ΝΤΡΟΠΗ : Η Οδύσσεια ενός αστέγου στη Σύρο!

Ονομάζεται Βασίλης Καββαθάς και είναι 55 χρονών. Με καταγωγή από την Αρχαία Τύρινθα στην Πελοπόννησο, τέκνο μιας πολυμελούς και βασανισμένης οικογενείας, από τη γέννησή του ως τώρα ζει έναν Γολγοθά όπως χιλιάδες άλλα παιδιά που μεγάλωσαν και μεγαλώνουν ακόμα και σήμερα, εν έτει 2024 μ.Χ. σε παρόμοιες τραγικές καταστάσεις.

Τα αλλεπάλληλα χτυπήματα της Μοίρας λειτούργησαν ως απόνερα του πλοίου της γραμμής που τον παρέσυραν ένα καλοκαίρι πριν περίπου 18 χρόνια στο νησί της Σύρου, υποτίθεται για διακοπές σε συγγενή του που διατηρούσε επιχείρηση στη Βάρη, αλλά που τελικά του επεφύλαξαν το επόμενο κεφάλαιο της ζωής του, να βρει δουλειά σε τοπική επιχείρηση και να μεταφέρει την φορολογική του μερίδα στο νησί.

Κι ενώ όλα θα περίμενε κανείς πως θα εξελίσσονταν ομαλά, χάνει την δουλειά του, και αφού τον πετάνε έξω από το σπίτι του λόγω καθυστέρησης πληρωμής ενοικίων, βολοδέρνει με μόνο όπλο μια μπατανόβουρτσα, όποτε τον λυπηθεί κάποιος και του δώσει ένα μεροκάματο, και χωρίς στέγη….

Στην περιοχή της “χασαποταβέρνας” κάποια στιγμή τον βρίσκει ένας ηλικιωμένος Άγγλος και του προσφέρει στέγη, αλλά η τύχη του αυτή δεν διαρκεί πολύ, αφού ο ευεργέτης του πεθαίνει και οι ιδιοκτήτες του σπιτιού αδειάζουν το σπίτι και τον αναγκάζουν να φύγει. Καταφύγιο βρίσκει στο εγκατελειμμένο και χαλασμένο αυτοκίνητο του θανόντος και για κάποιους μήνες αυτό μετατρέπεται σε σπίτι του…..Μέχρι που αρχίζει να μη νιώθει καλά και πως η υγεία του χειροτερεύει….

Αναζητά τότε άλλες λύσεις και λόγω καλοκαιριού η καταλληλότερη είναι ο εξωτερικός χώρος (προαύλιο;;;) του Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου στην Άνω Σύρο. Εκδιώκεται όμως μετά από καιρό από μια “καλή Χριστιανή” που φροντίζει την εκκλησία, αλλά όχι τους ανθρώπους και που του απαγορεύει να κοιμάται τις νύχτες εκεί, μολονότι την διαβεβαιώνει πως ο πνευματικός του, ιερέας του Ι. Ν. Μεταμορφώσεως στον οποίο υπάγεται ο Άγιος Αθανάσιος, είναι ενήμερος. Καταλήγει τελικά στο σημείο που γίνεται κάθε Αύγουστο η Τσιπουροβραδιά και τα βράδια καταλύει εκεί. Ώσπου πριν λίγες μέρες ενημερωθεί ο πολιτευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Αρτέμης Ρουσσουνέλος και του προσφέρει προσωρινή στέγη και τροφή στο πατάρι του νέου του γραφείου.

Υπάρχει πρόβλημα!

Το να καταστεί ένας άνθρωπος άνεργος και άστεγος δεν είναι κάτι το αφύσικο. Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθούν οι καταστάσεις και αν θα πέσεις στα χαμηλά ή θα ανεβείς στα ουράνια. Εξαρτάται τί επιλογές κάνει κανείς, πώς αντιδρά στα καλά ή τα κακά που θα του τύχουν, τί αντοχές έχει, σε τί περιβάλλον θα γεννηθεί και μεγαλώσει κ.ο.κ.

Το να παραμένει όμως άνεργος και ειδικότερα και χειρότερα άστεγος, για όλα τα είδη των κοινωνιών, αλλά κυρίως για μια κοινωνία κλειστή και μικρή, όπου όλοι γνωρίζουν ή έχουν ακουστά τον άλλο και που πολλοί εξ αυτών μεταξύ τους είναι συγγενείς και φίλοι, είναι η μέγιστη ντροπή! Και για τους ιδιώτες, και για τις Αρχές αυτής της κοινωνίας.

Στην περίπτωση του Βασίλη Καββαθά, που καθημερινά σιτίζεται με ένα πιάτο φαγητό και μια σαλάτα από την Πρόνοια, που κανείς δεν του έχει προσφέρει δουλειά κι επειδή είναι άνεργος – άστεγος ελπίζει πως θα βρει τη λύση στα Ναυπηγεία όπως κάποιοι ένα φεγγάρι του υποσχέθηκαν, που κανείς από τους γείτονες δεν του έδωσε ένα ποτήρι νερό όταν κοιμόταν μες στο αμάξι, που εκδιώχθη από την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, που ο Δήμος Σύρου – Ερμούπολης τον προσέλαβε μεν ως άνεργο για εποχιακή 8μηνη απασχόληση, αλλά όταν παρήλθε το 8μηνο, επέτρεψε σε αυτό τον άνθρωπο να επιστρέψει στην ανεργία αφού δεν του ανανέωσε τη σύμβαση, που η Πρόνοια ναι μεν του δίνει ένα πιάτο φαγητό τη μέρα, αλλά λόγω του ότι ο Δήμος τον προσέλαβε για κάποιους μήνες του έκοψε το επίδομα ΚΕΑ του “τεράστιου” ποσού των 200€, που επισκέφθηκε τη Μητρόπολη να γυρέψει βοήθεια κι επειδή δεν….υπήρχε χρόνος λόγω προγραμματισμένων υποχρεώσεων, είπε ό,τι είπε στο “πόδι” κι έφυγε άπραγος, που μέχρι και οι επαγγελματίες ελαιοχρωματιστές (νόμιμοι καθ’ όλα φορολογικά) τον κυνηγούν κατά δήλωσή του επειδή είναι “μαύρος” και ζητά λιγότερα λεφτά για μεροκάματο, η συριανή κοινωνία έδωσε εξετάσεις ανθρωπιάς και απέτυχε.

Και μάλιστα θα μιλούσαμε για παταγώδη αποτυχία αν ο κ. Αρτέμης Ρουσσουνέλος δεν του προσέφερε έστω το πατάρι του γραφείου του για να μπορεί να κοιμάται, αφού πρώτα το εξόπλισε με ένα κρεββάτι και έναν θερμοσίφωνα ώστε να μπορεί στο wc να κάνει ένα μπάνιο….

Δεν είναι δυνατόν η Σύρος των δεκάδων ιδρυμάτων, πολιτιστικών και κοινωνικών συλλόγων, αδελφοτήτων, της κουλτούρας και του υψηλού πολιτισμού, αυτή η προσφυγομάνα και φτωχομάνα, άσχετα αν κάποιος είναι στα μάτια των κατοίκων της τρελός, περίεργος, χαζός, εριστικός ή ακόμα και κακός, να τον αφήνει στην τύχη του και αυτός να σαπίζει έξω στις βροχές και τα κρύα, να αρρωσταίνει, να πεινάει, να κινδυνεύει…..

Έπρεπε ήδη, εδώ και χρόνια, να είχε βρεθεί λύση και όχι να υπάρχει η μεγάλη πιθανότητα όταν σε δυο – τρεις μέρες τον επισκεφθεί εκπρόσωπός της Πρόνοιας για να ελέγξει – άκουσον άκουσον – τις εγκαταστάσεις στην αποθήκη του κου Ρουσσουνέλου που προσωρινά με ένα κρεββάτι προσφέρει μια ζεστή γωνιά σε έναν ταλαίπωρο φτωχό συνάνθρωπό μας ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ αν αυτό συστήνει σπίτι, να μην του χορηγήσει τελικά το επίδομα!!!!

Η ντροπή και η τρέλα στα καλύτερά τους!!!!

 

Πηγή : https://syrospress.gr/