Alexandra Christakaki
Τον συνάντησα στον Κουταλά της Σερίφου,εκεί ήταν μια απ' τις 7 σκάλες φόρτωσης του μεταλλεύματος μέχρι το 1963 που υποτίθεται πτώχευσαν τα μεταλλεία.Ο 85χρονος σήμερα Αντώνης Λιβάνιος, δούλεψε από 13 ετών στα μεταλλεία,, μαζί με πολλά άλλα παιδιά που ερχόταν και από τα γύρω νησιά τραυματίστηκε στο δεξί πόδι και κουβαλά την αναπηρία μέχρι σήμερα, γιατί οι σιδηρόπροκες στα παπούτσια πάτησαν στις σιδηροδρομικές γραμμές,και οι πέτρες που κουβαλούσαν έπεσαν πάνω του στην βουβωνοκήλη.
Αποζημίωση για εργατικό ατύχημα δεν πήρε, όταν ήρθε για νοσηλεία στην Αθήνα δεν τον κράτησαν γιατί είχα προτεραιότητα οι σεισμοπαθείς του 54 και μετά από ένα χρόνο μπήκε στο Ασκληπιείο της Βούλας και κάθησε μισό χρόνο..Οταν γύρισε στο νησί η εταιρεία επειδή ήταν τραυματίας δεν τον δέχτηκε.. Χρειάστηκε η παρέμβαση του σωματείου.
Εμπαινε με φόβο στην στοά, γιατί τα ατυχήματα ήταν συχνά.Εζησε τον τραυματισμό άλλων δύο ενηλίκων εργατών, μετέφερε εργάτη με κομμένο χέρι...ο οποίος έχασε τελικά το χέρι του..Δεν πήρε ένσημα, δούλευε 7 μέρες την βδομάδα,η παραβίαση του 8ωρου ήταν η κανονικότητα,17 δρχμ το μεροκάματο και υπήρχαν μέρες που ξεχνούσαν να πληρώσουν τα αφεντικά.
Δεν έδινε η εταιρεία ούτε στολές,ούτε κράνη,ούτε παπούτσια και όταν ήταν να κλείσουν τα μεταλλεία,τους απέλυσαν με αλφαβητική σειρά.Σημερα αρνείται να μπει στις στοές, γιατί ακόμη είναι εφιάλτης γι'αυτόν το χάος που είχαν μερικές,σαν θάνατος μου είπε, ο ήχος όταν ετριζαν τα υποστυλώματα και άρχιζε να καταρρέει το βουνό,το σκοτάδι που" έσπαγε" μόνο με τις λάμπες ασετυλίνης που κρατούσαν οι ίδιοι εργάτες με τον φόβο μη σβήσουν όσο δούλευαν.
Εμπιστευόταν το σωματείο, αλλά για αυτόν η παιδική του ηλικία ήταν κακοποίηση....Οσο για αυτούς που εμφανίζονται ως κληρονόμοι της εταιρείας και διεκδικούν την γη του τους χαρακτηρίζει με ειρωνία " πατριώτες" και απαντά σε αυτούς και στους ρουφιάνους ότι " γη είναι δική μας". Κέρασε κρασί δικό του και μαραθοπιττα χεροκαματη η γυναίκα του.
Ευχαριστω για την φιλοξενία και την εξομολόγηση
Πηγή :
Τα μεταλλεια τα προβαλουνε για διαφημησει για το νησι ,και απο την αλλη την κακολογουνε τι θελουν τελικα? Δεν εχω καταλαβει σεβασμο σε αυτους τους ανθρωπους που δωσανε ψωμι ευεργετες ηταν για το νωσι
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι τέτοιοι ευεργέτες έχουν καταστρέψει ολόκληρους λαούς. Όσο για την διαφήμιση που γράφετε θα σας πω ότι είναι η ιστορία του τόπου αυτού και όχι μέσο διαφήμισης τα μεταλλεία. Διαβάστε κανένα βιβλίο θα σας βοηθήσει και στην ορθογραφία
Διαγραφή