«Σπίτι όσο χωρείς και θέα όσο θωρείς», έλεγε ο πατέρας μου.

Γράψε, μου είπαν, για το τι σου αρέσει το καλοκαίρι. Πού σ΄ αρέσει να πας, πώς περνάς τις ώρες σου. Σ΄ έναν βράχο στη Σέριφο πήγαινα χρόνια πολλά και καθόμουν, αφού κολυμπούσα ένα τέταρτο για να φθάσω.

 Εκεί στον βράχο αυτόν όριζα την ησυχία μου, την ελευθερία μου και τη μοναξιά μου. Ήταν το δικό μου μέρος.

 

 Σκαρφάλωνα εκεί πάνω κι άφηνα μυαλό και ψυχή να συμπνεύσουν με τον άνεμο έως την άκρη του βλέμματος. Και πιο ΄κεί.

 Η Σέριφος είναι όμορφη, άγονη, στέρφα, απ΄ όπου και το όνομά της. Με τη Χώρα να κρέμεται σαν να πήγε να πέσει και πιάστηκε στα βράχια. Εκεί, το σπίτι μου που το αγόρασα γύρω στο 1988. Στη βόρεια πλευρά του νησιού, να ακούω τον αέρα όταν λυσσομανάει.

 «Σπίτι όσο χωρείς και θέα όσο θωρείς», έλεγε ο πατέρας μου. Έτσι ήταν το σπιτάκι αυτό, μέσα στον διατηρητέο οικισμό της χώρας. Παραλίες πανέμορφες, να πολεμάμε με νύχια και με δόντια να τις γλιτώσουμε απ΄ αυτούς τους αναιδείς επιδειξίες του πλούτου, που βρίσκουν πάντα τις άκρες να χώσουν θρασύτατα τα τσιμέντα τους στην άμμο με τις ευλογίες όλων των υπηρεσιών του Δημοσίου, μηδεμιάς εξαιρουμένης- και φαντάζομαι όχι με το αζημίωτο. 

Τα μονοπάτια σιγά σιγά τα κλείνουν για να απελπίζονται οι άνθρωποι και να μην κατεβαίνουν στις παραλίες, όπου άλλοτε πήγαιναν. Άραγε πρόοδος, εξέλιξη σε ένα νησί είναι 20 άνθρωποι να κλείνουν τις παραλίες ρεζερβέ;

 Η Σέριφος συνεχίζει να είναι όμορφη, παρά τις βαθιές πληγές της, όπως και τα πιο πολλά νησιά άλλωστε.

 Τα μεταλλεία τρύπησαν τα βουνά της στο παρελθόν, αλλά και οι εργολάβοι της εποχής τρυπούν την προοπτική του αύριο με μια ογκώδη ασχήμια. Η Ψιλή Άμμος, ο Αϊ-Γιάννης, ο Αϊ-Σώστης, η Λια με το μονοπάτι που άλλαξε ακολουθώντας περιμετρικά τη νέα ιδιοκτησία, το Καλό Αμπέλι, το Γάνεμα, η Βαγιά όπου χάσκουν τα τσιμέντα μες στην άμμο, το Καράβι όπου φτάσανε οι μπαλκονόπορτες στο κύμα, η Συκαμιά, οι Πλάκες, ο Πλατυ-Γιαλός είναι μερικές από τις αμέτρητες, υπέροχες παραλίες της Σερίφου.

 Απ΄ το κάστρο της Χώρας μπορείς να δεις το καράβι να μπαίνει στο λιμάνι. Εκείνη τη στιγμή θα ξέρεις πώς είναι όταν ζωγραφίζει ο Θεός τη στιγμή. 

 http://santo-rinios.blogspot.gr/