γράφει ο γιάννης γούναρης
Ἡ Μητέρα μου ἡ κυρία Σοφία ἡ Σόρδενα Σεριφιώτισα , σὰν ἀποδημητικὴ χελιδόνα, φοροῦσε μαῦρα ροῦχα,μετά τον Θάνατο του Βικέντιου ... πάντοτε ἤτανε συγυρισμένη μὰ καὶ σιωπηλή για αρκετά χρόνια .Ηταν απλός άνθρωπος και εξαιρετική μάννα γεννήθηκε το 1936 στις 11 Μαίου ήταν η μικρότερη της οικογενείας
.Η Γεωργία ο Αναστάσης η Παγώνα έφυγαν με την σειρά όπως τους αναφέρω Γνώρισε την πείνα της Κατοχής και την θλίψη απο τον χαμό του παππού μου του Μιχάλη
Η γιαγιά μου η Μαρία η Σόρδενα ήταν μια θεοσεβούμενη παλιά Σεριφιώτισα την αγαπούσα πολύ καθε πρωί το καλοκαίρι που πήγαινα στο νησί σηκωνόμουν χαράματα και την βοηθούσα να γεμίσουμε το κουρούπι με νερό εκείνη με το σταμνί και εγω με το παγούρι μου όταν γέρασε την φρόντισε η μητέρα μου στην Αθήνα ..
Με κόπο και στερήσεις μεγάλες κατάφερε η μητέρα με τον πατέρα μου να αναστηλώσουν ενα υπέροχο σπίτι στούς Λάκκους ήταν το καταφύγιό της μετα τον θάνατο του πατέρα μου το 2002 .
Οἱ χρόνοι κύλησαν, μας μεγάλωσε,με τρυφερότητα και αγάπη σπούδασα, εἰσῆλθα στὴν ἀγορὰ ἐργασίας, με ἕναν τρόπο ἀλλότριο ποὺ ἀκόμα πασχίζει νὰ κατασπαράξει τούτη τὴν ἱερὴ παρακαταθήκη τῆς προγονικῆς μνήμης.
Ἐκτιθέμενoς καθημερινὰ σὲ στεγανοποιημένο βιοπορισμὸ καὶ ἀνελέητο βομβαρδισμὸ ἀπὸ ὀρμέφυτα πάθη. Μὰ κάτι λυτρωτικό, σὰν τὸν μίτο τῆς Ἀριάδνης, σφιχτὰ μὲ κρατοῦσε δεμένo στὸ κατάρτι τῆς μνήμης.
«Ποιός εἶμαι;Ἀπό ποῦ ἔρχομαι;
Ποῦ πάω;
Ποιός ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μου;
Καί ποῦ θά καταλήξω;»
Η κυρα Σοφία με την απλή καρδιά της συγκρατοῦσε τὸ ἴσο τῆς βαθύτερης καρδιᾶς μου σὲ ἄλλη ἀξιοπρέπεια: «Ἡ ἀνταπόδοση τῆς ἀδικίας εἶναι ἀδικία». (Σωκράτης)
Διότι «κατὰ βάθος εἶμαι ζήτημα φωτός» (Σεφέρης), διότι πάντα «τὸ σκοτάδι μὲ χρωστάει στὸ φῶς» (Ἐλύτης),
.Πριν απο τρία χρόνια η κυρά Σοφία έσπασε μέσα σε δύο μήνες και τα δύο ισχύα της, ηταν καθοριστικό για την ψυχολογία της περιορίστηκε η ποιότητα της ζωής της με μεγάλο αγώνα και την βοηθεια μου που έγινα το στηριγμά της και την φρόντιζα κατάφερε να πηγαίνει στο μπάνιο και να βγαίνει στο μπαλκόνι. Το καλοκαιρι την εφερνα στο νησί και έπαιρνε λιγο τα πάνω της όμως πριν το Πάσχα έπαθε εγγεφαλικό η μια πλευρα αχρηστευθηκε κατερευσε το συστημα κατάπωσης και έπαθε λοίμωξη του αναπνευστικού απο το νοσοκομείο
Σήμερα 6 Μαιου 2021 έφυγε στις 16.00 στα 84 της
Καλό ταξίδι Μανούλα μου σε ευχαριστώ για όλα θα σε αγαπώ για πάντα
Πηγή :
καλο ταξιδι και καλο παραδεισο να εχει .εσεις να την θυμαστε με αγαπη,ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ,ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΤΥΧΕΡΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΑΤΕ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ 84 ΧΡΟΝΙΑ .
ΑπάντησηΔιαγραφήναι ...ευχαριστώ για το σχολιο απο καρδιάς
Διαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΆμα γυρίσω από κει
Που ’τε θεοί γυρνούνε
Θε να σου φέρω πούπουλα
Από τα μεσαστέρια
Γιρλάντες ηλιοκέντητες
λόγατα πενεμένα
Να τα ’χεις να πορεύεσαι
Εδώ στον ξένο τόπο.
ευχαριστω απο καρδιάς για το σχολιο ιωάννη βαλσαμο για την ραγισμένη καρδιά μου
Διαγραφή