Συνήθως με τους ορειβατικούς συλλόγους ξεκινάς από κάποιο υψόμετρο και ανεβαίνεις σε μια κορυφή σε κάποιο υψος. Στη Σέριφο κάναμε το αντίθετο. Με μια πορεία στα 100 μέτρα κάναμε καταβάσεις σε καταπληκτικές παραλίες. Αυτές οι κορυφές προς τα κάτω δεν ήταν λίγες. Και η μία καλύτερη από την άλλη. Επειδή είμαι και skipper σε ιστιοφόρο είχα μια διαφορετική προσέγγιση στην έννοια του νησιού.
Με την πεζοπορία είναι σαν να μπαίνεις στον Παράδεισο από άλλη πόρτα.
Περπατάς ένα δίωρο μέσα στην ζέστη κατεβαίνεις στην παραλία και καθώς μπαίνεις στην αγκαλιά της θάλασσας η διαφορά θερμοκρασίας βάζει σε συναγερμό της αισθήσεις σου, σε σοκάρει. Μετά από 2 λεπτά έχεις την απόλυτη απόλαυση που μπορεί να σου δώσει το δροσερό νερό, αίσθηση που δεν την παίρνεις για παράδειγμα αν σηκωθείς από την καρέκλα και την φραπεδιά και μπείς στο νερό.
Η Πορεία ήταν ένας επαναληπτικός καταιγισμός εικόνων, αισθήσεων, χαρούμενων καταστάσεων. Η παρέα του ΠΟΑ φοβερή. Συνήθως σε μια παρέα υπάρχουν γκρινιάρηδες, ανικανοποίητοι, που χαλάνε την ατμόσφαιρα. Στη Σέριφο και να υπήρχαν δεν φάνηκαν, μάλλον τους κατάπιε η απόλαυση.
Από το κάμπινγκ που διανυκτερεύσαμε ξεκινήσαμε "πρωί πρωί με την δροσούλα" με κατεύθυνση Καλό Αμπέλι και Κουταλά. Μπανάκι και κολατσό στο Γάνεμα και πάλι στο δρόμο.
Περάσαμε τις παλιές εγκαταστάσεις των μεταλλείων, παρακάμψαμε το ακρωτήρι και φτάσαμε στο Μαλλιάδικο μια άλλη υπέροχη παραλία που η θάλασσα της μας δέχτηκε και σβήνοντας την φωτιά μας μας αναζωογόνησε. Στον επόμενο όρμο Καλόγερο ήταν η είσοδος της γαλαρίας του μεταλλείου όπου μπήκαμε και περνώντας κάτω από το βουνό βγήκαμε στο Μεγάλο Λιβάδι. Στο Μουσείο του βρήκαμε ενδιαφέροντα δείγματα ορυκτών και αντικείμενα σχετικά με την ιστορία του νησιού. Στρωθήκαμε στο τραπέζι της ταβέρνας και περιδρομιάσαμε.
Το ιμαμ μπαλντί και το τοπικό τυρί απίθανο.
Έπειδή είχαμε ένα χρονικό περιθώριο έπιασα ένα αρμυρίκι και στην σκιά του πήρα ένα υπνάκο.
Από κει με ένα βαν ανεβήκαμε στην περιοχή του ελικοδρομίου σε υυψόμετρο 450 μέτρων απ' όπου είχαμε, από ένα σημείο την καλύτερη πανοραμική άποψη της Χώρας και του Λειβαδιού.
Από ένα πετρόκτιστο δρόμο κατεβήκαμε στην Χώρα αφού είχε αρχίσει να βραδιάζει. Μετά τις σχετικές βόλτες πήγαμε για ύπνο.
Την επόμενη μέρα ξεκινώντας την πορεία από την Χώρα με κετευθυνση Βόρεια ανεβήκαμε σε ένα βουνό με θέα στην Ψιλή Άμμο και την Χώρα. Καθώς η ζέστη άρχισε να σφίγγει κατεβήκαμε στην παραλία στην Ψιλή Άμμο και βουτήξαμε στην θάλασσα σαν το πυρωμένο σίδερο στο νερό.
Έτοιμοι για δρόμο
Εντάξει δεν κάναμε φςςς άλλα σβήσαμε την κάψα μας.
Στην ταβέρνα το φαγητό ήταν καλό. Μετά γυρίσαμε στο Λειβάδι για να πάρουμε το πλοίο της επιστροφής
http://easy-hiker.blogspot.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου