Το Σμάρι τίμησε την Μαμή της Σίφνου Βάσω Χασταζέρη

Τιμητική πλακέτα απένειμε ο Σύλλογος Γυναικών Σίφνου “Το σμάρι” στη μαία του νησιού στο πλαίσιο του 14ου Πανκυκλαδικού Συνεδρίου Συλλόγων Γυναικών που πραγματοποιήθηκε στο νησί (20-22 Απριλίου). Τη Βασιλική Χαστατζέρη- Σουλιώτη, τη γυναίκα που φρόντισε για τριάντα περίπου χρόνια τις γυναίκες του νησιού.

Ας θυμηθούμε τι μας είχε πεί στη συνέντευξη που είχε δώσει στο kaipoutheos.gr sti2 22/5/19:

2.Κ.Π.Θ.:ΠΟΤΕ ΗΡΘΕΣ ΣΤΗΝ ΣΙΦΝΟ;ΒΑΣΩ

Στο νησί ήρθα το 1979 δηλαδή πρίν 40 χρόνια,ακριβώς στις 24 Μαρτίου 1979.

Αρκετά χρόνια..τόσο αρκετά που όταν πάω στο χωριό μου δεν γνωρίζω κανέναν πλην τον αδερφό μου και τους συγγενείς μου.

3.Κ.Π.Θ.:Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΟΥ ΣΤΟ ΝΗΣΙ;

ΒΑΣΩ:

Μάλλον θα πρέπει εγώ να κάνω την ερώτηση αυτή σε σένα,θεωρώ ότι είναι εγωιστικό να εκθειάσω τον εαυτό μου.

ίσως πρέπει εσύ να αναφερθείς σε μένα στο θέμα προσφοράς.Όλοι νομίζω γνωρίζουν και συχνά αναφέρονται στο όνομα μου και την προσφορά μου.

Δεν είχα μόνο τον ρόλο της μαίας αλλά και της νοσηλεύτριας,αρα δεν είχα μόνο το μαιευτικό κομμάτι,είχα και το γενικό,τροχαία,εγκεφαλικά,τραυματισμοί,εμφράγματα και πολλά άλλα.

Ας πάμε τώρα κάπου πίσω στην Καταβατή να γελάσουμε λίγο…με φωνάζουν να βγάλω τον πλακούντα απο μια τεράστια αγελάδα.

Τι να κάνω τώρα;πήγα,μόλις έφτασα τ να δω,μια τεράστια αγελάδα,ελέφαντας μάνα μου.Είπα τι να κάνω τώρα;έλα που η αγελάδα τότε,το 1980 στοίχιζε 30.000 δραχμές,είπα βοήθησε τον άνθρωπο,είναι κρίμα να χαθεί το ζώο.

Και ξεκινάω…έβαλα ένα γάντι που χρησιμοποιούσα για τις γυναίκες,καμμιά σχέση η απόσταση του κόλπου της αγελάδας.Το χέρι μου έφτανε μέχρι τον ώμο και σιγά σιγά έβγαλα όλα τα πλακουντάκια της αγελάδας με την φοβερή συνεργασία της.

Όταν πια κατάλαβα πως η μήτρα της άδειασε την χαϊδεψα στο κεφάλι ,δεν θα το ξεχάσω ποτέ,γύρισε και με έγλυψε στο μάγουλο,τότε πραγματικά έκλαψα πολύ γιατί τα ζώα έχουν περισσότερα αισθήματα από όσα νομίζουμε.δεν θα το ξεχάσω ποτέ.

Το δε αφεντικό της ο Νικολός μου έφερε ένα μπουκάλι γάλα,”πάρτο κυρά Βάσω να κάνεις ρυτζόγαλο μου λέει για την αλιάδα που μου έσωσες”.

Πολλά τα περιστατικά,δεν μπορώ να τα εκθέσω όλα θα φάμε πολύ χρόνο,αν θέλεις κάποια άλλη φορά να τα ξαναπούμε.

Τα τελευταία περιστατικά που είναι χαραγμένα στο μυαλό μου είναι στις 8-2-2008 με εκείνο το χιόνι που είχε γίνει πάγος,όλη η Σίφνος ένα ψυγείο.

Με παίρνουν τηλέφωνο από τον Αρτεμώνα…έλα μου λέει,η Μαρία κοιλοπονάει,τι είπες του λέω;οτι άκουσες,έλα να με πάρεις γιατί είναι πολύ δύσκολο με τον πάγο.

Πιστεύω πως εάν είχα κάνει ένα λεύκωμα με όσα έζησα θα είχε πολλές σελίδες.

3.Κ.Π.Θ.: ΠΕΣ ΜΑΣ ΚΑΠΟΙΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΘΥΜΑΣΑΙ

ΒΑΣΩ:

Μάλιστα…εδώ τα πράγματα με κάνουν να κλαίω και να χαίρομαι,πολλά,πάρα πολλά περιστατικά,δύσκολα χρόνια,χωρίς μηχανικό εξοπλισμό,χωρίς στην κυριολεξία τι-πο–τα.

Το μόνο που βρήκα όταν ήρθα στο ιατρείο ήταν 2 κοιλιοσκόπια ξύλινα που μόνο με αυτά άκουγα παλμούς εμβρύου.Αλλά όμως το έμβρυο έπρεπε να είναι πάνω απο 5 μηνών,μέχρι τότε τι έκανα;όλα με τα χέρια,μετρούσα το ύψος της μήτρας κατά πόσα δάχτυλα μεγάλωνε κι έτσι ήξερα εάν η εγκυμοσύνη πάει καλά.Κάθε φορά έλεγα δόξα το θεό,πάμε καλά,η χαρά μου απερίγραπτη μαζί με της εκάστοτε εγκυμονούσας. Τι χαρά θεέ μου,τι αγαλλίαση.

Τώρα να σοβαρευτούμε,δηλαδή τα δύσκολα.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ:Τον πρώτο μήνα κιόλας μου τυχαίνει ένας τοκετός πρωίμου εγκυμοσύνης,έπρεπε να επιλέξω την μάνα ή το έμβρυο,εσύ τι θα επέλεγες;εγώ την μάνα,αυτό έκανα.

Μετά την εβδομάδα του Πάσχα Τετάρτη μέρα ένας τοκετός χωρίς να τον καταλάβει ούτε η μάνα,νόμιζε πως είχε κρυόπονους.Όταν πήγα και είδα ειπα θεέ μου βάλε το χέρι σου,το έβαλε,πήγα στο ιατρείο,ήταν ο πρώτος τοκετός,δεν είχα εργαλεία και εξοπλισμό,μόνο τα χέρια μου και τον θεό.

Όταν πήγα στο σπίτι του συνάντησα ένα πολύ σοβαρό περιστατικό,γιατί υπήρχε περίδεση στον τράχηλο και χρειαζότανε χειρισμό από γιατρό έμπειρο.

Επικοινώνησα με τον γιατρό της,μου περιέγραψε τι να κάνω και ρώτησε εαν είχα δεί αυτό τον χειρισμό,του είπα ναι προσφάτως…πριν 30 χρόνια ακριβώς όταν έκανα άσκηση.

Μην τα πολυλογούμε με την περιγραφή τα κατάφερα μια χαρά και με την εικόνα της Παναγίας της γιάτρισσας που την είχα πάνω σε ένα ράφι.Είπα Παναγιά μου ,όχι για μένα,για την μάνα και το παιδί και σε λίγα λεπτά έκοψα την κορδέλα της περίδεσης.

Απο κεί και πέρα όλα κατ ευχήν..

Θα ναφερθώ σε ένα ακόμα περιστατικό(γιατί έχω τόσα πολλά που αν συνεχίσω θα γράψω βιβλίο)τον γνωστό Θεοφύλακτο,το παιδί του ελικοπτέρου,το παιδί του αέρα,το παιδί με τα φτερά,γιατί το δεύτερο όνομα του είναι Ερμής.

Η καλύτερη μέρα της ζωής μου…μέχρι εδώ καλά,κάποια άλλη φορά θα πω περισσότερα.

4.Κ.Π.Θ.: ΑΝ ΣΕ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ;

ΒΑΣΩ:

Αν με χρειαστεί κάποιος σήμερα….δεν το συζητάω,η άρνηση προσφοράς σε άνθρωπο είναι άγνωστη για μένα,και βέβαια θα προσφέρω τις υπηρεσίες μου με όλη την δύναμη της ψυχής μου.

5.Κ.Π.Θ.:ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΣΙΦΝΟΣ;(ΥΓΕΙΑ,ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ,ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ,ΚΛΠ)

ΒΑΣΩ:

Τι χειάζεται η Σίφνος…

Από υγεία πολλά,παθολόγος παιδίατρος,ορθοπεδικός,και καρδιολόγος για μένα απαραίτητες ειδικότητες.

Μηχανολογικό εξοπλισμό,πάνω απ΄ολα εναν υπέρηχο διότι είναι απαραίτητος για διαγνώσεις άνω κάτω κοιλίας προπάντων σε παιδιά.

Αλλά πάνω απ όλα έμπειρους γιατρούς και νοσηλεύτριες.

Για αεροδρόμιο μου φαίνεται απίθανο,δεν έγινε τον καιρό που δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα,θα γίνει τώρα;

Την συγκοινωνία πρέπει να την δουν με λίγο καλύτερο μάτι,όχι μόνο το καλοκαίρι που τα πλοία πηγαινοέρχονται γεμάτα,για να είναι γεμάτα το καλοκαίρι κάποιοι τον χειμώνα φυλάνε Θερμοπύλες.

Αρα πρέπει να απολαμβάνουν αν όχι όλα όσα οι κάτοικοι της στεριάς τουλάχιστον την υγεία.Είναι από τα θέματα που δεν επιδέχονται κουβέντα.

Όσα περισσότερα τόσο καλύτερα,ας μην ξεχνάμε ότι τα νησιά είναι μικρά αυτόνομα κρατίδια και οι ανάγκες είναι μεγαλύτερες.

Όσο για τα 40 χρόνια που είμαι στην Σίφνο,εκείνο που με κράτησε είναι ότι δεν είμαι όπως τα αποδημητικά πουλιά που θέλουν να αλλάξουν διαρκώς τόπο,ένα αυτό.

Μετά έκανα σπίτι,έκανα δηλαδή κάποια περιουσιακά στοιχεία,μου αρέσει το νησί αγαπάω την θάλασσα,αυτό το γαλάζια που δεν σκοντάφτει πουθενά ούτε το μυαλό σου,ούτε το μάτι σου γιατί είναι ίσια και μένα το μυαλό μου δεν θέλει τεχνητά εμπόδια,ούτε φυσικά.

Μετά το βασικότερο οι άνθρωποι που μετά απο 40 χρόνια εισπράτω την ίδια αγάπη,αυτό δεν είναι λίγο,αισθάνομαι χρέος απέναντι τους,να μην είμαι αχάριστη.

Όπου και να βρεθώ το ζω σε καθημερινή βάση.

Και τους ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου.

 

Πηγή : https://kaipoutheos.gr/