Ένα σχόλιο για τη δυσκολία των θεμάτων των πανελληνίων εξετάσεων

Τα τελευταία χρόνια το Υπουργείο Παιδείας δημοσιεύει αναλυτικότερα στοιχεία για τις βαθμολογίες των υποψηφίων, τα οποία μας δίνουν τη δυνατότητα να αξιολογήσουμε τα θέματα των εξετάσεων και την καταλληλόλητά τους στον διαχωρισμό των υποψηφίων σε καλούς, πολύ καλούς και άριστους...

Παραθέτουμε παρακάτω μια διαγραμματική απεικόνιση των κατανομών των βαθμολογιών των μαθητών για 5 βασικά μαθήματα, απαραίτητα για την εισαγωγή σε σχολές υψηλής ζήτησης για τα έτη 2016 και 2017.

Η Χημεία και η Φυσική είναι δύο μαθήματα στα οποία οι θεματοδότες αποτυγχάνουν θεαματικά να διαχωρίσουν τους άριστους από τους απλώς καλούς υποψηφίους. Και στα δύο μαθήματα παρουσιάζεται μια αριστερή ασσυμετρία στην κατανομή των βαθμολογιών, πράγμα που πρακτικά σημαίνει ότι μεγάλος αριθμός υποψηφίων γράφουν άριστα ή κάτι πολύ κοντά σε αυτό. Στη Χημεία συγκεκριμένα βλέπουμε ότι ιδιαίτερα το 2016, περίπου το 23% των υποψηφίων έγραψε 19-20. Το ίδιο πρόβλημα παρουσιάζεται, σε μικρότερο και με τα θέματα του 2017, καθώς και με τη Φυσική. Παρόμοιο πρόβλημα παρουσιάζεται και στη Βιολογία, αν και σε μικρότερη κλίμακα. Εδώ αξίζει να σταθούμε λίγο παραπάνω στη Φυσική, ένα παραδοσιακά δύσκολο μάθημα, στο οποίο όμως τα τελευταία δύο χρόνια «έπεσαν» εύκολα θέματα με αποτέλεσμα τη συσσώρευση αριστούχων στην κορυφή ακόμα και εκεί.

Η έκθεση από την άλλη πλευρά είναι ένα ιδιόμορφο μάθημα, στο οποίο από ότι φαίνεται είναι σχετικά εφικτό για έναν μαθητή να γράψει ανάμεσα στο 13-17, ενώ μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό των μαθητών καταφέρνει να αριστεύσει.

Η ιδανική κατανομή βαθμολογιών παρουσιάζεται στα μαθηματικά, όπου παρουσιάζεται μια δεξιά ασσυμετρία. Οι άριστοι μαθητές είναι λίγοι, αλλά όχι μηδαμινοί, όπως στην έκθεση και όσο χαμηλώνει ο βαθμός, τόσο αυξάνονται οι μαθητές που τον επιτυγχάνουν. Αυτό μπορεί να λογιστεί ως επιτυχία των θεματοδοτών στα μαθηματικά, οι οποίοι έχουν ελαχιστοποιήσει τα θέματα θεωρίας, άρα και την αποστήθιση, και κλιμακώνουν ορθά τη δυσκολία των θεμάτων τους, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η διάκριση των καλών, των πολύ καλών και των αρίστων υποψηφίων.

Οι θεματοδότες των υπόλοιπων μαθημάτων μπορούν να διδαχθούν πολλά από τους συναδέλφους τους των μαθηματικών. Πρωτότυπες ασκήσεις υπάρχουν πλέον και σε μαθήματα όπως η βιολογία, τα οποία παλαιότερα οι μαθητές αποστήθιζαν. Δε δικαιούμαστε να αδικούμε τους άριστους συνωστίζοντάς τους μαζί με ένα σημαντικό ποσοστό καλών απλώς υποψηφίων, οι οποίοι αριστεύουν λόγω των εύκολων θεμάτων στα περισσότερα μαθήματα.

Γιώργος Καρακατσάνης
Οικονομολόγος
Πηγή :http://www.cycladesvoice.gr/