Σ΄ ένα τοπίο τραχύ, βαθύ καφέ στο χρώμα της σκουριάς, σμιλευμένο από τη θάλασσα και τον αέρα που δεν σταματά καθόλου. Ο οικισμός κάποτε ήταν το μικρό Παρίσι.
Κάποτε. Οι κάτοικοι έφταναν τους 700 στα 1880 περίπου.
Ηταν ενα εγκαταλειμένο ιστορικό ψαροχώρι Σήμερα κάτι δέιχνει να κινείτε . Το αρχιτεκτονικό διαμάντι της μεταλλευτικής εταιρίας, ένα δίπατο νεοκλασικό, έχει μπεί σε πρόγραμμα για να γίνει πολιτιστικό κέντρο όλα πάνε βέβαια τοσο αργά μελέτες και ξανά μελέτες 10ετία και το παλευει ο Δήμος με ενα σωρό εμπόδια και αναβολές πάντως η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει
. Ας δούμε όμως και την μέγάλη εικόνα πρέπει να γίνουν και άλλα πράγματα Στο Μέγα Λιβάδι να μην τα αναφέρω τα ξέρουμε αυτό που έχει σημασία είναι ότι γίνει να μην ξεφύγει απο την ιστορική και πολιτιστική εικόνα της περιοχής
Το μικρό κτίσμα (παλιό δημοτικό σχολείο) που στεγάζει την έκθεση πετρωμάτων κλειστό. Επιγραφή "Καλό χειμώνα". Φωτογράφισα τη προτομή του Σπέρα ( πρωτεργάτης της εξέγερσης του 1916), τον εγκαταλελειμμένο οικισμό των μεταλλεργατών και τα σκουριασμένα απομεινάρια μιας άλλης εποχής.
Άφησα ένα κλαδάκι θυμάρι στο μνημείο για τους νεκρούς ορύχους του 1916.
Κάθισα στο πρώτο ταβερνάκι στο έμπα του οικισμού. Λιγοστοί επισκέπτες. Καραφάκι ούζο, χταπόδι, ελιές, ντομάτα με χονδρό αλάτι και κτυπάει το τηλέφωνο. Τα συναισθήματα είναι χαρμάνι. Από τη μία η
"ελευθερία " μου σε ό,τι κάνω και από την άλλη οι γοργόνες να μου κλείνουν το μάτι.
Η σκάλα των μεταλλείων απέναντι με στοιχειώνει.
Τα μπουλόνια, οι ράγες, τα στεφάνια στο μνημείο, τα οξειδωμένα γρανάζια, τα μπαταρισμένα βαγονέτα, το απαστράπτον μετάλλευμα, ακόμα και ο ψαρόπυργος του Κύκλωπα μου παραπονιέται γιατί δεν του αφιέρωσα περισσότερο χρόνο.
Μόνο ο ήχος της θάλασσας είναι βάλσαμο.
Ψάχνω έναν ψίθυρο......
Η γέφυρα θέλει φτιάξιμο μου λέει ο ταβερνιάρης θα καταρρευσει...κάτι πρέπει να κάνουν Σήμερα με χαρά διάβασαμε στο facebook Tης Σελίδας του Δήμου ότι
Εγκρίθηκε η Προγραμματική Σύμβαση με το Μετσόβειο Πολυτεχνείο για τη μελέτη για τις άμεσες σωστικές επεμβάσεις για τη γέφυρα στο Μέγα Λιβάδι.
Δήμος Σερίφου
Θέλω να πιστευω ότι έχουμε ενα προσανατολισμό την αειφόρο και βιώσιμη ανάπτυξη του νησιού τουλάχιστον έτσι δηλωνει ο δήμαρχος το Μαιο του 2022 στην κοινή γνώμη ίδωμεν
Ο Δήμαρχος Σερίφου ανέφερε, πως ο μοναδικός πλούτος του κάθε μικρού νησιού, που σε πολλές περιπτώσεις παραμένει και «παρθένος» από την υπερδόμηση, μπορεί να αποτελέσει σημαντικό στοιχείο μελέτης από ακαδημαϊκούς φορείς, η οποία μάλιστα θα μείνει ως «παρακαταθήκη» στους Δήμους, που στοχεύουν στην αειφόρο και βιώσιμη ανάπτυξη των τόπων τους.
Πάμε λοιπόν!
Πηγή :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου