«Ο μπελτές στο νησί», γράφει ο Δημήτρης Ρουσουνέλος, «είναι μια διαδικασία που αφορά το καλοκαίρι.
Από τον Ιούλιο κι ύστερα, παίρνουμε ώριμες ξερικές ντομάτες και τις βάζουμε σε μια ξύλινη σκάφη.
Τις αφήνουμε στον ήλιο να ξεραθούν κάνα δυο μέρες.
Τις λιώνουμε στη συνέχεια ζυμώνοντάς τες με τα χέρια…
Αφήνουμε τις κομμένες ντομάτες σε πήλινη λεκάνη έξω στον ήλιο, σκεπάζοντας τες το βράδυ. Την άλλη μέρα τις λιώνουμε με τα χέρια μας και προσθέτουμε αλάτι.
Τις αφήνουμε όλη μέρα στον ήλιο και την επομένη γέρνουμε τη λεκάνη, ώστε να φύγει το νερό που έχει στραγγίξει.
Στη συνέχεια, τις βάζουμε σε τρυπητό και τις πιέζουμε με επιμονή ώστε να περάσει όλο το ζουμί και η ψίχα.
Αφήνουμε πάλι για λίγες μέρες στον ήλιο σκεπάζοντας τα βράδια.
Κάθε μέρα ανακατεύουμε τον μπελτέ με μια ξύλινη κουτάλα. Διατηρείται σε γυάλινα βάζα με λίγο λαδάκι κι ένα αμπελόφυλλο στην επιφάνεια».
Τώρα πια, στην Αθήνα, ο ήλιος για το «ψήσιμο» της ντομάτας έχει αντικατασταθεί από τον ηλεκτρικό φούρνο, αλλά κατά τ’ άλλα η διαδικασία παραμένει η ίδια.
Εντοπίστε την βιολογική λαϊκή αγορά που είναι κοντά στο σπίτι σας, προμηθευτείτε ντομάτες, ακολουθήστε την συνταγή και, όταν, αντί να δοκιμάσετε τον έτοιμο μπελτέ του εμπορίου, ανοίξετε το δικό σας βαζάκι, θα καταλάβετε το παραλήρημά μου κατά της «ευκολίας».
Πηγή :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου