“Πάντρεμα” προϊστορικής και αρχαϊκής ιστορίας με τον τουρισμό
Το έργο «ΜΕΤΑΛΛΩΝ ΤΟΠΟΙ» έχει ως κύριους στόχους την αξιοποίηση, προστασία, ανάδειξη και προβολή της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην τουριστική ανάπτυξη των επιλεγμένων περιοχών και στον εμπλουτισμό του τουριστικού προϊόντος, μέσω του τρίπτυχου «πολιτισμός – τουρισμός – ανάπτυξη».
Το έργο αφορά στη συνεργασία του Δήμου Σίφνου και της Κοινότητας Ασγάτας της Κύπρου, περιοχών εξέχουσας - αλλά ελάχιστα γνωστής έως σήμερα - τεχνολογικής κληρονομιάς με μεταλλευτικά - μεταλλουργικά κατάλοιπα ηλικίας άνω των 3.500 ετών.
Βασικός στόχος του είναι η ανάδειξη αυτής της πανευρωπαϊκής σημασίας κληρονομιάς, παράλληλα με την προώθηση νέων θεματικών μορφών τουρισμού, προσβλέποντας στη βιώσιμη ανάπτυξη και την αειφορία, όπως επίσης στην κεφαλαιοποίηση συσσωρευμένων επιστημονικών γνώσεων για την αρχαιομεταλλουργική παράδοση των περιοχών. Ιδιαίτερα για την Σίφνο προβλέπεται:
Χωροθέτηση, καθαρισμός, διαμόρφωση και σήμανση δύο περιηγητικών διαδρομών στη Σίφνο και τεσσάρων στην Ασγάτα της Κύπρου
Χάραξη «γεω-μυθολογικών μονοπατιών» (διαδρομή «στα βήματα της υπόσχεσης των Σιφνιών στο θεό Απόλλωνα»)
Έργα διάσωσης/προστασίας (συντήρηση, ανακατασκευή ξερολιθικών τοιχίων) και εγκατάσταση πιλοτικού συστήματος παρακολούθησης στην περιοχή του αρχαιολογικού χώρου του Αγ. Σώστη (Σίφνος)
Δημιουργία δύο Κέντρων Ανάδειξης της Φυσικής και Γεω-Αρχαιολογικής Κληρονομιάς των επιλεγμένων περιοχών, ένα στη Σίφνο κι ένα στην Ασγάτα
Σχεδιασμός και ανάπτυξη μιας διαδικτυακής - GIS Πλατφόρμας και μιας πιλοτικής εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα με αντικείμενο τη γεω-αρχαιολογική περιήγηση
Εκπόνηση δύο Διαχειριστικών Σχεδίων και Σχεδίων Δράσης, ένα για τη Σίφνο κι ένα για την Ασγάτα
Ανάπτυξη οδηγού «καλών πρακτικών»: Πολιτιστικοί τόποι σε περιοχές του δικτύου Natura 2000 –Ολοκληρωμένη διαχείριση πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς
Δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης Στο εταιρικό σχήμα συμμετέχουν το ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», ως επικεφαλής του έργου, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, ο Δήμος Σίφνου, η Ερευνητική Μονάδα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου και η Κοινότητα Ασγάτας Κύπρου. Πρωτοτυπία του Έργου είναι η ανάδειξη ενός, έως τώρα άγνωστου, τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς μέσω σύγχρονων τεχνολογιών, νέων μορφών επικοινωνίας και συνέργειας τοπικών τουριστικών φορέων.
Η υλοποίηση του έργου, σε περίπτωση που αυτό εγκριθεί, δεν επιβαρύνει τον προσυλλογισμό του Δήμου.
Υπενθυμίζεται, πως ο Δήμος Σίφνου είχε δηλώσει την πρόθεσή του να συμμετέχει στο συγκεκριμένο έργο και πριν μερικά χρόνια, με τον πρώην Δήμαρχο, κ. Ανδρέα Μπαμπούνη να επισημαίνει, πως μέσω της υλοποίησής του, «θα δοθεί η δυνατότητα να έρχονται πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο, για να ενημερώνονται οι φοιτητές, σχετικά με τις τεχνοτροπίες και τη διαδικασία, με την οποία συλλέγονταν τα μεταλλεύματα στη Σίφνο κατά την αρχαιότητα, κάτι, που θα συμβάλλει στην διεύρυνση της επισκεψιμότητας, όχι μόνο το καλοκαίρι, αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου». Σχετικά με το ΕΚΕΦΕ “Δημόκριτος”, που αποτελεί και τον επικεφαλής του έργου, ιδρύθηκε το 1961 ως Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ».
Σήμερα αποτελεί το μεγαλύτερο διεπιστημονικό Ερευνητικό Κέντρο της Ελλάδας με περίπου 180 Ερευνητές και Ειδικούς Λειτουργικούς Επιστήμονες και περισσότερα από 500 άτομα ερευνητικό προσωπικό που απασχολείται σε έργα χρηματοδοτούμενα από κρατικά κονδύλια, την Ευρωπαϊκή Ένωση, Διεθνείς Οργανισμούς και τη Βιομηχανία.
