«Αγάπη. Με την απίστευτη ικανότητα να βαυκαλίζεται πως μπορεί να κάνει πραγματικότητα κάθε επίπλαστο όνειρο. Μάταιη αγάπη, σχεδόν ανήθικη, ένας αρλεκίνος με φλογάτη μύτη που επιδίδεται σ' ένα θεατρικό γοητευτικών επιθυμιών. Όχι, η αγάπη δεν είναι η απάντηση σε όλα, όπως λένε τα τραγούδια. Ο άνθρωπος είναι, ακριβώς όπως το είπε ο ποιητής. Ο άνθρωπος, που ποτέ δεν δείχνει ολόκληρο τον εαυτό…»
Σμύρνη, Αθήνα, Θεσσαλονίκη. Διαφορετικές ζωές, ίδια αγγίγματα οδύνης και ευτυχίας. Κάθε Κυριακή την ίδια ώρα, η Γίτσα πίνει τον καφέ της, όπως ακριβώς έκαναν κάποτε και οι γονείς της. Σκέψεις, δάκρυα, χαρά και νοσταλγία συνθέτουν το καϊμάκι του μερακλίδικου ελληνικού, με μόνιμη συντροφιά τα σκαμπανεβάσματα της μοίρας, που πλέκουν το νήμα της ζωής μέσα από ένα συνονθύλευμα χαρμολύπης. Η ανάγκη για επιβίωση, η κινητήριος δύναμη που θέτει τα γρανάζια της ψυχής σε λειτουργία, και η αγαπημένη της συνήθεια, η αφορμή για να δραπετεύει με τον νου σ' έναν κόσμο καλύτερο. Μια ιστορία για την αγάπη, το άλγος και την απώλεια σε όλες τους τις μορφές, ποτισμένη με μυρωδιές, γεύσεις και νότες.
Ένα λογοτεχνικό έργο-ταξίδι σε μέρη και συναισθήματα. Ένα βιβλίο «κλειδαρότρυπα» στην καθημερινότητα δυναμικών προσώπων. Το πάθος τους για έρωτα, αγάπη μα πάνω από όλα για ζωή είναι η κινητήριος δύναμη για μια πορεία προς το φως, αλλά μέσα από το σκοτάδι.
Οι ήρωες θα μπορούσαν να είναι οι άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας, χωρίς υπερβολές αλλά με την αλήθεια που σε γοητεύει περισσότερο. Μέσα από περιγραφές και παρομοιώσεις δημιουργεί εικόνες, εξάπτει την φαντασία, χωρίς την λεπτομερείς καταγραφή που κουράζει τον αναγνώστη. Η γραφή σύγχρονη και η ανάγνωση του βιβλίου ευχάριστη. Το τέλος είναι από αυτά που γράφει η πένα και τα αναδεικνύει μόνο η ζωή.
Ζωντανεύουν μνήμες, μελωδίες, συναισθήματα και δύσκολές σελίδες της ιστορίας του τόπου μας μέσα στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα. Η κύρια πρωταγωνίστρια είναι η αγάπη, που με οποιαδήποτε μορφή και αν εμφανίζεται, είναι το καλύτερο βάλσαμο στον πόνο της καρδιάς!
Η συγγραφέας μέσα από τα μάτια των ηρώων της μας δείχνει ότι η ζωή είναι πολύ απρόβλεπτη και σκληρή κάποιες φορές, αλλά αν την δούμε με μια αισιόδοξη ματιά γίνεται συναρπαστική!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Η Τζίνα Ψάρρη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την ελληνογαλλική σχολή Ουρσουλινών και από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο πήρε το πτυχίο της Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας. Δίδαξε για είκοσι χρόνια γαλλικά και Ιστορία.
Διακρίσεις
2016 : 1ο βραβείο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, στον ετήσιο πανελλήνιο διαγωνισμό διηγήματος
2020 : 2η θέση στον διαγωνισμό διηγήματος του αγγλικού εκδοτικού οίκου Ontime books, συμμετοχή στην έκδοση που κυκλοφορεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό
Εργογραφία
«Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι», μυθιστόρημα, Εκδόσεις Όστρια, 2015, εξαντλημένο
«Ανθολογία μικρού διηγήματος για την νύχτα», εκδόσεις Κύμα, Συλλογικό, 2016
«Οι κόρες της Ανάγκης», μυθιστόρημα, Άνεμος Εκδοτική, 2018
«Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι», μυθιστόρημα, αναθεωρημένη επανέκδοση Άνεμος Εκδοτική, 2019
«Αριστερό Πέταγμα», μυθιστόρημα, Άνεμος Εκδοτική, 2019
«Coronavirus, an ancient or an alien virus», Ontime books, Συλλογικό διηγημάτων, 2020
«Οι εκπαιδευτικοί γράφουν», Εκδόσεις Γράφημα, Συλλογικό Διηγημάτων, 2020
Απόσπασμα βιβλίου:
Άτρωτοι πάντα νοιώθουν οι νέοι. Γεμάτοι όνειρα και αισιοδοξία, άπειροι στην σκληράδα της ενήλικης ζωής , ευάλωτοι στα συναισθήματα. Και πώς να πείσεις έναν νέο να ρίξει λίγο νερό στο μεθυστικό κρασί της προσδοκίας του; Πώς να του αποδείξεις ότι ο έρωτας δεν είναι ένα όμορφο λουλούδι που το μυρίζεις κι ευφραίνεται η καρδούλα σου; Σε ζυγό βαρύ είναι δεμένος ο έρωτας, ντυμένος με ροδοπέταλα για να ξεγελάει. Μια ωραία θεωρία ντυμένη με τα πλουμιστά φορέματα των χειρότερων πράξεων.
Κάθε Κυριακή την ίδια ώρα
Τζίνα Ψαρρή
Είδος: Μυθιστόρημα
Εκδόσεις: Υδροπλάνο, 2021
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου