φωτο ιωαννης μποφιλιος
«Η αξία του νερού δεν μπορεί να αποτιμηθεί με απλούς οικονομικούς όρους εφόσον το νερό σχετίζεται πυρηνικά με τον άνθρωπο και το περιβάλλον: Αν δεν υπάρχει νερό δεν υπάρχει ζωή. Το νερό στηρίζει την ανθρώπινη ζωή, τα οικοσυστήματα, το περιβάλλον στο σύνολο του, τις οικονομικές δραστηριότητες και, δυστυχώς, δεν το έχουμε αντιληφθεί. Ειδικά στις μέρες μας, εν μέσω πανδημίας, το νερό λαμβάνει μια απόλυτα ανθρωπιστική διάσταση. Δεν ξέρω πόσοι από εμάς κατάφεραν να μπουν στη θέση όλων εκείνων που δεν έχουν βρύση με τρεχούμενο νερό στο σπίτι τους. Περισσότεροι από δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι πρέπει να βγουν σε αναζήτηση νερού και συνήθως όχι καθαρού. Κι αν για τον δυτικό κόσμο αυτή είναι μια αυτονόητη λειτουργία, για δύο δισεκατομμύρια ανθρώπων δεν είναι καν πραγματικότητα»
Η κουλτούρα της λελογισμένης κατανάλωσης πόρων – συμπεριλαμβανομένου και του νερού – δεν μοιάζει να βρίσκει χώρο στον σύγχρονο ελληνικό τρόπο ζωής.
Είναι χαρακτηριστικό πως η Ελλάδα δεν συγκεντρώνει επαρκή στατιστικά κατανάλωσης νερού και αναγκαστικά υπάγεται στον ευρωπαϊκό μέσο όρο όπου 200 λίτρα νερού αντιστοιχούν ημερησίως σε κάθε άτομο
.Στην Ελλάδα δεν υπάρχει παιδεία ορθής κατανάλωσης.
Το Ελληνόπουλο παίρνει ένα περιβαλλοντικό μάθημα στο σχολείο, το οποίο συχνά δεν επαληθεύεται μέσα από τον οικογενειακό τρόπο ζωής.
Βεβαίως, ως δημοφιλής τουριστικός προορισμός (τα άνυδρα νησιά του Αιγαίου επιβαρύνονται ιδιαίτερα από επισκέπτες) καταλήγει να έχει πολύ μεγαλύτερες εποχιακές ανάγκες νερού.
Αρκεί να αναφέρουμε πως το 2019 πέρασαν από την χώρα μας περισσότεροι από 34 εκατομμύρια τουρίστες!
Η αφομοίωση διεθνών πρακτικών επείγει και μάλιστα σε μια χώρα που θεωρείται παράδειγμα προς αποφυγή σε ζητήματα περιβαλλοντικής συμμόρφωσης.
φωτο ιωαννης μποφιλιος
Φέτος το νησί μπήκε στην κουλτούρα της ανακύκλωσης το σύστημα ανακύκλωσης οριζεται από τον διαχωρισμό των απορριμμάτων σε πέντε διαφορετικούς κάδους, τη λειτουργία των οποίων θα πρέπει να γνωρίζουν ακόμα και τα νήπια κάθε νοικοκυριού.
Ας φροντίσει ο Δήμος στο πλαίσιο της εκπαίδευσης για τη βιώσιμη ανάπτυξη, οι μαθητές να διδάσκονται μεταξύ άλλων τη σημασία καλής διαχείρισης και εξοικονόμησης των πόρων.
Ας λάβουμε σοβαρά υπόψιν ότι , στην Ελλάδα δεν υπάρχει παιδεία ορθής κατανάλωσης.
Δυστυχώς, δεν έχουμε επίγνωση του ποιοι είμαστε ως μέρος αυτού του κόσμου.
Θα πρέπει να γίνουμε ενσυνείδητοι στην κατανάλωση μας. Θα πρέπει να κατανοήσουμε πως ακόμα κι ένα καζανάκι που τρέχει μπορεί να οδηγήσει σε τεράστιες απώλειες νερού, από 150 έως 600 λίτρα την ημέρα.
Αντιλαμβάνεστε το μέγεθος της σπατάλης σε όλες τις εκφάνσεις των αναγκών μας».
Πηγή :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου