«Τρείς παράλληλες ιστορίες» ..Η Σέριφος αντιστέκεται Ίος - Ανάφη – Σέριφος

Η Σέριφος αντιστέκεται Ίος - Ανάφη – Σέριφος 

«Τρείς παράλληλες ιστορίες» Παράλληλη Ιστορία 1. Σέριφος, Γάνεμα (η Ιστορία αυτή ξεκινάει το 2018) Όχι δεν είναι κάποιο ευκολοδιάβαστο καλοκαιρινό μυθιστόρημα για τη παραλία, γιατί αν και διαβάζεται εύκολα, στο τέλος σου προκαλεί θυμό, αγανάκτηση και απελπισία. 

Θα μπορούσε βέβαια να είναι και ένας οδηγός για επίδοξους επιχειρηματίες στο Τουρισμό, που αντιμετωπίζουν «κάποια προβληματάκια» με την αδειοδοτική διαδικασία, ή συναντούν εμπόδια από κάτι ανόητους νόμους όπως ο 3937/2011 για τη Διατήρηση της Βιοποικιλότητας, το Δίκτυο Natura 2000, το ΠΔ 930/2002 για τους περιορισμούς δόμησης στις εκτός σχεδίου περιοχές της Νήσου Σερίφου. 

Σε όλα αυτά περιλαμβάνονται κάτι περίεργες λέξεις όπως αιγιαλός, ρέμα, ιδιαίτερο φυσικό κάλλος, αμμοθίνες, αυτοφυή δένδρα, πανίδα, χλωρίδα κλπ. Μην ανησυχείτε όμως, και μη σας τρομάζουν. 

Αυτά αφορούν κάτι περίεργους, γραφικούς και προφανώς υστερικούς τύπους, που ονομάζονται οικολόγοι που σκοπό έχουν να βάζουν φρένο στην ανάπτυξη. Ευτυχώς είναι λίγοι και δεν τους παίρνει κανένας στα σοβαρά. 

Ακόμα μη διστάσετε και μπροστά στο ν. 4495/2017 περί αυθαιρέτων. 

Μπορείτε με τη διαδικασία των ηλεκτρονικών αδειών, να νομιμοποιήσετε αυθαίρετα, να αλλάξετε χρήσεις, να αυξομειώσετε τα τετραγωνικά, να προσθέσετε πέργκολες και βόθρους, και ότι άλλο θα μπορούσε να διευκολύνει την επιχειρηματική σας δραστηριότητα. 

Δεν πειράζει αν το αυθαίρετο είναι (ήταν) ένα μικρό τούβλινο ημιτελές κτίσμα, χωρίς σκεπή και φέροντα οργανισμό, σε τυφλό οικόπεδο πάνω στη παραλία, χωρίς δρόμο, είναι δύο στρέμματα, δεν τηρεί τις προβλεπόμενες αποστάσεις Δ, κλπ. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. 

Αρκεί σε κάποιο ή και σε όλους τους παραπάνω νόμους μαζί, να δείτε κάπου τη λέξη Απαγορεύεται. Τότε ξέρετε ότι μπορείτε εύκολα να τα καταφέρετε. Το πολύ πολύ, να γίνει και καμία καταγγελία. Και λοιπόν; Μέχρι να πάει (αν πάει ποτέ) η Πολεοδομία ή οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία, θα τα έχετε ήδη «κονομήσει». Όσο για τη ΔΕΗ, ευκολάκι. 

Μια απλή δήλωση και την υπογραφή του Δημάρχου για όσα τετραγωνικά επιθυμείτε. Αυτοψίες κλπ. απαγορεύονται.

 Παράλληλη Ιστορία 2. Ίος (η Ιστορία αυτή ξεκινάει το 2007) 

Αντιγράφω από το Λόγιος Ερμής: «Όλοι ζούμε καθημερινά την διαφθορά στους δήμους, στις εφορίες, στις πολεοδομίες, στις αστυνομίες, σε όλα τα σημεία επαφής μας με την ελληνική πολιτεία. Στις μεγάλες πόλεις η διαφθορά καλύπτεται από ένα νέφος ανθρώπων και πολυκατοικιών, και οι αποκαλύψεις ενόχων ανάβουν και σβήνουν στιγμιαία σε τηλεοπτικές εκπομπές ενημέρωσης κομματικών σκοπιμοτήτων. Σε ένα μικρό όμως νησί, όπως η Ίος, ένα τουριστικό χωριό των δύο χιλιάδων κατοίκων, όλα είναι μόνιμα στο φως. 

Ο ανασφάλιστος Αλβανός μετανάστης ξέρει τον εργοδότη του. Τα ρέματα που βαφτίζονται δρόμοι είναι γνωστά. 

Οι επιτυχημένοι νονοί της νύχτας και της ημέρας είναι επώνυμοι. Οι οικοδομές χωρίς άδεια είναι γνωστές και στα κατσίκια. Τα παράνομα βήματα του Δημάρχου τα ξέρει ακόμα και ο τρελός του χωριού. Τα γαμήλια δώρα συναλλαγής εχόντων και εξουσίας προβάλλουν ξεδιάντροπα στο φως της ημέρας. 

Το κείμενο ακτινογραφεί τις δομές εξουσίας που νέμονται και καταπατούν την τουριστική Ελλάδα, χωρίς χωροταξικά, περιβαλλοντικά ή πολιτιστικά κριτήρια και ηθικές αναστολές. Σκιαγραφεί την εξαγορά των κατοίκων και την παράδοση, άνευ όρων, ενός νησιού στην ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία και πιστεύω ότι θα κάνει όλους τους κατοίκους αυτής της χώρας που αγαπούν την πατρίδα τους να ντρέπονται που κατοικούν σε αυτόν τον τόπο αλλά ίσως τους κάνει και πιο σοφούς. 

Το κείμενο περιγράφει πώς κακοποιούνται, ιδιωτικοποιούνται και πωλούνται οι αιγιαλοί και παραλίες του Αιγαίου, πώς λειτουργούν οι μηχανισμοί της διαφθοράς στους διαδρόμους των δημοσίων υπηρεσιών, πώς χορηγούνται παράνομες οικοδομικές άδειες και εγκρίσεις αρχιτεκτονικών μελετών, πώς νομιμοποιούνται αυθαίρετα κτίσματα που έχουν κατασκευαστεί μετά το 2011, πώς οι εκλεγμένοι μας νομοθετούν χέρι χέρι με επιχειρηματικά ιδιωτικά συμφέροντα εκποιώντας κοινόχρηστους χώρους, πώς καταστρέφονται και παραδίδονται στην κερδοσκοπία τοπία ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους του Αιγαίου και πώς καταργείται κάθε έννοια προσπάθειας χωροταξικού σχεδιασμού και προστασίας του περιβάλλοντος σε αυτή τη χώρα. 

Η απροκάλυπτη συγκάλυψη των αυθαιρεσιών και η σιωπή των αμνών όλων των εμπλεκόμενων φορέων και πολιτικών, στην υπόθεση της καταστροφής των παραλιών και του περιβάλλοντος της μικρής Ίου, ξεπερνάει κάθε σενάριο επιστημονικής φαντασίας κακοδιοίκησης πολιτείας και είναι ένα τεράστιο σκάνδαλο προς διερεύνηση με πολλούς αποδέκτες στην Ελλάδα και στις Βρυξέλλες….» 

 Παράλληλη Ιστορία 3. Ανάφη, Ρούκουνας (η Ιστορία αυτή ξεκινάει το 2017) 

Διαβάζω από το POPAGANDA Μπουλντόζα μπαίνει μέρα μεσημέρι σε χαρακτηρισμένο παραδοσιακό μονοπάτι της Ανάφης που οδηγεί στην παραλία του Ρούκουνα προκαλώντας καταστροφές, αλλά αποχωρεί πριν φτάσει η αστυνομία. 

Ο Δήμος βεβαιώνει απλώς ότι δεν ήταν αυτός που έκανε την παρανομία αλλά δεν προβαίνει σε καμία κίνηση για να εντοπιστούν και να τιμωρηθούν οι δράστες. Επιχειρηματίας που επιθυμεί να δραστηριοποιηθεί στην περιοχή καίγεται να ανοίξει οδική πρόσβαση προς την παραλία. Βρείτε τη σύνδεση μεταξύ των τριών προτάσεων. 

Λεπτομερέστερα: Αυτό είναι το μονοπάτι που οδηγεί από τον αυτοκινητόδρομο στην παραλία του Ρούκουνα.

 Πρόκειται για σηματοδοτημένο και χαρακτηρισμένο ως διατηρητέο μονοπάτι που κατεβαίνει τη ρεματιά μέχρι την παραλία μέσα από πυκνό καλαμιώνα. Εδώ και λίγα χρόνια, είναι γνωστό ότι επιχειρηματίας προσπαθεί να δραστηριοποιηθεί στην περιοχή, ενοικιάζοντας έκταση που συνορεύει με το ρέμα και το συγκεκριμένο μονοπάτι από τα δυτικά. 

Βασικό εμπόδιο στα σχέδιά του για ανάπτυξη της παραλίας (έχουν ακουστεί πλάνα για δημιουργία camping, ή εστιατορίου, ή εκμετάλλευση της παραλίας με ξαπλώστρες και ομπρέλες) έχει υπάρξει η έλλειψη δρόμου που να συνδέει το κτήμα με την παραλία του Ρούκουνα. (Ο υπάρχων δρόμος που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του ρέματος και φτάνει μέχρι το πάρκινγκ της υπάρχουσας ταβέρνας στον Ρούκουνα βρίσκεται μέσα σε ιδιωτική έκταση και είναι, ως εκ τούτου, ιδιωτικός). Προφανής πρόσβαση στην παραλία είναι μόνο το μονοπάτι που κατεβαίνει μέσα από το ρέμα. 

Απαγορεύεται όμως, αυστηρά, η διέλευση τροχοφόρων. Και ήρθε η Αστυνομία. Και ήρθε ο Δασάρχης (ναι, η Ανάφη έχει Δασάρχη). Και διαπίστωσαν τις καταστροφές. Και ήρθε και ο Αντιδήμαρχος. Και βεβαίωσε ότι ο Δήμος έχει παραδώσει το έργο και καμία σχέση δεν έχει με την παρανομία στην οποία πέντε ή έξι άνθρωποι που βρισκόμασταν εκεί γίναμε μάρτυρες. 

Και ποιος έφερε τα μηχανήματα εδώ βρε παιδιά; Άγνωστο. Δεν ξέρουμε. Όταν έφτασαν οι αρχές, οι δράστες είχαν αποχωρήσει. Καταγγελία κατά αγνώστου λοιπόν…….. 

Παρά τη δήλωση άγνοιας και την διαβεβαίωση ότι δεν έχει σχέση με το έγκλημα, ο Δήμος δεν ταράχτηκε ιδιαιτέρως με το γεγονός. Ούτε κίνησε καμία διαδικασία, ούτε θέλησε να μάθει περισσότερα για το ποιος πλήρωσε τον εργολάβο να φέρει τη μπουλντόζα μέρα-μεσημέρι χωρίς να φοβάται τις συνέπειες. 

Εμείς χτυπιόμασταν, εμείς φωτογραφίσαμε το φορτηγό, εμείς κάναμε κατάθεση στην αστυνομία, εμείς κάναμε καταγγελία στην Περιφέρεια. Εμείς, μερικοί άνθρωποι που έτυχε να κάνουμε εκεί διακοπές.

 Καλά που προλάβαμε και βγάλαμε μερικές φωτογραφίες, αλλιώς όλο αυτό θα ήταν σαν να μην έγινε ποτέ. (Με πολύ ενδιαφέρον περιμένω τη διάψευση από το Δήμο που θα μας εξηγεί τι ενέργειες έκανε)………. 

 Γιατί όμως μπήκαμε στο κόπο να γράψουμε τρείς ιστορίες, αφού στη πραγματικότητα είναι μία, και προφανώς υπάρχουν κι άλλες πολλές.

 Ο λόγος είναι, ότι αισθανόμαστε αδύναμοι, μπροστά στην ασυδοσία, στην ανομία και στην αδιαφορία του κράτους και των φορέων του, και νοιώσαμε λίγο καλύτερα να βρεθούμε μαζί με κάποιους άλλους.

 Η ισχύς εν τη ενώσει που λένε. Ίσως πάλι, θα θέλαμε να νοιώσουμε ότι δεν είμαστε οι μόνοι ιθαγενείς στους οποίους μοιράσανε καθρεφτάκια οι Conquistadores. Υπάρχουν και άλλα νησιά στην Ατόλη. 

 Παράλληλη Ιστορία 1. Σέριφος, Γάνεμα (συμβαίνει τώρα) 

Η Σέριφος όμως αποφάσισε να σηκώσει ανάστημα. 

Ο σύλλογος «Φίλων της Σερίφου», μετά τις καταγγελίες των κατοίκων, στέλνει εξώδικο στη Πολεοδομία, στο Δήμο και στο ΤΕΕ, με κοινοποίηση στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Σύρου για να ελέγξουν όλες τις διενεργούμενες εργασίες, στην εμβληματική αυτή παραλία του νησιού. Απάντηση προφανώς δεν έχουμε λάβει μέχρι τώρα, ενώ ο πρόθυμος Δήμαρχος προσπαθεί να καθυστερήσει τις ενέργειες επικαλούμενος, όποια νομικά κωλύματα βολεύουν. Αρνείται να πάρει θέση, κάνει πως δεν ξέρει ή δεν τον αφορά ότι παράνομο συμβαίνει, και φυσικά αρνείται να το φέρει σαν θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο δηλώνοντας ότι αυτό είναι αρμοδιότητα του Δημάρχου. Στο τελευταίο ΔΣ που γίνεται τη Κυριακή 14/06, το θέμα δεν υπάρχει στην ημερήσια διάταξη. 

Όμως οι Δημοτικοί Σύμβουλοι έχουν αρχίσει να ενημερώνονται, και παρά τις πιέσεις που δέχονται από το Δήμαρχο τη προηγούμενη, ο Δημοτικός Σύμβουλος Θοδωρής Λιβάνιος φέρνει το θέμα ως έκτακτο. Πλέον ενημερώνονται όλοι, ο Σύλλογος καταθέτει υπόμνημα παρουσία δεκάδων κατοίκων του νησιού και το ΔΣ ομόφωνα αποφασίζει να εκδώσει ο Δήμαρχος απορριπτική απόφαση στην αίτηση προέγκρισης λειτουργίας. 

Την Δευτέρα ο σύλλογος στέλνει αίτηση στο Δήμαρχο, για συμμόρφωση στην απόφαση του ΔΣ. Εδώ τελειώνουν όλα. Κερδίσαμε! Ζήτω! Μια στιγμή ρε παιδιά. Υπάρχει και ο Δήμαρχος. 

Στις 16/07 εκδίδει απόφαση που επιτρέπει τη λειτουργία τουριστικής επιχείρησης με κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος, αφού προηγουμένως επισκέφτηκε τα έργα, για να βεβαιωθεί μαζί με τους ενδιαφερόμενους ότι όλα βαίνουν καλώς. 

Τι Δημοτικά Συμβούλια και αηδίες είναι αυτά. Δεν ξέρω τι έγινε στις άλλες παράλληλες ιστορίες (όλοι ελπίζουμε να είχαν αίσιο τέλος για το κράτος δικαίου), σε αυτή όμως την ιστορία, θα κερδίσει η πανέμορφη Σέριφος, με τις παραλίες της, το πολιτισμό της, την υπέροχη φύση και τους καταπληκτικούς και φιλόξενους κατοίκους της. Αυτή που όλοι αγαπήσαμε και θα συνεχίσουμε να έχουμε στη καρδιά μας. 

 ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ 

Πηγή : 

Serifos' Friends for the protection of Cultural Heritage & Environment