«Πρωτ’ αγαπούσα στο Χωριό, τώρα αγαπώ στο Κάστρο και μες στη Λότζια θα σφαχτώ που βασιλεύει τ’ άστρο». Έτσι εξυμνεί τη Σίκινο ο Ελύτης μας. Με τρείς βασικές λέξεις την περιγράφει. Κι ένα βασικό ρήμα «ΑΓΑΠΩ». Σίκινος, το νησί των Κυκλάδων όπου ο Γιάννης Αδάμ γνώρισε την καλή του, την Παντελία Δουλφή. Ο Γιάννης αγάπησε τόσο τη Σίκινο που αποφάσισε να αφήσει στην άκρη τα ταξίδια με το φορτηγό του, και να ζήσει για πάντα στη Σίκινο δίπλα στην καλή του, την Παντελία.
Η Παντελία μεγάλωσε στη Σίκινο. Οι γονείς της ήταν κτηνοτρόφοι. Κι όλη η ζωή της Παντελίας είναι η Σίκινος. Και η ιστορία εξελίσσεται με τον γάμο του Γιάννη και η Παντελίας. Παντρεύτηκαν και δημιούργησαν τη δική τους οικογένεια. «Ο άντρας μου είναι ερωτικός μετανάστης. Ήρθε στο νησί το καλοκαίρι του 2016 και έτσι γνωριστήκαμε. Εκείνος, ήθελε να ασχοληθεί με την μελισσοκομία. Πήρε λίγα μελίσσια κι έτσι ξεκινήσαμε σιγά σιγά να στήνουμε τα δικά μας μελίσσια παράλληλα με άλλες δουλειές. Η Σίκινος είναι άλλωστε μελισσότοπος, έχει πολλά βοτάνια και κυρίως θυμάρι, που είναι και η μοναδική μεγάλη ανθοφορία στο νησί που μπορεί να γίνει τρύγος». Μας λέει η Παντελία.«Αποφασίσαμε να ασχοληθούμε εκτός από το μέλι και με τα παράγωγα της μέλισσας. Διότι η ξηρασία που επικρατεί στις Κυκλάδες δεν μας δίνει κάθε χρόνο μέλι… Έτσι σκεφτήκαμε αφού κρατάμε έναν θησαυρό στα χέρια μας, να τον εκμεταλλευτούμε. Ξεκινήσαμε να βγάζουμε εκτός από μέλι και βασιλικό πολτό, γύρη, πρόπολη. Να φτιάχνουμε κηραλοιφές και κεριά».
Στη Σίκινο οι μελισσοκόμοι ασχολούνται αποκλείστηκα με το μέλι, κι όχι με τα παράγωγα του. Κι αυτό γιατί οι μελισσοκόμοι της Σικίνου ασχολούνται με αυτό ερασιτεχνικά. Ενώ, το «Θυμέλι», της Παντελίας και του Γιάννη αποτελεί μία πιο οργανωμένη προσπάθεια. «Η Μελισσοκομία είναι μαγεία. Το ίδιο και η Σίκινος. Εμείς ερωτευτήκαμε πρώτα ο ένας τον άλλο και μετά τη μελισσοκομία. Και προσπαθούμε με τον δικό μας τρόπο κάθε χρόνο, να γινόμαστε καλύτεροι, και να προσφέρουμε όλα αυτά τα μοναδικά ευεργετικά προϊόντα που μας δίνουν οι μέλισσες και θωρακίζουν τον οργανισμό. Όλα, γίνονται με πολύ κόπο, αγάπη και μεράκι». Και συνεχίζει:
Διαβάστε τη συνέχεια στο Humanstories.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου