Στο Μαγειρείο του Πύργου «Η Σερφιώτικη κουζίνα είναι καράβι που ταξιδεύει» ..video

ο μάγειρας Γιώργος Χρυσολωρας

  Σχεδόν όλες οι εκκλησίες στην Σέριφο λειτουργούνται στην μνήμη των Αγίων που είναι αφιερωμένες.
Ο θεσμός των «κτητόρων» που ισχύει ακόμα και  σήμερα,  συντελεί στη διατήρηση των πανηγυριών και κατ’ επέκταση τηςγαστρονομικής, μουσικής και χορευτικής παράδοσης του νησιού. Οι κτήτορες που λέγονται και αδελφοί, είναι μια ομάδα ανθρώπων, κυρίως από την περιοχή που βρίσκεται το εξωκλήσι και όχι μόνο, οι οποίοι κάθε χρόνο φροντίζουν να λειτουργήσει η εκκλησία προσφέροντας προσωπική εργασία και χρήματα.

Το βράδυ της παραμονής, όπως πάντα, γίνεται ο εσπερινός και πραγματοποιείται περιφορά της εικόνας γύρω από την εκκλησία. Αμέσως μετά ακολουθεί η αρτοκλασία. Μετά τη διανομή του άρτου στους παρευρισκόμενους στρώνεται η τράπεζα, δηλαδή τραπέζι για να περιποιηθούν τους προσκυνητές. Στην πρώτη τράπεζα κάθεται επικεφαλής ο ιερέας με τους ψάλτες. Όταν φάει όλος ο κόσμος κάθονται στην τράπεζα οι μάγειρες και οι άλλοι κτήτορες.

Τα φαγητά που προσφέρονται την παραμονή είναι συνήθως φάβα με ελιές ντόπιες και κρεμμύδι καθώς και τουρλού. Την ημέρα της γιορτής κρέας βραστό με σούπα ή κοφτό μακαρονάκι (σουλούδικο ή πάστα) και άφθονο κρασί. Εάν την ημέρα της γιορτής είναι νηστεία γίνεται το αντίστροφο. Τα φαγητά και το κρασί στα πανηγύρια προσφέρουν οι κτητόροι.
Μετά το φαγητό αρχίζει το γλέντι, τα όργανα παίρνουν τη θέση τους και ξεκινάει ο χορός. Τα πανηγύρια παλαιότερα κράταγαν αρκετές ημέρες. Ἡ γαστρονομία ἑνὸς τόπου εἶναι στοιχεῖο συστατικὸ τῆς πολιτιστικῆς του εἰκόνας. Ἡ Σέριφος, ἐκτὸς ἀπὸ τὴ θάλασσα, τὸν ἥλιο καὶ τὸν ἔρωτα ποὺ ἐνεργοποιοῦν καὶ καλύπτουν πλεῖστες ὅσες αἰσθήσεις τῶν ἐπισκεπτῶν της, διαθέτει κι ἕναν ἀξιόλογο πολιτισμὸ διατροφικῶν συνηθειῶν

Στο μαγειριό του Πύργου ο μάγειρας Γιώργος Χρυσολωρας έχει μια και μοναδική υποχρέωση: στρατιωτική πειθαρχία εν ώρα εργασίας. Αυτό ισχύει από το ξεκίνημα μέχρι να πιάσει στα χέρια του το πρώτο ζουμι απο το μεγάλο καζάνι  με αληθινή φωτιά Στην αιώνια μάχη μη λασπώσει το παστάκι και στην αγωνιώδη επίκληση να γίνει κάτι πριν χαθεί, η παραδσιακή συνταγή , είναι το ίδιο κραυγαλέα, πλην χωρίς αγωνία και με αποφασιστικότητα στρατηλάτη:
-Κράτησέ το εκεί που είναι!
Εξ ορισμού πειθαρχείς. Είναι πόλεμος!:Η παράδοση του παππού και της γιαγιάς είναι σημαντική όταν εμείς την αναγνωρίζουμε και την έχουμε κάνει κτήμα μας. Αναρωτιέμαι όμως ποια είναι η δικιά μας παράδοση. Εμείς τι δημιουργούμε ώστε να αφήσουμε κάτι πίσω για τους νεώτερους. Αυτό χρειάζεται να το δούμε λίγο.

Στην άλλη, την αιώνια μάχη χαρακωμάτων χάριν της παράδοσης,
– Να στηρίξουμε τα ντόπια προϊόντα σαν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής διατροφής και μαγειρικής μας,
– Να τα προωθήσουμε, ώστε να γίνουν ακόμα πιο γνωστά μέσα κι έξω από την Ελλάδα.
– Να σταθούμε δυναμικά δίπλα σε όσους τα καλλιεργούν και τα παράγουν.
– Να φροντίσουμε να τα γνωρίσουν και να τα έχουν διαθέσιμα οι μερακλήδες μάγειροι των νησιών μας, ώστε και την παραδοσιακή και τη σύγχρονη μαγειρική τους να χαρακτηρίζει το άρωμα και η γεύση των Κυκλάδων.
Στόχος μας είναι
– να φτιάξουμε ένα μεγάλο δίκτυο από παραγωγούς, μεταποιητές, ταβερνιάρηδες, εστιάτορες, μάγειρες,
– να δώσουμε ο ένας το χέρι στον άλλον σε μια αλληλέγγυα χειραψία αγάπης, φιλίας και εποικοδομητικής συνεργασίας,
– να μοιραστούμε συνταγές, υλικά και γευστικές συνήθειες,
– να διατηρηθεί ζωντανός ο διατροφικός πλούτος των Κυκλάδων.
«Η Σερφιώτικη κουζίνα είναι καράβι που ταξιδεύει». Ίσως έτσι σώσουμε κάτι. Τις φλεγόμενες ψυχές μας πρωτίστως
 Δείτε το βιντεο
https://www.youtube.com/watch?v=afJUgKvZh-w

Πηγή :