Μοσχαράκι λεμονάτο, μακαρόνια με κιμά, κατσικάκι στο φούρνο, μπριζόλες μοσχαρίσιες ή χοιρινές, σουβλάκια… Πιάτα που δεν λείπουν σε εβδομαδιαία βάση από το μέσο οικογενειακό τραπέζι.
Πέρα από το ότι το κρέας θεωρείται από την πλειονότητα των ανθρώπων νοστιμότερο από άλλα φαγητά, η ύπαρξη του στο τραπέζι μαζί με λίγο κρασί και πληθώρα ακόμα εδεσμάτων αρκούν για να μαζευτούν παρέες, οικογένειες, παιδιά ,να διασκεδάσουν και να μιλήσουν.
Έχουμε σκεφτεί όμως πόσο συχνά καταναλώνουμε κρέας; Πόσο καλό κάνει στην υγεία μας ;
Μήπως σπαταλάμε άσκοπα φαγητό ενώ πολύς κόσμος δεν έχει να φάει; Κατά πόσο η κατανάλωση κρέατος και τα τρόφιμα που πετάμε καθημερινά έχουν επιπτώσεις και στο περιβάλλον;
Όσον αφορά την κατανάλωση κρέατος, σύμφωνα με τη μεσογειακή διατροφή πρέπει αυτή να περιορίζεται 2-3 φορές το μήνα.
Πολλοί διατροφολόγοι υποστηρίζουν πως δύο μερίδες κρέατος την εβδομάδα επαρκούν και δεν αποτελούν υπερβολή.
Σε κάθε περίπτωση, η συστηματικότερη κατανάλωση κρέατος και ειδικότερα του κόκκινου κρέατος- πόσο μάλλον του επεξεργασμένου- αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης καρδιαγγειακών νόσων, διαβήτη και καρκίνου του παχέος εντέρου.
Βέβαια, όλα αυτά εξαρτώνται και από το ίδιο το άτομο, από τον τρόπο ζωής του και τις διατροφικές του ανάγκες του.
Οι αρνητικές συνέπειες όμως από τη μεγάλη κατανάλωση κρέατος δεν περιορίζονται στο ατομικό επίπεδο αλλά αποκτούν συλλογικό χαρακτήρα αφού επιδρούν άμεσα και στο περιβάλλον.
Ας δούμε όμως αναλυτικότερα πώς επηρεάζει η κατανάλωση κρέατος και οι διατροφικές μας συνήθειες το περιβάλλον:
Το βασικό πρόβλημα στην κατανάλωση του κρέατος είναι η εκτροφή των ζώων λόγω της οποίας :
i. παράγονται μεγάλες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου, ιδίως μεθανίου
ii. αποψιλώνονται τεράστιες εκτάσεις πρασίνου που θα μπορούσαν να απορροφήσουν ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα ή να καλλιεργηθούν
iii. χρησιμοποιούνται υψηλές ποσότητες νερού, εντείνοντας έτσι το φάσμα της λειψυδρίας.
Συγκεκριμένα, υπολογίζεται ότι μισό κιλό μοσχαρίσιου κρέατος απαιτεί σχεδόν 7.000 λίτρα νερό για να παραχθεί και να φθάσει στο πιάτο του καταναλωτή.
Συγχρόνως βέβαια σπαταλούνται καθημερινά μεγάλες ποσότητες φαγητού αφού:
i. το 1/3 του παραγόμενου φαγητού ετησίως, (περίπου 1,3 δισεκατομμύρια τόνοι τροφής, αξίας περίπου 1 τρισεκατομμυρίου) καταλήγει είτε να σαπίζει στους κάδους απορριμμάτων καταναλωτών ή λιανέμπορων, είτε να καταστρέφεται λόγω κακών πρακτικών μεταφοράς ή συγκομιδής.
ii. 1 δισ. άνθρωποι υποσιτίζονται και 2 δισ. είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι,
iii. στην Ελλάδα, μία τετραμελής οικογένεια πετάει κάθε χρόνο στα σκουπίδια 120 κιλά φαγητού.
Με τα στοιχεία από τις νέες εκθέσεις του ΟΗΕ να δείχνουν πως όλο και απομακρυνόμαστε από τον στόχο της συγκράτησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1.5ο C, με τα ποσοστά σπατάλης φαγητού να αυξάνονται και τη φέρουσα ικανότητα του πλανήτη να μας θρέψει όλους να εξαντλείται, η στροφή σε πιο βιώσιμα διατροφικά μοντέλα είναι ίσως πλέον αναγκαία.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι η παραγωγή του κάθε τρόφιμου , απαιτεί σημαντικές ποσότητες νερού, ενέργειας και γη, θα συνειδητοποιήσει ότι οι διατροφικές μας επιλογές έχουν περισσότερη βαρύτητα από όσο νομίζουμε.
Ερευνητές του πανεπιστημίου της Οξφόρδης με επικεφαλής τον Μάρκο Σπρίνγκμαν, έκαναν μια μελέτη πάνω στις επιπτώσεις της αυξανόμενης κατανάλωσης κρέατος, η οποία δημοσιοποιήθηκε στο περιοδικό « Nature ».
Η μελέτη προβλέπει ότι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τις σημερινές διατροφικές επιλογές μπορεί να αυξηθούν κατά 50%-90% έως το 2050.
Οι λόγοι που θα οδηγήσουν σε αυτή την πιθανή αύξηση είναι η συνεχής αύξηση των εισοδημάτων στις αναπτυσσόμενες χώρες καθώς και η γενικότερη αύξηση του πληθυσμού του πλανήτη.
Ως μοναδική αντιμετώπιση του παραπάνω προβλήματος θεωρείται η παγκόσμια στροφή προς μια πιο φυτική διατροφή, σε συνδυασμό με την αποφασιστική μείωση τουλάχιστον κατά 50% της τροφής που σπαταλιέται και καταλήγει στους κάδους απορριμμάτων. Συγχρόνως απαιτείται μια γενικότερη βελτίωση των γεωργικών πρακτικών με τη βοήθεια της τεχνολογίας όπως:
λιγότερη και πιο «έξυπνη» κατανάλωση νερού για άρδευση
ανακύκλωση λιπασμάτων
νέες ποικιλίες υψηλότερων αποδόσεων
Όπως είπε ο δρ Σπρίνγκμαν, «αυτό που έχουν κοινό όλες οι υγιεινές διατροφές, σύμφωνα με τα τελευταία επιστημονικά στοιχεία, είναι ότι κυρίως είναι φυτικές».
Οι ερευνητές προτείνουν «ευέλικτες» διατροφές, είτε πρόκειται για μεσογειακή διατροφή, είτε για φυτοφαγική ή ψαροφαγική, είτε για ένα συνδυασμό τους.Το βασικό για μια ακόμα φορά είναι η συνειδητοποίηση του προβλήματος. Είναι προφανές ότι στην ερώτηση του καθενός μας
«Αν μειώσω εγώ το κρέας που καταναλώνω, θα σωθεί το περιβάλλον;» , η απάντηση είναι αρνητική.
Ωστόσο, με αυτή τη λογική ποτέ κανένας δεν πήγε μπροστά.
Είναι οι μικρές καθημερινές μας πράξεις που οδηγούν στην αλλαγή που θέλουμε να δούμε. Ας ξεκινήσουμε εμείς σιγά σιγά να αλλάζουμε συνήθειες και βλέπουμε πώς αυτό θα καταλήξει.
Αλήθεια τί έχουμε να χάσουμε με το να δοκιμάσουμε να τρώμε λιγότερο κρέας, να παράγουμε λιγότερα απορρίμματα, να πετάμε λιγότερα τρόφιμα ;
Πηγή : https://www.envinow.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου