19 Απρ 2014

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΛΙΤΣΑ

Μαύρο πέπλο σκέπασε την συνοικία των Λάκκων στην Πάνω Χώρα η γειτονιά αποχαιρέτησε φέτος την Αγγελικώ του Λέοντα και πρόσφατα την Καλίτσα του Τσιριμίρη η μητέρα μου απαρηγόρητη έχασε τις καλύτερες φίλες της και γειτόνισσες .Όταν ήμουν μικρός την θυμάμαι πάντα με καλωσόριζε και με ρώταγε με αγάπη και ενδιαφέρον για το πώς πήγα στο σχολείο ήταν ευγενικός και τρυφερός άνθρωπος . 

Με την γιαγιά μου και την μητέρα μου ήταν αγαπημένες φίλες και γειτόνισσες κάθε πρωί έπιναν τον καφέ τους μαζί, με την Κατίνα του Λάμπρου, την Μαρία την Ακίδενα ,την Αγγελικώ του Λέοντα. Μοιράζονταν το φαγητό και τα μυστικά τους  Κάποιοι γονείς λένε στα μικρά παιδιά ότι το πρόσωπο που πέθανε πήγε ταξίδι για να μην στενοχωριούνται και πραγματικά, όπως κι αν λέγεται εκείνη την στιγμή, αυτό δεν απέχει πολύ από την αλήθεια. 

Μπορείς κι εσύ να το φανταστείς σαν ένα μεγάλο ταξίδι που όλοι θα κάνουμε μια μέρα και κανείς δεν λέει ότι θα είναι άσχημο, απλά ο λόγος που τώρα όλοι κλαίνε και στενοχωριούνται είναι επειδή δεν θα ξαναδούνε τον άνθρωπο που πέθανε όπως πριν, όχι γιατί έπαθε κάτι κακό. Στην πραγματικότητα, εκείνος μπορεί να είναι καλύτερα τώρα και ειδικά αν ήταν άρρωστος/η, τώρα σίγουρα δεν πονάει ούτε υποφέρει όπως πριν.

Κάπως έτσι φεύγουν  οι παλιοί Σεριφιώτες  απ' αυτή τη ζωή και περνούν  στην άλλη, την αιώνια. χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς πολυτέλειες, μέσα από την αγάπη και τη φροντίδα των ανθρώπων που τους αγάπησαν και ένιωσαν βαθιά το κενό που δημιούργησε ο χαμός τους.

Αυτή τη δύσκολη ώρα κυριαρχούσε η υποχρέωση και το συναίσθημα, χωρίς καμία προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων και αυτά είναι που αξίζουν! Καλό ταξίδι Καλίτσα από μας τους γείτονες και φίλους Γιάννης Γούναρης, Σοφία Γούναρη ,Μαρία Γούναρη, Jannick Hubert and Fragiska ,Rodolfe Alves and Astrit

Το έθιμο της κούνιας

 Στο όμορφο κυκλαδίτικο νησί,τη Σέριφο ,  είναι η ώρα για το λεγόμενο «συχώριο». Όσοι έχουν χάσει κάποιον δικό τους την προηγούμενη χρονιά προσφέρουν στην εκκλησία τρόφιμα, γλυκά, ψητά και πίτες, ώστε να τα ευλογήσει ο παπάς και να δοθούν ως κέρασμα στους επισκέπτες του νησιού.
Έτσι στήνεται η «κούνια», ένα έθιμο που μια εκδοχή θέλει να κρατά από την αρχαία Αθήνα. Πάνω της κάθονται τα μικρά αγόρια και κορίτσια των χωριών του νησιού, και κάθε αγόρι που κουνά το εκάστοτε κορίτσι, του υπόσχεται… γάμο.Τα βιολιά παίζουν τα λεγόμενα κοτσάκια που είναι κυκλαδίτικες μαντινάδες και συνοδευουν τα παιδιά και τους μεγάλους που κουνιούνται φτιάχνοντας στιχάκια με χιουμορ και αγάπη .Το έθιμο υπάρχει και σε άλλα νησιά όπως την γειτονική μας Κύθνο
 Αυτό το  πανέμορφο έθιμο αναβιώνει όπως κάθε χρόνο στην Σέριφο ,την κυριακή του Πάσχα  Μια μεγάλη κούνια στολισμένη με ολόφρεσκα ανοιξιάτικα λουλούδια στήθηκε στήν Πλατεία της Κάτω Χώρας και περιμένει να μας κουνήσει όλους με αναφορά στην παράδοση και το τραγούδι. Ελάτε να τσουγκρίσουμε μαζί τα κόκκινα αυγά και.να ανταλλάξουμε ευχές αγάπης, για την άγια μέρα του Πάσχα. Υπεύθυνος εκδήλωσης ο  ΔΗΜΟΣ Σερίφου.
Πηγή : http://giannisserfanto.blogspot.gr/

to synoro blog

“Η Ελλάδα εξελίσσεται σε αναγκαίο γεωστρατηγικό στήριγμα της Ρωσίας”

www.ellada-russia.gr
Κωνσταντίνος Γρίβας*
Η ανάλυση των εξελίξεων στην Ουκρανία, κατά την άποψη του γράφοντος, έχει επικεντρωθεί στην ίδια την Ουκρανία και υποτιμά τις συνέπειες σε έναν πολύ σημαντικότερο γεωπολιτικό χώρο, ο οποίος επηρεάζεται αποφασιστικά από τα πρόσφατα γεγονότα και κυρίως από την επαναφορά της Κριμαίας στον ρωσικό κορμό.Τη Μαύρη Θάλασσα.
Συγκεκριμένα, μετά την ενσωμάτωση της Κριμαίας και την απορρόφηση του Ουκρανικού Ναυτικού, η Ρωσία καθίσταται η αναντίρρητη κυρίαρχος της Μαύρης Θάλασσας, με μόνο υποψήφιο ανταγωνιστή την Τουρκία.
Βέβαια, η απορρόφηση του μικροσκοπικού Ουκρανικού Ναυτικού ελάχιστα συνεισέφερε άμεσα στη ρωσική ισχύ. Σε μακροχρόνιο, όμως, ορίζοντα η κατάσταση αλλάζει. Η εξάλειψη των ναυτικών της δυνάμεων, σε συνδυασμό με την απώλεια της Κριμαίας, ουσιαστικά εξαφανίζουν την Ουκρανία από τον χάρτη της ναυτικής ισχύος στη Μαύρη Θάλασσα, τόσο τον σημερινό όσο και τον μελλοντικό. Έτσι μένουν απομονωμένες οι ΝΑΤΟϊκές χώρες της περιοχής, δηλαδή η Βουλγαρία και η Ρουμανία. Με αυτόν τον τρόπο μειώνεται, σχεδόν μέχρι εξαλείψεως, το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί κάποια στιγμή στο μέλλον μια ΝΑΤΟϊκή δύναμη των χωρών της Μαύρης Θάλασσας, αποτελούμενη από τα ναυτικά της Ουκρανίας, της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας, που θα μπορούσε ίσως να αποτελέσει αντίπαλο δέος για το ρωσικό ναυτικό. Αντιθέτως, ενισχύονται οι τάσεις για μελλοντική αλλαγή πλεύσης αυτών των χωρών, ιδιαίτερα της Βουλγαρίας, προς την κατεύθυνση της Ρωσίας, δεδομένου ότι η τελευταία επανακάμπτει ως ο κυρίαρχος της περιοχής και η Σόφια κάποια στιγμή ενδέχεται να θυμηθεί τις ιστορικά στενές της σχέσεις με τη μεγάλη σλαβική της μητέρα.
Η απρόσμενη ρωσική ναυτική κυριαρχία στη Μαύρη Θάλασσα συνδυάζεται με μια πιθανή γεωγραφική αλλαγή στον πλανήτη, κρίσιμης εν δυνάμει γεωπολιτικής σημασίας, η οποία μπορεί να ωθήσει τη Ρωσία στο να εξελιχθεί σε μια μεγάλη ναυτική δύναμη νέου τύπου. Η αλλαγή αυτή είναι το λιώσιμο των πάγων στον Αρκτικό Ωκεανό. Σε αυτήν την περίπτωση η Ρωσία θα ωθηθεί στο να αναπτύξει τεχνολογίες, συστήματα και μεθοδολογίες έτσι ώστε να ελέγξει ολοκληρωτικά τις μέχρι πρότινος παγωμένες αρκτικές θάλασσες, οι οποίες μπορεί να εξελιχθούν σε έναν θαλάσσιο δίαυλο ταχύτατης προβολής ισχύος αλλά και εμπορικών διαδρομών παγκόσμιας κλίμακας. Μια σχετική κατηγορία οπλικών συστημάτων είναι οι καινοφανείς αντιπλοϊκοί βαλλιστικοί πύραυλοι (ASBM) που αναπτύσσονται σήμερα στην Κίνα, η διάδοση των οποίων στο ρωσικό οπλοστάσιο ενδέχεται να αποτελέσει έναν βασικό παράγοντα αλλαγής των διεθνών ισορροπιών ισχύος στα χρόνια που έρχονται. Σε περίπτωση δε που ο Αρκτικός Ωκεανός καταστεί πλόιμος, τότε μπορεί να μεταβληθεί σε μια κεντρική εσωτερική θάλασσα του κόσμου και τότε θα χρειαστούμε μια νέα γεωγραφική και χαρτογραφική ανάγνωση του πλανήτη.
ΜΙΑ ΝΕΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ. Η ΡΩΣΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ
Σε πολύ γενικές γραμμές, προκύπτει το ενδεχόμενο στα επόμενα χρόνια να δημιουργηθεί μια τοπική θαλάσσια γεωγραφία γύρω από τη Ρωσία όπου θα κυριαρχεί μια πρωτεύουσα «λίμνη», δηλαδή ο Αρκτικός Ωκεανός, ο οποίος θα συμπληρώνεται από άλλες δύο «λίμνες», τις κλειστές θαλάσσιες εκτάσεις της Βαλτικής και του Εύξεινου Πόντου. Για να μπορέσει η Ρωσία να λειτουργήσει σε αυτό το σύστημα ως κυρίαρχη δύναμη θα πρέπει να ασκεί πλήρη, απόλυτη, αποφασιστική και αναντίρρητη κυριαρχία στις τρεις περιφερειακές της θάλασσες. Άρα και στη Μαύρη Θάλασσα. Για την ακρίβεια ιδιαίτερα σε αυτήν.
Συγκεκριμένα, με την επανένταξή της Κριμαίας στον εθνικό κορμό η Ρωσία έκανε μια υψηλών συμβολισμών κίνηση για αναγέννησή της ως κυρίαρχη δύναμη στο γεωπολιτικό της περιβάλλον και δεσμεύεται πλέον από αυτήν. Δηλαδή, η Ρωσία χρειάζεται, έστω και για συμβολικούς λόγους, τον ξεκάθαρο και αναντίρρητο έλεγχο της Μαύρης Θάλασσας έτσι ώστε να αποτελέσει τη βάση για την αναγέννηση της επιρροής της στον ευρύτερο ζωτικό της χώρο. Αυτόν που παραδοσιακά ήλεγχε είτε ως τσαρική Ρωσία είτε ως Σοβιετική Ένωση. Με άλλα λόγια, η Μαύρη Θάλασσα θέτει σοβαρή υποψηφιότητα στο να καταστεί το θεμέλιο της μελλοντικής ρωσικής γεωστρατηγικής. Έτσι, η Ρωσία έρχεται σε άμεση αντιπαράθεση με όποιον αμφισβητεί έστω και δια της υπάρξεώς του την κυριαρχία της εκεί. Και αυτός που πράττει κάτι τέτοιο είναι η Τουρκία, μόνο και μόνο γιατί είναι η άλλη αξιόλογη δύναμη της Μαύρης Θάλασσας.
Επιπροσθέτως, η Μαύρη Θάλασσα, εκτός από την άμεσή αξία της, είναι ιδιαίτερα σημαντική ως ορμητήριο για πέρασμα στην, ακόμη κομβικότερης σημασίας, Ανατολική Μεσόγειο. Με άλλα λόγια, ο Εύξεινος Πόντος, μαζί με το συγκρότημα του Βοσπόρου, της Θάλασσας του Μαρμαρά και των Στενών των Δαρδανελίων, το αρχιπέλαγος του Αιγαίου και την Ανατολική Μεσόγειο, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ως ένα ενιαίο γεωσύστημα, με την Κριμαία να αποτελεί, κατά κάποιον τρόπο, το σημείο έναρξης της διαδρομής της ρωσικής ισχύος και την Ανατολική Μεσόγειο το σημείο τερματισμού της. Για να μπορέσει, λοιπόν, η Ρωσία να διασπάσει το φράγμα του Βοσπόρου – Θάλασσας Μαρμαρά – Δαρδανελίων χρειάζεται να διαθέτει στο πλάι της μια δύναμη που να αποτελεί ένα αντίβαρο στην Τουρκία. Και αυτή η δύναμη είμαστε εμείς. Ακόμη και αν στη θέση της Ελλάδας, της ομόδοξης Ελλάδας, ήταν το μουσουλμανικό Μπαγκλαντές, μόνο και μόνο το γεγονός ότι θα βρισκόταν σε αυτήν τη γεωγραφική θέση, η ίδια η γεωπολιτική δυναμική της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί θα το καθιστούσε ιδανικό υποψήφιο σύμμαχο της Ρωσίας. Υπό μία έννοια, η χώρα μας λειτουργεί σαν την αναγκαία κάτω σιαγώνα που δίνει υπόσταση στην άνω σιαγώνα, την Κριμαία, θέτοντάς ανάμεσά τους την Τουρκία και εξασφαλίζοντας ότι δεν θα περάσει από το μυαλό της τελευταίας να κλείσει τα Στενά ώστε να διασπάσει την ενότητα του γεωσυστήματος Μαύρης Θάλασσας – Ανατολικής Μεσογείου και να εγκλωβίσει τη Ρωσία.
Ακόμη και αν ο Εύξεινος Πόντος εξεταστεί αυτόνομα και πάλι ο ρόλος της Ελλάδας είναι κρίσιμης σημασίας. Η ελληνική ναυτική ισχύς θα τραβήξει κατά κάποιον τρόπο την τουρκική ναυτική ισχύ στο Αιγαίο, αποστερώντας της από τη Μαύρη Θάλασσα και εξασφαλίζοντας στη Ρωσία την αναντίρρητη κυριαρχία σε αυτήν. Με άλλα λόγια, η νέα γεωπολιτική πραγματικότητα ενδέχεται να καταστήσει την Ελλάδα ένα αναγκαίο στρατηγικό συμπλήρωμα της Ρωσίας τόσο γιατί ελέγχει τον κρίσιμο δίαυλο του Αιγαίου, όσο και ως αντίβαρο της Τουρκίας.
Εν ολίγοις ενισχύεται η συνεργατική φύση των γεωπολιτικών σχέσεων Ελλάδας – Ρωσίας και το γεγονός αυτό προσφέρει τεράστιες ευκαιρίες στη χώρα μας αυτήν την εξαιρετικά δύσκολη εποχή. Ακόμη και αν η Ελλάδα αποφασίσει ότι δεν είναι προς το συμφέρον της να προχωρήσει σε μια ενίσχυση των στρατηγικών της σχέσεων με τη Ρωσία, η κατάσταση που διαμορφώνεται αποτελεί ένα τεράστιας σημασίας χαρτί στα χέρια της ελληνικής διπλωματίας και της εξωτερικής πολιτικής που μπορεί να το αξιοποιήσει προς πολλές κατευθύνσεις και στο πλαίσιο πολλών στρατηγικών.

*διδάσκει το μάθημα της Γεωπολιτικής στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και Γεωγραφία της Ασφάλειας και των Αφοπλισμών στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
: onalert.gr
Πηγή : 

to synoro blog

Λαϊκές εκφράσεις που προέρχονται από την εκκλησιαστική γλώσσα,

Απο το Απο το ιστολόγιο του καλού μου φίλου Νίκου Σαραντάκου

.Καλή Ανάσταση !

Επιμέλεια 
δημοσίευσε στοGianmarco Addimando
Μια και βρισκόμαστε καταμεσίς στη Μεγάλη Εβδομάδα, ταιριάζει να ασχοληθούμε με την επίδραση της εκκλησιαστικής γλώσσας στη φρασεολογία μας. Αν κοιτάξετε μια συλλογή ιδιωματικών ή παγιωμένων εκφράσεων (π.χ. το βιβλίο μου Λόγια του αέρα, για να κάνω και ρεκλάμα), θα δείτε ότι είναι πάρα πολλές οι λαϊκές εκφράσεις που προέρχονται από την εκκλησιαστική γλώσσα, πράγμα που οφείλεται στο ότι επί αιώνες όλος ο πληθυσμός εκκλησιαζόταν ταχτικά και οπωσδήποτε μέσα στη Μεγαλοβδομάδα. Όπως γράφει ο μεγάλος λαογράφος Δημ. Λουκάτος, στο άρθρο του “Οι ακολουθίες της Μεγ. Εβδομάδας και η επίδρασή τους στη νεοελληνική γλώσσα”, από το οποίο αντλώ αρκετά στοιχεία του άρθρου μου: Τα δώδεκα Ευαγγέλια και τα τροπάρια που ψάλλονται τη Μ. Εβδομάδα στην εκκλησία, έδωκαν στο λαό μας πολύ υλικό να πλουτίσει το λεξικό του. Είναι γνωστό πως ο κόσμος θέλει συχνά να λογιωτατίζει με αρχαϊκότερα ρητά, είτε για να στολίσει τις κουβέντες του, είτε για να τούς δώσει μεγαλύτερο κύρος. Και δανείζεται τότε λέξεις ή φράσεις ολόκληρες από κείμενα γνωστά, που έχουν πάρει κάποια επίσημη θέση στη συνείδησή του και που τα θεωρεί, χωρίς αμφιβολία, σοφά. Ο λαός μας, ιδίως στα χρόνια της σκλαβιάς του, έζησε πολύ μέσα στο περιβάλλον της εκκλησίας και του εντυπώθηκε βαθιά κάθε τι που του διηγήθηκαν τα βιβλία της, τα Ευαγγέλια κι οι Υμνωδίες. Η φρασεολογία τους, πλαισιωμένη από θρησκόληπτο μυστικισμό, έπαιρνε την αίγλη μιας ανώτερης γλώσσας, θεόπνευστης και σοφής. Έτσι, ο λαός μεταχειριζόταν στις συζητήσεις του φράσεις και λέξεις εκκλησιαστικές, που του έκαναν ρητορικότερη την ομιλία, έστω κι αν δεν καταλάβαινε πολλές φορές τη σημασία τους. Τις χρησιμοποίησε στην αρχή σα για να παίξει ή να δείξει κάποια εγκυκλοπαιδική κατάρτιση στους άλλους. Μα σιγά-σιγά, οι ξένες αυτές έννοιες αφομοιώθηκαν κι έγιναν μέλη οργανικά της νεοελληνικής γλώσσας. Παράδειγμα τέτοιας έκφρασης που δημιουργήθηκε από παρανόηση είναι η έκφραση “ζει/περνάει ζωή χαρισάμενη”. Γεννήθηκε από το δοξαστικό της Ανάστασης, ένα από τα γνωστότερα εκκλησιαστικά τροπάρια, που το ξέρω ακόμα κι εγώ: Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος. Χάρισε ζωή σ’ αυτούς που βρίσκονται στα μνήματα. Χαρισάμενος, μετοχή του χαρίζομαι, που τότε σήμαινε «χαρίζω», αλλά σήμερα επιβιώνει με τη σημασία «μεροληπτώ υπέρ κάποιου, δείχνω εύνοια, υποχωρώ», όπως όταν λέμε π.χ. ότι κάποιος πέρασε χαριστικά τις εξετάσεις. Όπως εξηγεί ο Δ. Λουκάτος: Χαριτωμένες, όσο και αστείες, είναι μερικές παρεξηγήσεις που έκανε ο λαός σε ορισμένες φράσεις. Δεν κατάλαβε σε πολλές την έννοιά τους, και ή τις παραμόρφωσε ή τις μεταχειρίστηκε με άλλη έννοια. (…) Ανάλογη παρεξήγηση έγινε και στη φράση «ζωή χαρισάμενη», που είναι παρμένη από το Χριστός Ανέστη. Ο λαός πρόσεξε το «ζωή» και τις δυο πρώτες συλλαβές τού «χαρισάμενος» και βιάστηκε να δώσει την εξήγηση: ζωή γεμάτη χαρά. Λοιπόν, παρά το τρισχιλιετιλίκι μας, παρανοήσαμε την έννοια του «χαρισάμενος», το συσχετίσαμε με το «χαρά» και, αλλάζοντας το γένος, πλάσαμε το «ζωή χαρισάμενη». Πρόκειται ίσως για την πιο χαρακτηριστική από τις πάρα πολλές περιπτώσεις παρερμηνείας εκκλησιαστικών φράσεων. Η φράση είναι στερεότυπη, δηλαδή σπάνια βρίσκει κανείς το (επίθετο, πια) «χαρισάμενος» με τη σημασία «γεμάτος χαρά» να συνοδεύει άλλο ουσιαστικό –αν και έτσι το έχει χρησιμοποιήσει ο Ψυχάρης στο Ρόδα και μήλα, εξηγώντας το «νόστιμον ήμαρ» ως «μέρα χαρισάμενη» (Νόστιμον ήμαρ λέει ο Όμηρος· είναι η μέρα που ξαναβλέπει κανείς τους δικούς του. Είναι μια χαρισάμενη μέρα). Μια άλλη φορά θα γράψουμε άρθρο με τις εκφράσεις που γεννήθηκαν από παρερμηνεία εκκλησιαστικών κειμένων. Το σημερινό όμως άρθρο περιορίζεται σε εκφράσεις που οφείλονται στις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας, που είναι κι αυτές πολλές. * Για παράδειγμα, τη Μεγάλη Παρασκευή, “απάνω στην αγωνία του εκκλησιάσματος να βγει επιτέλους ο παπάς να κάμει την αποκαθήλωση και την περιφορά του Χριστού, αρχίζει ο ψάλτης το γνωστό τροπάρι Σε, τον αναβαλλόμενον το φως ώσπερ ιμάτιον, που κρατάει ώρα πολλή. Το τροπάριο αυτό, που ψάλλεται αργά, προκαλεί φαίνεται κάποια δυσφορία παρά την έξοχη ποίησή του («εσύ που τυλίγεσαι το φως σαν ρούχο», παρμένη από τον Ψαλμό 103) κι έτσι ονομάστηκε “ο αναβαλλόμενος” και από εκεί προήλθε η έκφραση “του έψαλε τον αναβαλλόμενο”, δηλαδή τον επέπληξε αυστηρά και επί πολλή ώρα. * Για κάποιον που έχει μείνει φτωχός, μόνος και αβοήθητος, λέμε ότι έμεινε “επί ξύλου κρεμάμενος”. Η φράση προέρχεται από τον ύμνο της Μεγάλης Πέμπτης “Επί ξύλου, βλέπουσα, κρεμάμενον, Χριστέ, (…) η σέ ασπόρως τεκούσα εβόα πικρώς”. Ξύλο βέβαια είναι ο σταυρός, και στην εδραίωση της φράσης συνέβαλε και ο πασίγνωστός ύμνος “Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας”. Ασφαλώς η εικόνα του εσταυρωμένου Ιησού, βασανισμένου, σχεδόν γυμνού, εγκαταλειμμένου, έρχεται στο νου πολλών όταν χρησιμοποιούν την έκφραση. * Από το ευαγγελικό «Ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν» (Ιωάν., 19.15) που φώναζαν οι Ιουδαίοι στον Πιλάτο για τον Ιησού, προέκυψε η έκφραση “άρον άρον”, που σημαίνει βιαστικά, χωρίς προετοιμασία ή με τη βία. Στη σημερινή χρήση επέχει θέση επιρρήματος, π.χ. τον πήρανε / τον έβγαλαν έξω / έτρεξα άρον άρον. Το άρον είναι προστατική αορίστου του ρήματος αίρω (παίρνω, σηκώνω). * Από ιδιόμελο της Μεγ. Παρασκευής έχει παρθεί η φράση “διά τον φόβον των Ιουδαίων” που τη χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε απλώς να υπαινιχθούμε τον λόγο που μας ανάγκασε να αποφύγουμε κάτι. Στη νεότερη χρήση, το λέμε κάποτε για να τονίσουμε ότι είμαστε και τυπικά εντάξει, ότι έχουμε πάρει τα μέτρα μας και για κάποιο όχι πολύ πιθανό ενδεχόμενο. Η φράση και στο Ευαγγέλιο: «οὐδεὶς μέντοι παρρησίᾳ ἐλάλει περὶ αὐτοῦ διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων». * Για κάποιον που βασανίζεται με τη γραφειοκρατία πηγαίνοντας από τον ένα (αν)αρμόδιο στον άλλον για να διεκπεραιώσει μια υπόθεσή του λέμε ότι “τον έστειλαν από τον Άννα στον Καϊάφα”. Αρχή της είναι η ευαγγελική διήγηση για την απαγωγή του Ιησού προς τον Άννα, ο οποίος μετά τον παρέπεμψε στον γαμπρό του, τον αρχιερέα Καϊάφα («ἀπέστειλεν οὖν αὐτὸν ὁ Ἅννας δεδεμένον πρὸς Καϊάφαν τὸν ἀρχιερέα», Ιωάν., 18.24). * Για κάποιον που διαμαρτύρεται εντονότατα για μια απαράδεκτη κατάσταση, για την αθωότητά του ή για την αλήθεια των λεγομένων του, λέμε “διέρρηξε τα ιμάτιά του”. Κι αυτό από το Ευαγγέλιο (Ματθ., 26.65), όταν ο Καϊάφας «διέρρηξε τα ιμάτια αυτού» ακούγοντας το, υποτίθεται βλάσφημο, «συ είπας» του Ιησού’ επρόκειτο για διαδεδομένη χειρονομία αγανάκτησης κατά την εποχή εκείνη. Και στη δημοτική: «σκίζει τα ρούχα του», με την ίδια σημασία. * Στην ακολουθία της Ανάστασης ακούγεται και η φράση “και ούτω βοήσωμεν”, πάνω στην οποία είναι φτιαγμένη η ευτράπελη φράση “εν τη παλάμη και ούτω βοήσομεν” που λέγεται από ή για κάποιον που αρνείται να εκτελέσει εργασία ή να προσφέρει υπηρεσία αν δεν εισπράξει πρώτα το αντίτιμο ή την αμοιβή. Η φράση πρέπει να ξεκίνησε από ιερέα που ζήτησε προκαταβολικά την πληρωμή της ιεροπραξίας. * Η παράκληση του ληστή επάνω στο σταυρό «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» προς τον εσταυρωμένο Ιησού (Λουκ., 23.42), δηλ. «θυμήσου με Κύριε», που ψάλλεται συχνά στην εκκλησία έδωσε το σημερινό επιφώνημα “Μνήσθητί μου κύριε!” που το χρησιμοποιούμε όχι ικετευτικά αλλά ως αναφώνηση αγανάκτησης, έσχατης απορίας ή κατάπληξης μπροστά σε κάτι παράλογο και εξωφρενικό. Κάποτε, ιδίως παλιότερα, ακούγεται και «μήστητι». (Να κάνω μια παρένθεση: όταν στις αρχές του 20ού αιώνα οι καθαρευουσιάνοι συκοφαντούσαν ή ειρωνεύονταν τους δημοτικιστές για υπαρκτές και κυρίως ανύπαρκτες ακρότητές τους, σαν τον υποτιθέμενο Κώτσο Παλιοκουβέντα (= Κωνσταντίνο Παλαιολόγο), διέδιδαν πως στη μετάφραση των Ευαγγελίων από τον Πάλλη η φράση αυτή έχει αποδοθεί, τάχα, “Θυμήσου με αφεντικό, όταν έρθεις στα πράματα”!). * Λέμε “γίνεται ανάστα ο Κύριος” όταν γίνεται μεγάλη σύγχυση, θόρυβος και ταραχή, επίσης για πολύ θορυβώδες γλέντι. Στην πρώτη Ανάσταση, στη λειτουργία του Μ. Σαββάτου, ο παπάς ψάλλει «Ανάστα ο Θεός, κρίνων την γην» και αρχίζουν να χτυπούν χαρμόσυνα οι καμπάνες και να προσέρχονται οι πιστοί. Από εκεί η εικόνα του θορύβου και της οχλοβοής. Ακόμα και λέξεις μπήκαν σε λαϊκή χρήση επειδή ακούγονται σε ακολουθίες της Μεγαλοβδομάδας, όπως σπείρα, αργύρια ή κουστωδία. Και κάποτε ο λαός έπλασε λέξεις παρερμηνεύοντας κάποιο χωρίο. Παράδειγμα, η λέξη κηβουλήτης της κρητικής διαλέκτου, που είναι πολύ κακός χαρακτηρισμός. Προήλθε από το “ο δε παράνομος Ιούδας ουκ ηβουλήθη συνιέναι” που ακούγεται ως επωδός έξι τροπαρίων του Γ’ αντιφώνου της Μεγάλης Πέμπτης -το “ουκ ηβουλήθη”, όπως ψέλνεται, ακούστηκε σαν μια λέξη, κι έτσι πλάστηκε ο άτιμος, ο προδότης, ο κηβουλήτης!
Πηγή : 

to synoro blog

Πόσοι δημοτικοί σύμβουλοι εκλέγονται ανά εκλογική περιφέρεια

17/4/2014
Το αριθμό των δημοτικών συμβούλων που εκλέγονται ανά εκλογική περιφέρεια, βάση του πληθυσμού αυτών, ορίζει απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών. 

Διαβάστε ολόκληρη την απόφαση και δείτε όλες τους δήμους, τις δημοτικές ενότητες και των αριθμό συμβούλων που τους αντιστοιχείΕΔΩ

Αποκεντρωμένη Διοίκηση ΑιγαίουΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΗΛΟΥ Πληθυσμός Δημοτικοί
Σύμβουλοι
ΔΗΜΟΣ ΚΙΜΩΛΟΥ 901     13
ΔΗΜΟΣ ΜΗΛΟΥ 4.966      17
ΔΗΜΟΣ ΣΕΡΙΦΟΥ 1.378     13
ΔΗΜΟΣ ΣΙΦΝΟΥ 2.543      17
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΥΚΟΝΟΥ Πληθυσμός Δημοτικο
Πηγή : http://www.tinostoday.gr/

to synoro blog

ΔΡΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΗΝΟΥ Τήνος, το "φτερωτό" νησί

Η εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε Τήνο, Άνδρο, Πάρο και Νάξο έχει ήδη εγκριθεί από το Υπουργείο Περιβάλλοντος με βάση το νόμο για την επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), για την υποτιθέμενη αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ενενήντα πέντε (95) θηριώδεις ανεμογεννήτριες ύψους έως και 113 μέτρων η κάθε μία, συνολικής ισχύος 218,5 MW, θα τοποθετηθούν στα νησιά μας, χωρίς να έχουμε ποτέ συμφωνήσει. Μαζί με αυτές θα εγκατασταθούν υπόγεια και υποβρύχια δίκτυα μέσης και υψηλής τάσης συνολικού μήκους 464,4 km, καθώς και επτά (7) υποσταθμοί. Γιατί; Ποιος ωφελείται από αυτό το “πράσινο” έργο;


 Στα νησιά όπου θα γίνουν οι παραπάνω βιομηχανικές εγκαταστάσεις έχει ήδη ξεκινήσει συζήτηση σχετικά με τη χρησιμότητα των ανεμογεννητριών. Ωφελούν τελικά ή όχι; Μειώνουν το κόστος της ενέργειας στον τελικό καταναλωτή ή το αυξάνουν; Έχουν θετικές ή αρνητικές περιβαλλοντικές συνέπειες; Ενισχύουν την τοπική οικονομία; Τα στοιχεία που υπάρχουν από εγκαταστάσεις σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και του εξωτερικού οδηγούν, κυρίως, σε αρνητικά συμπεράσματα. Η προπαγάνδα όμως των ΜΜΕ υπέρ των αιολικών πάρκων έχει καταφέρει να επηρεάσει ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης. Τα αιολικά πάρκα παρουσιάζονται ως “καθαρή ενέργεια” και οι εταιρείες που θα επενδύσουν σε αυτά ως ευεργέτες.


 Ας μη γελιόμαστε. Με τα διλήμματα αυτά ασχολείται μονάχα η τοπική κοινωνία, η κοινωνία που πρόκειται να επηρεαστεί άμεσα και σε μεγάλο βαθμό από την “πράσινη” επένδυση. Για τις εταιρείες, ο τομέας της ενέργειας είναι ένας τεράστιας σημασίας επενδυτικός τομέας. Οι λίγοι, σχετικά, όμιλοι που επενδύουν διεθνώς σε αυτόν, δεν έχουν διλήμματα “καθαρής” ή “βρώμικης” ενέργειας. Οι ίδιοι κολοσσοί προωθούν όλα τα είδη ενέργειας, ανάλογα με τη συγκυρία που διαμορφώνεται. Αυτοί είναι που καθορίζουν το “μίγμα ενέργειας” (πυρηνικά, άνθρακας, υδρογονάνθρακες, βιομηχανικές ΑΠΕ, σχιστολιθικό αέριο), αυτοί ελέγχουν τους πόρους αλλά και τα δίκτυα μεταφοράς της ενέργειας.


 Η επικείμενη πώληση του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) μέσω ΤΑΙΠΕΔ, της ραχοκοκαλιάς του ηλεκτρικού συστήματος της Ελλάδας, έρχεται σαν απόδειξη των παραπάνω. Η συγκεκριμένη θυγατρική της ΔΕΗ Α.Ε. είναι σήμερα ο διαχειριστής της σύνδεσης των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με τους υποσταθμούς διανομής και τελικά με εμάς, τους καταναλωτές της ηλεκτρικής ενέργειας. Μετά την πώλησή του, οι τελικοί καταναλωτές θα βρίσκονται ουσιαστικά σε ομηρία από τα ιδιωτικά συμφέροντα που θα κατέχουν και θα εκμεταλλεύονται το μονοπώλιο των δικτύων μεταφοράς ενέργειας.

  
Είναι ξεκάθαρο πως η πολιτική για τις ΑΠΕ, μέσα στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής που ακολουθείται, σχεδιάζεται με βάση τις πρωτοβουλίες της αγοράς και όχι με ορθολογικά κριτήρια. Κυρίως, όχι με κοινωνικά κριτήρια. Τα όποια αιτήματα για ενημέρωση και συμμετοχή της κοινωνίας στις αποφάσεις, συναντούν άρνηση. Ακόμη και όταν ζητείται η διά αντιπροσώπων γνωμοδότηση της κοινωνίας, μέσω των δημοτικών αρχών, αυτή, απλώς, παρακάμπτεται σε περίπτωση αντίρρησης! Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι τέσσερις δήμοι των θιγόμενων νησιών, καθώς και η περιφέρεια, γνωμοδότησαν αρνητικά στην εγκατάσταση των ανεμογεννητριών. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος απλώς προχώρησε στην έγκριση του έργου, αγνοώντας επιδεικτικά όλες τις γνωμοδοτήσεις.


Η ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό, όπως το νερό. Η ιδιωτικοποίηση των αγαθών αυτών, σε καμία περίπτωση δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Τα βασικά προαπαιτούμενα μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης γίνονται εμπόρευμα και η τιμή τους καθορίζεται από τους νόμους της αγοράς. Η εμπειρία σε κράτη, όπως η Βρετανία και η Γερμανία, έχει δείξει ότι η αύξηση των τιμών στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας που ιδιωτικοποιήθηκαν, είναι τεράστια και τα κοινωνικά αποτελέσματα αυτών των πολιτικών είναι καταστροφικά. Την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα πωλείται ο ΑΔΜΗΕ, στο Βερολίνο και το Αμβούργο η κοινωνία αγωνίζεται για να επανακρατικοποιηθούν τα ενεργειακά δίκτυα, καθώς έχουν διαπιστώσει ότι η ιδιωτικοποίηση ανεβάζει το κόστος της ενέργειας ενώ η Ιρλανδία εγκαταλείπει την πώληση της κρατικής εταιρείας ηλεκτρισμού που ζητούσε η “δική της” τρόικα.


 Οι μεγάλες εταιρείες και τα συμφέροντά τους ίσως φαντάζουν ανίκητες, όμως τα επενδυτικά τους σχέδια μπορούν να ακυρωθούν, αν οι κοινωνίες προβάλουν αντίσταση. Απόδειξη αυτού, η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 10/1 και ανατρέπει οριστικά τα έως σήμερα σχέδια για την εκτροπή του Αχελώου. Η απόφαση αυτή δικαιώνει έναν συνεπή και υπομονετικό οικολογικό αγώνα είκοσι και πλέον ετών, για να σωθεί ο μεγάλος ποταμός από ένα παράλογο και κακοσχεδιασμένο έργο. Αγωνιστική ιστορία έχει να επιδείξει και η Τήνος. Το 1994 η σύνδεση των Κυκλάδων με τον Εθνικό Σύστημα Ηλεκτροδότησης “απαιτούσε” γιγάντιους πυλώνες. Η κοινωνία, συνειδητοποιώντας την επιβάρυνση που θα προκαλούσε το έργο στο περιβάλλον και στην υγεία, αντιστάθηκε προσφεύγοντας στο Σ.τ.Ε. Ύστερα από αγώνα δεκατριών χρόνων, πέτυχε την αποξήλωση των εγκατεστημένων πυλώνων και ιστών μεταφοράς ρεύματος υψηλής τάσης από την ΔΕΗ, πετυχαίνοντας έναν ακόμη στόχο.



Έξι χρόνια μετά κάποιοι προσπαθούν να κερδοσκοπήσουν εις βάρος μας και ερήμην μας.

Θα τους αφήσουμε;


ΣΗΜ.Τα παρακάτω link σας μεταφέρει στον γεωπληροφοριακό χάρτη της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας όπου μπορείτε κάνοντας μεγέθυνση στα νησιά να δείτε τις περιοχές των αιολικών πάρκων και τις θέσεις των ανεμογεννητριών σύμφωνα με τις αιτήσεις αδειών ΑΠΕ.


Δημοσιεύτηκε  στο Διαύγεια η υπουργική έγκριση για τα αιολικά πάρκα στα 4 νησιά Άνδρο, Τήνο, Πάρο και Νάξο.

ΑΠΟΦΑΣΗ_ΑΙΟΛΙΚΑ_ΚΟΠΕΛΟΥΖΟΣ.pdf309 KB 
Πηγή : 

to synoro blog

18 Απρ 2014

Η ζωή δεν είναι μετρήσιμη


Η Ζωή δεν είναι μετρήσιμη.Το αίτημα του "καλού (υπο)λογιστή" για την "οικειοποίηση της υπεραξίας από τον παραγωγό" νομιμοποιεί την έννοια της  "υπεραξίας", η οποία με την σειρά της νομιμοποιεί τις σχέσεις της κυριαρχίας, παρουσιάζοντας τες στο παρόν μας ως αναπόφευκτες και αιώνιες. 
Η εργασία είναι η πράξη της αλλοτρίωσης της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Έτσι το "δίκαιο αντίτιμο",η "υπεραξία" οι σχέσεις παραγωγής και η ηθικολογία τους, η χρησιμότητα, τα ταξικά συμφέροντα, η "αντικειμενική" συνείδηση, οι ανταλλακτικές αξίες, δεν συνιστούν παρά τον ζόφο του γενικού, όπου "οργανώνεται" το Άτομο, γινόμενο αυτομάτως, σκιά του εαυτού του.

Η Ζωή είναι πέρα και πάνω από τον οποιοδήποτε σκοπό.
Δεν υπάγεται σε υπολογισμούς δεν είναι καταναγκασμός ούτε αγώνας.
Η Ζωή δεν έχει τέλος ούτε αρχή. Δεν είναι διαδικασία.  Είναι παράδοξο!
Το υποκείμενο της, υπερασπίζεται και εκδηλώνει την ατομικότητα του σε απόλυτη απομόνωση. Στο κουκούλι του. 
Το υποτελές κατοικίδιο είναι "οργανωμένο" και οργανωμένα παραδέρνει ζέχνοντας, στριμωγμένο και ξεριζωμένο, σε εταιρίες,συνδέσμους,συλλόγους, εκκλησίες και κόμματα, σε κινήματα, οργανισμούς, συνδικάτα, στοές ή λέσχες, επιχειρώντας να βγει από την στενή ατραπό του παράδοξου για "να γίνει τραγικός ήρωας σε τιμή ευκαιρίας". 

Ας μην ξεχνάμε!

Κάθε μας σφυγμό και κάθε μας ανάσα μπορεί να την ακολουθήσει η φανέρωση μιας άλλης πρωτόγνωρης. Και αυτό ακριβώς συμβαίνει. 
Η αυτεξούσια ενέργεια, η ελεύθερη δραστηριότητα προϋποθέτει την παρουσία του Ατόμου στο πεδίο των πιθανών φανερώσεων της Ζωής. 
Και βεβαίως ενθουσιασμό ετοιμότητα και θάρρος.
Το θάρρος που χρειάζεται η δημιουργία μιας αληθινής, προσωπικής ζωής, που υπονονεύει τους μηχανισμούς της καθημερινότητας ανοίγοντας εκρηκτικά το δρόμο υπέρ του ποιοτικού γεγονότος, του παιχνιδιού και του πειράματος.
Αρκεί να είμαστε εκεί.
Ζωή λοιπόν για το "νέο" έτος.
Κάτω η εργασία.
Πηγή :http://dangerfew.blogspot.gr

to synoro blog

Μας ζημίωσε η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

  • Photo: Panayiotis Tzamaros / Fosphotos.com
    Photo: Panayiotis Tzamaros / Fosphotos.com
Όλοι μας, πλέον, σιγά-σιγά αναγνωρίζουμε ότι η ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη (και μάλιστα με τη δεδομένη ισοτιμία), αποτέλεσε καταστροφικό λάθος, το οποίο θα πληρώνει η χώρα για πολλά ακόμα χρόνια. Το μόνο παράδοξο εδώ είναι πως αυτοί που πρωτοστάτησαν στο καταστροφικό αυτό λάθος εξακολουθούν να έχουν παρουσία στην πολιτική ζωή της χώρας...
Όμως, νέες επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο και ότι αφορά αυτή καθ' αυτή την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι, σύμφωνα με αυτές τις έρευνες, η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, ακόμα και πριν από την κρίση, θα ήταν πολύ καλύτερη αν η χώρα δεν είχε ενταχθεί στην Ε.Ε.
Η ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα επιστημονική μελέτη  -στην οποία γίνεται εκτεταμένη αναφορά στον Economist- παρουσιάσθηκε πρόσφατα σε συνέδριο της Royal Economic Society της Βρετανίας, με τίτλο “Economic growth and European integration:A counterfactual analysis”.
Χρησιμοποιώντας σούπερ μοντέρνες οικονομετρικές τεχνικές η μελέτη, γραμμένη από τρείς οικονομολόγους, θέτει το ερώτημα πώς θα ήταν η οικονομική κατάσταση των διαφόρων χωρών, που προέκυψαν από τις διευρύνσεις της  Ε.Ε., αν δεν είχαν γίνει μέλη. Η έρευνα σταματάει το 2008, δηλαδή πριν από την κρίση.
Τα αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα  ενδιαφέροντα: όλες οι χώρες ωφελήθηκαν από την ένταξη -με εξαίρεση μία χώρα: την Ελλάδα! Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της οποίας η οικονομική κατάσταση θα ήταν καλύτερη το 2008 αν δεν είχε ενταχθεί στην Ε.Ε. Συγκεκριμένα το ανά κεφαλή ΑΕΠ στην Ελλάδα το 2008 ήταν 15%, χαμηλότερο απ' ό,τι θα ήταν αν η χώρα δεν είχε ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση (και μπορεί κανείς να φαντασθεί πόσο ακόμα πιο χαμηλό είναι σήμερα!).
Συγκεκριμένα, οι χώρες που αποκόμισαν τα μεγαλύτερα οφέλη από την ένταξη τους ήταν:
Δανία, Ιρλανδία, Βρετανία, Πορτογαλία, Ισπανία, Αυστρία, Φινλανδία, Πολωνία, Λετονία, Λιθουανία.
Οι χώρες που αποκόμισαν λιγότερα οφέλη:
Σουηδία, Τσεχία, Σλοβακία, Σλοβενία, Ουγγαρία.
Χώρες που ζημιώθηκαν από την ένταξη:
Ελλάδα.
Οι μεγάλες ωφελημένες από την ένταξη ήταν η Ιρλανδία και η Λετονία. Το ανά κεφαλή ΑΕΠ της πρώτης είναι 43% υψηλότερο απ΄ ό,τι θα ήταν αν δεν εντασσόταν στην Ε.Ε., ενώ της  δεύτερης  50%.
Όμως, ακόμα και η «ευρωσκεπτικιστική» Βρετανία αποκόμισε σημαντικά οφέλη: σύμφωνα με τη μελέτη το ανά κεφαλή ΑΕΠ της είναι 25% υψηλότερο, σε σχέση με μια Βρετανία που δεν θα ήταν μέλος της Ε.Ε.
Παραδόξως η μόνη χώρα πού ζημιώθηκε οικονομικά ήταν η Ελλάδα, χώρα που για πολλά έτη ήταν η πιο ενθουσιώδης υπέρμαχος της Ευρπαϊκής Ένωσης.
Κάτι που λέει πολλά για τη χειραγώγηση των μαζών από την πνευματική ελίτ και τα ΜΜΕ της χώρας.
Πηγή : http://www.protagon.gr/

to synoro blog

PAINTING TRIP IN THE AEGEAN SEA END OF MAY.

PAINTING TRIP IN THE AEGEAN SEA END OF MAY.Myself and Leon Holmes and at least two other painters will visit end of may for a week the island of Serifos in Greece. We will try to capture the wildness of this place: the sea rocks sun and the effect of the wind.anybody interested to join us in this painting trip is welcome 

Στο τέλος του Μάη 30/5 μέ 7/6. ο ζωγράφος Δημήτρης Βογιατζόγλου θα βρίσκεται στο νησί της Σερίφου για μία εβδομάδα  μαζί με τον ζωγράφο 
 Leon Holmes  O κύριος Δημήτρης Βογιατζόγλου ανοίγει έναν εικαστικό κύκλο κάνοντας ένα βήμα το πρώτο βήμα για να δημιουργηθεί ένας πόλος έλξης από ζωγράφους Έλληνες και ξένους που θα ζωγραφίζουν εμπνευσμένοι από το Αιγαίο και την Σέριφο ,μια προσπάθεια που θα δώσει ένα ιδιαίτερο στίγμα μιας και θα επισκεφθούν το νησί αξιόλογοι καλλιτέχνες από το εξωτερικό αλλά και το εσωτερικό και παράλληλα  στα πλαίσια του φεστιβάλ Σερίφου θα δημιουργηθεί   και εικαστικό μέρος Μια προσπάθεια που αν ευδοκιμήσει θα μπορούσε η Σέριφος να αποκτήσει ένα εικαστικό εκθεσιακό δικό της χώρο όπου θα φιλοξενούνται έργα αξιόλογων καλλιτεχνών από τον κόσμο αλλά και από την Ελλάδα

 Για περισσότερες λεπτομέρειες για συμμετοχές στον σύνδεσμο που ακολουθεί https://www.facebook.com/voyiaz?fref=ts
Πηγή : http://giannisserfanto.blogspot.gr/

to synoro blog

Επτά νέα πρόσωπα θα απαρτίζουν το νέο συμβούλιο του Α.Ο.Σερίφου

Μετά τις εκλογές στις 30 Μαρτίου, την Πέμπτη συγκροτήθηκε σε σώμα το νέο Δ.Σ. του Α.Ο. Σερίφου.
Επτά νέα πρόσωπα θα απαρτίζουν το νέο συμβούλιο ενώ στην θέση του προέδρου παραμένει ο κ. Σάββας Ράμπιας που εκλέχθηκε ομόφωνα έχοντας και τις περισσότερες ψήφους όπως και ο ταμίας κ. Μιχάλης Μουστάκας αλλά και η κ. Σοφία Ρώτα στην θέση του Α’ Γραμματέα.
Τα νέα πρόσωπα πήραν τις εξής θέσεις.
Αντιπρόεδρος ο κ. Αλέξανδρος Κοτσίκος
Γεν. Γραμματέας ο κ. Μαγουλάς Δημήτρης
Γεν. Αρχηγός ο κ. Μουστάκας Νικόλαος
Έφορος Υλικού ο κ. Χρυσολωράς Μιχάλης
Και μέλη οι, Παρίσης ΓιάννηςΜποφίλιος ΣπύροςΚόντε Κατερίνα και ο κ. Μητροφάνης Ηλίας.
Να τους ευχηθούμε τα καλύτερα στο πολύ δύσκολο έργο που έχουν αναλάβει.
Πηγή : http://aoserifou.com

to synoro blog

Οι Εγκύκλιοι με τις Αναλυτικές Διαδικασίες για τις Δημοτικές & Περιφερειακές εκλογές

Ekloges OTA

Το Υπουργείο Εσωτερικών εξέδωσε, χθες, Μεγάλη Πέμπτη 17 Απριλίου, Εγκυκλίους, που αφορούν στη διαδικασία των επικείμενων Δημοτικών και Περιφερειακών Εκλογών.
Στις εγκυκλίους, μεταξύ άλλων, προσδιορίζεται ο αριθμός των Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβούλων κάθε Εκλογικής Περιφέρειας, σύμφωνα με τον πληθυσμό της, βάσει των στοιχείων της τελευταίας απογραφής. 
Αναλυτικά, επισυνάπτονται οι:

  • Εγκύκλιος υπ’ αριθµ. 13 για τη διενέργεια των εκλογών της 18ης Μαΐου 2014 για την ανάδειξη των Περιφερειακών Αρχών.
  • Εγκύκλιος υπ’ αριθµ. 14 για τη διενέργεια των εκλογών της 18ης Μαΐου 2014 για την ανάδειξη των Δημοτικών Αρχών.
 
 
Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ | Προβολή/κατέβασμα
Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ | Προβολή/κατέβασμα
 
ΠΗΓΗ: epoli.gr
Πηγή : http://www.sifnaiko-fos.gr/

to synoro blog

TOURVAS


-          Ααααχ ποιος να το φανταζόταν!!Από τα κατώγια της Αιόλου , στοιβαγμένοι μαζί με τόσα τόπια , μες στη σκόνη , να μας πιάνει και να μας αφήνει ο κάθε περαστικός , εδώ τώρα , στην κορφή της Χώρας , στο κάστρο αραχτοί , αγναντεύουμε το Αιγαίο!!
-          Μην το συζητάς , τύχη βουνό στην κυριολεξία! Από όσο μαθαίνω από άλλους , οι περισσότεροι έγιναν μαξιλάρες , στάσιμοι σε ένα πάγκο , άντε σε έναν καναπέ στο τσακίρ κέφι, να κάθεται πάνω τους κόσμος και ντουνιάς μέχρι να σκάσουν!
-          Εμείς ήδη έχουμε γυρίσει δύο νησιά , έχουμε ανέβει σε βέσπα , σε πλοίο , σε λεωφορείο και τρένο , έχουμε γεμίσει και αδειάσει δεκάδες φορές και έχουμε πάει και για μπάνιο!
-          Αμ το άλλο , δεν το είπες! Έχουμε δει την ανατολή , τη δύση , μας έχει φυσήξει ο αέρας , έχουμε γεμίσει άμμο , χορτάρια , κοχύλια , μοσχοβολάμε θάλασσα, μυζήθρα , σύκα και κρασί! Πες  τα και αυτά!
-          Τώρα που το λες , σήμερα με κάτι μπισκότα με στούμπωσε η μικρή και ένα μπουκάλι νερό, πετσέτα , μαγιό και έξω από την πόρτα! Εσένα ο άλλος τι σου έβαλε?
-          Cd player , δισκάκια , ένα παγούρι και δύο τοστ!
-          Που πήγαν τώρα και μας άφησαν έτσι αραχτούς?
-          Να βγάλουν φωτογραφίες τη θέα!
-          Μετά που είπαν ότι θα πάμε? Τα λέγαν πάνω στη βέσπα και με τον αέρα δεν άκουγα τίποτα!
-          Στην Ψιλή Άμμο νομίζω! Ξέρεις , εκεί που γεμίζουμε άμμο , στο πι και φι!
-          Ωχ ναι , αλλά είναι τόσο ωραία ,χαλάλι της!
-          Ωπ, να‘τοι έρχονται!! Κάνε πως δεν τρέχει τίποτα!
Πηγή : 

to synoro blog

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...