Η επόμενη πλημμύρα μπορεί να είναι κοινωνική

Τα όσα διαδραματίζονται στις περιοχές του Κάμπου είναι μια ακόμα γροθιά στο στομάχι.

Δεν είναι μόνο οι νεκροί (οι οποίοι είναι πάνω απ’ όλα), τα χιλιάδες πνιγμένα ζώα, η καταστροφή καλλιεργειών και το ρήμαγμα ολόκληρων χωριών.

Πάνω απ’ αυτά, σε εμάς που δεν ζούμε εκεί, γιατί είναι άλλο να ’χεις χάσει τον άνθρωπό σου ή το βιος σου, είναι η αίσθηση έως και η πεποίθηση της ανημποριάς, της αναμονής της επόμενης τραγωδίας και της καθολικής αβεβαιότητας. Αν αυτή η νεροποντή είχε χτυπήσει την Αθήνα ή τον Πειραιά το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, αλλά και γενικότερα, θα ήταν πολλαπλάσιο. Ζούμε την πιο άσχημη περίοδο που χαρακτηρίζεται από τραγικότητα, δυστυχήματα, ξήλωμα μιας κάποιας, έστω μικρής, ομαλότητας στην καθημερινότητα και μπόλικο αγριανθρωπισμό.

Δυστύχημα στα Τέμπη, δολοφονία στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας από δεκάδες χούλιγκαν, παρανάλωμα η μισή Ελλάδα με τις φωτιές, έγκλημα στο λιμάνι του Πειραιά, φονικές πλημμύρες στον Κάμπο, και το τελευταίο, την ώρα που γράφω αυτό το ρημάδι, έξι νεκροί από πυροβολισμούς στη Λούτσα.

Ορισμένα συμπεράσματα.

– Τεράστια έλλειψη προγραμματισμού από τις Αρχές είτε αφορά το κεντρικό κράτος, είτε την αυτοδιοίκηση, είτε την κυβέρνηση και τις διάφορες υπηρεσίες. Η έλλειψη πρόληψης είναι τόσο κραυγαλέα που δεν ξέρεις πραγματικά τι να συμπεράνεις. Δηλαδή, εύλογα δημιουργείται το ερώτημα, είναι άχρηστοι ή βαλτοί; Πως άφησαν τους χούλιγκαν ενώ ήξεραν; Πως δεν μερίμνησαν για τις πλημμύρες αφού οι επιστήμονες τους είχαν προειδοποιήσει; Καμία εμπιστοσύνη.

– Τεράστιο κομφούζιο στις απαντήσεις που δίνονται. Πόσα χρήματα δόθηκαν στα αντιπλημμυρικά έργα από τον Ιανό και μετά; Άλλο λέει ο ένας, άλλο ο άλλος. Έγιναν αυτά τα έργα; Με τι μελέτες προχώρησαν; Ποιος έχει την ευθύνη για αυτές τις μελέτες και πόσο κόστισαν; Υπήρξε έλεγχος στην παράδοση αυτών των έργων; Πόσες διασώσεις έχουν γίνει; Άλλος λέει 3.500 και άλλος 287. Καμία εμπιστοσύνη.

– Τεράστια έλλειψη ενσυναίσθησης από τους άρχοντες, αλλά και γενικότερα. Η βάρβαρη δήλωση του Βαρβιτσιώτη που εξομοίωνε τους εγκληματίες με τον άτυχο επιβάτη. Η εξαγγελία της ΠΝΟ για απεργία ενώ στις ανακοινώσεις της, μέχρι τώρα, δεν αναφέρει καν την λέξη έγκλημα. Οι εξυπνακισμοί διαφόρων υπουργών που «κλείνουν το μάτι» και συγκρίνουν τους πνιγμένους στην Μάνδρα Αττικής και είναι οκ. Το πλιάτσικο που γίνεται από συγκεκριμένες ομάδες σε ρημαγμένα σπίτια του κάμπου.

– Τεράστια έλλειψη ψυχραιμίας από διάφορους φωστήρες των σόσιαλ που τσακώνονται σε ποστ, που εύχεται ο ένα στον άλλον καρκίνο, ψόφο και τάφους. Που δεν κρατιούνται να επιτεθούν λεκτικά στον εχθρό, που επιλέγουν τη μία ή την άλλη είδηση ή φωτό που ταιριάζει στο αφήγημά τους ενώ κωφεύουν σε άλλες που δεν τους συμφέρουν.

Προσοχή.

Μέσα από όλες αυτές τις καταστροφές υπάρχουν μια δυο μικρές ακτίνες φωτός που μας δίνουν ελπίδα.

– Κόσμος που δεν πανικοβάλλεται, στέκεται χρήσιμος απέναντι σε κόσμο, χωρίς διακρίσεις, χωρίς τυμπανοκρουσίες και χωρίς ανταλλάγματα. Η «αλληλεγγύη του πληκτρολογίου» ή η αλά καρτ, στέκεται αμήχανη μπροστά στην πηγαία, αυθόρμητη και αυτοοργανωμένη αλληλεγγύη. Ο Ρουβίκωνας μάζεψε τόνους τροφίμων που θα πάνε σε αυτούς που ψήφισαν ΝΔ. Την ίδια ώρα ένας άλλος σκατόψυχος θα γράψει «σαρανταεναταεκατο» και θα κάνει το κομμάτι του. Διάφορες Ενορίες μαζεύουν τρόφιμα, δεκάδες συλλογικότητες εμφανίζονται και βοηθούν. Οι νέοι άνθρωποι των περιοχών πρωτοστατούν όπως έκαναν και στις φωτιές. Αυτό το «μάρμαρο» πάει ενάντια στη «σκουριά» που έχει κατακαθίσει πάνω μας δεκάδες χρόνια εδώ.

– Αργά ή γρήγορα όλο και περισσότερος κόσμος θα αρχίσει να καταλαβαίνει πως δεν πάει άλλο έτσι. Το «έτσι» δεν έχει να κάνει με αυτή ή την άλλη κυβέρνηση, το ένα ή το άλλο κόμμα, τον έναν ή άλλο δήμαρχο. Το πώς ζούμε, πώς εργαζόμαστε, πώς χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο, πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, πώς ανακαλύπτουμε τον εχθρό, πώς και πού χτίζουμε τις πόλεις μας, πώς σαν άτομα γινόμαστε ένα ακόμα γρανάζι κ.λπ., όλα αυτά, μαζί με πολλά ακόμα ερωτήματα θα εμφανιστούν «στα χωριά μας». Και κανένα «φράγμα» δεν θα μπορεί να τα σταματήσει.

Γιατί όλο το σύστημα είναι λάθος…

Υ.Γ. Όλοι σκέφτονται πως αυτή η καταστροφή στον Κάμπο θα είναι η ευκαιρία για «δουλειές», αναθέσεις και ρεμούλες. Άδικο έχουν;

Δούλευε ρε, το σαράι έχει έξοδα!

Πηγή : https://ipolizei.gr/