίοι εν συνεχεία θα μπορούν να προσφεύγουν και σε δικαστικά μέσα για να τα εισπράξουν.
Mε αυτό τον τρόπο η Τράπεζα της Ελλάδος επιχειρεί να βοηθήσει τις τράπεζες να «πρασινίσουν» τα κόκκινα δάνειά τους πριν από τη διενέργεια των νέων stress tests, της ΕΚΤ.
Οι τραπεζίτες βρήκαν τον τρόπο να εμφανίσουν ρυθμισμένα πολλά από τα προβληματικά τους δάνεια και παράλληλα να διευκολυνθούν στην μεταπώλησή τους σε άλλη τράπεζα ή επενδυτική εταιρία.
Πάντα στις κυβερνητικές ενέργειες προτάσσεται το συμφέρον των τραπεζών και έπεται το συμφέρον των υπερχρεωμένων ή δεν λαμβάνεται υπόψη.
Δεν προτείνονται λύσεις, που θα προσαρμόζουν την αποπληρωμή των οφειλών στις δυνατότητες των δανειοληπτών, αφού ακόμη και στον διαχωρισμό του δανείου σε μέρος, που μπορεί να αποπληρωθεί και στο πάγωμα του υπολοίπου, αναφέρονται σε δάνεια διασφαλισμένα και όχι σε εκείνα, που δεν έχουν διασφαλίσεις.
Δεν περιέχεται κανένα κριτήριο για την πλευρά των δανειοληπτών αλλά όλα αφήνονται στη δικαιοδοσία και στη διακριτική ευχέρεια των τραπεζών να εφαρμόζουν οποιεσδήποτε ρυθμίσεις ανάλογα με τις ορέξεις τους και τα συμφέροντά τους, χωρίς να υπάρχει μια ανεξάρτητη αρχή ως μεσολαβητής για να διασφαλίζεται η αρχή της ίσης και δίκαιης μεταχείρισης.
Ο θεσμός του συνηγόρου του καταναλωτή, που περιέχεται στον ν. 4224/13 δεν επαρκεί για να λύσει το θέμα της αντικειμενικής προσέγγισης της διαχείρισης των καθυστερημένων δανείων, αφού ο ρόλος του, όπως περιγράφεται, είναι απλά συμβουλευτικός.
Στην πραγματικότητα το πλαίσιο δεν αποτελεί προσπάθεια ανακούφισης των δανειοληπτών, που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης αλλά ένα σχέδιο διευκόλυνσης της άλωσης της ιδιωτικής περιουσίας.
Πρόκειται για εκμετάλλευση της αδυναμίας και της ανάγκης για επιβίωση, που αντιμετωπίζουν οι εξαθλιωμένοι δανειολήπτες. Τους προσφέρονται σαν ευχέρειες και διευκολύνσεις, αλλά στην πραγματικότητα είναι επιβολή διαρκούς ομηρίας χωρίς να υπάρχει διέξοδος.
Μοιάζουν με συμβόλαια θανάτου, που υπογράφονται από την Κυβέρνηση και οι τρόποι, που χρησιμοποιούνται είναι μεθοδεύσεις για εξαναγκασμό σε παράδοση της ιδιωτικής περιουσίας.
Η εφαρμογή των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την ανακούφιση των υπερχρεωμένων και την προστασία των οικονομικά αδύναμων δανειοληπτών, που περιλαμβάνουν αφ' ενός διαγραφή των χρεών, που δεν υπάρχει περίπτωση να αποπληρωθούν (οφειλές ανίατα ασθενών, υπερηλίκων, αναπήρων κλπ), και αφετέρου περικοπή των δόσεων αποπληρωμής των δανείων, ώστε σε καμία περίπτωση να μη θίγεται το όριο των αναγκαίων δαπανών διαβίωσης των δανειοληπτών, απαγόρευση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, μη επιβάρυνση οφειλής με τόκους υπερημερίας και μείωση των επιτοκίων αποτελούν τη μόνη ρεαλιστική λύση για την ανθρωπιστική κρίση που αντιμετωπίζει ο Ελληνικός λαός.
Μόνο τότε θα ανακουφιστούν οι δανειολήπτες, που αντιμετωπίζουν την αναλγησία των τραπεζών, που αν και έχ ανακεφαλαιοποιημένες με δημόσιο χρήμα, αρνούνται να προσαρμόσουν τις αποπληρωμές των κόκκινων δανείων στις πραγματικές δυνατότητες των πελατών τους.
Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014
Πηγή : 

to synoro blog

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...