Η Μοναξιά μιας "Βόλτας"...

Αχρονολόγητη φωτογραφία με τον Νικόλα να φοράει καπέλο με τυλιγμένα μαύρα κρητικά κρόσσια και γυαλιά χωρίς φακούς. Πιθανόν κάπου στα 1980-81.

Φωτ. αγνώστου.

Από το οπισθόφυλλο του δίσκου "Ο Ξαναπές".

Ανοιχτή επιστολή του Νικόλα Άσιμου: Η Μοναξιά μιας "Βόλτας"... 

Τον Άσιμο ή τον αγαπάς ή τον μισείς. Εμείς έχουμε επιλέξει το πρώτο. Δεν είναι δυνατόν να μην ανατριχιάζεις στονΜπαγάσα και να μην δακρύζεις στο Παπάκι (που ο Νικόλας έγραψε ως νανούρισμα για την μικρή του κόρη). Όσο γιατο Γιουσουρούμ?? Δεν μας επιτρέπεται να το αγγίξουμε με λόγια!!! Άλλοι τον τοποθετούν με τα Ξωτικά της πόλης,άλλοι με τους Αγίους των Εξαρχείων, άλλοι με του αλήτες και τους αναρχικούς και άλλοι απλά τον τοποθέτησαν στηνκαρδιά τους για πάντα.

 Η επιλογή είναι προσωπική και απλή!!! Λίγο καιρό πριν αυτοκτονήσει Νίκόλας Άσιμος έστειλεστα ΜΜΕ μια ανοιχτή επιστολή. Ένα πραγματικό ντοκουμεντο μιας και οι φορές που ο Νικόλας επέλεγε να μιλήσει σταΜΜΕ ήσαν ελάχιστες. Διαβάστε την επιστολή του Νικόλα και φέρτε στο μυαλό σας την ιστορία του και τα τραγούδιατου.------------- ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΑΣΙΜΟΥ Μήνυμα προς όλους, για όλα.Μια είναι η βόλτα, μόνο μια, αυτή θα μας λευτερώσει.Δε σταματάει αυτή η βόλτα, ούτε ποτέ της έχει αρχίσει.Magic theater fur furΤο μεγαλύτερο θέατρο στην ιστορία, που καταργεί την ιστορία. Εγώ που το έχω ξεκινήσει έχω αναλάβει την ευθύνη.Με ξέρουν όλοι οι σοφοί του κόσμου, κι όλοι οι καλλιτέχνες του πλανήτη.

Στην αγκαλιά του πατέρα του Λάζαρου, στα 1950.

Φωτ. αρχείο οικ. Χ. Μιχιδόπουλου.

Γ. Ι. Αλλαμανή "Δίχως Καβάντζα Καμιά - Βίος και Πολιτεία του Νικόλα Άσιμου"

Στην αρχή υπήρξα μονάχος μου, τώρα υπάρχουν κι άλλοι πολλοί που μπήκανε στο θέατρο μας.Ανθρώπους ψάχνουμε όχι ιδεολογίες, Ανθρώπους να'χουν θάρρος, αγάπη, καλοσύνη. Ανθρώπους που δεν είναιψεύτες, ρηχοί και βολεμένοι και ξέρουν να δίνουνε, όχι να ρουφάν και να εκμεταλλεύονται τους γύρο. Ανθρώπουςέστω με καρδιά. Ας είναι δικηγόροι, παπάδες και αστυνόμοι. Ας είναι και χαφιέδες, κομουνιστές, αναρχικοί, αρκεί ναέχουν τόλμη να κρατήσουν ένα λόγο και να πούνε την αλήθεια.

Αν δεν καταλαβαίνετε το θέατρο μας και μας κοροϊδεύετε ακόμα δεν φταίμε εμείς.Εμείς έχουμε τη γνώση. Αυτή που δεν έχουν όλοι μαζί οι κυβερνήτες, οι δικαστές και οι γιατροί.Σας κολλάμε στον τοίχο με ένα ζελοτέιπ.Είμαστε καθαροί γι' αυτό ζούμε μέσα στις υπόγες και χαρίζουμε.Δίνουμε παραστάσεις στην πλατειά και χαίρονται τα παιδάκια και δεν έχουμε λεφτά.Είμαστε αυτόδουλοι της καλοσύνης. ξέρουμε να δημιουργούμε όχι να καταστρέφουμε. Ξενυχτάμε μέρα νύχτα καιφτιάχνουμε μονάχοι τα όργανα μας.

Κυριακάτικη βόλτα της οικογένειας Λάζαρου Ασημόπουλου, στις 4-11-1951.

Φωτ. αρχείο οικ. Δ. Ασημόπουλου.

Γ. Ι. Αλλαμανή "Δίχως Καβάντζα Καμιά - Βίος και Πολιτεία του Νικόλα Άσιμου"

Οι άλλοι σπανέ λάμπες και μπουκάλια, εμείς τα καθαρίζουμε με σκούπες. Οι σκουπιδιάρηδες είναι μαζί μας και όλοι οιάνθρωποι το πλανήτη.Ρωτήστε στην περιοχή των Εχαρχείων που μας ξέρει. Μας αγαπάνε όλοι. Ρωτήστε αν χρωστάμε τίποτα και σα κανένα.Σε όλους έχουμε δώσει παραπάνω.Μπακάληδες, ψιλικατζήδες, περιπτεράδες, ταβερνιάρηδες μας εκτιμάνε.Χαρίζουμε το γέλιο, αγάπη και ευτυχία. Κάναμε τους γέρους να αισθάνονται παιδία.Τα πρεζόνια να κόψουνε την άσπρη και να γελάνε.

Εγώ που το' χω ξεκινήσει δεν έδειρα ποτέ και πουθενά κανένα.Με έχουν περάσει από όλα τα μπουντρούμια και το κορμί μου είναι γεμάτο πληγές.Τα όπλα μου είναι πιστολάκια και νταούλια απ' αυτά που παίζουν τα παιδάκια, παίζει και η μικρή μου κόρη. Όταν όλοι εσείς κολλάτε αφίσες και γεμίζετε σκουπίδια την Αθηνά εγώ σας πολεμάω με μια ζωγραφιά στον τοίχο τουσπιτιού μου. Εκεί που ήταν βόθρος και μπάζα και ουρλιάζανε τα κομπρεσέρ.

Εκεί μένω τώρα, τρία χρόνια μαζί με την μικρή μου κόρη, φιλοξενώντας κι άλλους που δεν είχανε να φανέ και που νακοιμηθούνε.Και δε φοβάμαι να δώσω τη διεύθυνση μου, την ξέρουν όλοι'ΑΡΑΧΩΒΗΣ 41' ΕΞΑΡΧΕΙΑ.ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΧΩ ΠΑΡΑΠΟΝΑ.ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΩ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ. Έμαθα πως συνεχίζονται οι διώξεις εναντίον μου. Πως βάλανε εισαγγελέα για να με βάλουνε ξανά στο ψυχιατρείο καινα μου κάνουν ίσως και λοβοτομήΕίμαι υποχρεωμένος να με σώσωΚαταγγέλλω λοιπόν δημόσια.

Πιτσιρικάς στις 25-11-1951.
Φωτ. αρχείο Γ. Ι. Αλλαμανή.

Στις 6 Οκτώβρη με πιάσανε έξω από το δρόμο του σπιτιού μου να παίζω θέατρο του δρόμου.Με σύρανε με τη μια στο αστυνομικό τμήμα, με δέσανε με χειροπέδες, μου σπάσανε τα πλευρά μου, με πήγαν στοΑιγινίτειο ψυχιατρείο, με είχανε δεμένο.ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΑ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΣ ΛΕΝΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ και αυτοί με βγάλανε τρελό. 

Έκανα ακόμη και αυτούς που με χτυπούσαν να γελάνε.Αντί να τηρήσουν ένα λόγο ότι πια δε θα μ' αγγίξουν με σύρανε δεμένο στο ΔΑΦΝΙ.Στο χειρότερο μπουντρούμι με ξάπλωσαν, με ξαναχτύπησαν και μου κάνανε ενέσεις απ' αυτές που σκοτώνουνεβουβάλια (παρ' όλο που πάλι μου δώσανε λόγο ότι δεν θα μ' αγγίξουν ) και με πάτησαν σα χαλακι και με βαλανε μετις χειρότερες ρουφήχτρες.Τους αρρώστους που προσπαθούσαν να μου πάρουν το ρολόι και ότι άλλο είχα πάνω μου, ακόμη και το τελευταίομου τσιγάρο. Όλοι οι γιατροί του κόσμου δεν τήρησαν ένα λόγο.

Αλλά εγώ κατάφερα και βγήκα και είμαι ζωντανός.Σε λιγότερο από δυο μέρες κι απ' το χειρότερο μπουντρούμι.Ας έρθουν οι ψυχίατροι μια βόλτα μαζί μου και θα τους δείξω.ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΟΣ.ΞΕΡΩ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΩ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΜΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΡΑΜΟΥΖΑ, ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΣΠΙΡΤΑ ΚΑΙΜΕ ΑΓΑΠΗ.Ευχαριστώ όλους όσους κινητοποιήθηκαν για να με βγάλουν έξω, αν και κάπως καθυστερημένα.

 Ήμουν ήδη έξω καιπερίμενα τον πατέρα μου να βάλει μια υπογραφή.Ευχαριστώ την Κατερίνα Γώγου που παράτησε το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και ήρθε.Ιδίως το Διονύση το Σαββόπουλο καθώς και το φίλο μου ψυχίατρο Δημήτρη Μαντούβαλο.Πήγα χθες μονάχος στο αστυνομικό τμήμα, ρώτησα αν κατά λάθος άγγιξα κανένα, μου είπαν όλοι όχιΤους ζήτησα να μου δώσουν πίσω ένα μενταγιόν και μια καρφίτσα ανεκτίμητης αξίας (μου είναι χαρισμένα) 

ενταετής πλέον ο Νικόλας ποζάρει μαζί με τον αδελφό του Βασίλη στα 1954.

Φωτ. αρχείο οικ. Χ. Μιχιδόπουλου.

Γ. Ι. Αλλαμανή "Δίχως Καβάντζα Καμιά - Βίος και Πολιτεία του Νικόλα Άσιμου"

Κάνανε ότι δεν ξέρουνε και ούτε το μισοσπασμένο χέρι μου δεν είχαν την τόλμη να μου σφίξουν.Ας μου τα δώσουν όλα πίσω και τους συγχωρώ όλους.ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΜΕΣΩΣ ΤΙΣ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ.ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΩ ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΩ ΝΑ Μ' ΕΚΤΕΛΕΣΕΤΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ. ΤΟΠΡΟΤΙΜΑΩ ΠΑΡΑ ΤΟ ΨΕΜΑ, ΣΤΑΥΡΟ Η ΚΡΕΜΑΛΑ.Τώρα εγώ βρίσκομαι αποσυρμένος στο προσωπικό μου νησάκι όπου κανείς δεν μπορεί να πλησιάσει.

 Εδώ βλέπω καιτη νύχτα και χρειάζεται να ξεκουραστώ και να θεραπεύσω το πληγωμένο μου κορμί.Ταχυδρομώ αυτό το γράμμα στον πληρεξούσιο μου δικηγόρο. Προς πλους και για όλα.Ακόμα και στους ψυχίατρους και τον τυχόντα εισαγγελέα.Βοηθήστε με να επανέλθω στον κόσμο και να παίξω τη μουσική που δεν έπαιξα ακόμα. Και ας μου σπάσανε τιςκιθάρες και τα μηχανήματα μου. Δεν ζητάω αποζημίωση, ένα μονάχα συγνώμη εγώ ζήτησα χιλιάδες.Καλώ τους φίλους δημοσιογράφους που με ξέρουν όλοι. 

Τώρα που κινδυνεύω, να δημοσιεύσουνε το γράμμα, όλο,χωρίς περικοπές.Τόσες συναυλίες έχω δώσει και δε γράφτηκε γραμμή. ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ και σας συγχωράω. Πολεμήστε την ΑΛΗΘΕΙΑ.Είναι αυτό που έχετε ξεχάσει.Το μήνυμα της βόλτας είναι για όλους και για όλα.Για όσους δεν καταλαβαίνουν και με θεωρήσανε τρελό εμένα ας κάνουνε τον κόπο να μελετήσουνε βιβλία. Όπως το '1984' του Όργουελ το λύκο της στέπας του Έρμαν Έσσε, τις 'ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΔΥΝΑΜΗΣ' του Δον Χουάν, τονΕυριπίδη, τον Αισχύλο, τον Αριστοφάνη, την Αρχαία Ελληνική Μυθολογια για το Διόνυσο, τον Πάνα, τον Ιάσονα καιάλλους, τη 'Δολοφονία του Χριστού' του Βίλχεμ Ράιχ, την Αποκάλυψη του Ιωάννη το Διογένη με το φανάρι, τηνκατσαρίδα που έμαθε να πετάει

Σε μαθητικό πάρτυ στην άκρη δεξιά. Περίπου στα 1965 ή 1966.
Φωτ. από αρχεία συμμαθητών του Νικόλα.
Γ. Ι. Αλλαμανή "Δίχως Καβάντζα Καμιά - Βίος και Πολιτεία του Νικόλα Άσιμου"

.Η ας διαβάσουν το βιβλίο μου 'ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΚΡΟΚΑΝΘΡΩΠΟΥΣ' και πολλά άλλα, ΖΕΝ και ΓΙΟΓΚΑ, ακόμα και τονΑϊνστάιν.Εγώ τα κάνω πράξη κάθε μέρα και στο δρόμο.ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΑΘΩΩΣΩ.Αλλιώς ο άγγελος του κόσμου το είπε και θα το κάνει, θα φύγει και θα σας αφήσει να περπατάτε μπουσουλώντας ήθα σας κολλήσω τη χειρότερη βρισιά που λέω,ΕΙΣΑΣΤΕ ΜΠΟΥΜΠΟΥΝΕΣ.Καλώ και το Μίνω Βολανάκη να έρθει και να μας σφίξει το χέρι.Εμείς κάνουμε συμβάντα και χάπενινγκ και όχι αυτός στα Βραχιά.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣΚαι όλο το MAGIC THEATER FUR FURΥ.Γ.ΞΕΚΟΥΝΗΘΗΤΕ ΟΜΩΣ ΑΜΕΣΩΣ.Η αλλιώς πάτε μια βόλτα μέχρι το πολυτεχνείο εκεί που είναι εκείνο το κεφάλι που προσκυνάτε όλοι. 

Κάντε τον κόπο,σκύψτε και διαβάστε.ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Κάτω δεξιά είναι γραμμένο του Ανδρέα Κάλβου είναι. Ή πάτε μια βόλτα μέχρι τον τάφο του Καζαντζάκη κάτι γράφει 'Δεν έχω τίποτα να χάσω. Είμαι ελεύθερος'ΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΜΑΙ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ.

 ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ 

επιμέλεια γιαννης γούναρης