30 Ιουν 2012

Στοιχήματα χωρίς αντίκρυσμα



Οι δραχμολάγνοι υποστηρικτές της χρεοκοπίας έχουν δίκιο σε ένα από τα βασικότερα επιχειρήματά τους. Το νέο πακέτο στήριξης, μας δίνει απλά πίστωση χρόνου και δεν λύνει τα στοιχειώδη προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Βέβαια, το ίδιο επιχείρημα ισχύει και αντίστροφα, και μάλιστα σε δυνατότερο βαθμό. Πώς, δηλαδή, μία οικονομία με τα συγκεκριμένα στοιχειώδη προβλήματα μπορεί να αναπτυχθεί εν μέσω χρεοκοπίας, με αδύναμο νόμισμα, υψηλό πρωτογενές έλλειμμα και σε οικονομική απομόνωση;

 Τι περιέχει αυτός ο μαγικός αεροψεκασμός που θα γεμίσει τον ελληνικό ουρανό και ξαφνικά θα μετατρέψει την Ελλάδα σε οργανωμένη, παραγωγική, εύνομη, αδιάφθορη και συλλογική οικονομία; Σε αντίθεση με τα λεγόμενα των θεωριών διαφόρων «διανοούμενων» ολόκληρου του πολιτικού φάσματος, οι οικονομίες απαρτίζονται από ανθρώπους. Για την ακρίβεια, απαρτίζονται από τις ψυχολογίες των ανθρώπων. 

Όσο αυξάνει η αισιοδοξία, η παραγωγικότητα και εν τέλει η αμοιβαία εμπιστοσύνη σε μία κοινωνία, η οικονομία αναπτύσσεται. Όσο υπάρχει απαισιοδοξία και κοινωνική διάσπαση, αναγκαστικά η οικονομία θα κατακερματίζεται σε μικρότερες επί μέρους προσπάθειες που θα αλληλοσυγκρούονται και θα αποτρέπουν την ανάπτυξη. Ρεαλιστικά μιλώντας, και κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ιστορίας του σύγχρονου ελληνικού Κράτους, η Ελλάδα δεν έχει επιδείξει ποτέ την ικανότητα να αναπτυχθεί οικονομικά από μόνη της, χωρίς δανειακές ενέσεις από το εξωτερικό για μεγάλα χρονικά διαστήματα. 

Και ο λόγος είναι ότι ανέκαθεν κοινωνικά ήταν κατακερματισμένη, με διάσπαρτες κοινωνικές ομάδες και συντεχνίες που συγκρούονταν έχοντας ως προτεραιότητα την προσωπική τους ευμάρεια και όχι την συλλογική. Πέρα από την «τελευταία ευκαιρία», δεν υπάρχει κάποια ένδειξη ότι όλα αυτά είναι συνειδητοποιημένα από την κοινωνία μας. Παρά την εξασφάλιση της οικονομικής ανακούφισης για τα επόμενα 2-3 χρόνια και τις προϋποθέσεις για νέο ξεκίνημα, ήδη οι ερχόμενες εκλογές ετοιμάζονται να αναδείξουν ακραίες τάσεις του πολιτικού χώρου.

 Ένας αχταρμάς του υπάρχοντος σάπιου συστήματος, με καταστροφολόγους «ισοπεδωτές» και παθιασμένους επενδυτές του λαϊκού συναισθηματισμού, ετοιμάζεται να αναλάβει τα ηνία της χώρας για να φέρει εις πέρας μία σειρά από δύσκολες υποχρεώσεις της. Το πελατειακό σύστημα άντεξε και ψάχνει νέους τρόπους να επιβιώσει. Ταυτόχρονα, σε κοινωνικό επίπεδο, η πόλωση, η ακρότητα και η καχυποψία βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο άνευ προηγουμένου. Ο φασισμός έχει ξεφύγει πλέον από τα παραδοσιακά άκρα και διαχέεται ανενόχλητος ακόμα ανάμεσα και σε πιο μετριοπαθείς ομάδες, ενώ η ανομία σε διάφορα επίπεδα αποτελεί συνηθισμένη πρακτική. 

 Στην ουσία το πραγματικό στοίχημα είναι η αναχαίτιση όλων αυτών των στοιχείων και όχι η υπερανάλυση αριθμών και θεωριών που ήδη έχει ξεπεράσει κάθε όριο κούρασης και κορεσμού. Φαίνεται ότι πάνω στον οίστρο τους, τα δύο «στρατόπεδα» ξέχασαν να αναφέρουν τους ανθρώπους που απαρτίζουν την οικονομία μας.

 Και δεν αναφέρομαι στον ανθρωπισμό των συγκεκριμένων θεωριών, αλλά στην διαπίστωση ότι χωρίς κοινωνική συνοχή μέχρι ένα μεγάλο βαθμό, οικονομική ανάπτυξη δεν μπορεί να δημιουργείται εσαεί μόνο με ενέσεις ρευστότητας έξωθεν. Διαφορετικά, σε 2-3 χρόνια, πάλι τις ίδιες συζητήσεις θα έχουμε, αλλά χωρίς την επιλογή της εξωτερικής βοήθειας. Βέβαια, θα μας έχει μείνει η «εθνική κυριαρχία»… 

 http://ellinaki.blogspot.gr

Τα αρχαία ορυχεία των Ελλήνων από το 18-20.000 π.Χ!



Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 118 ορυχεία υπάρχουν διάσπαρτα σε 38 ελληνικά νησιά του Αιγαίου! Και λειτουργούν εδώ και 20.000 χρόνια! Απ' αυτά τα σπλάγχνα ο Αιγαιακός άνθρωπος έκτισε τα σπίτια του, έπλασε τα αγάλματά του, έφτιαξε τα όπλα του, τα εργαλεία του. Η πρώτη σκαψιά έγινε - απ' ό,τι φαίνεται - στον λόφο Τζίνες της Θάσου, όπου ευρέθησαν τα αρχαιότερα ορυχεία ώχρας στον κόσμο. Δηλαδή ένα από τα αρχαιότερα ορυχεία του κόσμου - εάν όχι το αρχαιότερο! Ο άνθρωπος έσκαβε και έπαιρνε την ώχρα της Θάσου από το 18-20.000 π.Χ. 

Η ανακάλυψη έγινε από την ΙΗ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, σε συνεργασία με το Μουσείο Μεταλλευμάτων του Μπόχουμ της Γερμανίας, τον Σεπτέμβριο του 1995, υπό την αρχαιολόγο Χάιδω Χρυσανθάκη-Κουκούλη. Εντός αυτού του ορυχείου ανακαλύφθηκαν στοές, αλλά και εργαλεία από κέρατα ελαφιών και από πέτρες, εκείνης της εποχής. (Η Θάσος από την αρχαιότητα - τουλάχιστον από το 3.000 π.Χ. - διέθετε και μεταλλεία χαλκού και σιδήρου, ενώ στους ιστορικούς χρόνους διέθετε και μεταλλεία χρυσού!).

 Η ώχρα είναι ένα κόκκινο ή κίτρινο μικρής καθαρότητος σιδηρομετάλλευμα. Αλλά τι την έκαναν την ώχρα οι άνθρωποι της Παλαιολιθικής Εποχής; Οι κατοπινοί ξέρουμε: Την είχαν για χρωστική ουσία. Έφτιαχναν μ' αυτήν τις «σκιές» στα ζωγραφικά έργα τέχνης τους (Πλίνιος). Με την κίτρινη και την κόκκινη ώχρα - την λεγόμενη μίλτο, που την βρίσκουμε ακόμη και στις μυκηναϊκές πινακίδες! - εκτός από χρωστική, την χρησιμοποιούσαν και στα φάρμακα και όταν έδεναν ξύλινα σκαριά, διότι είχαν ιδεί πως στην ναυπηγική τους εξασφάλιζε αδιαβροχοποίηση. Την καλύτερη μίλτο έδινε η Κέα (Θεόφραστος).

 Η πόλις των Αθηνών είχε το μονοπώλιο της ώχρας της Κέας. Εάν οι Κείοι αθετούσαν τους όρους της συμφωνίας με τους Αθηναίους, οι τελευταίοι είχαν σκληρές κυρώσεις για τους Κυκλαδίτες. Αντιστοίχως, από θηραϊκή γη (προϊόν των γνωστών ηφαιστειακών εκρήξεων της νήσου Θήρας) κατά την αρχαιότητα κατασκευάζονταν προκυμαίες και κυματοθραύστες, και γι' αυτό εν συνεχεία με το ίδιο προϊόν κατασκευάσθηκαν τα τοιχώματα στις διώρυγες της Κορίνθου, αλλά και του Σουέζ!

 Το θείο χρησιμοποιείτο από την αρχαιότητα ακόμη για απολυμαντικούς σκοπούς. Για την καλύτερη απόδοση των χωραφιών του ο Λαέρτης στην Ιθάκη χρησιμοποιούσε απολυμαντικό θειάφι. Από τότε η γνώση, διατηρήθηκε έως σήμερα, και πωλείται θειόχωμα για καλύτερη απόδοση των χωραφιών. Η γνώση του πατρός χρησίμευσε και στον υιό. Γι' αυτό όταν ο Οδυσσεύς φόνευσε τους μνηστήρες, διέταξε να ραντίσουν με θειάφι τον χώρο, που είχε μολυνθεί με τα αίματα των νεκρών!... Στον Μεσαίωνα θειάφι χρησιμοποιούσαν για την παρασκευή πυρίτιδας. 

Αλλά και ως εντομοκτόνο. Σήμερα το χρησιμοποιούν στην πολεμική βιομηχανία και την παραγωγή ελαστικών. Απ' τα κέρδη των ορυχείων έπαιρναν μερίδιο και οι θεοί, δηλ. οι ιερείς τους. Όταν λ.χ. η Σέριφος, δεν προσέφερε το 10% των εσόδων των μεταλλείων της στον θεό Απόλλωνα, εκείνος. καταβύθισε τα μεταλλεία του νησιού - νυν γνωστά ως Μεταλλεία τ' Αγίου Σώστη. Ακόμη και σήμερα ευρίσκονται υπό την επιφάνεια της θαλάσσης! 


Κι είναι απ' τα λίγα υποβρύχια ορυχεία του κόσμου. Η πόλις των Αθηνών χρωστά την δύναμή της στα μεταλλεία του Λαυρίου. Το κράτος των Μακεδόνων στα ορυχεία της Σκαπτής Ύλης του Παγγαίου. Όλος αυτός ο κρυμμένος αιγαιακός πλούτος προσέλκυσε πολλούς ξένους επενδυτές και επιστήμονες στην χώρα μας. Ιδίως τον 19ο και τον 20ό αι. οτυχεία λειτουργούσαν σε 29 ακόμη νησιά! Από την δεκαετία του 1830 θεσπίσθηκε ειδική νομοθεσία για εκμετάλλευση των ορυχείων από το Δημόσιο. Το 1861 ψηφίσθηκε «μεταλλευτική νομοθεσία» για τις παραχωρήσεις τους σε ιδιώτες. Η περίοδος 1870-1907 καλείται η «χρυσή εποχή των ελληνικών μεταλλείων». Αρκεί να σκεφθεί κανείς πως τότε διπλασιάσθηκε ο πληθυσμός της Σερίφου!

 Αυξήθηκαν όμως και τα εργατικά ατυχήματα, που προκάλεσαν την τεράστια απεργία των εργατών το 1916, χαρακτηρίσθείσα «το πρώτο ελληνικό σοβιέτ». Σήμερα ξέρουμε πως στα έγκατα της γης της Βορείου Ελλάδος ευρίσκεται λανθάνιο, νεοδύμιο, γαδολίνιο, τέρβιο, κ.ά. ορυκτά. Η πρώτη επίσημη απόπειρα εντοπισμού ουρανίου στο ελληνικό υπέδαφος έγινε στις αρχές του 1950. Σήμερα στην Θράκη είναι γνωστό πως έχει εντοπισθεί ουράνιο - ήδη από την δεκαετία του 1990. Η αξία του ελληνικού ουρανίου ανέρχεται σήμερα σε περίπου 125.000.000 δολλάρια. 

Περίπου 10.000 τ. ουρανίου υπάρχουν στους νομούς Δράμας, Καβάλλας, Σερρών, Χαλκιδικής (σημ. ένα γραμμάριό του αξίζει 20.000 δολλάρια). Στους ορεινούς όγκους των ν. Θεσσαλονίκης και Κιλκίς και σε μια στενή ζώνη - που εκτείνεται ασυνεχώς σε μήκος άνω των 100 χλμ. - από το Κάτω Νευροκόπι Δράμας έως την Σιδηρώ (όνομα και πράμα) του ν. Έβρου, υπάρχουν έως και διαμάντια - εμφανίζονται ως εγκλείσματα σε διάφορα ορυκτά, όπως το ζιρκόνιο, ο γρανάτης και ο βιοτίτης, σε μεγέθη που κυμαίνονται από 2-150 χιλιοστά του χιλιοστού. 

Το 1999 κοντά στα χωριά Γαλαρινός, Λιβάδι και Μαραθούσα Χαλκιδικής (20-40 χλμ. ΝΑ. της Θεσσαλονίκης), ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά διαμάντια σε πετρώματα του φλοιού. Για τον χρυσό, ούτε λόγος. Για το πετρέλαιο, που δεν χρειάζεται εξόρυξη, αλλά. αναδύεται μόνο του στην Ζουράφα και στον Άγ. Ευστράτιο, ούτε λόγος. 

 Κι έπειτα καθόμαστε και ακούμε ψέματα από πολιτικούς πως η Ελλάδα θα χρεωκοπήσει, θα πτωχεύσει, θα πεθάνει. Ανίκανοι να σηκώσουν τα μανίκια και να εργασθούν πάνω σε αυτήν την πλούσια γη, ανάξιοι της θέσεώς τους, λιγότεροι της ιστορίας, θα μείνουν στα κιτάπια των επομένων ως οι καημένοι των σύγχρονων ελληνικών καιρών. Ψεύτες, αγύρτες και διαπλεκόμενοι «όλοι μαζί αντάμα» πώς συνέπεσαν στον ίδιο καιρό;.

 ΠΗΓΕΣ

 Κατράκης Δ. Στ. «Ορυκτός πλούτος και οικονομική ανάπτυξις της χώρας», 1965. Κλαρκ Έντ. Ντ. «Περιγραφή των ελληνικών μαρμάρων που προέρχονται από τις ακτές του Ευξείνου, του Αρχιπελάγους και της Μεσογείου», 1809. Κορδέλλας Α. «Η Ελλάς εξεταζομένη γεωλογικώς και ορυκτολογικώς», 1878. Μαυροκορδάτου Δ., Μενδώνη Λ., Μπαλοδήμου Μ., Μπελαβίλας Ν., Παπαστεφανάκη Λ., Φραγκίσκος Αντ. «Ορυχεία του Αιγαίου», εκδ. «Μέλισσα». Παπαζήσης Ιω. «Ο άγνωστος ορυκτός πλούτος της Ελλάδος», εκδ. «Κάδμος», 2008. Του ιδίου «Πολύτιμοι λίθοι και στρατηγικά ορυκτά της Ελλάδος», εκδ. «Κάδμος», 2009. Τσάιμου Κων. Γ. «Ορολογία της αρχαίας μεταλλείας», Πανεπ. Εκδ. ΕΜΠ. 

 http://troktiko-orestis.blogspot.gr

"Πρίγκιπες στη γη της Σερίφου"



Η Κλαίρη Ντελώ ξεκίνησε το συγγραφικό της έργο με το βιβλίο "Αιώνια Ελλάδα" το 2003. Ακολούθησαν ο "Μέτοικος" και οι "Πρίγκιπες στη γη της Σερίφου" ένα Ιστορικό- Φιλοσοφικό μυθιστόρημα. Η Κλαίρη Ντελώ είναι Καθηγήτρια Γαλλικών , Ιστορικός. 
Γιάννης Γούναρης

Πάνω Χώρα f.c 2011-2012

Μία άκρως επιτυχημένη χρονία

Αναμφισβήτητα το πιο δύσκολο άρθρο που καλείσαι να γράψεις για τον απολογισμό της χρονιάς, είναι όταν θα αναφερθείς στην ομάδα που για χάρη της έχεις κάνει ατελείωτα χιλιόμετρα, έχεις χύσει σχεδόν τόνους ιδρώτα και φυσικά όταν φορώντας τη φανέλα όπου αναγράφεται η λέξη “Σέριφος”, γνωρίζεις ότι κουβαλάς στις πλάτες σου την αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου νησιού.
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ο πρώτος στόχος της ομάδας ήταν η συγκέντρωση της παρέας της Πάνω Χώρας και ο δεύτερος η αξιοπρεπής παρουσία στους αγωνιστικούς χώρους του Ελαιώνα. Η φετινή χρονιά από την αρχή έως το τέλος ήταν η πιο αλλόκοτη της επταετίας που αγωνίζεται. Όλα ξεκίνησαν ιδανικά με εξαιρετικό ποδόσφαιρο, πολλά γκολ και σχεδόν με όλους τους αθλητές παρόντες στην κούρσα της σαιζόν 2011-2012. Η συνέχεια ήταν κάτι που κανείς δε περίμενε μιας και σιγά, σιγά οι απουσίες γινόντουσαν περισσότερες, λίγο το κρύο, λίγο οι δυσκολίες από την ανεργία που μαστίζει τη νεολαία και σκεπτόμενοι ακόμα και το αντίτιμο που πρέπει να πληρωθεί από τον κάθε αθλητή, μη μπορώντας να δηλώσει το παρών, ήταν αναπόφευκτο να επέλθει η αγωνιστική κατιούσα. Εκεί λοιπόν ήταν και το κομβικό σημείο για τη φετινή αγωνιστική περίοδο.
Η ομάδα αύτη, μ’έναν μαγικό τρόπο έχει γαλουχηθεί για τα δύσκολα, το ένστικτο της επιβίωσης ξύπνησε και γι’αυτό που είμαστε περήφανοι και καυχιόμαστε, είναι για το δέσιμο που έχουμε οι παίκτες μεταξύ μας, μη ξεχνάτε ότι τους περισσότερους παίκτες, μας δένει φιλία πάνω από 20 χρόνια και προφανώς οι αντιξοότητες εντός γηπέδου να μας φαίνονται αστείες. Οι παραπάνω αντιξοότητες ,οι εκτός γηπέδου, μετά από αλλεπάλληλες συνεννοήσεις ξεπεράστηκαν και το μόνο που έπρεπε να αντιμετωπιστεί ήταν οι απουσίες λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων. Η ομάδα λίγο μετά την έναρξη του δεύτερου γύρου βρίσκονταν στη μέση του βαθμολογικού πίνακα, τα εξωαγωνιστικά προβλήματα είχαν λυθεί, το μόνο που έμενε ήταν να βρούμε το ρυθμό μας και να βγει προς τα έξω το ποδόσφαιρο που παίζαμε όλα αυτά τα χρόνια. Με τη πάροδο λοιπόν του χρόνου η ομάδα έδειχνε θετικά στοιχεία, προωθήθηκαν και μικρότεροι παίκτες, όπου μπήκαν κατευθείαν στο κλίμα και αυτό βοήθησε στην αγωνιστική και ψυχολογική ανάκαμψη. Όσο πέρναγαν οι εβδομάδες τόσο καλύτερο θέαμα βλέπαμε. Το παιχνίδι που κατανοήσαμε όλοι ότι αδικούμε τους εαυτούς μας, ήρθες τρεις αγωνιστικές πριν τη λήξη της κανονικής περιόδου σ’ενα ματς όπου γυρίσαμε από την κόλαση σε λιγότερο από 10 λεπτά, σ’ένα μάτς όπου κρίνονταν το πλεονέκτημα των play off και αποδείξαμε ότι δεν είμαστε τυχαίοι.
Με την έναρξη των play off όλοι γνωρίζαμε πλέον το στόχο που δεν ήταν άλλος από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Τα υπόλοιπα είναι νωπά ακόμα στο μυαλό μας και όλοι τα θυμόμαστε, λίγο η ατυχία, λίγο η διαιτησία και για ακόμη μια φορά μας έμεινε η πικρία του ότι μπορούσαμε.
Η αγωνιστική περίοδος έκλεισε…σχεδόν επιτυχημένα αν συνειδητοποιήσουμε τι προβλήματα αντιμετωπίσαμε αυτούς τους 9 μήνες. Λέω σχεδόν γιατί αυτή η ομάδα δε μπορεί να αρκείται στην 3η θέση. Το παρήγορο είναι η αναγνώριση από αντίπαλους και διοργανωτές. Η επόμενη χρονιά θα βρει την Πάνω Χώρα σε άλλο πρωτάθλημα θέλοντας να δοκιμάσει τη δυναμική της σε διαφορετικά ποδοσφαιρικά λημέρια. Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους είναι και ήταν δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια όντας περήφανος γι’αυτούς. Για να τους τιμήσω θα ήθελα να αναφέρω ένα, ένα τα όνοματά τους:
Ευχαριστώ τον:
Πέτρο Λιβάνιο
Νίκο Λιβάνιο
Θανάση Λιβάνιο
Πέτρο Δανή
Γιώργο Ποτηριάδη
Γιώργο Γούναρη
Γιώργο Κυρίτση
Νίκο Αντωνάκη
Δημήτρη Νικολόπουλο
Λάμπρο Κανταρέλη
Μπάμπη Κουβάτσο
Παντελή Νίνη
Παντελή Μπαρτσώκα
Διονύση Κοτσέτα
Αντρέα Βασιλόπουλο
Άκη Καραγκούνη
Νίκο Γεροντάρη
Γίωργο Στέργιο
Αντρέα Στέργιο
Δημήτρη Ταραξίδη
Paris Monesi
Σπύρο Μποφίλιο
Βαγγέλη Ρώτα

Τέλος ευχαριστούμε και το Γίαννη Γούναρη για τη φιλοξενία της ομάδας στο blog.

***κείμενο από Βαγγέλη Λιβάνιο***

Πάνω από 470 θαλάσσιες χελώνες νεκρές στην Ελλάδα.



Περισσότερες από 470 θαλάσσιες χελώνες εντοπίστηκαν νεκρές στις ελληνικές θάλασσες την περυσινή χρονιά, ενώ οι τάσεις των θανάτων εμφανίζονται να είναι αυξητικές, σύμφωνα με τον Συλλόγο για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας «Αρχέλων». Οι θάνατοι των χελωνών οφείλονται κατά κύριο λόγο σε ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως το ψάρεμα με παραγάδια, πετονιές και δίχτυα, ενώ πολλές έχουν σκοτωθεί από τις προπέλες των ταχύπλοων σκαφών.

 Ενδεχομένως, η αύξηση των περιστατικών θανάτων να οφείλεται στην ανάλογη αύξηση του πληθυσμού των χελωνών, εκτίμησε Παύλος Τσάρος, υπεύθυνος περίθαλψης και δικτύου διάσωσης χελωνών του συλλόγου «Αρχέλων». Σημαντικό ωστόσο ήταν το απολογιστικό έργο του Κέντρου Διάσωσης Χελωνών (ΚΔΧ) στη Γλυφάδα, που περιέθαλψε τη χρονιά που πέρασε περισσότερες από 50 τραυματισμένες και άρρωστες χελώνες, ενώ πραγματοποίησε 20 επεμβάσεις και 34 απελευθερώσεις.

 Ειδικότερα, σύμφωνα πάντα με τους υπεύθυνους του ΚΔΧ, ανησυχητική αύξηση εκθαλασσώσεων θαλάσσιων χελωνών παρατηρείται στη Ζάκυνθο, ενώ νέα απειλή θεωρείται η θήρευση των φωλιών τους από αδέσποτα σκυλιά. Επιπλέον, στην Πελοπόννησο και την Κρήτη, η αλιεία, ο καθαρισμός παραλιών από βαρέα οχήματα, τα τρίκυκλα «γουρούνες», η φωτορύπανση, η ηχορύπανση, οι ξαπλώστρες, οι προεκτάσεις των μπαρ, οι παράνομες κατασκευές, όπως επίσης και τα πάρτι στην παραλία τα οποία σε πολλές περιπτώσεις συνδιοργανώνονται από τους δήμους, αποτελούν σοβαρούς κινδύνους για την επιβίωση του σπάνιου αυτού είδους. 

Αν και οι άνθρωποι που προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους για τη διάσωση της χελώνας αυξήθηκαν σημαντικά κατά το έτος 2011, φθάνοντας τα 468 άτομα, μεταξύ των οποίων και 10 οικογένειες, έχει παρατηρηθεί μείωση των ξένων εθελοντών, «προφανώς λόγω της κακής εικόνας της Ελλάδας προς τα έξω», όπως ανέφερε στο ΑΜΠΕ η Θεώνη Καρκούλια, υπεύθυνη εθελοντών του «Αρχέλων». 

 «Στόχος μας είναι να εντείνουμε τις προσπάθειες για την προσέλευση εθελοντών από την Ελλάδα και το εξωτερικό έτσι ώστε να μπορούμε να προσφέρουμε όσο το δυνατόν περισσότερα», δήλωσε στο ΑΜΠΕ ο Μπένος Πάλμερ διευθυντής του «Αρχέλων» και κάλεσε όλους να συστρατευθούν σε μία κοινή προσπάθεια για την προστασία του περιβάλλοντος. «Υπάρχει μία παροιμία που λέει: μην περιμένεις να σταματήσει η βροχή για να χορέψεις. 

Τα στελέχη και οι εθελοντές του «Αρχέλων» χορεύουν στη βροχή όλο τον χρόνο αποδεικνύοντας ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο γκρίνια και μουρμούρα», τόνισε ο Νίκος Ραΐσης, μέλος του ΔΣ και πρόσθεσε: «Γίνεται σπουδαία δουλειά. Κάποιοι άνθρωποι, κυρίως νέοι, δουλεύουν χωρίς να σκέφτονται κόπο και χρήματα».

 Απ΄την πλευρά τους, οι εθελοντές, μιλώντας στο ΑΜΠΕ, εξέφρασαν τον ενθουσιασμό τους για τη συμμετοχή τους στις προσπάθειες του «Αρχέλων». «Προσφέρω εθελοντικά τις υπηρεσίες μου στη Ζάκυνθο ένα μήνα κάθε χρόνο, από το 2008», δηλώνει στο ΑΜΠΕ ο Μπάμπης Πέτρου, ηλεκτρολόγος στο επάγγελμα και προσθέτει «Είναι μία μοναδική εμπειρία που δεν περιγράφεται με λόγια. Αξίζει να τη ζήσει κανείς». 
 Πηγή: www.protothema.gr

Greenpeace: Σταματήστε την καταστροφή στις Κυκλάδες!


Οι ακτιβιστές της Greenpeace, με τα μηνύματα «Απαγορεύεται η καταστροφή» και «Θαλάσσιο Καταφύγιο στις Κυκλάδες Τώρα!». Στόχος της Greenpeace, σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε, ήταν «να ζητήσει από τον καπετάνιους των μηχανότρατων, που ψάρευουν στο προτεινόμενο θαλάσσιο καταφύγιο των Βόρειων Κυκλάδων, να σταματήσει την πιο καταστροφική αλιευτική πρακτική και να αποτελέσει μέρος της λύσης, στηρίζοντας την πρόταση της Greenpeace για την προστασία της περιοχής.

 Παράλληλα, την υποστήριξή τους στη δράση εξέφρασαν και παράκτιοι ψαράδες επτά νησιών, τονίζοντας την επιτακτική ανάγκη για προστασία της περιοχής». Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το 60% των ψαράδων αναμένεται να χάσει τη δουλειά του στα επόμενα 10 χρόνια, αν δεν ληφθούν τώρα μέτρα για την προστασία των θαλασσών. Η αλιευτική παραγωγή έχει μειωθεί κατά 50% τα τελευταία 15 χρόνια, καθώς το 65-70% των ελληνικών εμπορικών ψαριών υπεραλιεύεται.

 Βασικός συντελεστής αυτής της κατάστασης είναι οι μηχανότρατες, που αδειάζουν το βυθό από κάθε μορφή ζωής και σπαταλούν κάθε χρόνο περισσότερους από 15.000 τόνους εμπορεύσιμων ψαριών, τα οποία απορρίπτονται στη θάλασσα. «Οι ιδιοκτήτες των μηχανότρατων πρέπει να καταλάβουν ότι η καταστροφική τους δραστηριότητα δεν απειλεί μόνο το μέλλον χιλιάδων παράκτιων ψαράδων που βρίσκονται στα πρόθυρα της ανεργίας, αλλά και το δικό τους. 

Με τη σημερινή μας δράση τους καλούμε να κάνουν ένα βήμα πίσω για να μπορέσει η θάλασσα να πάει δύο βήματα μπροστά», δήλωσε η Άντζελα Λάζου, υπεύθυνη της εκστρατείας για το θαλάσσιο περιβάλλον στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace. «Ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι η δημιουργία θαλάσσιων καταφυγίων, ώστε τα ψάρια να μπορούν να αναπαραχθούν και να μεγαλώσουν ανενόχλητα», συνέχισε η Άντζελα Λάζου.

 Το αίτημα της Greenpeace στηρίζουν και 36.000 συμπολίτες μας, μέσω της ηλεκτρονικής εκστρατείας της στο http://posotonexeis.org, οι οποίοι διεκδικούν την προστασία των ελληνικών θαλασσών και το δικαίωμά τους να έχουν πρόσβαση σε ελληνικά ψάρια που αλιεύονται με βιώσιμο τρόπο, από μικρούς παράκτιους ψαράδες. Η Greenpeace καλεί: -Την Πανελλήνια Ένωση Πλοιοκτητών Μέσης Αλιείας να στηρίξει την πρόταση της Greenpeace και των ντόπιων παράκτιων αλιέων για τη δημιουργία θαλάσσιου καταφυγίου και την παύση της μέσης αλιείας στις Βόρειες Κυκλάδες, ως προϋπόθεση για την επίλυση της περιβαλλοντικής και οικονομικής κρίσης που έχει επιφέρει η υπεραλίευση.



 Επίσης, η Greenpeace καλεί παράλληλα την τοπική αυτοδιοίκηση των Κυκλάδων και τους τοπικούς βουλευτές και άλλους φορείς να στηρίξουν επίσημα την πρόταση για τη δημιουργία θαλάσσιου καταφυγίου στις Βόρειες Κυκλάδες και να προβούν στις απαραίτητες πρωτοβουλίες για την προστασία της περιοχής. -Την επόμενη κυβέρνηση να ανταποκριθεί θετικά στη σύσταση του Ευρωκοινοβουλίου για τη δημιουργία θαλάσσιων καταφυγίων, όπως υποχρεώνει η Ευρωπαϊκή νομοθεσία (Μεσογειακός Κανονισμός 1967/2006). 
  www.mileikanea.gr

ΣΤΕΛΙΟς ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ....ΚΟΣΜΗΜΑ...


ΜΕΤΑΛΛΟ ΚΑΙ ΣΜΑΛΤΟΣ.



ΟΓΚΟΣ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑ,ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΝΟΗΣΗ.



 ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΣΥΝΑΡΜΟΖΩ ΕΤΕΡΟΚΛΗΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ



 ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΩ ΚΑΤΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ.



ΑΥΤΟ ΜΕ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΜΕ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΟ ΚΟΣΜΗΜΑ.



ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΞΑΝΑΘΥΜΗΘΗΚΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΜΟΥ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ




 ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΞΑΝΑΔΟΥΛΕΥΩ ΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟ.




ΕΝΑ ΦΥΛΛΟ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΓΙΑ ΧΑΡΑΓΜΑ ΕΓΙΝΕ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΜΟΥ ΚΑΜΒΑΣ.



ΣΧΕΔΙΟ,ΚΟΨΙΜΟ,ΣΦΥΡΗΛΑΤΗΣΗ,ΚΟΛΛΗΜΑ,ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ 




ΙΔΟΥ:ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ,ΨΑΡΙΑ,ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ,ΚΑΡΑΒΙΑ



ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟ ΝΑ ΛΑΜΠΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΜΑΛΤΟ. 



ΚΑΡΦΙΤΣΕΣ,ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΙΑ




,ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΑ,ΠΑΝΤΑΤΙΦ.

Στέλιος ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ 

ΘΥΜΙΟΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ: «ΓΕΛΑΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ»...Video...

 ΙΟΥΛΙΟΣ 2007
Στον μεγάλο απόντα, στον αξέχαστο Σωτήρη Μουστάκα, ήταν αφιερωμένη η παράσταση που παρουσίασε στην Κομοτηνή ο θίασος του Θύμιου Καρακατσάνη, με το έργο του Αριστοφάνη «Πλούτος».. 

Μια δροσερή καλοκαιρινή παραγωγή, η οποία έχοντας ήδη μια πετυχημένη πορεία στη Αθήνα και την Επίδαυρο, περιοδεύει για δεύτερη χρονιά στη περιφέρεια, πλαισιωμένη από άξιους και ταλαντούχους, παλαιούς και νέους καλλιτέχνες, όπως ο Γιώργος Κωνσταντίνου, ο Τάκης Παπαματθαίου, η Μίρκα Καλατζοπούλου, ο Κώστας Ευρυπιώτης, η Αλεξάνδρα Καρακατσάνη (εξαιρετική στο ρόλο της Πενίας, που πέρυσι ερμήνευσε με επιτυχία ο αείμνηστος πια Σωτήρης Μουστάκας), ενώ ανάμεσα στα άτομα του Χορού είναι και η Αλεξία Μουστάκα.

 Ο Θύμιος Καρακατσάνης μας μίλησε για τον Αριστοφάνη, την τέχνη, τον πολιτισμό, την πολιτική, αλλά και γενικότερα για όλα όσα τον εξοργίζουν και τον πληγώνουν στην Ελλάδα του σήμερα.

 ΕΡ : Ένα ακόμη καλοκαίρι με μια αριστοφανική παράσταση στην περιφέρεια. Ποιά είναι η εικόνα που έχετε από την επαφή σας με το κοινό της επαρχίας.

 ΑΠ : Το κοινό είναι το ίδιο παντού. Αυτοί που λένε ότι το κοινό αλλάζει, ασχολούνται πολύ με την περιφέρεια τους, εννοώ τα οπίσθιά τους. Κάποτε βλέπαμε ένα κοινό πολύ αγνότερο από ότι είναι σήμερα, αλλά δυστυχώς η τηλεόραση έχει κάνει όλη την Ελλάδα ένα τηλεοπτικό ηλίθιο χωριό. Όσοι αντιστέκονται, τους χαιρόμαστε, τους αγαπάμε και ποθούμε να μας φέρουν κι άλλους τέτοιους μαζί μας.
 ΕΡ : Υπάρχει εναλλακτική λύση; Υπάρχει τρόπος να αντισταθούμε και να ξεφύγουμε από την τηλεοπτική μιζέρια;

 ΑΠ : Υπάρχει τρόπος. Πολύ εύκολα μπορούμε να κλείσουμε το κουμπί. Αν το κλείσουμε, χάνουν την διαφημιστική πίτα, η οποία είναι χρήμα. Γιαυτό παίζουμε και τον «Πλούτο».

 ΕΡ : Μιλήστε μας για την παράσταση αλλά και για αυτά τα ιδιαίτερα στοιχεία που εσείς είδατε στο έργο με τη ματιά του σκηνοθέτη;

ΑΠ : Το έργο είναι το τελευταίο του Αριστοφάνη και γράφτηκε τότε που το νόμισμα είχε μόλις 80 χρόνια ζωής. Τώρα πως κατάφερε να αποστάξει τόσο καταπληκτικά την έννοια, τη φθορά που δημιουργεί το χρήμα στην κοινωνία! Τόσο σοφά και τόσο μαγικά και προφητικά! Το χρήμα λέει πάει στους βρώμικους γιατί ο πλούτος είναι στραβός και προσπαθούνε σε όλο το έργο να τον ξεστραβώσουνε και όντως τον ξεστραβώνουνε αλλά αποδεικνύεται όλα αυτά γίνονται στον ύπνο του Καρίωνα και είναι μια ουτοπία.

 ΕΡ : Κάθε φορά που σας βλέπουμε στη σκηνή, έχουμε την εντύπωση ότι ο Αριστοφάνης είναι το πρόσχημα, είναι το άλλοθι για να μιλήσετε για όσα σας εξοργίζουν και σας πληγώνουν στην Ελλάδα του σήμερα.

 ΑΠ : Αλοίμονο ο καλλιτέχνης που δεν έχει στόχο, που δεν βλέπει τι συμβαίνει γύρω του, που ασχολείται – ξέρω γω – με ένα έντομο που πέρασε στο χώρο, έγραψε ένα μηδενικό και έφυγε. Αυτά είναι προβλήματα για μία τάξη που δεν έχει προβλήματα. Ο τόπος, η ζωή έχει προβλήματα. Αυτά πρέπει να βλέπει ο καλλιτέχνης και μέσα από τα έργα να εμπνέεται και να εμπνέει τον κόσμο για να μπορεί να αγωνιστεί. Το θέατρο δεν μπορεί να κάνει επαναστάσεις αλλά μπορεί να γεννήσει επαναστάτες. Γελάω σημαίνει σκέφτομαι. Κι εδώ γελάνε πολύ. Ευτυχώς έχουμε έναν κόσμο ο οποίος θέλει να γελάσει αλλά θέλω και να σκεφτεί.

 ΕΡ : Ποια προβλήματα της καθημερινότητας σάς κεντρίζουν το ενδιαφέρον και θέλετε να τα περάσετε και μέσα από την παράσταση;

ΑΠ : Το πρώτο πρόβλημα είναι αν το σύστημα μπορεί να ικανοποιήσει τις ανθρώπινες ανάγκες. Ανθρώπινες ανάγκες δεν είναι μόνο το ξεροκόμματο ή το παντεσπάνι. Είναι το δικαίωμα στην εργασία, η παιδεία, η υγεία, ο πολιτισμός που είναι μια πραγματική παιδεία και θα έπρεπε να είναι μια κοινωνική παροχή.

ΕΡ : Η τέχνη και ο πολιτισμός σε ποιό σημείο βρίσκονται σήμερα και τι ρόλο παίζουν στη ζωή μας;

ΑΠ : Υπάρχουν όλα. Και καλό και κακό θέατρο. Οι μανάδες μας, οι αδερφές μας, οι ερωμένες μας. Υπάρχουνε και οι πόρνες. Εμείς φροντίζουμε να έχουμε πολλές γόνιμες γυναίκες.

 ΕΡ : Αν ζούσε ο Αριστοφάνης σήμερα, τι θα έγραφε για τον τρόπο που σκεφτόμαστε, που ζούμε, που ερωτευόμαστε;

 ΑΠ : Δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα στην ελληνική κοινωνία από την εποχή του Αριστοφάνη, γιατί δεν έχουν αλλάξει τα συμφέροντα. Μόνο η τεχνογνωσία. Η επιστήμη και η τεχνολογία δεν έχουν κάνει ουσιαστική πρόοδο και αυτοί που ξέρουν λένε ότι αν δεν είχαμε κατακτηθεί από τους Ρωμαίους, θα είχαμε φτάσει στο διάστημα πολλούς αιώνες πρίν. Ο Αριστοφάνης τα έχει περιγράψει όλα αυτά με θείο και ποιητικό τρόπο. Θεωρείται εφάμιλλος της Σαπφούς της Λέσβιας.

Τώρα δυστυχώς η Λέσβια γίνεται λεσβία και νομίζει ότι απελευθερώνεται, ενώ η άλλη που είναι κανονική της βγαίνει η ψυχή από το πρωί μέχρι το βράδυ για να υπηρετεί το σύστημα και παράλληλα τον αφέντη που λέγεται οικογένεια. Και μην ακούτε που λένε η χειραφέτηση της γυναίκας. Αυτό ήταν ένα όνειρο ηλίθιο. Απλώς τη βάλανε να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Να είναι μια παραγωγική μονάδα και παράλληλα να είναι σκλάβα στα παιδιά και στον άνδρα της. Αν αυτό είναι χειραφέτηση τότε το μόνο που μπορεί να κάνει η χείρα μας είναι να μας μουντζώσει.

Νομίζω τα ίδια θάγραφε που έχει γράψει. Αυτά τα έχει αναλύσει τόσο σοφά που είναι διαχρονικά. Μακάρι να μας τα μεταφέρουνε σωστά οι μεταφραστές και όσοι ασχολούνται με τον Αριστοφάνη. Νομίζουν ότι άμα βάλουν ένα κοστούμι ή ένα αυτοκίνητο στον επιδαύρειο χώρο ότι κάνουνε πρωτοπορία. Άμα είναι έτσι η πρωτοπορία η όπισθεν πως μπαίνει;

 ΕΡ : Κλείνετε μισό αιώνα στο σανίδι. Υπάρχει κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό που θα θέλατε να κάνετε για την τέχνη και τον πολιτισμό;

ΑΠ : Ναι θα ήθελα να σκοτώσω όλους τους υπουργούς πολιτισμού και όλους τους πρωθυπουργούς που δεν ασχολούνται με τον πολιτισμό. Επειδή δεν μου αρέσει η έννοια του φόνου, ούτε και για τον πιο μεγάλο εγκληματία που είναι ο παράλογος πολιτικός, δεν θέλω να τους σκοτώσω. θα μπορούσα όμως να τους εξορίζω και θα ήμουν πανευτυχής αν το κατάφερνα αυτό.

 ΕΡ : Βλέπουμε πολλούς συνάδελφοί σας δοκιμάζουν την τύχη τους στην πολιτική, εξαργυρώνοντας την αναγνωρισιμότητα που έχουν με μια θέση στη Βουλή ή στους Δήμους. Θα κάνατε κάτι ανάλογο, έτσι ώστε να είστε και εκεί που παίρνονται οι αποφάσεις για τον πολιτισμό;

ΑΠ : Μου έχουν γίνει προτάσεις κατά καιρούς να μπω στο κοινοβούλιο. Εμένα όμως ο στόχος μου είναι αφυπνιστικός και όχι να χειροκροτώ το εκάστοτε πρωθυπουργό ή πρόεδρο της αντιπολίτευσης την ώρα που μιλάει στη Βουλή. Η τέχνη είναι μια απόλυτα πολιτική πράξη. Το να μπεις στον πολιτικό στίβο είναι εκποίηση των πεποιθήσεών σου. Θα ήμουν ευτυχής άν έμπαιναν στη Βουλή άνθρωποι που ασχολήθηκαν πραγματικά με τον πολιτισμό. Η αναγνωρισιμότητα δεν σημαίνει ότι ασχολούμαι με τον πολιτισμό. Τότε τι να πει και η Γαβριέλα η πόρνη στην πλατεία Βάθης, που είχε επικοινωνία με τόσους πριαπισμούς.

ΕΡ : Το ρόλο και το μέλλον των ΔΗΠΕΘΕ στην περιφέρεια πως τα βλέπετε;

 ΑΠ : θα ήταν προτιμότερο να ιππεύει κανείς παρά να δηπεθεύει. Ο τρόπος που φτιάχνονται αυτά είναι ένα αλισβερίσι για πισίνες και πισινούς και εκεί διαφωνώ.

ΕΡ : Ποιό είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε και μέσα από αυτή την παράσταση στο κοινό της περιοχής;

ΑΠ : Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που ζούν σε ένα τόπο έχουν κοινά συμφέροντα, πρέπει να αγαπιούνται, να βοηθάει ο ένας τον άλλον, να προσπαθεί ο ένας να ανεβάσει το επίπεδο του άλλου. Αυτό θα πει πολυπολιτισμική κοινωνία και όχι ανταγωνιστική και μάλιστα καμμιά φορά και άσχημη. Εγώ χαίρομαι όταν έρχονται οι μουσουλμάνοι να με δουν στο θέατρο γιατί ξέρω ότι αυτοί οι άνθρωποι θα αρχίσουν να σκέφτονται και να βλέπουν αλλιώς τα πράγματα.

 Ο χρόνος πριν την παράσταση πολύτιμος και ο Θύμιος Καρακατσάνης μας αποχαιρετά, τρέχοντας στο καμαρίνι για να ντυθεί και να μεταμορφωθεί στη στιγμή σε ένα ακόμη αριστοφανικό ήρωα της ζωής του. Ο κόσμος γεμίζει ασφυκτικά το χώρο του θερινού θεάτρου. Τα φώτα χαμηλώνουν. «Γελάω σημαίνει σκέφτομαι» είναι η τελευταία σκέψη που προλαβαίνω να κάνω πριν παρασυρθώ κι εγώ από ένα αυθόρμητο κύμα γέλιου στο μαγικό σύμπαν του Αριστοφάνη.

Στη σκηνή ο δούλος Καρίων ονειρεύεται ότι ο τυφλός Πλούτος βρίσκει το φως του…

 ΦΟΝ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ

Επιμέλεια γιαννης γούναρης

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΕΡΙΦΟΥ



Είναι πολύ ωραίο να μπαίνει κανείς στη σελίδα σου και στο site της Σερίφου... Πρέπει ν΄ αγαπάς πολύ τη Σέριφο! Διαβάζοντας και το άρθρο για την εθελοντική καθαριότητα των μονοπατιών της όμορφης Χώρας. Ας μου επιτρέψεις να παρατηρήσω ότι με έκπληξη φέτος δεν έχει καθαριστεί η παραλία στο Λιβάδι και τον Αυλόμωνα... Ακόμη και στο χώρο αναμονής επιβατών στο Λιμάνι υπάρχουν σκουπίδια και αποτσίγαρα... Μήπως κι΄ εκεί όλοι που ενδιαφερόμαστε για το Νησί σ΄ αυτή την κρίσιμη συγκυρία που ζούμε και εν όψει μιας περισσότερο κρίσιμης περιόδου αναμονής τουρισμού θα έπρεπε να βάλουμε ένα χεράκι;

 ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ



Μέ αφορμή αυτό τό σχόλιο από τήν ΕΥΤΥΧΙΑ καί τήν ευχαριστώ για αυτό το πρώτο πράγμα πού εχω να πώ είναι οτι πρέπει καί εμείς σάν μέλη αυτής της κοινότητας να αποδείξουμε  με πράξεις ότι ενδιαφερόμαστε γιά τόν τόπο μας πιστέυω ότι πρέπει να βοηθήσουμε τόν δήμαρχο καί τούς τοπικούς φορείς να λάμπει τό νησί κάθε καλοκαίρι καί όχι  μόνο προσπάθειες γίνονται αλλά είναι σέ επίπεδο φίλων καί σωματειων εγώ προτείνω μιά εθελόντική ομάδα που θά αγκαλιάσει ντόπιους καί μη υπάρχει δυνατότητα νά οργανωθούμε καί να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας θά ήθελα να ακούσω καί αλλες απόψεις να βρεθούμε το καλοκαίρι στήν ΣΕΡΙΦΟ καί να δούμε πως θα τό οργανώσουμε δείτε για παράδειγμα τι ομορφη δουλειά κάνουν στήν ΜΗΛΟ

ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ

Γιάννης Γούναρης

28 Ιουν 2012

Μεταλλευτικό Μουσείο στη Σέριφο [διπλωματική εργασία]



ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ Συμμετοχές 2011 (136.11)

 Μεταλλευτικό Μουσείο στη Σέριφο 15 Φεβρουάριος, 2012 (136.11)

Μεταλλευτικό Μουσείο στη Σέριφο Το θέμα της διπλωματικής εργασίας αφορά στο σχεδιασμό ενός Μεταλλευτικού Μουσείου στον όρμο του Μεγάλου Λιβαδιού στη Σέριφο.

 English version Φοιτήτριες : Κρεμμύδα Λήδα, Ματάλα Μυρτώ Υπεύθυνη Διδάσκουσα : Τσιράκη Σοφία, Λέκτορας Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων Σύμβουλος : Βασιλάτος Παναγιώτης, Λέκτορας Συνθέσεων Τεχνολογικής Αιχμής Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Ημερομηνία Παρουσίασης : 18/7/2011 [σύντομη περιγραφή]


 Το νέο μουσείο αντιμετωπίζεται ως ένα κομβικό σημείο μιας ενιαίας διαδρομής που έχει στόχο την αξιοποίηση των εγκαταλελειμμένων βιομηχανικών εγκαταστάσεων και την ανάδειξη της περιοχής ως τόπο μνήμης. Κύριο συνθετικό εργαλείο αποτέλεσε η ανάλυση και η επανερμηνεία του τόπου και των στοιχείων του. [κείμενο] Το θέμα της διπλωματικής εργασίας αφορά στο σχεδιασμό ενός μεταλλευτικού μουσείου στη Σέριφο στην περιοχή του Μεγάλου Λιβαδιού, το οποίο θα αναφέρεται στην ανάπτυξη της μεταλλευτικής δραστηριότητας του νησιού που έχει αποτελέσει αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του.

 Η περιοχή μελέτης βρίσκεται στο νοτιοδυτικό κομμάτι του νησιού όπου αναπτύχθηκε ένα πυκνό δίκτυο μεταλλευτικών κέντρων. Το μεγάλο Λιβάδι, ως έδρα της εταιρείας εκμετάλλευσης, αποτέλεσε το βασικό πυρήνα αυτού του δικτύου. Στις δύο πλευρές του όρμου, αλλά και στον οικισμό, δεσπόζουν ακόμα τα ίχνη της βιομηχανικής ιστορίας: οι πέτρινες κατασκευές αντιστήριξης, οι μεταλλικοί μηχανισμοί μεταφοράς, οι στοές και τα πηγάδια εξόρυξης συνθέτουν ένα χαρακτηριστικό τοπίο, που διατηρεί ακόμα ζωντανές τις μνήμες των παλιών μεταλλωρύχων.





 Κεντρική πρόθεση ήταν μια συνολική αντιμετώπιση με στόχο την αξιοποίηση των εγκαταλελειμμένων βιομηχανικών εγκαταστάσεων και την ανάδειξη της περιοχής ως τόπο μνήμης. Το νέο μουσείο αντιμετωπίζεται ως ένα κομβικό σημείο μιας ενιαίας διαδρομής που διατρέχει τον όρμο και αναδεικνύει τα σημεία ενδιαφέροντος. Στην προσπάθεια αυτή σχεδιάζονται μικρές σημειακές επεμβάσεις, ενώ το μουσείο διαμορφώνεται ως ένα κτίριο-πορεία διαμέσου του οποίου ολοκληρώνεται η περιήγηση του επισκέπτη στα μεταλλεία. Ο χώρος του μουσείου σχεδιάζεται κατάλληλα ώστε να μπορεί ο επισκέπτης να παρατηρήσει τα τεκμήρια της μεταλλευτικής ιστορίας του νησιού, και ταυτόχρονα να αποκτήσει μια εμπειρία βιωματική η οποία παραπέμπει στην αίσθηση των μεταλλευτικών στοών. Εκτός από τους χώρους της μόνιμης έκθεσης, προβλέπονται επίσης ένας χώρος για περιοδικές εκθέσεις, ένας μικρός χώρος προβολών, χώροι εργαστηρίων για τους ερευνητές και τους υπεύθυνους της έκθεσης, και ένα μικρό αναψυκτήριο. Βασική πρόκληση και παράλληλα προβληματισμός για τον σχεδιασμό υπήρξε η ένταξη σε ένα τόπο- μνημείο, που έχει μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία και μια αυτοτέλεια. Κύριο συνθετικό εργαλείο αποτέλεσε η ανάλυση και η επανερμηνεία του τόπου και των στοιχείων του. Οι πέτρινες κατασκευές και οι αναλημματικοί τοίχοι, η στοά, το άγριο ανάγλυφο, η μεταλλική σκάλα φόρτωσης μεταφράστηκαν σε νέες χωρικές εμπειρίες δημιουργώντας ποιότητες που βασίζονται σε αντιστίξεις και εναλλαγές του φωτός, των αναλογιών και των υλικών. Το νέο μουσείο σχεδιάζεται στο τελείωμα της περιοχής των μεταλλείων ως μια διακριτή συνέχειά τους. Με αυτόν τον τρόπο είναι το τελευταίο σημείο που αποκαλύπτεται στον επισκέπτη, και διαμέσου του γίνεται η διασύνδεση των δύο επιπέδων των μεταλλείων.




 Η κεντρική ιδέα διαμορφώνεται με τον σχεδιασμό μιας τεθλασμένης γραμμής, η οποία εκφράζεται στον χώρο ως ένας ψηλός πέτρινος τοίχος, που παραπέμπει στους αναλημματικούς τοίχους της περιοχής, ενώ η χάραξή του συνεχίζει τα ίχνη τους. Η αναδίπλωση και η προεξοχή αυτού του τοίχου διαμορφώνουν την είσοδο ως μια στοά και σχηματίζουν εσωτερικά τους χώρους του μουσείου. Κεντρικό στοιχείο συγκρότησης της σύνθεσης είναι ο γραμμικός άξονας, ο οποίος οργανώνει τις πορείες προσέγγισης της εισόδου και διευκολύνει την προσπέλαση και από τα δύο επίπεδα του χώρου των μεταλλείων στον χώρο του μουσείου.



 Σε αντίθεση με αυτό τον άξονα έρχεται η εσωτερική πορεία του μουσείου, η οποία εξελίσσεται σαν κορδέλα που αναδιπλώνεται ανάμεσα στους τοίχους και καταλήγει στο αρχικό σημείο. Ο πυρήνας που ενώνει αυτές τις δύο κινήσεις είναι ένας ημιυπαίθριος ελεύθερος χώρος, ανεξάρτητος από τη λειτουργία του μουσείου.





 Πιο αναλυτικά, η είσοδος στο μουσείο γίνεται μέσω μιας πορείας-στοάς ανάμεσα σε δύο ψηλά τοιχεία, η οποία καταλήγει σε έναν μεγάλο χώρο διπλού ύψους. Στον ίδιο άξονα, συμμετρικά, τοποθετείται μια σκάλα και ένας κατακόρυφος άξονας κινήσεων, που δίνουν τη δυνατότητα μετάβασης στον ίδιο χώρο από το ανώτερο επίπεδο των μεταλλείων. Διαμέσου αυτού του χώρου, ο οποίος παίρνει κεντρική σημασία, γίνεται η είσοδος στους εκθεσιακούς και βοηθητικούς χώρους του μουσείου.

 Εσωτερικά του μουσείου διαμορφώνεται ένας ενιαίος μεγάλος χώρος ανάμεσα στους δύο τοίχους, μέσα στον οποίο ξεδιπλώνεται μια ελαφριά κατασκευή, σχηματίζοντας τον πρώτο όροφο και τις διαδρομές μετάβασης μεταξύ των επιπέδων. Καθώς δεν επαναλαμβάνει την κάτοψη του ισογείου, αποκολλάται από τα όρια των τοίχων και δίνει τη δυνατότητα οπτικής επικοινωνίας μεταξύ των χώρων. Με τον σχεδιασμό κατάλληλων φωταγωγών δημιουργούνται εναλλαγές φωτός και σκιάς στους εσωτερικούς χώρους, ενώ ταυτόχρονα ιχνηλατούνται στο έδαφος τα εσωτερικά όρια του κτιρίου.


 Η επιλογή των υλικών γίνεται με βασικό κριτήριο την ένταξη του νέου μουσείου στον τόπο, εξυπηρετώντας παράλληλα τις βασικές συνθετικές αρχές. Ο φέρον οργανισμός και οι τοίχοι αντιστήριξης σχεδιάζονται από οπλισμένο σκυρόδεμα, ενώ στο εσωτερικό χρησιμοποιείται μέταλλο και ξύλο. Εξωτερικά, αναρτώνται συρματοκιβώτια, στα οποία εγκιβωτίζονται υλικά της περιοχής. Με αυτόν τον τρόπο η νέα επέμβαση παραπέμπει στις πέτρινες κατασκευές της περιοχής, ενώ παράλληλα διαφοροποιείται από αυτές. Ταυτόχρονα, η συγκεκριμένη επιλογή στο εσωτερικό χώρο του μουσείου δημιουργεί ενδιαφέροντα παιχνίδια φωτός σε συγκεκριμένα σημεία.


 Διπλωματικές & Ερευνητικές Εργασίες - Το greekarchitects.gr, προτείνει μια θεματική ενότητα, στην οποία παρουσιάζονται πτυχιακές ή ερευνητικές εργασίες φοιτητών από σχολές πολυτεχνείων της Ελλάδας και του εξωτερικού. Οι ενδιαφερόμενοι /νες μπορούν να μας στείλουν την διπλωματική τους εργασία.
 http://www.greekarchitects.gr/gr/συμμετοχές-2011/13611-μεταλλευτικό-μουσείο-στη-σέριφο-

Πεζοπορία στη Σέριφο



Οι φίλοι μου, γνωρίζουν την μη συμπάθεια μου στο υγρό στοιχείο. Παρ’όλα αυτά, η Σέριφος με τράβηξε και έκανα τον κόπο να την επισκεφτώ το ΣΚ μετά τον 15 Αύγουστο. Είχα τον χάρτη της Αννάβασης και κάποιες περιγραφές μονοπατιών από το internet. Τα δρομολόγια του ΚΤΕΛ, ουσιαστικά μου «επέβαλαν» το τελικό πρόγραμμα που θα ακολουθούσα στην πεζοπορία μου τις 3 μέρες παραμονής μου. Απ’αυτό, παραθέτω ακολούθως τις 2 διαδρομές που έκανα στο νησί. 


  Φωτογραφικό υλικό, στο ακόλουθο link: http://picasaweb.google.com/nmonezis/Serifos2008#

ΔΙΑΔΡΟΜΗ 1 :

(ΧΩΡΑ – ΚΟΥΤΑΛΑΣ) Η πορεία ξεκινά μπροστά από την αφετηρία των λεωφορείων στη Χώρα, όπου μπορούμε να απολαύσουμε τη θέα των «Πλακών» και του Πετριά. Σε 100 μέτρα βρίσκουμε την ενδεικτική πινακίδα για το μονοπάτι, το οποίο βρίσκεται 5 μέτρα πιο ψηλά. Πολύ όμορφο πλακόστρωτο μονοπάτι, με απίστευτη θέα προς τη χώρα και το Λιβάδι. Μετά από 15 λεπτά πορείας και λίγο πριν τον Αγιο Γιώργη, το πλακόστρωτο δίνει τη θέση του σε καλοπατημένο χωμάτινο μονοπάτι με πολύ καλή σήμανση. Μετά από ακόμα 5 λεπτά, πρώτη στάση στο ξωκλήσι του Αγ. Γιώργη για μια ανάσα, αγναντεύοντας τον Πρ. Ηλία και τον Αγ. Βλάση. Είμαστε στη θέση Γύφτικα.Υπάρχει και ελικοδρόμιο (!).

 Βγαίνουμε στον δρόμο που οδηγεί στο ελικοδρόμιο, κατευθυνόμαστε αντίθετα από αυτό και μετά από 200 μέτρα βρίσκουμε τον κύριο δρόμο που συνδέει τη Χώρα με το Μεγάλο Λιβάδι. Αρχική σκέψη, να διασχίσουμε κάθετα το δρόμο και από τον χωματόδρομο, να κατευθυνθούμε ευθεία πάνω στον Πρ. Ηλία. Ο σκύλος φύλακας του μαντριού μας το απαγορεύει και μετά από άτακτη υποχώρηση, επιστροφή στην άσφαλτο για 300 μέτρα, και από κει, με αφετηρία ένα μικρό εικονοστάσι, από γιδόστρατο και με οδηγό την χαρακτηριστική ξερολιθιά, direct ανάβαση στον Πρ. Ηλία. Το τεράστιο πλατώ στα 500μ. σίγουρα εντυπωσιάζει.

 Ξεκούραση δίπλα στο ξωκκλήσι, και συμβουλεύομενοι τον χάρτη, χάραξη της υπόλοιπης πορείας. Κινούμαστε σε χωματόδρομους, χωρίς ιδιαίτερες κλίσεις, αλλά και χωρίς να βλέπουμε κάτι το ιδιαίτερο. Μάλιστα οι κεραίες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, δημιουργούν μια πηγή οπτικής ρύπανσης. Φτάνοντας στο βουνό της Ακονιδιάς, έχουμε πανοραμική θέα του Μεγάλου Λιβαδιού και της γύρω περιοχής. Ο στόχος μας είναι να βρούμε το μονοπάτι, που ξεκινά από την άσφαλτο 200 μέτρα μετά από εικονοστάσι. Περνάμε από μαντρί (περιοχή Ξεμόνια), που συνστεγάζει και αρκετά πουλερικά, και κατηφορίζουμε για την διασταύρωση με τον Άσπρο Πύργο που συντροφεύει το ξωκκλήσι του Αγ. Χαράλαμπου.

 Εντυπωσιακός ο Πύργος αλλά γύρω-γύρω σκουπίδια, μπάζα, παλιοσιδερικά, που θα έπρεπε να λείπουν. Η σήμανση για Κουταλά (μονοπάτι Νο.3) παραδόξως συνεχίζει προς το παρακείμενο νεκροταφείο, ενώ ο χάρτης της Ανάβασης δείχνει (το μονοπάτι) να ξεκινά ακριβώς στο ύψος της ενημερωτικής πινακίδας του Άσπρου Πύργου, με κατηφορική πορεία περνώντας ένα ρέμα και δυο κλειστές θύρες (προφανώς από τον τοπικό κτηνοτρόφο). Το μονοπάτι τραβερσάρει γλυκά το βουνό, ενώ αριστερά έχουμε το λόφο με το κάστρο της Γριάς. 

Εναλλακτικά, για την κατάβαση στον Κουταλά, μπορούμε να πάρουμε την ράχη που ξεκινάει από την περιοχή Μερτιές και να τραβερσάρουμε είτε από αριστερά είτε από δεξιά το κάστρο της Γριάς. Πίσω στη διαδρομή μας, βρίσκουμε αρκετές στοές ορυχείων, και εκεί που θα εμφανιστούν οι σκουριασμένες ράγες που εξυπηρετούσαν τη μεταφορά των μεταλλευμάτων (μεγάλη στοά), κατηφορίζουμε ελαφρά, όπου βρίσκουμε δεύτερη μεγάλη στοά. Από κει, φεύγει ευδιάκριτο μονοπάτι που μας κατεβάζει στα πρώτα σπίτια του Κουταλά, πάνω από το δρόμο, καθώς και σε εγκατελλειμένα κτίσματα της εταιρείας μεταλλείων.

 Περπατάμε στην παραλία (υπάρχει και ταβερνάκι) και βρίσκουμε το εκκλησάκι της Αγ. Ειρήνης, το οποίο για κάποιο περίεργο λόγο έχει περίφραξη, με μοναδικό σημείο ελεύθερης πρόσβασης εκ θαλάσσης (βγάζουμε τα παπούτσια για να τσαλαβουτήσουμε λίγο στη θάλασσα). Και ενώ πιστεύουμε ότι τα βάσανα μας τελείωσαν, ωραίο πλακόστρωτο μονοπάτι από την εκκλησία, οδηγεί σε «μάντρα» νεόδμητου τουριστικού κτίσματος (δυστυχώς υπάρχουν πολλά πλεον στη Σέριφο), την οποία πρέπει και να υπερπηδήσουμε. Βγαίνουμε επιτέλους στην παραλία Γάνεμα, η οποία είναι αρκετά μεγάλη (και με άμμο και με βότσαλο, βαθιά) με κάποια δέντρα να προσφέρουν την απαραίτητη σκιά. Διαθέτει και ένα μικρό ταβερνάκι.

 Εφόσον υπάρχει όρεξη, με περπάτημα 15 λεπτών, βρίσκεστε στην Παραλία Βαγιά, όμορφη παραλία με άμμο, που οι εργολάβοι ήδη αντιλήφθηκαν την ομορφιά της και κατασκευάζουν μια ακόμη τουριστική μονάδα, ελέω ανάπτυξης του νησιού. Διάρκεια Διαδρομής: 3 ½ ώρες μέχρι Κουταλά, χωρίς στάσεις 

 ΔΙΑΔΡΟΜΗ 2 :

 ΧΩΡΑ – ΠΑΝΑΓΙΑ – ΔΙΑΣΕΛΑ – ΠΑΛΙΟΜΙΤΑΤΑ - ΧΩΡΑ Η πορεία μας ξεκινά μπροστά από την αφετηρία των λεωφορείων στη Χώρα, όπου μπορούμε να απολαύσουμε τη θέα των «Πλακών» και του Πετριά. Σε 100 μέτρα βρίσκουμε την ενδεικτική πινακίδα για το μονοπάτι, το οποίο βρίσκεται 5 μέτρα πιο ψηλά. Πολύ όμορφο πλακόστρωτο μονοπάτι, με απίστευτη θέα προς τη χώρα και το Λιβάδι. Μετά από 15 λεπτά πορείας και λίγο πριν τον Αγιο Γιώργη, το πλακόστρωτο δίνει τη θέση του σε καλοπατημένο χωμάτινο μονοπάτι με πολύ καλή σήμανση.

 Μετά από ακόμα 5 λεπτά, πρώτη στάση στο ξωκλήσι του Αγ. Γιώργη για μια ανάσα, αγναντεύοντας τον Πρ. Ηλία και τον Αγ. Βλάση. Είμαστε στη θέση Γύφτικα.Υπάρχει και ελικοδρόμιο (!). Βγαίνουμε στον δρόμο που οδηγεί στο ελικοδρόμιο, κατευθυνόμαστε αντίθετα από αυτό και μετά από 200 μέτρα βρίσκουμε τον κύριο δρόμο που συνδέει τη Χώρα με το Μεγάλο Λιβάδι. Διασχίζουμε την άσφαλτο και βρίσκουμε ενδεικτική ταμπέλα με τον αριθμό της διαδρομής (Νο.4).

 Προηγουμένως έχουμε αγνοήσει δυο χωματόδρομους και ανηφορίζουμε το αχνό μονοπάτι (αφού δεν περπατιέται πλεον από τους ντόπιους). Μετά από 15 λεπτά ανηφορικής πορείας βγαίνουμε σε οροπέδιο (υψ. 500μ) όπου μπορούμε να δούμε τις γύρω κορυφές με τις κεραίες τους. Βγαίνουμε σε κεντρικό χωματόδρομο (που οδηγεί στην Παναγιά την Καμαρωτή) και παίρνουμε την δεξιά κατεύθυνση, που θα μας οδηγήσει σε νέα πινακίδα (Νο.4) για την είσοδο μας στην ρεματιά του Βάρσαμου. 

Το μονοπάτι είναι ευχάριστο, απέναντι βλέπουμε ήδη το χωριό της Παναγιάς με τις χαρακτηριστικές αναβαθμίδες, την παραλία της Συκαμιάς, περνάμε από παλιά πηγή (Βάρσαμο), απέναντι στέκει το εκκλησάκι του Αγ. Στέφανου, και πάντα με καλή σήμανση, το μονοπάτι θα περάσει και από δεύτερη ρεματιά για να μας οδηγήσει μέσα στο χωριό της Παναγιάς. Υπολογίστε περίπου 2 ώρες από την Χώρα (χωρίς στάσεις). Εδώ έχουμε αρκετές επιλογές. Να πάρουμε το μονοπάτι Νο. 5 που θα μας οδηγήσει στην Συκαμιά και κάνοντας ένα κύκλο να ανηφορίσουμε από το Χωριό Γαλανή στη Διασέλα ή να ανέβουμε στον κύριο δρόμο του χωριού και από εμφανές πλακόστρωτο μονοπάτι να ανέβουμε στην Διασέλα και το πανέμορφο εκκλησάκι των Ταξιαρχών.

 Εμείς διαλέξαμε τη δεύτερη λύση. Απο κει πάλι έχουμε 2 επιλογές. Να τραβερσάρουμε την πλαγιά της 583 μέχρι να βγούμε στην αρχή του μονοπατιού Νο4 και από το μονοπάτι των Πλακών να γυρίσουμε στη Χώρα ή από τον χωματόδρομο να φύγουμε ΒΑ προς τις κεραίες (Διασέλα) και να πιάσουμε το μονοπάτι που έρχεται από Κένταρχο (Νο.1). Η θέα από τη Διασέλα είναι εντυπωσιακή. Κάτω μας απλώνονται οι παραλίες της Ψιλής Άμμου και του Αγ. Γιάννη, το φράγμα της Σερίφου και φυσικά, η Χώρα.

Από την άλλη μεριά, βλέπουμε το χωριό του Κένταρχου (Καλλίτσος) και το υπόλοιπο ξερό βόρειο τμήμα του νησιού. Το μονοπάτι είναι επι το πλείστον πλακόστρωτο, μεγάλο και σε οδηγεί κατά σειρά στον Επάνω Σταυρό (περιοχή Παλιομιτάτα), περνάει από τους Κήπους (με την χαρακτηριστική σκουριασμένη σιδερένια γέφυρα) για να βγει στον Αγ. Στέφανο, το Παλιό Πηγάδι, και μετά την τελική ανηφόρα, στην Χώρα. Σύνολο: 4 ώρες χωρίς στάσεις Θα συμβούλευα να έχετε μαζί σας αρκετό νερό, ειδικά αν η διαδρομή πραγματοποιηθεί καλοκαίρι.

 Φωτογραφικό υλικό, στο ακόλουθο link: http://picasaweb.google.com/nmonezis/Serifos2008#
 http://allougialou.blogspot.gr

Σέριφος, πρόγραμμα εθελοντικού καθαρισμού μονοπατιών και πεζοποριών.


29/6 – 8/7/2012

 Σέριφος, πρόγραμμα εθελοντικού καθαρισμού μονοπατιών και πεζοποριών. «Βίωσε τη συναρπαστική εμπειρία της ομάδας» Στη Σέριφο, το νησί των έντονων αντιθέσεων με το ενεργό μαγνητικό πεδίο από τα μεταλλοφόρα πετρώματά του, τις 32 απάνεμες παραλίες στην αγκαλιά απόκρημνων βράχων, σχεδόν όλες με παχιά φυσική σκιά από αλμυρίκια πάνω στο κύμα, με τα κρυστάλλινα καταγάλανα νερά, με την μαγεία της αρχιτεκτονικής του κάστρου της Χώρας, τα όμορφα χωριά, στο ιστορικό Μοναστήρι, τα ξεχωριστά πανηγύρια, αποτελεί μια ιδανική πρόταση για το καθιερωμένο και αγαπημένο για πολλούς , εθελοντικό πρόγραμμα του Συλλόγου μας.

 Από εδώ λένε ότι πέρασε και ο Οδυσσέας, στο γυρισμό για την Ιθάκη, και ξαπόστασε στη σπηλιά του κύκλωπα Πολύφημου. Από τα μονοπάτια του νησιού, θα περάσουν κι οι «τσαπιστές» και οι «τσουγκρανιστές» του Ε.Π.Ο.Σ. Φυλής, στον πηγαιμό τους για τη δική τους Ιθάκη, αφανίζοντας αφάνες και θάμνους από το δίκτυο παλιών καλντεριμιών του νησιού, για να τα διασώσουν από τη φθορά του χρόνου, από την επικυριαρχία της φύσης. Από τη Χώρα στον Καλίτσο κι από τον Καλίτσο στον Κένταρχο, οι ομάδες των εθελοντών θα ελευθερώσουν τα κρυμμένα παλιά πλακόστρωτα και τα σμιλεμένα σκαλοπάτια.

 Οι εθελοντές, μετά την ολιγόωρη πρωινή εργασία καθαρισμού των μονοπατιών, θα βιώσουν τη χαρά της ομαδικής διαβίωσης χαλαρώνοντας στις σκιερές παραλίες, θα πεζοπορήσουν στα μονοπάτια του νησιού, θα διασχίσουν στοές παλιών λατομείων, θα κάνουν νυχτερινές αγαπημένες πορείες, και άλλες δραστηριότητες συμμετέχοντας σε παραδοσιακά πανηγύρια και δρώμενα του νησιού.

 Κι όταν βραδιάζει, οι συντροφιές των εθελοντών θα συνεχίζουν τις «εκτός προγράμματος» παρεϊστικές συνάξεις στα γραφικά κουτούκια και καφενεία της Χώρας ή στην πολύβουη Πλατεία των Μύλων Με την συνεργασία της Θεατρικής ομάδας Ιλίου, θα επισφραγιστεί το πρόγραμμα εθελοντικού καθαρισμού και θα παρουσιαστεί η παράσταση «Ο άνθρωπος, το κτήνος και η αρετή» του Λουϊτζι Πιραντέλλο στο υπαίθριο πέτρινο θεατράκι της Χώρας, με μαγευτική θέα στο Αιγαίο καθώς και άλλα πολιτιστικά δρώμενα.

 Συνεργασία: Δήμος Σερίφου, Ε.Π.Ο.Σ. Φυλής και Πεζοπορικός Σύλλογος Π.ΟΡ.ΣΕ της Σερίφου. Διαμονή στο κάμπινγκ ΚΟΡΑΛΙ στα Λιβαδάκια 

 http://www.eposfilis.gr/

Εξορμήσεις με Sea-Kayak στη Σέριφο



Ομάδα Ανάπτυξης Kayak Σερίφου 

Καθημερινή προπόνηση στους μικρούς μας φίλους, με μαθήματα τεχνικής στο Θαλάσσιο Kayak και στο Slalom. 
Εξάσκηση και φυσική κατάσταση. Αυγουστος - Κολυμβητικοί & Kayak Στο Λιβάδι, παράλληλα με τους κολυμβητικούς αγώνες πραγματοποιούνται και αγώνες Kayak από την ομάδα Σερίφου.

Sea-Kayak στη Σέριφο

Το Avlomonas Beach διοργανώνει και υλοποιεί μονοήμερες, πολυήμερες εκδρομές αλλά και προγράμματα εκπαίδευσης με θαλάσσια καγιάκ, στα καθαρά, γαλανά νερά του Aιγαίου.
Οι εκδρομές εκτός των άλλων περιλαμβάνουν:
  • Επίσκεψη σε θαλάσσιες σπηλιές & σήραγγες
  • Xαλάρωση και κολύμπι σε ερημικές παραλίες
  • Εξερεύνηση μικρών βραχονησίδων

Ημερήσιες εκδρομές

Ημερήσιες εκδρομές πραγματοποιούνται σε καθημερινή βάση. Ανάλογα με τις συνθήκες και την εμπειρία του γκρουπ προσπαθούμε να προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή λύση.
Αν ψάχνετε για την περιπέτεια και τον ενθουσιασμό του ταξιδιού το θαλάσσιο καγιάκ με τις ανέσεις που διαθέτει είναι ο "Παράδεισος". Αυτό το ταξίδι είναι για τη θάλασσα, τον ήλιο και την cool διάθεση του καλοκαιριού.
Αν είστε ενθουσιώδεις και ψάχνετε για ένα δυναμικό, περιπετειώδες αλλά και χαλαρωτικό ταξίδι, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ!
Κάθε ταξίδι αρχίζει με μια λεπτομερή εισαγωγή στο κόσμο των θαλάσσιων καγιάκ και κολύμβηση με αναπνευστήρα, για όποιους δεν έχουν προηγούμενη εμπειρία με καγιάκ.
Τα πρασινογάλανα νερά και οι θαλάσσιοι οργανισμοί είναι μια συγκίνηση που θα συναντήσετε κάνοντας εσείς κουπί στις ειδυλλιακές ακτογραμμές.

Η εκδρομή περιλαμβάνει:
  • όλο τον εξοπλισμό του καγιάκ
  • έξτρα εξοπλισμό όπως αδιάβροχοι σάκοι
  • εξοπλισμό για snorkelling (μάσκες, αναπνευστήρες, βατραχοπέδιλα)
  • υγιεινό γεύμα με ελληνικά προϊόντα
  • έμπειρο οδηγό
  • σύνοψη εκδρομής και διαδικασιών ασφάλειας
  • μεταφορά με όχημά μας από το σημείο τερματισμού στο σημείο εκκίνησης
  • εκπαίδευση σε τεχνικές για θαλάσσιο καγιάκ αν είναι επιθυμητό
Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι καθώς η εμπειρία δεν είναι απαραίτητη! Αυτό που χρειάζεται να φέρετε απαραίτητα μαζί σας είναι διάθεσή και περιπετειώδες πνεύμα!

Πακέτο διαμονής και ημερήσιων εκδρομών με καγιάκ

Αν θέλετε να απολαύσετε περισσότερες ημερήσιες εκδρομές σε διαφορετικά μέρη της Σερίφου επιστρέφοντας καθημερινά στην ίδια βάση, το "πακέτο διαμονής & ημερήσιων εκδρομών με θαλάσσιο καγιάκ" είναι μια ιδανική λύση.

Ρωτήστε μας για την προσφορά του πακέτου 

Ειδικές τιμές για παιδιά
Επικοινωνήστε για διαθεσιμότητα
τηλ. επικοινωνίας: 6986.641.411 6947.172.217

Στην τιμή περιλαμβάνονται

  • Ακτοπλοϊκά εισιτήρια με συμβατικό πλοίο [+40€ για High Speed]
  • 2 Διανυκτερεύσεις σε δίκλινο δωμάτιο
  • Πλούσιο πρωινό μπουφέ
    [Αυγά μπέικον, βούτυρο μαρμελάδα, γιαούρτι, φρούτα, γάλα, Corn-Fleix, καφέ, χυμό, τσάι]
  • Χρήση παραλίας [ξαπλώστρες, ομπρέλες]
  • Μαθήματα θαλάσσιου καγιάκ και χρήση εξοπλισμού
  • Sea-Kayak [μονά, διπλά ή τριπλά]
  • Εξοπλισμός δραστηριότητας Sea-Kayak
  • Πικ - Νικ [φρούτα - καφέ]
  • Οδικές μετακινήσεις με δικά μας οχήματα
    [από και προς το πλοίο, μετάβαση από και προς τη χώρα, μετακινήσεις για τις δραστηριότητες]
  • Φωτογραφικό υλικό από τη δραστηριότητα
 http://www.actionteam.gr

Ο υποβρύχιος κόσμος της Σερίφου



Γνωριμία με τα γαλάζια νερά που βουτούσε ο μυθικός Περσέας

 Όσοι αγαπούν τις Κυκλάδες και τις θαλάσσιες δραστηριότητες εύκολα θα διαπιστώσουν ότι η Σέριφος αποτελεί ιδανικό προορισμό για τις καλοκαιρινές τους διακοπές και όχι μόνο. Ο ήπιος χειμώνας το χαρακτηρίζει σαν νησί χειμερινών αποδράσεων, ενώ τις ομορφιές του νησιού θα απολαύσουν όσοι το επισκεφθούν και τον Σεπτέμβρη. Αξιοσημείωτο είναι ότι η Σέριφος δεν έχει κατακτήσει άδικα τον τίτλο ερωτική. 

Αν είστε τυχεροί και βρεθείτε στο κάστρο της Χώρας τη στιγμή που ανατέλλει το αυγουστιάτικο φεγγάρι μέσα από τη θάλασσα, είμαστε σίγουροι ότι θα συμφωνήσετε μαζί μας. Η πρόσβαση είναι εύκολη, καθώς πραγματοποιούνται καθημερινά δρομολόγια από Πειραιά με συμβατικά πλοία (4 ώρες και 30 λεπτά), αλλά και με ταχύπλοα (2 ώρες και 15 λεπτά), ενώ υπάρχει τακτική συγκοινωνία με Κύθνο, Σίφνο, Μήλο, Φολέγανδρο, Κίμωλο, Πάρο, Νάξο και Σύρο. Στη γνωριμία μας με την υποβρύχια ζωή της Σερίφου οδηγός μας είναι το καταδυτικό κέντρο Serifos Scuba Divers, καρπός της αγάπης των ιδρυτών του για τη θάλασσα και το νησί.

 Οι υπεύθυνοι του καταδυτικού κέντρου έχουν εξερευνήσει και χαρτογραφήσει σχεδόν ολόκληρη τη Σέριφο, με απώτερο σκοπό οι επισκέπτες να απολαμβάνουν παρθένους καταδυτικούς προορισμούς. Στην προσπάθειά τους αυτή έχουν μετρήσει πάνω από πενήντα διαφορετικές προτάσεις, με κορυφαία ανακάλυψη ένα φορτηγό πλοίο που ναυάγησε κοντά στον όρμο του Μεγάλου Λιβαδιού στα τέλη του Β Παγκοσμίου Πολέμου.

 Η σχολή στεγάζετε σε ιδιόκτητο χώρο στο λιμάνι του νησιού με εύκολη πρόσβαση, πολύ κοντά στη θάλασσα. Πολυεπίπεδη κατάδυση στην ξέρα του Αγίου Σώστη, κατάδυση με τόνους, κατάδυση σε παλιό ορυχείο είναι λίγες από τις προτάσεις που προσφέρονται για αυτοδύτες όλων των επιπέδων. Ειδικά για τους αρχάριους, που θέλουν να νιώσουν την εμπειρία της μηδενικής βαρύτητας, υπάρχει πρόγραμμα που ξεκινά από τις εγκαταστάσεις της σχολής και περιλαμβάνει παρακολούθηση βίντεο με τις απαραίτητες πληροφορίες, επιλογή εξοπλισμού και κατάδυση στο Καλό Αμπέλι. Στη συνέχεια σας παρουσιάζουμε ορισμένα από τα πιο ενδιαφέροντα καταδυτικά σημεία του νησιού



. Η ξέρα του Αγίου Σώστη

 Θυμίζει πλωτό διάδρομο, μια λωρίδα άμμου που δημιουργεί μια δίδυμη παραλία. Στο βάθος το ομώνυμο εκκλησάκι, ενώ μια ανάσα δίπλα ξεπροβάλει μια κουκκίδα καταμεσής στη θάλασσα. Από αυτό το σημείο, που προσεγγίζεται εύκολα με το σκάφος της σχολής, ξεκινάμε την κατάδυση, συναντώντας συνήθως ήρεμη θάλασσα, αφού το σημείο προστατεύετε από τον κάβο του Αγίου Σώστη. Η ορατότητα είναι πάνω από 25 μέτρα και τα ρεύματα ανύπαρκτα. Πρόκειται για μια πολυεπίπεδη κατάδυση καθώς στην ξέρα συναντάμε τρία μεγάλα πατάρια, ένα στα 7 μέτρα γεμάτο με πίνες, ένα δεύτερο στα 22 μέτρα και το τελευταίο στα 38 μέτρα. Από πατάρι σε πατάρι η υποβρύχια μορφολογία θυμίζει γκρεμό, με αναρίθμητα θαλάμια που είναι πάντα κατειλημμένα από ψάρια και αστακούς, ενώ στις ανοιξιάτικες καταδύσεις μας συχνά συναντάμε και δελφίνια. 



Κατάδυση με Τόνους

 Στον όρμο Γαρμπιά, αλλά και σε ολόκληρο το νότιο κομμάτι της Σερίφου, η συνάντηση με μεγάλα μεταναστευτικά ψάρια δεν είναι τυχαία. Από παλιά οι ψαράδες εκμεταλλεύονταν αυτό το κομβικό σημείο για βιοποριστικούς λόγους αλιεύοντας σε μεγάλες ποσότητες τόνους, ξιφίες, μαγιάτικα, φεγγαρόψαρα κ.ά. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά της κατάδυσης τα εγκαταλελειμμένα αλιευτικά εργαλεία που συναντάμε επιβεβαιώνουν όλα τα προηγούμενα. Η βουτιά είναι πολύ εύκολη και ξεκινά από βάθος 2 μέτρων με μέγιστο τα 22 μέτρα. Οι όχι απρόσμενοι επισκέπτες μας είναι πιστοί στο ραντεβού τους κάθε μέρα και σχεδόν πάντα δεν μας αφήνουν σε ησυχία, μας περιεργάζονται και να μας κρατούν συντροφιά έως και την αποσυμπίεση, ενώ έχουμε προλάβει να τραβήξουμε τις απαραίτητες φωτογραφίες. 



 Το ναυάγιο του Καλόγερου 

 Εξειδικευμένος καταδυτικός προορισμός με αξιόλογο υποβρύχιο ενδιαφέρων , πρόκειται για ένα φορτηγό ατμόπλοιο με άδεια αμπάρια, στα 52 μέτρα έξω από το λιμάνι του Μεγάλου Λιβαδιού. Από τα 18 μέτρα ξεκινά να φαίνεται το σκαρί του πλοίου, με τα δυο μεγάλα φουγάρα να στέκουν επιβλητικά. Το σχοινί κατάδυσης μας προσγειώνεται ομαλά στην κουβέρτα του, σε βάθος που δεν ξεπερνά τα 32 μέτρα και από εκεί ξεκινά η εξερεύνηση. Διακρίνονται καθαρά καμπίνες ενδιαίτησης, αποθηκευτικοί χώροι, τουαλέτες, μηχανοστάσιο, πηδάλιο, άξονας, βαρούλκα και ένας τεράστιος εργάτης άγκυρας. Το ενδιαφέρον εκτείνεται και πέρα από το 62μετρο κουβάρι του πλοίου μιας και στην ευρύτερη περιοχή βρίσκει κανείς αμέτρητα συντρίμμια. Η επιστροφή γνωστή από το σχοινί κατάδυσης, που καταλήγει σε δυο μπάρες αποσυμπιέσεις για πιο άνετη και ασφαλή παραμονή.




 Καλό Αμπέλι

 Ιδανικό για αρχάριους. Η κατάδυση ξεκινά από βάθος 0,5 μέτρα, ενώ η περιπέτεια ξεκινά στα 2 μέτρα, όπου συναντάμε αμμοδύτες και μουρμούρες, στα 4 μέτρα τρία θαλάμια με χταπόδια και ερημίτες να τρέχουν στην άμμο και στα 7 μέτρα ένα βομβαρδισμένο ιταλικό ναρκοθετικό.


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

 Η σχολή Serifos Scuba Divers γεννήθηκε στης αρχές του 2008 από ανθρώπους που αγαπούν τη θάλασσα και πλαισιώνεται από εκπαιδευτές με πλούσιο βιογραφικό και εμπειρία. Ολοκαίνουργοι εξοπλισμοί επώνυμων εργοστασίων εγγυώνται τα δυο άλφα της κατάδυσης, Άνεση & Ασφάλεια. Όλες οι καταδύσεις πραγματοποιούνται μόνο με σκάφος, ενώ στις παροχές του καταδυτικού κέντρου περιλαμβάνονται επίσης σχολεία όλων των επιπέδων, σταθμός πλήρωσης μικτών αερίων και εναλλακτικές δραστηριότητες για όσους δεν καταδύονται. 

Σκοπός της σχολής και των συνεργατών της είναι ο επισκέπτης να εξερευνήσει και να ανακαλύψει μέσα από μια πληθώρα δραστηριοτήτων τα κρυμμένα θέλγητρα της Σερίφου. Περισσότερες πληροφορίες:

www.serifosscubadivers.gr

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...