όχι στη μιζέρια, ναι στα Χριστούγεννα

Αντιγράφω από το omniatv: Σύμφωνα με πληροφορίες η «επέμβαση» της αστυνομίας έγινε όταν όλοι οι πρόσφυγες κοιμόντουσαν, τους ξύπνησαν με βίαιο τρόπο, τραβώντας τους και φωνάζοντας. Πολλές γυναίκες που αντιστέκονταν, τις τραβούσαν με βία για να τους ακολουθήσουν. Υπάρχουν δύο πρόσφυγες τραυματισμένοι. Πέρασαν σε όλους σχεδον χειροπέδες και τους μετέφεραν στο τμήμα. Οπως γνωρίζουμε σήμερα αφέθηκαν ελεύθεροι, στην τύχη τους βέβαια…(..) Παράλληλα αρκετοί από τους πρόσφυγες σύμφωνα με το ίδιο άτομο έχουν χαθεί και ψάχνουν να τους βρουν, καθώς όπως είναι λογικό έφυγαν από φόβο.

Παράλληλα κυκλοφορεί αυτή η είδηση:
Η περίπτωση Ρωμανού, πέρα απ’ το τι τελικά έγινε νομοθετικά και το πώς δημιούργησε μια κίνηση αλληλεγγύης, εντέλει υπαινίχθηκε κάτι για την ίδια την κοινωνία. Κάπου ανάμεσα απ’ τις φωνές κριτικής, τις φωνές υπέρ της εξόντωσης, τις αδιάφορες σιωπηλές φωνές και τις φωνές του ανελέητου κυνισμού, διέκρινες τη μυριόστομη εντολή. Η κανονικότητα δεν πρέπει να διακόπτεται.
Τα όσα έγιναν με τους Σύριους στην πλατεία Συντάγματος επανεπιβεβαίωσαν αυτή την εντολή, που μοιάζει να είναι χαραγμένη πάνω στο κοινωνικό σώμα. Οι πρόσφυγες πολέμου (αλλά και οι μετανάστες) ήταν και είναι κυρίως ένα πρόβλημα. Ένα πρόβλημα που μας εμποδίζει να βαδίσουμε κανονικά, να ψωνίσουμε κανονικά, να κοιμηθούμε κανονικά, να γλεντήσουμε κανονικά. Όχι από τύψεις ή συναισθηματισμό, αλλά επειδή η ίδια τους η ύπαρξη, το σώμα τους βρίσκεται μες στη μέση. Κυριολεκτικά μες στη μέση. Στο κέντρο των Χριστουγεννιάτικων εορτασμών.

ο καλός δήμος μας το υπενθυμίζει, μην τυχόν και ξεχαστούμε.

Αυτό είναι το κοινωνικό πρόταγμα. Η επιθυμία, η λύσσα να γιορτάσει κανείς τα Χριστούγεννα ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω του, ανεξαρτήτως οποιασδήποτε άλλης κοινωνικής συνθήκης. Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τα Χριστούγεννα. Να περάσουμε και λίγο καλά γιατί η κρίση έχει κάνει δύσκολη τη ζωή μας. Να ξεχαστούμε και λίγο, που έλεγε και μια ραδιοφωνική παραγωγός τις προάλλες, γιατί τα πράγματα είναι ζόρικα. Να ξεχαστούμε, να πιούμε κανένα ποτό, να πάρουμε κανένα δώρο, να κινηθεί η αγορά, να σαρδελοποιηθούμε στην Ερμού και να αγοράσουμε το πανομοιότυπο δώρο αριθμός τρία εκατομμύρια τετρακόσιες πενήντα έξη χιλιάδες. Να πούμε όχι στη μιζέρια. Θα το ξεπεράσουμε κι αυτό. Αρκεί να μην κλειστούμε σπίτι. Αρκεί να σκεφτόμαστε θετικά. Αρκεί να βγούμε στην αγορά για βόλτα, για ψώνια, για επιβεβαίωση ύπαρξης.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μιζέρια από τη μάχη ενάντια στη μιζέρια.

hop on hop off. 24ωρο λεωφορείο 24ωροι ΜΑΤάδες. Το κράτος προσφέρει υπηρεσίες, όχι αστεία.

Στο ραδιόφωνο σήμερα, ανάμεσα σε νέα για την επιτυχία ενός μπαζάρ και στο μέτρημα των κουκιών για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, οι εκφωνητές, έγκριτοι δημοσιογράφοι, σχολιάζουν παρεμπιπτόντως την περίπτωση των Σύριων προσφύγων. «Α τους μάζεψαν; Αποχώρησαν; Γιατί ξέρεις, αποδείχτηκε τελικά ότι άλλοι ήταν κάθε μέρα εκεί. Δεν έκαναν απεργία πείνας, τους έφερναν εκεί κάτι αλληλέγγυοι, πήγαν και κάτι διακινητές». Τα γράφω από μνήμης, μπορεί και να αδικώ τους καλούς δημοσιογράφους. Συνοψίζω όμως το σχόλιό τους σε δεν ξέρω ακριβώς, αναπαράγω όποιο σενάριο κάπου πήρε το αυτί μου, προσθέτω λίγη ρητορική Κικίλια και τελικά σιγά μην ήταν αληθινοί πρόσφυγες πολέμου που ζητούσαν κάτι αληθινό.
Τίποτα δεν είναι αληθινό τελικά. Μόνο η λύσσα για συνέχεια. Η λύσσα να κάνουμε γιορτές Χριστούγεννα, ψώνια, εξόδους. Το μόνο αληθινό είναι να συνεχίζουμε, χωρίς ανάσα ή παύση, να τρέχουμε προς το τέλος της διαδρομής επιμένοντας να μην κοιτάξουμε ούτε δευτερόλεπτο τι γίνεται δεξιά και αριστερά μας. Το μόνο αληθινό είναι οι επιλογές ενός Κράτους που περιγράφονται από επιδρομές και επιχειρήσεις σκούπα των ΜΑΤ μέσα στη μαύρη νύχτα.

το είχαν ξεκινήσει από μέρες οι γνωστοί ακροδεξιοί της ΝΔ. Η απειλή για τη δημόσια υγεία.

Κι αν η περίπτωση των Σύριων προσφύγων μοιάζει σε ορισμένους περίπλοκη ή τέλος πάντων δεν προσφέρεται για εύκολες λύσεις και συμπεράσματα (τα γνωστά επιχειρήματα, δεν είναι ελληνικό μόνο το πρόβλημα, τα μέσα της χώρας είναι περιορισμένα κλπ κλπ), είναι αντιθέτως απλή και σαφέστατη η φωνή που υψώνεται απέναντί τους.
Πάρε το σώμα σου από τη μέση, θέλω να ανταλλάξω χριστουγεννιάτικες κάρτες και αγάπη με τους δικούς μου. Πάρε το σώμα σου απ’ τη μέση, θέλω να δω τις βιτρίνες.
Πηγή : http://thecricket.gr