H ανθρωπότητα ζεί αυτόν τον καιρό ένα καταιγισμό γεγονότων, που έχουν όμως ένα κοινό παρανομαστή. Είναι η πανδημία του κορονοϊού, που έχει σπείρει παντού τον πανικό και τον όλεθρο. Με αποτέλεσμα, να παραμερίζονται σπουδαίες όψεις της παγκόσμιας ζωής, που έχουν παράλληλα ένα καίριο συμβολισμό.
Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, (International Space Station η ISS στα Αγγλικά).
Αποτελεί στην ουσία του ένα μεγάλο τεχνητό δορυφόρο, που από το 2000 περιφέρεται με μεγάλη ταχύτητα γύρω από Γή.
Παρουσιάζει όμως μια μεγάλη διαφορά από τους ποικίλους δορυφόρους που έχουν κατά καιρούς σταλεί στο διάστημα:
Ότι κατοικείται!
Πράγματι. Από την πρώτη στιγμή της διαστημικής του ζωής ο Διεθνής αυτός Σταθμός φιλοξενεί στο εσωτερικό του ένα ολιγομελές πλήρωμα αστροναυτών, γυναίκες και άνδρες.
Το πλήρωμα, που εναλλάσσεται κατά καιρούς με νέες αποστολές, δεν επιβλέπει απλώς την λειτουργία του Σταθμού. Διεξάγει και μια ποικιλία μετρήσεων και πειραμάτων, που είναι πολύτιμα για την καλύτερη γνώση του διαστήματος, συχνά όμως και για την βελτίωση της ζωής στην Γή.
Είναι λοιπόν περιττό να τονισθεί, ότι ο ΔΣΣ συνιστά, με την πραγματοποίηση και την λειτουργία του, μια ακόμα εποποιία της ανθρωπότητας.
Όχι μόνον επειδή αποτελεί, από μόνος του, ένα σπουδαίο τεχνολογικό επίτευγμα. Αναδεικνύει, παράλληλα, και την αξία των διεθνών συνεργασιών. Έτσι, πολλά από τα ισχυρά κράτη της γης, ανάμεσα τους οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η Ρωσία, αλλά και η Ευρώπη, συμβάλλουν στην λειτουργία και συμμετέχουν στα ερευνητικά του προγράμματα.
Ας σημειωθεί, ότι ο Σταθμός κινείται σε ύψος 400 περίπου χιλιομέτρων, ενώ χάρις στην μεγάλη του ταχύτητα συμπληρώνει σχεδόν 16 περιφορές γύρω από την Γη την ημέρα. Πράγμα που σημαίνει ότι οι αστροναύτες στο εσωτερικό του βιώνουν μια ανατολή η δύση του ηλίου περίπου κάθε 45 λεπτά!
Πριν όμως οι ρομαντικοί αναγνώστες ζηλέψουν την τύχη των αστροναυτών, που μπορούν να θαυμάζουν -και μάλιστα από ψηλά!- τόσα πολλά ηλιοβασιλέματα η ανατολές του ήλιου, είναι ανάγκη να σημειωθεί το αυτονόητο: Ότι από την στιγμή της επιβιβάσεως τους στον περιφερόμενο Σταθμό, οι ταξιδιώτες αυτοί του διαστήματος ζούν σε μια εθελοντική «καραντίνα».
Πολύ αυστηρότερη, μάλιστα από εκείνην που ζούμε αυτήν την περίοδο εμείς, οι κάτοικοι της γης. Έτσι, ο χώρος των κινήσεων τους είναι περιορισμένος, και η τροφή ξηρή και άνοστη.
Ενώ η έλλειψη βαρύτητας κάνει ακόμα και το βούρτσισμα των δοντιών προβληματικό!
Ύστερα πάντως από επτάμηνη παραμονή, τρεις από τους έξη αστροναύτες του πληρώματος εγκατέλειψαν την προηγούμενη εβδομάδα τον Διαστημικό Σταθμό και επανέκαμψαν στην Γη.
Την επικίνδυνη αυτή αποστολή ανέλαβε το Ρωσικό διαστημόπλοιο Σογιούζ, και όλα λειτούργησαν κατ’ ευχήν. Οι αστροναύτες όμως συνάντησαν ένα τελείως διαφορετικό πλανήτη, από εκείνον που είχαν αφήσει λίγους μήνες πριν. Έντρομο από την επέλαση του ιού, με αβέβαιο το μέλλον και τα βήματα του. Δεν τους είχε βέβαια λείψει η πληροφόρηση.
«Είναι σουρεαλιστικό να ξέρομε ότι όλη αυτή η επιδημία ξεδιπλώνεται στην Γή» δήλωνε, λίγες μέρες πριν την αναχώρηση της από τον Σταθμό, η Αμερικανίδα αστροναύτης και κορυφαία βιολόγος Τζέσικα Μέιρ.
«Από εδώ» συνέχισε,«η Γη παραμένει εκθαμβωτική.
Επομένως, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς όλες αυτές τις αλλαγές, που έχουν γίνει από τότε που φύγαμε».Η επιστροφή όμως στην Γη ήταν ακόμα σκληρότερη, από ότι υπολόγιζαν οι αστροναύτες. Διότι, αντί να χαρούν τις ομορφιές του πλανήτη και την αγκαλιά των δικών τους, υποχρεώθηκαν -όπως όλοι μας- σε μια νέα καραντίνα, που ούτε καν επισκέψεις η χειραψίες επιτρέπει. «Καλώς ήρθατε στο σπίτι» έλεγε η επίσημη ανακοίνωση της ΝΑΣΑ, που τους υποδέχθηκε. Μόνον που το σπίτι ήταν με κλειστά τα παράθυρα, και τα θεμέλια του έτρεμαν
.Ας μην έχομε λοιπόν αυταπάτες.
Οι στιγμές, που οδήγησαν τους αστροναύτες από το διαστημόπλοιο πίσω στην Γη, και από την μια καραντίνα στην άλλη, έχουν δραματικές διαστάσεις.
Σηματοδοτούν, στον πυρήνα τους, την οδυνηρή μετάβαση της ανθρωπότητας από την εποποιία στην ήττα. Διότι ένας απειροελάχιστος ιός, οπλισμένος ωστόσο με δαιμονική κακία και δύναμη, επέτυχε να ταπεινώσει το ανθρώπινο είδος και να ακυρώσει τους θριάμβους του.
Υπονόμευσε παράλληλα το μέλλον της ανθρωπότητας, αφού η οικονομική ερήμωση απειλεί τις περισσότερες χώρες του πλανήτη.
Έχει μείνει στην ιστορία η εμβληματική φράση, που πριν από 50 χρόνια, συνόδευσε το πρώτο βήμα του αστροναύτη Νιλ Άρμστρονγκ στην Σελήνη.«Είναι ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο» είπε, «αλλά ένα γιγάντιο άλμα για την ανθρωπότητα».
Με τα όσα ζούμε τους τελευταίους μήνες, αποδείχθηκε ωστόσο ότι το γιγάντιο αυτό άλμα ήταν μετέωρο. Διότι, ενώ πράγματι διατράνωσε την εκπληκτική πρόοδο της τεχνολογίας, και την τόλμη του ανθρώπου, άφησε πίσω του μια ανθρωπότητα με αβέβαιες προοπτικές. Είναι πάντοτε δέσμια των πυρηνικών εξοπλισμών και των πολέμων, η οικονομική βαρβαρότητα και οι ανισότητες κυριαρχούν, ενώ εκατομμύρια απόκληροι αναζητούν την τύχη τους σε ξένες πατρίδες.
Το ίδιο άλλωστε το περιβάλλον του πλανήτη απειλείται από την ανθρώπινη αλαζονεία και τους ανάξιους ηγέτες.
Η σημερινή βέβαια προτεραιότητα είναι να ηττηθεί ο ιός και η κακοποιός του δύναμη. Μια καινούργια λοιπόν εποποιία έχει αρχίσει, και στις πρώτες γραμμές βρίσκονται οι γιατροί και οι ερευνητές, το νοσηλευτικό προσωπικό, οι άγνωστοι ήρωες.
Οι διαστάσεις της εποποιίας θα φανούν στο μέλλον, ένα όμως είναι βέβαιο: Ότι η ανθρωπότητα, που θα αναδυθεί από την μεγάλη αυτή περιπέτεια, οφείλει να έχει σοφία, αλλά και οραματισμό, τόλμη, αλλά και νέες συντεταγμένες στην πορεία της.
Μόνον έτσι θα ολοκληρωθεί το άλμα, που υπονόησε ο πρώτος εκείνος άνθρωπος, που πάτησε το πόδι του στην Σελήνη.
Και επειδή έχομε κάθε δικαίωμα να προεκτείνουμε το όνειρο, η ελπίδα είναι ότι η Ελλάδα, η πατρίδα μας, θα έχει την δική της παρουσία στον νέο και δύσκολο κόσμο, που μας περιμένει.
Είναι λοιπόν ανάγκη να αφήσει πίσω τις εμφύλιες διαμάχες, που μόνον δεινά προκάλεσαν στον τόπο, και να αναζητήσει στέρεους δρόμους για την προκοπή της. Ίχνη αυτών των δρόμων ανέδειξε ήδη η τραγωδία που ζούμε, έχουν όμως παλαιά ονόματα και σημασία.
Είναι η αλληλεγγύη και η προστασία των αδύναμων, ο αξίες της επιστήμης και της σωστής Παιδείας, είναι τέλος μια Πολιτεία με ισχυρούς δημοκρατικούς θεσμούς και σεβασμό στον πολίτη. Η άνοιξη έχει άλλωστε εισβάλει στην χώρα, και το μοναδικό Ελληνικό φως, που συμβαδίζει -όπως και το σκότος- με την Ιστορία μας, χαϊδεύει τα πρόσωπα και τα τοπία.
Υστερόγραφο:
μπορείτε να δείτε ένα βίντεο, με τον κυβερνήτη του Διαστημικού Σταθμού Chris Hadfield να τραγουδά, -μέσα από τον ίδιο τον Σταθμό!- το διάσημο τραγούδι του David Bowie “Space oddity”. Είναι συγκλονιστικό, μην το χάσετε!
Πηγή : https://antikleidi.com/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου