Μείζον θέμα με ανυπολόγιστες ακόμη συνέπειες έχει προκαλέσει στον Δήμο Ρόδου και στους λοιπούς δήμους-μέλη της ΠΕΔ Νοτίου Αιγαίου, διάταξη στο νομοσχέδιο «Πλαίσιο ρύθμισης οφειλών και άλλες φορολογικές και τελωνειακές ρυθμίσεις, προστασία των συντάξεων από τον πληθωρισμό και άλλες διατάξεις για τη στήριξη της κοινωνίας και της επιχειρηματικότητας», με το οποίο μεταφέρεται η ευθύνη διαχείρισης όλων των τουριστικών κτημάτων και ακινήτων από τους ΟΤΑ στην ΕΤΑΔ!
Στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου, που δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί σε Φ.Ε.Κ., αναφέρεται ότι με την ρύθμιση προβλέπεται η ανάθεση στην Ε.Τ.Α.Δ. Α.Ε., η οποία διαχειρίζεται τα «Τουριστικά Δημόσια Κτήματα» του άρθρου 13 του ν. 2636/1998 (Α’ 198), που ανήκαν στην εταιρία Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε. και στον Ε.Ο.Τ., της διοίκησης και διαχείρισης και των κοινόχρηστων εκτός συναλλαγής τμημάτων ζωνών αιγιαλού και παραλίας των ακινήτων αυτών («τουριστικών δημοσίων κτημάτων»).
Τα τμήματα αυτά είχαν περιέλθει στη διοίκηση και διαχείριση της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών με την παρ. 1 του άρθρου 68 τον ν. 4484/2017 (Α΄ 110).
Σύμφωνα με το άρθρο 13 του ν. 2636/1998, στην προϊσχύουσα μορφή του, ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.) είχε υπό τη διοίκηση και διαχείρισή του ακίνητα χαρακτηρισμένα, ως τουριστικά δημόσια κτήματα, τα οποία περιήλθαν εν συνεχεία στη διοίκηση και διαχείριση της Ε.Τ.Α.Δ. Α.Ε. στο σύνολό τους, συμπεριλαμβανομένων και των τμημάτων αυτών που βρίσκονταν εντός ζωνών αιγιαλού και παραλίας.
Με τη διάταξη του άρθρου 68 παρ. 1 του ν. 4484/2017 η διοίκηση και διαχείριση των κοινόχρηστων εκτός συναλλαγής τμημάτων ζωνών αιγιαλού και παραλίας των ακινήτων που είχαν χαρακτηρισθεί ως «Τουριστικά Δημόσια Κτήματα» είχαν περιέλθει στη διοίκηση και διαχείριση της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών, με αποτέλεσμα τη διάσπαση της διαχείρισης σε διαφορετικούς φορείς και την, συνεπεία αυτής, υιοθέτηση αποσπασματικής τουριστικής πολιτικής κατά την αξιοποίησή τους.
Τονίζεται ότι «τα τμήματα αυτά εντός του αιγιαλού και της παραλίας που βρίσκονται έμπροσθεν των τουριστικών δημοσίων κτημάτων καθίστανται συχνά αναξιοποίητα λόγω της διάκρισης αυτής, ως προς το φορέα διαχείρισης, ενώ οι δικαιούχοι παραχώρησης χρήσης αιγιαλού δεν μπορούν να λάβουν απόφαση παραχώρησης, ελλείψει ομορότητας».
Επισημαίνεται ότι «η ορθολογική διαχείριση των Τουριστικών Δημοσίων Κτημάτων επιβάλλει την απόδοσή τους στην αρμοδιότητα της Ε.Τ.Α.Δ. Α.Ε., ως προς το σύνολο των εκτάσεων που περιλαμβάνονται σε αυτά (εκτός συναλλαγής ή μη)».
Επισημαίνεται ότι πρόκειται για μία εξαιρετική ρύθμιση για την απόδοση της διαχείρισης και μόνο τέτοιων εκτάσεων στην αρμοδιότητα της Ε.Τ.Α.Δ. Α.Ε., με σκοπό την αξιοποίηση μίας ειδικής κατηγορίας ακινήτων που συνιστούν τουριστικά δημόσια κτήματα και την κατ’ επέκταση εξυπηρέτηση σκοπών δημοσίου συμφέροντος, όπως η προώθηση της οικονομικής και τουριστικής ανάπτυξης της χώρας.
Στην ίδια διάταξη επισημαίνεται ότι η παραχώρηση της χρήσης του αιγιαλού και της παραλίας θα γίνεται υπό συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις και σύμφωνα με τις επιταγές του άρθρου 24 του Συντάγματος και του ν. 2971/2001 (Α΄ 285), έτσι ώστε να μην αναιρείται η κοινοχρησία.
Τονίζεται εξάλλου πως η ρύθμιση δεν έρχεται σε αντίθεση ούτε με το άρθρο 196 παρ. 4 του ν. 4389/2016 (Α΄ 94), ούτε και με την απόφαση 2298/2020 του ΣτΕ, διότι δεν αποδίδεται στην Ε.Τ.Α.Δ. κανένα δικαίωμα κυριότητας επί των κοινόχρηστων τμημάτων του αιγιαλού και της παραλίας των τουριστικών δημοσίων κτημάτων, αλλά παρέχεται το νομοθετικό έρεισμα για την άσκηση του δικαιώματος διαχείρισης αυτών, εντός του πλαισίου αξιοποίησής τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου