Μια εισαγωγή για το ευρύ κοινό και όσους φιλοδοξούν να γίνουν traceurs.
Η ουσία του Parkour μπορεί να αναφερθεί απλώς: ως η τέχνη της μετακίνησης, ξεπερνώντας τα εμπόδια, με το συντομότερο, αποτελεσματικότερο και ασφαλέστερο τρόπο, χρησιμοποιώντας μόνο το σώμα σας. Τα βασικά στοιχεία περιλαμβάνουν τρέξιμο, άλματα, και αναρρίχηση, οικοδομώντας πάνω σε αυτά τα βασικά για να βελτιωθεί η ικανότητά μας να περάσουμε πάνω, κάτω, γύρω και μέσα από τα εμπόδια με πιο πολύπλοκες κινήσεις.
Το Parkour είναι ένα σύστημα που βελτιώνει την ικανότητα άσκησης δύναμης, την ταχύτητα, την ευκινησία, τον συντονισμό, την αντοχή, την ανθεκτικότητα, και την ακρίβεια. Προσφέρει ένα καλογυμνασμένο σώμα, ανεξαρτήτως επίπεδου εμπειρίας και βελτιώνει την ικανότητά μας να κινηθούμε, να αξιοποιήσουμε την εμπιστοσύνη μας στον εαυτό μας και να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. Οι μαθητές του Parkour καλούνται "traceurs" και οι μαθήτριες "traceuses"
.
Ιστορία
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αυτή είναι η ιστορία του Parkour όπως ερευνήθηκε από τα μέλη του Parkour.GR. Εντός της κοινότητας Parkour υπάρχουν διαφορετικές ερμηνείες για τις απαρχές του Parkour, την έννοια της φιλοσοφίας στο Parkour και την ορθή πρακτική του. Αυτό το κείμενο είναι η δική μας προσπάθεια για μια αντικειμενική διαδρομή στη ιστορία του Parkour από την ίδρυσή του έως σήμερα.
Το Parkour, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, ξεκίνησε στη Γαλλία και ήταν δημοφιλές από ένα traceur που ονομάζεται David Belle. Βεβαίως, όμως, η ιστορία του Parkour πάει πίσω στις ρίζες του ανθρώπου. Ο Sebastien Foucan, ένας από τους πιο γνωστούς Γάλλους traceur, και πρόσφατα στην ταινία Casino Royale, έχει δηλώσει ότι, όταν οι πρόγονοί μας κυνήγησαν ή ήταν κυνηγημένοι και έπρεπε να ξεφύγουν κάνανε εξάσκηση στο Parkour. Η έμφαση που δίνεται στη χρησιμότητα του Parkour είναι ένα κοινό θέμα μεταξύ των Γάλλων traceurs.
Οι ρίζες του Parkour μπορούν να εντοπίζουν στον George Hebert. Ήταν Γάλλος στρατιώτης και φιλόσοφος της φύσης και του πολιτισμού, εμπνευσμένος από τα αθλητικά προσόντα των ιθαγενών που συνάντησε κατά τη διάρκεια της σύμβασης με τον στρατό στην Αφρική.
Ανέπτυξε μια φιλοσοφία, για τη φύση και τον πολιτισμό από τις παρατηρήσεις του, την οποία ονόμασε Methode Naturelle ("φυσική μέθοδο"). Η Methode Naturelle βασίζεται στην ιδέα ότι ο άνθρωπος έχει δέκα βασικές ικανότητες να περπατάει, να τρέχει, να πηδάει, να σκαρφαλώνει, να περπατάει στα τέσσερα, να κολυμπάει, να ισορροπεί, να σηκώνει αντικείμενα, να πετάει αντικείμενα, και να αμύνεται. Μία από τις βασικές μεθόδους του Hebert για την κατάρτιση αυτών των δυνατοτήτων ήταν τα μαθήματα με εμπόδια. Τα μαθήματα αυτά, που είναι γνωστά ως Parcours Du Combatant, έχουν γίνει μέρος της στρατιωτικής εκπαίδευσης και κατάρτισης σε ολόκληρο τον κόσμο (στίβος μάχης).
Μέρος της φιλοσοφίας του Hebert ήταν ότι θα πρέπει να ενισχυθεί η φυσική κατάρτιση κάποιου και ηθικά. Το σύνθημα ήταν "être fort pour être utile," ("να είσαι ισχυρός για να είσαι χρήσιμος"). Όπως κάθε traceur μπορεί να σας πει, ότι αυτό είναι ένα σημαντικό θεμέλιο της φιλοσοφίας Parkour.
Ένας οπαδός της φυσικής μεθόδου του Hebert ήταν ο Raymond Belle, Γάλλος υπήκοος που γεννήθηκε στο Βιετνάμ το 1939. Ο Belle έχασε τον πατέρα του κατά τη διάρκεια της εξέγερσης κατά του Βιετνάμ και πήγε ως έφηβος στο γαλλικό στρατό. Εκεί εκπαιδεύτηκε ως στρατιώτης και φαίνεται να ήταν μέλος μιας ομάδας ανθρώπων που προσάρμοζαν την εκπαίδευση τους για καταστάσεις στη ζούγκλα. Αργότερα έγινε ένας αθλητικός ήρωας του γαλλικού στρατού και ένα μέλος της ελίτ στη γαλλική στρατιωτική πυροσβεστική.
Ο γιος του Raymond, David Belle, θα κληρονομήσει τις γνώσεις του κινήματος που ο πατέρας του ανέπτυξε καθώς και το αθλητικό ταλέντο. Ως έφηβος David Belle και 8 άλλοι - William Belle και Chau Belle Dinh, Frederic και Yann Hnautra, Laurent Piemontesi, Charles Perriere και Malik Diouf – μέσα από τα παιχνίδια της παιδικής ηλικίας και τις επιρροές από την πολιτιστική ιστορία, καθώς και από τη Methode Naturelle, αλλά και από ταινίες δράσης και βιντεοπαιχνίδια , θα δημιουργήσουν μια τέχνη ανάπτυξης της σωματικής και της ψυχικής ικανότητας μέσω της εξεύρεσης τρόπων για να ξεπεραστούν τα εμπόδια που βρίσκονται γύρω τους. Αρχικά αυτή η ομάδα αποκαλούνταν Yamakasi και η τέχνη ονομαζόταν είτε Parcours ή L'Art Du Deplacement. Πιο πρόσφατα έχουν διαμορφώσει και δικούς τους ξεχωριστούς τρόπους.
Ο David ονομάζει τη τέχνη του “Parkour” και τονίζει τη χρησιμότητα, ενώ ο Foucan χρησιμοποιεί τον όρο "Free Running" και τονίζει την ελεύθερη διακίνηση και την εξεύρεση του δικού μας τρόπου. Τα υπόλοιπα μέλη της Yamakasi χρησιμοποιούν τον όρο "L'Art Du Deplacement" και επικεντρώνονται στην ανάπτυξη θάρρους και δύναμης, μέσω της επιμόρφωσης. Όλα είναι ένα μέρος της εκπαίδευσης που κάνει ο traceur και οι πρώτη γενιά traceurs τονίζουν ότι δεν έχει σημασία τι λέμε, γιατί ο καθένας προσωπικά έχει τον δικό του τρόπο.
Με την πάροδο του χρόνου οι αρχικοί traceurs ενέπνευσαν πολλούς άλλους να ενώσουν τις δυνάμεις τους, πρώτα στο μικρό γαλλικό προάστιο Evry στη Lisses και στη συνέχεια και πέραν αυτής στη Γαλλία. Το 2002 εμφανίστηκε ο David στη βρετανική τηλεόραση στο "Rush Hour", μετά το οποίο μια βρετανική ομάδα από λίγους traceurs άρχισε να σχηματίζεται. Η σκηνή του Parkour μεγάλωσε στο Λονδίνο και το 2003 ένα ντοκιμαντέρ που ονομάζεται Jump London προβλήθηκε, ακολουθούμενο από ένα άλλο που ονομάζεται Jump Britain. Πολλές τοπικές ιστοσελίδες σε όλο τον κόσμο δημιουργήθηκαν μετά από αυτά, και οι ενασχολούμενοι έχουν αυξηθεί από τότε.
Το Parkour Σήμερα
Κατά τα τελευταία έτη, το Parkour έχει γίνει όλο και πιο δημοφιλείς στο Διαδίκτυο καθώς και σε ταινίες όπως το Casino Royale,το Live Free Or Die Hard, το District B13 με το David Belle, όπως και σε πολλές τηλεοπτικές διαφημίσεις. Επίσης τοπικά νέα σε κάθε χώρα βοήθησαν στην ανάπτυξή του.
Οι ιδρυτές της τέχνης έχουν αρχίσει να αναλαμβάνουν πιο ενεργό ρόλο, με συνεντεύξεις σε μεγάλα δίκτυα, οργάνωση σεμιναρίων μεγάλης κλίμακας και δημιουργία ακαδημιών. Ορισμένες ομάδες, εργάζονται για την οργάνωση και καθοδήγηση των ParkourCoaching πιστοποιητικών Parkour και την εισαγωγή του σε προγράμματα εκπαίδευσης. Το Parkour έχει επίσης χρησιμοποιηθεί με μεγάλη επιτυχία στο πλαίσιο των προγραμμάτων φυσικής εκπαίδευσης σε πολλά σχολεία του Ηνωμένου Βασιλείου.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε πάντα να δείτε Parkour στη Wikipedia.
Ευχαριστούμε το Pacific Northwest Parkour Association για το άρθρο τους.
http://giannisargyros.blogspot.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου