Οργουελικά νομοσχέδια

Τα σκοτεινά πέπλα του φασισμού καλύπτουν τον ουρανό της Δύσης, απειλώντας με καινούργια ολοκαυτώματα και γενοκτονίες τους πολίτες των κρατών που οι οικονομίες τους καταρρέουν – έχοντας καταληστευτεί από την παγκόσμια ελίτ

“Τα τελευταία στοιχεία από την Ισπανία δείχνουν ότι, οι πλειστηριασμοί ξεπερνούν κάθε προηγούμενο ρεκόρ – αφού σχεδόν κάθε είκοσι λεπτά ένας ιδιοκτήτης χάνει το σπίτι του” (είδηση).

 .

Άρθρο

Όταν η πολιτική αποτυγχάνει να φέρει εις πέρας τη βασική της αποστολή, να διαφυλάξει δηλαδή τις θέσεις εργασίας, οδηγώντας την εκάστοτε χώρα στην έξοδο από την κρίση, η απογοήτευση συσσωρεύεται και οι εντάσεις αυξάνονται – οπότε ακολουθούν κοινωνικές εξεγέρσεις οι οποίες, κάποιες φορές, καταλήγουν σε αιματηρούς εμφυλίους πολέμους.

Για να αποφύγει τα παραπάνω αποτελέσματα το εκάστοτε «καθεστώς», το οποίο υπηρετεί πλέον πιστά την παγκόσμια ελίτ, γίνεται όλο και πιο αυταρχικό – γεγονός που προξενεί μεγάλες ανησυχίες, αφού είναι ο συνήθης προπομπός την «ανέλιξης» του φασισμού.

Στην περίπτωση της Ισπανίας η οποία, όσον αφορά τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, έχει πολύ πλούσια παράδοση, το πρόσφατο «οργουελικό» νομοσχέδιο που ψήφισε η συντηρητική της κυβέρνηση, με τον τίτλο «Το δίκαιο της ασφαλείας των Πολιτών», είναι κάτι περισσότερο από εξοργιστικό.

Ειδικότερα, ο νέος νόμος επιτρέπει την επιβολή προστίμων έως και 600.000 € για μη εγκεκριμένες διαδηλώσεις – καθώς επίσης πρόστιμα 30.000 € για τη χρήση «πινακίδων» (πανό διαδηλώσεων) με προσβλητικά συνθήματα (σλόγκαν) κατά της χώρας ή για μάσκες (κουκούλες) που κρύβουν το πρόσωπο.

Οι φασιστικές αυτές απειλές, τα «σκανδαλώδη πλαίσια τιμωρίας» καλύτερα που θεσμοθετούνται από διεφθαρμένα, ανίκανα και αποτυχημένα καθεστώτα (το συντηρητικό κόμμα της Ισπανίας έχει αναδειχθεί σε πρωταθλητή της διαφθοράς), αποτελούν «όνειδος» για τις σύγχρονες δημοκρατίες – αφού στρέφονται εναντίον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απαγορεύοντας στους πολίτες να εκφραστούν και να διαμαρτυρηθούν ελεύθερα.

Εκτός αυτού, όταν ορισμένα «καθεστώτα» που έχουν καταλάβει τις εκάστοτε κυβερνήσεις, υπεξαιρώντας την ψήφο των πολιτών με ψευδείς προεκλογικές δεσμεύσεις, επιβάλλουν τεράστιες περικοπές στην παιδεία και στην υγεία, με στόχο τη συρρίκνωση του ελλείμματος, είναι εύλογες οι διαμαρτυρίες και οι διαδηλώσεις των πολιτών – πόσο μάλλον όταν αυξάνονται παράλληλα οι φόροι, σε σημείο που να θεωρούνται δημευτικοί, ενώ επιχειρείται ταυτόχρονα το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Η επιβολή λοιπόν συνεχώς αυξημένων «απολυταρχικών κυρώσεων», όπως στο πρόσφατο παράδειγμα της Ελλάδας, όπου η νέα φορολογική νομοθεσία «εμπλουτίσθηκε» με ποινές και με πρόστιμα που θυμίζουν άλλες εποχές, δεν είναι η καλύτερη μέθοδος «σωφρονισμού» των Πολιτών – όπως δεν είναι επίσης η αντιμετώπιση των διαδηλώσεων με «οργουελικούς» νόμους.

Επανερχόμενοι στην Ισπανία, αν και οι διαδηλώσεις των πολιτών της είναι περισσότερες, σε σχέση με άλλες χώρες, λάμβαναν σχεδόν πάντοτε χώρα τα Σαββατοκύριακα, ενώ ήταν σε μεγάλο βαθμό ειρηνικές και ποτέ βίαιες – παρά τα προβλήματα της χώρας, τα οποία είναι εξαιρετικά επώδυνα για τους πολίτες της. Ένα από τα μεγαλύτερα είναι η ανεργία, η οποία φαίνεται στο διάγραμμα που ακολουθεί.

.

ΑΕΠ της Ισπανίας ανά τρίμηνο (στήλες) και εξέλιξη του ποσοστού ανεργίας (γραμμή).
(*Πατήστε στο διάγραμμα για μεγέθυνση)

.

Το ΔΝΤ προβλέπει πως το ποσοστό ανεργίας στην Ισπανία θα παραμείνει στο 25% ή θα αυξηθεί έως το 2018, ακόμη και όταν η χώρα ξεφύγει από τη ύφεση – όπως φαίνεται ότι επιτυγχάνεται, σύμφωνα με τα στοιχεία του τρίτου τριμήνου του 2013 (τα συμπεράσματα για την ανεργία στην Ελλάδα είναι εύλογα).

Την ίδια στιγμή, το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα των Ισπανών περιορίσθηκε στα 23.123 € το 2012, από 25.556 € το 2008 – με το 22,2% να ευρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας (τα αντίστοιχα νούμερα για την Ελλάδα είναι κατά πολύ χειρότερα).

Τα επισφαλή δάνεια των τραπεζών ευρίσκονται σε επίπεδα ρεκόρ (12,68% των συνολικών), με τις καθυστερήσεις στην εξόφληση δανείων (διάγραμμα που ακολουθεί) να αυξάνονται γεωμετρικά – στο 5,2% το δεύτερο τρίμηνο, από 3,2% το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του προηγουμένου έτους.

.

Καθυστερήσεις στην εξόφληση δανείων κατ’ετος, ως ποσοστό επί του συνολικού δανεισμού της χώρας (Ισπανία).
(*Πατήστε στο διάγραμμα για μεγέθυνση)

.

Οι τράπεζες, όπως είναι γνωστό, παραμένουν «υπό πίεση», όταν πέφτουν οι τιμές των ακινήτων – όπου η πτώση στην Ισπανία έφτασε το 28,2% από το ανώτατο σημείο τους, ενώ προβλέπεται να συνεχισθεί και το 2014 (-13% έως το τέλος του έτους).

Στο διάγραμμα που ακολουθεί φαίνεται καθαρά η πτώση τω τιμών των ακινήτων – ενώ οφείλει να σημειωθεί ότι, τα δάνεια των ισπανικών τραπεζών από την ΕΚΤ, με τα οποία χρηματοδοτείται το κράτος τους, έχουν εκτοξευθεί στα 305 δις € (τα αντίστοιχα στην Ιταλία είναι 426 δις €, όταν στην Ελλάδα έχουν πέσει κάτω από τα 70 δις €).

.

Δείκτης τιμών των ακινήτων κατ’ετος για την Ισπανία.
(*Πατήστε στο διάγραμμα για μεγέθυνση)

.

Περαιτέρω, αν και τα επίπεδα της διαφθοράς αυξήθηκαν σε ολόκληρη την Ευρώπη, ενδεχομένως σαν αποτέλεσμα της κρίσης, στην Ισπανία μειώθηκαν – όπως φαίνεται από το διάγραμμα που ακολουθεί. Η παραοικονομία όμως στη χώρα παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα (18,6%), ισοδυναμώντας με περίπου 183 δις €.

.

Μέγεθος διαφθοράς κατά χώρα.
(*Πατήστε στο διάγραμμα για μεγέθυνση)

.

Συνεχίζοντας, έχουμε τονίσει πάρα πολλές φορές πως οι οικονομικοί δείκτες της Ισπανίας φαίνεται να παραποιούνται σε μεγάλο βαθμό, με τη συμμετοχή της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας – η οποία θέλει να αποφύγει τυχόν διάσωση της χώρας, αφενός μεν επειδή είναι πολύ μεγάλη, αφετέρου επειδή θα παρέσερνε μαζί της και την Ιταλία.

Η ενδεχόμενη παραποίηση των στοιχείων συμπεραίνεται κυρίως από το γεγονός ότι, δεν είναι δυνατόν να αυξάνεται το ΑΕΠ όταν η ανεργία παραμένει σε υψηλά επίπεδα, η κατανάλωση περιορίζεται και οι επενδύσεις είναι κάτι περισσότερο από υποτονικές – ενώ το δημόσιο μειώνει συνεχώς τις δαπάνες του.

Το ίδιο ακριβώς τονίζουμε και για την Ελλάδα, όπου ενώ η κυβέρνηση προβλέπει στον προϋπολογισμό μείωση της κατανάλωσης, των επενδύσεων και των δημοσίων δαπανών, θεωρεί πως θα ακολουθήσει ανάπτυξη – γεγονός που δεν συμβαδίζει καθόλου με τις παραπάνω προβλέψεις της.

Η παραποίηση των ισπανικών στατιστικών συμπεραίνεται επίσης από τη συνεχή αύξηση του κρατικού χρέους (διάγραμμα που ακολουθεί), το οποίο ευρίσκεται ήδη στο 93,4% του ΑΕΠ (σχεδόν διπλάσιο σχετικά με το έτος πριν την κρίση), ενώ προβλέπεται πως θα φτάσει στο 101% του ΑΕΠ το 2015.

.

Ποσοστό χρέους προς ΑΕΠ (Ισπανία).
(*Πατήστε στο διάγραμμα για μεγέθυνση)

.

Ολοκληρώνοντας στην Ισπανία, στην οποία επιβλήθηκε  πρόστιμο 8.000 € σε μία ιστοσελίδα (Mish), για εξυβριστικό περιεχόμενο, σχεδιάζεται η εισαγωγή ενός νέου νόμου, ο οποίος θα περιορίζει τις εργατικές διαμαρτυρίες – μέσω του οποίου η κυβέρνηση φαίνεται πως επιδιώκει να μετατρέψει τους πολιτικούς αντιπάλους της σε «παραβάτες» (όπως διαπιστώνεται και στην Ελλάδα).

Η Ιαπωνία αποτελεί επίσης παράδειγμα, όσον αφορά την άνοδο του σύγχρονου φασισμού με νεωτεριστικά φεουδαρχικά στοιχεία στη Δύση – επειδή, σύμφωνα με τους ιαπωνικούς Times, οι πολίτες της διαδηλώνουν εναντίον ενός «αστυνομικού» νομοσχεδίου της κυβέρνησης, το οποίο επικαλείται δήθεν την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

Στις Η.Π.Α. και στη Γερμανία είναι μάλλον περιττό να αναφερθούμε – ειδικά στην τελευταία, όπου η υιοθέτηση ενός «εθνοσοσιαλιστικού μοντέλου» από την κυβέρνηση της είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.

Απαγόρευση διαδηλώσεων υπήρξε όμως και στη Ουκρανία – χωρίς όμως να γίνει σεβαστή από τους πολίτες της χώρας, οι οποίοι ξεχύθηκαν στους δρόμους καταστρέφοντας ακόμη και το άγαλμα του Λένιν.

Επομένως, δεν είναι καθόλου εύκολη η τρομοκρατία των Πολιτών από τα νέου τύπου φασιστικά καθεστώτα που φαίνεται πως επιδιώκουν την κατάλυση της Δημοκρατίας στη Δύση - στην προσπάθεια τους να θυσιάσουν τους πολίτες τους, για να ικανοποιήσουν τις συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις της παγκόσμιας ελίτ και των τοκογλύφων, τους οποίους υπηρετούν αμειβόμενοι αδρά.

Analyst.gr Team

Πηγή :