Στο Κέντρο λειτουργούν πέντε ανεξάρτητα Ινστιτούτα που επικεντρώνουν την έρευνά τους σε διαφορετικούς επιστημονικούς τομείς. Διοικείται από το Διοικητικό Συμβούλιο του Κέντρου και εποπτεύεται από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, η οποία ανήκει στο Υπουργείο Ανάπτυξης & Επενδύσεων.
Ξακουστός ο πλούτος της αρχαίας Σίφνου, λόγω των εξορύξεων
Όπως σημειώνει σε δημοσίευσή του ο κ. Πέτρος Τζεφέρης. Δ/ντης Ορυκτών Πρώτων Υλών Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και διδάσκων στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, έχοντας πάρει πληροφορίες και από άρθρο του καθηγητή του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ, κ. Μιχαήλ Βαβελίδη, «η Σίφνος του 6ου αιώνα π.Χ. είναι ένα από τα πλουσιότερα νησιά των Κυκλάδων και γνωρίζει ξεχωριστή αίγλη.
Ο πλούτος της βασιζόταν κυρίως στα χρυσωρυχεία και τα αργυρωρυχεία της, τα λατομεία και την κεραμική παραγωγή της.
Οι μαρτυρίες του Ηροδότου και άλλων αρχαίων συγγραφέων (Παυσανίας, ο Στράβων, ο Πλίνιος κ.α.) ότι στη Σίφνο παραγόταν άργυρος και χρυσός επιβεβαιώθηκαν πλήρως από τη σύγχρονη έρευνα, από μελέτες του Ινστιτούτου Πυρηνικής Φυσικής Max-Planck της Χαϊδελβέργης κατά τις δεκαετίες του ’70 και ’80, και η σύγχρονη ανασκαφική έρευνα έφερε στο φως μεταλλεία αργύρου στον Άγιο Σώστη, στη ΒΑ πλευρά του νησιού».
Μάλιστα, «ο πλούτος των κατοίκων της Σίφνου από την εκμετάλλευση των ευγενών μετάλλων του χρυσού και του αργύρου πιστοποιείται και από τον περίφημο «θησαυρό των Σιφνίων» που αφιέρωσαν στους Δελφούς οι κάτοικοι της Σίφνου και βρίσκονταν στο πανελλήνιο ιερό του Απόλλωνα των Δελφών, το πιο ξακουστό μαντείο της αρχαίας Ελλάδας.
Ήταν από τους πρώτους θησαυρούς που συναντούσε κανείς ανηφορίζοντας την Ιερά οδό και βρισκόταν στην αριστερή πλευρά της, δίπλα στο θησαυρό της πελοποννησιακής Σικυώνας και απέναντι από αυτόν των Μεγάρων.
Στο εσωτερικό του φυλάσσονταν τα πολύτιμα αναθήματα που προσέφεραν κατά καιρούς οι Σίφνιοι στο ιερό.
Η παράδοση για την ίδρυση του θησαυρού αναφέρεται από τον Ηρόδοτο και από τον Παυσανία.
Σύμφωνα με αυτή, στο β΄ μισό του 6ου αι. π.Χ. οι Σίφνιοι ήταν οι πιο πλούσιοι από όλους τους νησιώτες, επειδή είχαν αποκτήσει εξαιρετικά κέρδη από την εκμετάλλευση των μεταλλείων χρυσού και αργύρου που υπήρχαν στον τόπο τους. Αποφάσισαν, λοιπόν, να χαρίσουν στον Απόλλωνα τη δεκάτη από τα κέρδη τους, και έτσι έκτισαν το θησαυρό». «Μεταλλεία μολύβδου και αργύρου απαντώνται στο κεντρικό τμήμα του νησιού της Σίφνου και χρυσού στο νοτιοανατολικό τμήμα της Σίφνου», σημειώνεται.
«Με εξαίρεση τα μεταλλεία του Αη-Σώστη, τμήμα των οποίων έχει βυθιστεί, όλα τα υπόλοιπα βρίσκονται σε υψόμετρο 200-700 μέτρων. Η εξόρυξη ήταν προσανατολισμένη κυρίως στον γιαρουσίτη που ήταν πλούσιος σε μόλυβδο και άργυρο. Ο χρυσός βρίσκεται σε χαλαζιακές φλέβες και σιδηρομετάλλευμα.
Η εκμετάλλευση μολύβδου αργύρου άρχισε την πρώιμη εποχή του ορειχάλκου (3η χιλιετία π.Χ) και συνεχίστηκε την αρχαϊκή και κλασσική περίοδο (6ος και 5ος αιώνας π.Χ.)». Η δεύτερη φάση συστηματικής εκμετάλλευσης των μεταλλείων της Σίφνου ξεκίνησε προς τα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ., στις ίδιες στοές, όπου έλαβε χώρα η πρώτη φάση, η οποία είχε αρχίσει από τους προϊστορικούς κατοίκους του νησιού.
Πηγή :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου