Της Κατερίνας Γιαννακά
Ο Πολιτισμός και η Τέχνη δεν είναι λιγότερο σημαντικά από την τεχνολογία, το εμπόριο ή την οικονομία, «είναι η ψυχή της κοινωνίας», όπως έλεγε η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη, η οποία παραμένει επίκαιρη και σήμερα.
Εμείς οι Κυκλαδίτες, ζούμε σ’ έναν τόπο-μήτρα διαχρονικά του Πολιτισμού, με τη Δήλο, το ιερό νησί του Θεού της μουσικής Απόλλωνα, με την Ερμούπολη, πόλη-σύμβολο του νεοελληνικού θεάτρου, με την Τήνο το νησί των μεγάλων καλλιτεχνών γλυπτών, ζωγράφων, τεχνητών του μαρμάρου, που γέννημά του είναι κορυφαίοι άνθρωποι του Πολιτισμού. Κυκλαδίτες ήταν και ο θεατράνθρωπος Ιάκωβος Καμπανέλλης, ο μεγάλος «δάσκαλος» Μάρκος Βαμβακάρης, ο ποιητής και μελετητής του θεάτρου στη Σύρο Μάνος Ελευθερίου και πόσους ακόμα να πρωτοθυμηθούμε.
Ο κόσμος του Πολιτισμού στο σύνολό του βρίσκεται το τελευταίο διάστημα σε διαρκή αγωνιστική κινητοποίηση, η μαζικότητα και η δυναμική της οποίας συγκλονίζει την κοινωνία. Η αιφνιδιαστική ενέργεια της κυβέρνησης, με το Προεδρικό διάταγμα (ΠΔ (85/2022), χωρίς στοιχειώδη δημοκρατικό διάλογο, χωρίς διαβούλευση, υποβάθμισε τα πτυχία χιλιάδων ανθρώπων του Πολιτισμού σε απολυτήρια Λυκείου. Η ακύρωση των πτυχίων των αποφοίτων των δραματικών σχολών, των ωδείων, των κινηματογραφικών σχολών και των σχολών χορού, ήταν ευθεία επίθεση εναντίον τους συνολικά και στην ουσία εναντίον του ίδιου του Πολιτισμού.
Η κυβέρνηση εξ άλλου έδειξε την εχθρότητά της απέναντι τους, όταν στα δύσκολα χρόνια της πανδημίας τους απέκλεισε από τα μέτρα προστασίας, μη αναγνωρίζοντάς τους ως επαγγελματίες, ως εργαζόμενους. Έρχεται τώρα να επικυρώσει και νομοθετικά αυτή την πολιτική απαξιώνοντάς τους για μια ακόμα φορά.
Οι Υπουργοί Παιδείας και Εσωτερικών, η Υπουργός των «κολεγίων» κυρία Κεραμέως, θεωρώντας ότι οι καλλιτεχνικές σχολές, που εποπτεύονται από το ΥΠΠΟ, έχουν μηδενική εκπαιδευτική αξία, επιχειρούν με το Προεδρικό Διάταγμα που υπέγραψαν, το ξεπούλημα των καλλιτεχνικών σχολών του Πολιτισμού στους ιδιώτες σχολάρχες, στα ιδιωτικά κολέγια.
Έτσι το καλλιτεχνικό δυναμικό οδηγείται όχι απλά στη συρρίκνωση, αλλά και στον πλήρη έλεγχο του καλλιτεχνικού έργου του, αφού παράγει και αναπαράγει σχέσεις εξουσίας και μέσω αυτών έχει τη δυνατότητα να οριοθετήσει ακόμα και να δημιουργήσει ένα πεδίο δράσης. Αυτό το πεδίο δράσης είναι ο φόβος και ο τρόμος μιας καθεστωτικής κυβέρνησης, που στοχεύει στον πλήρη έλεγχο της ζωής ολόκληρης της κοινωνίας.
Μόνο που λογαριάζει για μας χωρίς εμάς… γιατί εμείς ενώνουμε και τις δικές μας φωνές μαζί τους και συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα των ανθρώπων του Πολιτισμού, των καλλιτεχνών, των εργαζόμενων, ενάντια στην ηθική και επαγγελματική υποτίμηση και υποβάθμιση των Σπουδών τους.
Εμείς οι Κυκλαδίτες δηλώνουμε παρόντες στον αγώνα των 41 υπό παραίτηση καθηγητών του Εθνικού Θεάτρου και στο σύνολο του καλλιτεχνικού κόσμου με Αντίσταση – Αλληλεγγύη – Αλλαγή.
Κατερίνα Γιαννακά, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Περιφέρειας Ν. Αιγαίου-Κυκλάδες
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου