Ο θεσμός των Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΑΣ) στην Ελλάδα είναι αναγκαίο όχι μόνο να διατηρηθεί αλλά και να ενδυναμωθεί, γιατί πέραν της ευημερίας των μελών τους, στην οποία στοχεύει, ευνοεί και την οικονομική ανάπτυξη της χώρας άρα και το γενικότερο δημόσιο συμφέρον. Ωστόσο, η Ελλάδα παραμένει ουραγός στις θέσεις κατάταξης όσον αφορά στο μερίδιο αγοράς που καλύπτουν οι ΑΣ της.
Επιπρόσθετα, σε ένα περιβάλλον, ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο, που παρουσιάζεται έντονα ανταγωνιστικό και εκσυγχρονισμένο, η διευκόλυνση χρηματοδότησής τους μέσω χρηματοδοτικών επενδυτικών εργαλείων που προσιδιάζουν σε εταιρείες με κεφαλαιουχικό χαρακτήρα αποτελεί μονόδρομο.
Εξάλλου, σε προηγμένες χώρες με ισχυρή συνεταιριστική παράδοση, όπως η Σουηδία και ο Καναδάς, οι ΑΣ είναι «νέας γενιάς», ήτοι συνδυάζουν τα χαρακτηριστικά ενός παραδοσιακού συνεταιρισμού με αυτά επενδυτικής εταιρείας.
Αυτού του είδους τους συνεταιρισμούς καλούνται να αντιμετωπίσουν στην αγορά οι ΑΣ της Ελλάδας, και δεν θα παραμείνουν ανταγωνιστικοί αν δεν έχουν τη δυνατότητα αξιοποίησης των κατάλληλων επενδυτικών εργαλείων.
Ένα τέτοιο είδος εργαλείου αποτελεί το ομολογιακό δάνειο, το οποίο βάσει της ελληνικής νομοθεσίας, παρέχει σημαντικά προνόμια στον εκδότη του (ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση, ελευθέρως διαπραγματεύσιμο επιτόκιο από τα μέρη ή εξαίρεση αυτού, αν οι ομολογιούχοι εξασφαλιστούν μέσω άλλων προνομίων που θα τους παρέχει η σύμβαση ομολογιακού δανείου). Ωστόσο, το εν λόγω δάνειο, είναι επιτρεπτό να εκδοθεί μόνο από Ανώνυμη Εταιρεία (ΑΕ), δεδομένου του ότι ο ορισμός του ομολογιακού δανείου στον νόμο 4548/2018 που αφορά στις ΑΕ, δεν αφήνει περιθώριο έκδοσής του από άλλης μορφής εταιρεία.
Αναφορικά με τους ΑΣ, ο νόμος 4673/2020, ο οποίος διέπει την ίδρυση και λειτουργία τους, παρέχει τη δυνατότητα ίδρυσης Αγροτικής Εταιρικής Σύμπραξης (ΑΕΣ), η οποία μπορεί να λειτουργεί, μεταξύ άλλων μορφών κεφαλαιουχικής εταιρείας, υπό τη μορφή ΑΕ, και στην οποία εφαρμόζονται ευθέως οι διατάξεις του νόμου 4548/2018, συμπεριλαμβανομένων αυτών που αφορούν σε χρηματοδότηση δια ομολογιακού δανείου. Αντίθετα, ένας ΑΣ που επιλέγει να λειτουργήσει αυτόνομα και όχι σε σύμπραξη, δεν έχει το δικαίωμα έκδοσης ομολογιακού δανείου.
Το ανωτέρω συνιστά δυσμενή διάκριση έναντι των ΑΣ που λειτουργούν αυτόνομα, εκτός ΑΕΣ, και περαιτέρω δεν συμβάλλει στην υλοποίηση όσων επισημαίνονται στο προοίμιο του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 1435/2003 περί του καταστατικού της ευρωπαϊκής συνεταιριστικής εταιρείας, σχετικά με το ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να εξασφαλίζουν ένα ευμενές περιβάλλον, στο οποίο οι συνεταιρισμοί θα μπορούν να συμμετέχουν με ίσους όρους συγκριτικά με άλλες μορφές επιχειρήσεων.
Για τους ως άνω αναφερόμενους λόγους, η τροποποίηση του νόμου 4673/2020 των ΑΣ, θεωρείται απαραίτητη ώστε να διευρυνθούν οι τρόποι εξωτερικής χρηματοδότησής τους. Η λύση της ανάλογης εφαρμογής του νόμου 4548/2018, παρέχει την απαραίτητη για τις σύγχρονες συναλλαγές ασφάλεια δικαίου, καθότι ακολουθεί το νομοθετικό παράδειγμα ενός επιτυχημένου νόμου χωρίς να εισάγει καινοφανείς μηχανισμούς χρηματοδότησης, οι οποίοι ενδέχεται να είναι δυσχερώς κατανοήσιμοι ή εφαρμόσιμοι στην πράξη. Συνεπώς, το μόνο που απομένει για τον Έλληνα νομοθέτη, είναι να διασφαλίσει τη συμβατότητα του ομολογιακού δανείου με τις συνεταιριστικές αρχές των ΑΣ, εισάγοντας στον νόμο τους κάποιες τροποποιήσεις του ήδη υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου για το ομολογιακό δάνειο.
Με αυτόν τον τρόπο, θα δοθεί στους ΑΣ εκτός από το δικαίωμα να εκδίδουν ομολογιακό δάνειο, και η ευκαιρία να αποδείξουν ότι είναι ικανοί να προστατεύουν τις συνεταιριστικές αρχές τους, κάνοντας χρήση ακόμη κι ενός οικονομικού εργαλείου κεφαλαιουχικής φύσης. Άλλωστε, αυτό που θα καθορίσει, εν τέλει, την επιτυχία ή όχι ενός ομολογιακού δανείου με εκδότες τους ΑΣ, είναι ο τρόπος με τον οποίο οι ίδιοι οι ΑΣ θα διαπραγματευτούν τον ρόλο και τα συμφέροντά τους απέναντι στους ομολογιούχους.
H Ειρήνη Καλπάκα είναι δικηγόρος στη LAMNIDIS LAW
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου