Η ιστορία κάποιες φορές, κρύβει εντυπωσιακές εκπλήξεις! Γεγονότα σχεδόν άγνωστα που έμειναν στο σκοτάδι και δεν ανιχνεύθηκαν από τους μελετητές, ρίχνουν φως σε κομβικές στιγμές της εξωτερικής πολιτικής, της διπλωματίας, των συμμαχιών και της διείσδυσης των ξένων δυνάμεων στην χώρα, από τα πρώτα κιόλας χρόνια ως ελεύθερο και κυρίαρχο κράτος…
Με στοιχεία και μαρτυρίες αποδεικνύεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, εγκατέστησαν την πρώτη ναυτική βάση το 1825 στην Πάρο, προκειμένου να ελέγχουν την διέλευση των πλοίων και να προστατεύουν τα θαλάσσια συμφέροντα τους στην ανατολική Μεσόγειο.Η ναυτική παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή, χρονολογείται από το 1800, οπότε δημιουργήθηκε η «Μοίρα της Μεσογείου» με σκοπό την προστασία των εμπορικών ιστιοφόρων που έφταναν μέχρι την Μαύρη Θάλασσα.
Το 1822 κατέπλευσε στο Αιγαίο και το «USS Constitution» που ενσωματώθηκε
στην μοίρα.
ΚΑΝΑΡΗΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ!
Κυβερνήτης του ήταν ο Daniel Petterson που έκτος των άλλων καθηκόντων του είχε και μια σαφή εντολή.
Να βρει ένα κατάλληλο ασφαλές αγκυροβόλιο προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως μόνιμη βάση στο κεντρικό Αιγαίο.
Από ημερολόγια αξιωματικών του πλοίου και μελών του πληρώματος που διασώθηκαν και δημοσιεύθηκαν κάποια χρόνια αργότερα, αποκαλύπτεται ότι όλοι ήταν συμπαθούντες με τους Έλληνες τους οποίους θεωρούσαν φίλους.
Ένας ναύτης του «USS Constitution» ο Fleming, περιγράφει χαρακτηριστικά ότι στις 11 Μαΐου του 1827, σε επίσημη τελετή στο λιμάνι της Αίγινας, επισκέφθηκε το πλοίο ο μπουρλοτιέρης ναύαρχος Κωνσταντίνος Κανάρης που επιθεώρησε το πλήρωμα του, ενώ λίγες μέρες αργότερα την 1η Ιουνίου στο λιμάνι του Ναυπλίου, ανέβηκε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Υπήρξαν δηλαδή πολιτικές διεργασίες για την επίτευξη συμφωνιών με τους Αμερικανούς που από πολύ νωρίς έκαναν αισθητή την παρουσία τους στην Ελλάδα.
Επίσης στις 2 Σεπτεμβρίου του 1825, σύμφωνα με την εφημερίδα «Ελληνικά Χρονικά» κατέπλευσε στο Μεσολόγγι ολόκληρη η αμερικανική ναυτική μοίρα της Μεσογείου, προφανώς για «επίδειξη σημαίας»!
Στην συνέχεια τα αμερικανικά πλοία αναχώρησαν για το Γιβραλτάρ.
Συνεπώς η ελληνική κυβέρνηση εκχώρησε αμερικανική βάση στην Πάρο προτού ακόμα… γίνουμε ανεξάρτητο κράτος.
Και μια λεπτομέρεια όπως σημειώνει ο Πέτρος Πετρατος.
Την ίδια χρονιά αμερικανικές εταιρείες είχαν εισπράξει χρήματα για την κατασκευή δυο φρεγατών για την Ελλάδα, από το πακέτο του δεύτερου αγγλικού δανείου από τις οποίες όμως μόνο η την μια παρέλαβε η Ελλάδα.
Ο ΣΤΟΛΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ
Η πρόθεση της Αμερικής να συνάψει φιλικές σχέσεις με την Ελλάδα φάνηκε από νωρίς!
Ο αμερικανικός στόλος στη Μεσόγειο επισκέφθηκε την απελευθερωμένη Πελοπόννησο στις αρχές του καλοκαιριού του 1821, λίγους μήνες μετά την Επανάσταση διερευνητικά μεν, αλλά με θετική διάθεση και αναγνωρίζοντας εμμέσως τους Έλληνες ως εμπόλεμους.
Οι Αμερικανοί είχαν ήδη έρθει ανεπίσημα σε διακανονισμό με τους Βρετανούς και το δόγμα Μονρόε ήταν υπό διαμόρφωση. Για να αποφύγουν τις επεμβάσεις των Ευρωπαίων στην αμερικανική ήπειρο θα απέφευγαν με τη σειρά τους την εμπλοκή στις ευρωπαϊκές υποθέσεις.
Ετσι, παρά την επιμονή και τον ενθουσιασμό φιλελλήνων βουλευτών, όπως ο Ντάνιελ Γουέμπστερ και ο Σαμ Χιούστον αλλά και πολλών ισχυρών προσωπικοτήτων της Βοστώνης, της Νέας Υόρκης και της Ουάσιγκτον (πολιτικών, διανοούμενων, επιχειρηματιών), η αμερικανική κυβέρνηση και το Κογκρέσο εξέφραζαν απλώς τα φιλικά αισθήματά τους για τον αγώνα των Ελλήνων.
Η πολιτεία της Νότιας Καρολίνας, μάλιστα, ζήτησε ρητά με μνημειώδη απόφαση του τοπικού Κοινοβουλίου την αναγνώριση της Ελλάδας.
Η σημαντικότερη επιτυχία των φιλελλήνων ήταν η ξεκάθαρα φιλελληνική θέση του προέδρου Μονρόε στις ετήσιες ενημερώσεις του προς το Κογκρέσο, από το 1822 έως και το 1824.
Η αναγνώριση του Αγώνα των Ελλήνων δεν ήταν μόνο έμμεση αλλά άμεση και απερίφραστη.
Μπορεί να μην είχε τυπική ισχύ, είχε όμως μεγάλο διπλωματικό βάρος, καθώς οι ΗΠΑ ήταν η πρώτη ισχυρή χώρα που το έκανε.
Ο αρχιτέκτονας αυτής της πολιτικής δεν ήταν ο Μονρόε αλλά ο υπουργός Εξωτερικών του, ο Τζον Κουίνσι Ανταμς, ο οποίος διαδέχθηκε τον Μονρόε στην προεδρία των ΗΠΑ ακριβώς τις ημέρες που αποβιβαζόταν ο Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο.
Ο Άνταμς ήταν πιο επιφυλακτικός από τον Μονρόε στο διπλωματικό επίπεδο, αλλά στις μέρες του, ειδικά την περίοδο 1827-28 καταφτάνει στην Ελλάδα μια τεραστίων διαστάσεων αμερικανική ανθρωπιστική βοήθεια που έχει στόχο την ανακούφιση των προσφύγων και του άμαχου πληθυσμού.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας μάλιστα, ευχαρίστησε δημόσια την αμερικανική κυβέρνηση γι’ αυτή τη βοήθεια που έσωσε τη ζωή χιλιάδων Ελλήνων, προήλθε, όμως, αποκλειστικά από την ιδιωτική φιλανθρωπία.
Πληροφορίες
Corfu History
Αριστείδης Χατζής
Πηγή : https://www.militaire.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου