Προ των πυλών είναι πλέον η τέταρτη και τελευταία φάση διασύνδεσης των Κυκλάδων με το ηπειρωτικό ηλεκτρικό δίκτυο, που θα σημάνει και επισήμως το τέλος λειτουργίας για το σύνολο – πλην δύο που θα παραμείνουν σε καθεστώς ψυχρής εφεδρείας – των Αυτόνομων Σταθμών Παραγωγής (ΑΣΠ) που λειτουργούν ακόμη στα νησιά.
Επενδύσεις ύψους 4,3 δισ. ευρώ σχεδιάζει ο ΑΔΜΗΕ για την περίοδο 2021-2030 με στόχο όλα τα νησιά της χώρας να διασυνδεθούν σταδιακά στο ηπειρωτικό σύστημα, εξασφαλίζοντας αξιόπιστη, οικονομικότερη και πράσινη ηλεκτροδότηση.
Σε τηλεδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 15/04 ο Διαχειριστής παρουσίασε στην ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας τις βασικές παραμέτρους του επενδυτικού του προγράμματος και τα χρονοδιαγράμματα υλοποίησης των επιμέρους διασυνδέσεων.
Επιπλέον, έγινε επισκόπηση των έργων που βρίσκονται σε εξέλιξη και πώς ενδέχεται να επηρεαστούν από την κρίση του κορωνοϊού.
Η διοίκηση του ΑΔΜΗΕ διαβεβαίωσε το ΥΠΕΝ ότι οι επιπτώσεις είναι, προς το παρόν, πολύ περιορισμένες και σε κάθε περίπτωση υπάρχει δυνατότητα ο Διαχειριστής να αναλάβει με τα δικά του συνεργεία την υλοποίηση τμημάτων εναέριων γραμμών που ενδέχεται να καθυστερήσουν εξαιτίας της πανδημίας.
Η πρώτη φάση του επενδυτικού προγράμματος, που ολοκληρώνεται το 2024, περιλαμβάνει έργα 1,6 δισ. ευρώ, στα οποία περιλαμβάνεται και η ολοκλήρωση της Δ’ Φάσης διασύνδεσης των Κυκλάδων με το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΜΗΕ). Στα διασυνδεδεμένα νησιά των Κυκλάδων (Σύρος-Πάρος-Μύκονος- Άνδρος-Τήνος), θα προστεθεί μέσα στο 2020 η Νάξος.
Η τελευταία φάση, προϋπολογισμού 389 εκατ. ευρώ, θα ολοκληρωθεί το 2023-2024 με τα νησιά Σέριφος-Μήλος-Φολέγανδρος-Σαντορίνη.
Αναλυτική περιγραφή της Δ’ Φάσης διασύνδεσης
Το έργο της Δ’ Φάσης διασύνδεσης των Κυκλάδων αφορά στη διασύνδεση των Νήσων της Θήρας, της Μήλου, της Φολεγάνδρου και της Σερίφου με το ΕΣΜΗΕ και αποσκοπεί, σύμφωνα με το Δεκαετές Πρόγραμμα Ανάπτυξης του ΑΔΜΗΕ, αφενός στην αύξηση της αξιοπιστίας τροφοδότησης των διασυνδεομένων Νήσων και αφετέρου στη μείωση του κόστους παραγωγής (υποκατάσταση πετρελαίου με άλλες πηγές ενέργειας, σε συνάρτηση με την εξέλιξη του ενεργειακού μείγματος ηλεκτροπαραγωγής στην Ηπειρωτική Χώρα).
Όπως αναφέρει το ΔΠΑ του ΑΔΜΗΕ, ο σχεδιασμός του έργου διαμορφώθηκε με γνώμονα την ελαχιστοποίηση της περιβαλλοντικής όχλησης επί των Νήσων, ενώ στην κατεύθυνση αυτή, οι νέοι Υποσταθμοί επί των Νήσων έχουν χωροθετηθεί πλησίον του αιγιαλού ώστε να αποφευχθεί κατά το δυνατό η κατασκευή εναέριων γραμμών μεταφοράς επί των Νήσων, ενώ η διασύνδεση των Νήσων μεταξύ τους και με το Ηπειρωτικό Σύστημα προβλέπεται να γίνει μέσω υποβρυχίων καλωδιακών συνδέσεων.
Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, ο προτεινόμενος βασικός σχεδιασμός του έργου περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
1. Νάξος - Θήρα: διασύνδεση με υποβρύχιο τριπολικό καλώδιο Ε.Ρ. XLPE 150 kV, ονομαστικής ικανότητας 200 MVA, μήκους 100 km.
2. Θήρα - Φολέγανδρος: διασύνδεση με υποβρύχιο τριπολικό καλώδιο Ε.Ρ. XLPE 150 kV, ονομαστικής ικανότητας 200 MVA, μήκους 50 km.
3. Φολέγανδρος - Μήλος: διασύνδεση με υποβρύχιο τριπολικό καλώδιο Ε.Ρ. XLPE 150 kV, ονομαστικής ικανότητας 200 MVA, μήκους 40 km.
4. Μήλος - Σέριφος: διασύνδεση με υποβρύχιο τριπολικό καλώδιο Ε.Ρ. XLPE 150 kV, ονομαστικής ικανότητας 200 MVA, μήκους 50 km.
5. Σέριφος - Λαύριο: διασύνδεση με υποβρύχιο τριπολικό καλώδιο Ε.Ρ. XLPE 150 kV, ονομαστικής ικανότητας 200 MVA, μήκους 100 km.
6. Κατασκευή 4 νέων Υποσταθμών (Υ/Σ) 150/20 kV κλειστού τύπου GIS επί των νησιών της Θήρας, της Φολεγάνδρου, της Μήλου και της Σερίφου.
7. Εγκατάσταση ενός στατό αντισταθμιστή ισχύος (STATCOM). Ως σημείο εγκατάστασής του προτείνεται ο κεντροβαρικός ως προς το φορτίο Υ/Σ Θήρας.
Το προτεινόμενο μέγεθος για τον στατό αντισταθμιστή ισχύος είναι ± 100 MVAr περίπου, το οποίο θα οριστικοποιηθεί σε επόμενη φάση.
Ο ΑΔΜΗΕ αναφέρει, ότι στόχος του έργου είναι να καταστεί δυνατή, έπειτα από την ολοκλήρωσή του, η θέση σε εφεδρεία εκτάκτων αναγκών του μεγαλύτερου μέρους των ΑΣΠ οι οποίοι λειτουργούν στα Νησιά των Κυκλάδων, η διασύνδεση των οποίων προτείνεται με αυτό το έργο και συγκεκριμένα στα Νησιά Θήρα, Μήλος και Σέριφος, και να δρομολογηθεί η σταδιακή αποξήλωσή τους.
Κατά αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή εξοικονόμηση δαπανών οι οποίες επιβαρύνουν τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) λόγω της λειτουργίας των πετρελαϊκών μονάδων και η μείωση των αερίων ρύπων. Σε κάθε περίπτωση κατά το διάστημα της διατήρησης των υφιστάμενων Σταθμών παραγωγής αυτών των Νήσων σε εφεδρεία εκτάκτων αναγκών, ο σχεδιασμός προβλέπει τη διασύνδεσή τους με τους αντίστοιχους νέους Υ/Σ 150 kV οι οποίοι πρόκειται να κατασκευασθούν σε επίπεδο μέσης τάσης, για την αντιμετώπιση τυχόν έκτακτων καταστάσεων έπειτα από μεγάλες βλάβες (με χειρότερη την περίπτωση απώλειας της διασύνδεσης με το Λαύριο).
Σύνδεση με το ΕΣΜΗΕ: Λαύριο έναντι Σύρου και Νάξος έναντι Πάρου
Η τροποποίηση του σημείου της σύνδεσης από τη Σύρο στο Λαύριο αποσκοπεί, όπως αναφέρει ο ΑΔΜΗΕ, στη δημιουργία ενός προσθέτου ισχυρού δρόμου για την τροφοδότηση του συγκροτήματος των Κυκλάδων από το ΕΣΜΗΕ (το συγκρότημα των Βορείων Κυκλάδων και το συγκρότημα των Νοτιοδυτικών Κυκλάδων η διασύνδεση του οποίου είναι αντικείμενο αυτού του έργου).
Ο σχεδιασμός της Α’, Β’ και Γ’ Φάσης διασύνδεσης των Κυκλάδων με κεντρικό διασυνδετικό κόμβο τον Υ/Σ Σύρου, ο οποίος περιλαμβάνει σύνδεση με δύο καλώδια με το Λαύριο και ένα καλώδιο με την Εύβοια μέσω Τήνου-Άνδρου, επαρκεί για να καλύψει αξιόπιστα την τροφοδότηση των φορτίων των Βόρειων Κυκλάδων για ένα μακροχρόνιο ορίζοντα 25ετίας, ενώ σε περίπτωση σύνδεσης περισσοτέρων Νήσων είναι δυνατό να τροφοδοτηθεί με ασφάλεια ακόμη και σε έκτακτες συνθήκες Ν-1 (με κρισιμότερη την περίπτωση απώλειας ενός εκ των δύο καλωδίων Λαύριο – Σύρος) φορτίο έως 250 MW, το οποίο αντιστοιχεί στη συνολική αιχμή περίπου των δύο συγκροτημάτων (Βορείων και Νοτιοδυτικών Κυκλάδων) κατά τα πρώτα χρόνια διασύνδεσης των Νοτιοδυτικών Κυκλάδων.
Για υψηλότερα φορτία, σε περίπτωση κατά την οποία η προαναφερθείσα διαταραχή ταυτοχρονισθεί με την περίοδο της αιχμής του φορτίου θα πρέπει να τίθενται σε λειτουργία μονάδες παραγωγής που θα βρίσκονται σε καθεστώς εφεδρείας.
Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, προκύπτει ότι από τα πρώτα έτη της υλοποίησής του ο πρότερος σχεδιασμός δεν επαρκεί ως προς τη διασύνδεση με το ΕΣΜΗΕ προκειμένου για την ασφαλή τροφοδότηση των φορτίων του συγκροτήματος Βορείων και Νοτιοδυτικών Κυκλάδων, υπό κανονικές και έκτακτες συνθήκες.
Για το λόγο αυτό, στον προτεινόμενο από τον ΑΔΜΗΕ σχεδιασμό προβλέπεται η δημιουργία ενός πρόσθετου δρόμου τροφοδότησης από το Λαύριο, ο οποίος λόγω οικονομιών κλίμακας εξασφαλίζει την τροφοδότηση του συνόλου των Βορείων και Νοτιοδυτικών Κυκλάδων για μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα (άνω της 25ετίας), ενώ επιπλέον, προσφέρει μεγαλύτερη αξιοπιστία σε περίπτωση σημαντικής βλάβης στον Υ/Σ Σύρου, ο οποίος παύει πλέον να είναι το μοναδικό σημείο τροφοδότησης των νησιών.
Μεταξύ αυτών, στο ΔΠΑ τονίζεται, ότι «λόγω του πρόσθετου δρόμου τροφοδότησης από το ΕΣΜΗΕ ενισχύεται σημαντικά η δυνατότητα ανάπτυξης ΑΠΕ επί των διασυνδεόμενων νησιών, επιτρέποντας την οικονομικά αποδοτική ένταξη αυτών των ΜΔΝ στην Ενιαία Ενεργειακή Αγορά της ΕΕ και τη σταδιακή μετάβαση σε ενεργειακά συστήματα με μηδενικές ή πολύ χαμηλές εκπομπές, παράμετροι οι οποίες αποτελούν τους βασικούς πυλώνες της Ευρωπαϊκής Ενεργειακής Στρατηγικής”, όπως αναφέρεται στο ΔΠΑ του ΑΔΜΗΕ».
Επιπλέον, τροποποιείται και το σημείο σύνδεσης της Σαντορίνης από την Πάρο στη Νάξο, εξαιτίας των περιορισμών του χώρου στον Υ/Σ GIS Πάρου και της αδυναμίας επέκτασής του.
Όπως διαπιστώθηκε έπειτα από τη σχετική διερεύνηση η οποία πραγματοποιήθηκε από τον ΑΔΜΗΕ, οι δύο λύσεις είναι ισοδύναμες από τεχνικής και από οικονομικής άποψης, διότι οι αποστάσεις της Θήρας από τα δύο Νησιά διαφοροποιούνται ελάχιστα.
Ως προς το σημείο της σύνδεσης στα διασυνδεόμενα Νησιά (Σέριφος έναντι Σίφνου), η τροποποίηση κρίθηκε αναγκαία εξαιτίας της αλλαγής του σχεδιασμού ως προς το σημείο της σύνδεσης στο ΕΣΜΗΕ, διότι η απόσταση της Σερίφου από το Λαύριο είναι μικρότερη αυτής της Σίφνου, ενώ οι αποστάσεις της Μήλου από τα δύο νησιά διαφοροποιούνται ελάχιστα.
Τα βασικά κριτήρια σύμφωνα με τα οποία ο ΑΔΜΗΕ προχωρά στην υλοποίηση του έργου, σύμφωνα με το δεκαετές πλάνο, είναι τα ακόλουθα:
Προώθηση της υλοποίησης του έργου σε φάσεις με στόχο την προτεραιότητα στη διακήρυξη του τμήματος του έργου το οποίο αφορά τη διασύνδεση Νάξου - Θήρας, μέσω της οποίας θα τροφοδοτηθεί (ακτινικά σε πρώτη φάση) το σημαντικότερο μέρος (60%) του φορτίου των προς διασύνδεση Νήσων και την ταχύτατη υλοποίησή της με στόχο την εξυπηρέτησή του ηλεκτρικού φορτίου τους από μονάδες του ΕΣΜΗΕ, ώστε να αντληθούν άμεσα οικονομικά οφέλη από τη μείωση των δαπανών ΥΚΩ.
Την τμηματική δημοπράτηση του έργου με στόχο τη συμμετοχή περισσότερων ενδιαφερομένων (αύξηση ανταγωνισμού) και κατ’ επέκταση την επίτευξη χαμηλότερου τιμήματος για το κόστος του έργου, θεωρώντας και την εμπειρία από τον διαγωνισμό της Α’, Β’ και Γ’ Φάσης της διασύνδεσης των Κυκλάδων.
Τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση κεφαλαίων από το ΕΣΠΑ.
Σε καθεστώς εφεδρείας οι ΑΣΠ των νησιών με σταδιακή αποξήλωση
Σε ότι αφορά το παραγωγικό δυναμικό το οποίο θα πρέπει να διατηρηθεί στα διασυνδεόμενα Νησιά, σύμφωνα με μελέτες και επικαιροποιημένες προβλέψεις του ΑΔΜΗΕ για την εξέλιξη των φορτίων, προκύπτει ότι ακόμη και έπειτα από την κατασκευή όλων των φάσεων του έργου της διασύνδεσης των Κυκλάδων, είναι αναγκαία η διατήρηση τουλάχιστον δύο υφιστάμενων ΑΣΠ σε καθεστώς εφεδρείας εκτάκτων αναγκών, οι οποίοι θα τίθενται σε λειτουργία μόνο σε περιπτώσεις εκτάκτων αναγκών.
Αυτοί οι ΑΣΠ θα πρέπει να είναι χωροθετημένοι αφενός σε κεντροβαρικά ως προς το φορτίο σημεία του διασυνδεδεμένου συγκροτήματος των Κυκλάδων και αφετέρου να καλύπτουν ανεξάρτητα τα συγκροτήματα Βορείων και Νοτιοδυτικών Κυκλάδων, ώστε με τη θέση τους εντός λειτουργίας να είναι δυνατό να εξυπηρετήσουν όλες τις καταστάσεις έκτακτης λειτουργίας, αλλά και να καλύπτουν ένα σημαντικό ποσοστό της ζήτησης για τον χρονικό ορίζοντα ανάλυσης για κάποιες ιδιαίτερα δυσμενείς καταστάσεις έκτακτης λειτουργίας που ενδέχεται να ανακύψουν σε συνθήκες Ν-2. Ως τέτοια μπορεί να αναφερθεί ενδεικτικά η περίπτωση της ταυτόχρονης απώλειας της διασύνδεσης Θήρας–Νάξος και Σέριφος–Λαύριο που θα οδηγούσε στη νησιδοποίηση του συγκροτήματος των νοτιοδυτικών Κυκλάδων.
Στο πλαίσιο αυτό επιλέχτηκαν προκειμένου να παραμείνουν σε καθεστώς εφεδρείας οι ΑΣΠ Πάρου και Θήρας, οι οποίοι είναι χωροθετημένοι κεντροβαρικά ως προς τα φορτία των διασυνδεομένων Νήσων των Κυκλάδων.
Για τους υπόλοιπους τοπικούς Σταθμούς παραγωγής ο ΑΔΜΗΕ τονίζει, πως «είναι δυνατό να θεωρηθεί η σταδιακή αποξήλωση του παραγωγικού δυναμικού τους έπειτα από την ολοκλήρωση των έργων της διασύνδεσης και μια δοκιμαστική περίοδο λειτουργίας τους».
Συγκεκριμένα για τον ΑΣΠ Σύρου, λόγω της κομβικής θέσης του νησιού σε σχέση με τη διασύνδεση των Κυκλάδων ο ΑΔΜΗΕ προτείνει τη διατήρηση του συνόλου της υφιστάμενης ισχύος του ΑΣΠ σε καθεστώς εφεδρείας εκτάκτων αναγκών μέχρι την ολοκλήρωση και της Δ’ Φάσης, για την αντιμετώπιση εκτάκτων περιστατικών, όπως το ενδεχόμενο εκτεταμένης βλάβης στον Υ/Σ Σύρου.
Ωστόσο, στη συνέχεια, με την ολοκλήρωση της Δ’ Φάσης, με την οποία εξασφαλίζεται ένας ισχυρός δρόμος τροφοδότησης των νησιών από το ΕΣΜΗΕ που δεν εμπλέκει τον Υ/Σ Σύρου, ο ΑΔΜΗΕ αναφέρει, ότι «είναι δυνατό να δρομολογηθούν οι διαδικασίες για την σταδιακή απόσυρσή του».
Για τον ΑΣΠ Άνδρου προτείνεται η διατήρηση του σε καθεστώς εφεδρείας εκτάκτου αναγκών μέχρι να ολοκληρωθούν τα έργα ενίσχυσης του συστήματος μεταφοράς επί της Άνδρου, που θα εξασφαλίζουν μεγαλύτερη αξιοπιστία στην τροφοδοσία του νησιού
Τέλος, για τον ΑΣΠ Μυκόνου προτείνεται η διατήρηση του συνόλου της υφιστάμενης ισχύος του σε καθεστώς εφεδρείας εκτάκτου αναγκών μέχρι την ολοκλήρωση και της Β’ φάσης που περιλαμβάνει το κλείσιμο του διασυνδετικού βρόχου (Σύρος – Πάρος – Νάξος – Μύκονος – Σύρος).
Στη συνέχεια με βάση και την αποκτηθείσα εμπειρία είναι δυνατό, επίσης, να δρομολογηθούν οι διαδικασίες για την σταδιακή απόσυρσή του.
Μία ακόμη ενδιαφέρουσα σημείωση, στο Δεκαετές Πρόγραμμα Ανάπτυξης του ΑΔΜΗΕ αφορά στη Μήλο, καθώς επισημαίνεται, ότι «τυχόν ένταξη νέου σταθμού γεωθερμίας στη Μήλο θα έχει σαν αποτέλεσμα των περιορισμό της απαραίτητης ισχύος που θα πρέπει να διατηρείται σε καθεστώς εφεδρείας εκτάκτου αναγκων στο σύμπλεγμα των Κυκλάδων.
Στην περίπτωση αυτή το μέγεθος της απαιτούμενης εφεδρείας θα επαναεκτιμηθεί σε συνάρτηση με την ισχύ του γεωθερμικού σταθμού παραγωγής».
Σε ότι αφορά το ύψος εφεδρείας εκτάκτων αναγκών που προτείνεται να διατηρηθεί για την κάλυψη και των δύο συγκροτημάτων των Βόρειων και Νοτιοδυτικών Κυκλάδων, με βάση την εξέλιξη της ζήτησης για τον χρονικό ορίζοντα 2025-2050, αυτή εκτιμάται βάσει ανάλυσης διαταραχών να είναι της τάξεως των 100 MW.
Από το μέγεθος αυτό, η αναγκαιότητα διατήρησης 40 MW σχετίζεται κυρίως με το συγκρότημα των Νοτιοδυτικών Κυκλάδων, δεδομένου ότι χωρίς τη διασύνδεση τους, δηλαδή για την κάλυψη του συγκροτήματος μόνο των Βόρειων Κυκλάδων απαιτείται εφεδρεία ύψους 60 MW.
Σε σχέση με τη χωροθέτηση της εν λόγω εφεδρείας, προτείνεται να διατηρηθεί τοπική παραγωγή ύψους 60 MW στον ΑΣΠ Πάρου, ο οποίος έχει το πλεονέκτημα ότι είναι χωροθετημένος κεντροβαρικά ως προς τα φορτία των διασυνδεόμενων νησιών και μπορεί να εξυπηρετήσει τις περισσότερες καταστάσεις έκτακτης λειτουργίας (Ν-1).
Περαιτέρω, προτείνεται η διατήρησης τοπικής παραγωγής ύψους 40 MW σε καθεστώς εφεδρείας στον ΑΣΠ Θήρας αφενός για την κάλυψη της απώλειας της καλωδιακής σύνδεσης Πάρου – Νάξου χωρίς παραβίαση ορίων ασφαλούς λειτουργίας και αφετέρου ώστε να καλύπτει τουλάχιστον κατά 30% το φορτίο του συμπλέγματος των Νοτιοδυτικών Κυκλάδων σε περίπτωση νησιδοποίησης του (σε συμβάν Ν-2 ταυτόχρονης απώλειας διασυνδέσεων Λαύριο-Σέριφος και Νάξος-Θήρα), οπότε και εκτιμάται ότι καλύπτονται τα πολύ κρίσιμα φορτία του συμπλέγματος.
Τέλος προτείνεται να υπάρχει πρόβλεψη στους εφεδρικούς ΑΣΠ ώστε να έχουν υποδομή για την σύνδεση φορητών Η/Ζ αν απαιτηθεί.
Πηγή : https://www.koinignomi.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου