γράφει ο Γιατρός μας
Athanasios Kontaris
Ο κύριος Γιώργος, στα μάτια ενός παιδιού φαντάζει γίγαντας, σαν περπατά με υπερηφάνεια, λεβεντιά και αρχοντιά.
Ο κύριος Γιώργος σε κοιτά γεμάτα , φαίνεται αγαπήθηκε μικρός , έλαβε αγάπη.
Ακόμα λαμβάνει όμως, τόση που μπορεί να δίνει.
Τα καλοκαίρια τον συναντάς στου λιμανιού το δρόμο ,κατεβαίνει εκεί από το στενό.
Φέρει συχνά τζιν κοντό και κρατά αυτοσχέδιο τενεκεδάκι, πιασμένο γερά από την τριχωτή του χέρα.
Πολλές φορές γεμάτο καλούδια ,σύκα, σταφύλια και άλλα φρεσκοκομμένα από τον κήπο του, που τα χαρίζει σε ανυποψίαστους περαστικούς.
Σε θωρεί στα μάτια, πραγματικά μέσα στα μάτια, σαν να σε αγκαλιάζει.
Καμία φορά περιπεκτικός, ποτε όμως σκωπτικός.
Δεν είναι λίγες οι φορές που με κέρασε ελληνικό καφέ στο ταράτσακι, στο πέρας του λιμανιού.
Η βάρκα του, πιο ξύλινη από ποτέ, πιο ονειρική από άλλες, απολαμβάνει τα λάγνα βλέμματα αθώων τουριστών.
Η Ναυσιθόη.
Ο κύριος Γιώργος με περίσσια μαεστρία, διδάσκει στους δυο εγγονούς του, την τέχνη του ψαρέματος ,την αγάπη για τη θάλασσα και τη ναυτοσύνη.
Ξέρει καλά από μύηση.
Αυτές τις ημέρες προσμένει να αγκαλιάσει τον τρίτο εγγονό, έρχεται στον κόσμο προσεχώς.
Είναι η μορφή του πατέρα, του αδερφού, του παππού, του αγαπημένου ανθρώπου
.
Είναι από τις τελευταίες εναπομείναντες φιγούρες του «παλιού» ανθρώπου.
Του ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Τίμιος, ευθύς και με φιλότιμο, κιμπάρης και μπεσαλής.
Όλο το νησί έχει πάρει ανθοδέσμη -για ιδιαίτερες ημέρες -από τα χέρια του κυρίου Γιώργου του Μαρίνου!
Σήμερα ήταν η ημέρα μου.
Ευχαριστώ
Υπέροχη ανάρτηση, τόσο ανθρώπινη και τόσο αληθινή!
ΑπάντησηΔιαγραφή