Αποχαιρετισμος μ’ενα φιλι, πριν ξεκινησει η μεγαλη “Μαυρη Πορεια” προς την Μαδριτη

Αποχαιρετισμος μ’ενα φιλι, πριν ξεκινησει η μεγαλη “Μαυρη Πορεια” προς την Μαδριτη Ιουνίου 23, 2012 από seisaxthiablog O ανθρακωρύχος Τόνι Ταμάργο αποχαιρετά την κόρη του Μαρίνα πριν ξεκινήσει η μεγάλη “μαύρη πορεία ” των ανθρακωρύχων προς τη Μαδρίτη…….. Έπειτα από εβδομάδες συγκρούσεων με την ισπανική αστυνομία, ομάδα περίπου 180 ανθρακωρύχων της βόρειας Ισπανίας ξεκίνησαν την αποκαλούμενη «μαύρη πορεία» τους προς τη Μαδρίτη, αντιδρώντας στις πολιτικές λιτότητας που πλήττουν και τον τομέα τους. Η μαύρη πορεία προς τη Μαδρίτη αναμένεται να ολοκληρωθεί στις 11 Ιουλίου.

 Ο αγώνας των ανθρακωρύχων στην Ισπανία – Μadreñazu στο σύστημα! Συνήθως, συσχετίζεται με τους κατοίκους της περιοχής εξόρυξης άνθρακα ένα θετικό στοιχείο μαχητικότητας και των υπόλοιπων κατοίκων της Αστούριας· αυτή η λανθασμένη εντύπωση ότι εάν η περιοχή εξόρυξης άνθρακα κινηθεί τότε θα κινηθεί επίσης και το υπόλοιπο της Αστούριας. Νομίζουμε ότι ήρθε η ώρα για αυτή τη γενιά των νέων της περιοχής να κάνουν κριτική στο μύθο που μας είπαν όταν ήμασταν νεότεροι για το ένδοξο κίνημα του συνδικάτου που μπορεί να κάνει τα πάντα… 

Την ίδια στιγμή που ως κίνημα αντιμετωπίζουμε παγκόσμια προβλήματα υπάρχουν και άλλα σε οποιοδήποτε τόπο. Η πραγματικότητα στη Nalón Valley απέχει πολύ από τον Κήπο της Εδέμ που οι οργανώσεις των εργαζομένων προσπάθησαν να μας πουλήσουν κατά τη δεκαετία του 1990: Οι ανθρακωρύχοι αγγίζουν τον πάτο… Επανεκπαίδευση… ούτε έχουμε ούτε πρόκειται να δούμε. Σήμερα η εργασία για την Hunosa (μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εξόρυξης άνθρακα) είναι η καλύτερη επιλογή για πολλούς νέους της περιοχής. Ένα υπέροχο τοπίο βιομηχανικής αρχαιολογίας και μολυσμένου εδάφους, με μουσεία όπου κανείς δεν πηγαίνει…

 Αλλά είναι εντάξει! Είμαστε τουλάχιστον αυτοί που πίνουν περισσότερο μηλίτη και αυτό είναι ό,τι εξάγουμε από την Κουένκα (όπως λέμε εδώ την περιοχή εξόρυξη άνθρακα). (Αυτό ήταν ένα αστείο, καθώς στην Αστούριας ο μηλίτης και τα μήλα αποτελούν κύριο στοιχείο του πολιτισμού μας). Η καταστροφή εξυπηρετεί τις εταιρίες που δημιουργήθηκαν για να παρέχουν απασχολήσεις, τις οποίες χάσαμε πριν κλείσουν τα ανθρακωρυχεία τα ίδια…. Τα συνδικάτα είναι πολύ μακριά από τις ιστορικές συνελευσιακές οριζόντιες καταβολές τους, μακριά από τη βάση τους και από την εσωτερική δημοκρατία· προσβλέπουν στην άλλη πλευρά, με αισχρές απάτες που διαπράττονται με δημόσιο χρήμα. 

Αποτελούν μέρος του προβλήματος, επειδή δεν είναι μέρος της λύσης… Ήρθε η ώρα να επισημανθούν ως απαραίτητοι συνεργάτες στην κοινωνική καταστροφή της περιοχής. Για την αποστράτευση των εργαζομένων και για την ανοχή των πολιτικών απασχόλησης, των διαβρωμένων από τη δική τους …ώθηση. Πολιτικές που τον μόνο που ωφελούν είναι μια κατηγορία τοκογλύφων διαχειριστών που κλείνουν τους πάγκους ή τα περίπτερά τους όταν χάνουν τη δημόσια βοήθεια. Για αυτό στις 15 Μαΐου, πήραμε τους δρόμους για να φωνάξουμε στους τέσσερις ανέμους… Δεν είμαστε εμπορεύματα στα χέρια των πολιτικών και των τραπεζιτών! Δεν είμαστε εμπορεύματα! Μadreñazu στο σύστημα! …(Madreña είναι ένα, τυπικό της Αστούριας, παπούτσι από ξύλο…) Χιχόν, 19η Ιουνίου του 2011 Με αυτά κατά νου, πρέπει να ξέρετε ότι είμαστε από τις φτωχότερες περιοχές της Ισπανίας και ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανθρακωρύχων είναι ζωτικής σημασίας για την περιοχή μας. 

Έτσι, ο αγώνας για την προάσπιση των ανθρακωρύχων είναι αναγκαίος, αλλά έχοντας συνεχώς στο μυαλό μας τη διαφθορά των συνδικάτων. Αυτές τις μέρες μπλοκάρουμε αυτοκινητόδρομους· για όσους δεν το γνωρίζουν, στην Αστούριας έχουμε μόνο έναν κύριο αυτοκινητόδρομο που μας συνδέει με την υπόλοιπη Ισπανία, οπότε αν τον μπλοκάρουμε είμαστε απομονωμένοι – ο άλλος δρόμος είναι ένα ορεινό πέρασμα. Οι ανθρακωρύχοι αλλάζουν τακτική: τις πρώτες μέρες χρησιμοποίησαν το μπλοκάρισμα των αυτοκινητοδρόμων, και με τις πρώτες ταραχές, η απάντηση τις επόμενες ημέρες ήταν να πάνε στο κοντινό δάσος και να κάνουν μια “μικρή αντίσταση”. 

Χρησιμοποιούν, επίσης, μια άλλη τακτική, “μικρά μπλοκαρίσματα” σε πολλούς δρόμους, ενώ μερικοί από αυτούς ”κατέλαβαν” τα ορυχεία. Και ένα από τα κύρια χωριά της περιοχής έγινε ένα είδος «αστυνομικού κράτους», με πολλές εξακριβώσεις από τη μυστική αστυνομία όλη την ημέρα. Γεγονός είναι ότι χωρίς τα χρήματα του Ευρωπαϊκού Ταμείου είμαστε καταδικασμένοι σε ένα είδος αυτοκτονίας, σε μια περιοχή περίπου 1 εκατομμυρίου κατοίκων, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι ηλικιωμένοι, ενώ οι νέοι πρέπει να πηγαίνουν εκτός περιοχής για να εργαστούν …λόγω των παράλογων πολιτικών της περιφερειακής κυβέρνησης. Το αποτέλεσμα είναι ότι βρισκόμαστε σε μια κατάσταση χωρίς “τυπική κυβέρνηση” από πέρυσι, και το 2012 το 45% των ανθρώπων δεν ψήφισε… 

 http://seisaxthia.wordpress.com