Δεν είμαι εγώ ρατσιστής―αυτός είναι μαύρος'...Video

-από Δάφνη Χρονοπούλου

Θύμωσα. Αφορμή τα αγενή σχόλια για την ευγενική πρόταση του Αλβανού Υπουργού που προσφέρθηκε να ανοίξει τις πόρτες σε Έλληνες μετανάστες. Και θίχτηκαν εκείνοι οι ίδιοι που σπέρνουν πανικό δείχνοντας θεόχοντρες κυράδες στη λαϊκή να φωνάζουν 'πεινάμε' και διαιωνίζοντας προσβλητικές γενικεύσεις για "ανθρωπόμορφα τέρατα" κι άλλα παραδοσιακά χυδαία clichés. Η αδιαφορία όμως ισοδυναμεί με συνενοχή. 

'Οποτε σκοντάφτω σε ρατσιστικές γενικεύσεις δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να τις αφήσει ασχολίαστες. (Σας συστήνω το ίδιο για να μην πέσουμε σε βάραθρα απύθμενης καφρίλας). Οι Αλβανοί ως Αρβανίτες ήταν πάντα παρόντες στην Ελλάδα, πολέμησαν ως Υδραίοι και Σπετσιώτες στην Επανάσταση του 21 και υμνήθηκαν από τον Βύρωνα κι άλλους ταξιδιώτες ως γενναίοι πολεμιστές, άφοβοι και φημισμένοι για τη 'μπέσα' τους, κώδικα τιμής αντίστοιχο του ιπποτικού. Ο 20ος αιώνας δεν ήταν καλός μαζί τους.

 Όπως λέει ο Σεφέρης, που διετέλεσε εκεί πρόξενος πριν τον πόλεμο, τα κανόνια των συνόρων ήταν στραμμένα προς το εσωτερικό λόγω τρελής φοβίας των αρχών πως αν άνοιγαν πύλες θα άδειαζε η χώρα. Δε μας αρέσει να το λέμε αλλά το ΄90 που άνοιξαν τα σύνορα οι πρώτοι που ήρθαν στην Ελλάδα ήταν υποσιτισμένοι κι αφρόντιστοι οπισθοδρομικοί φαλλοκράτες μουστακαλήδες ίδιοι με Έλληνες μετανάστες του 1950. Μα ο ρατσιστής την ομοιότητα τη βλέπει διαφορά. Σαράντα χρόνια ψευτοδημοκρατίας κι εσωτερικής τουαλέτας έκαναν το χωριάτη μας ανώτερο.

 Θυμάμαι στην Πελοπόννησο καταιγίδα με τον εργάτη στην καρότσα και το σκυλί στη θέση του συνοδηγού. Θυμάμαι Μυκονιάτη εστέτ εργολάβο να γελά που έστειλε τον εργάτη στη σφηγκοφωλιά κι όταν ο άνθρωπος πληγωμένος είπε πως φοβόταν να ξαναπλησιάσει καμάρωνε με την ευφυή του απάντηση: "Και ποιος θα πάει ρε; Εσύ είσαι ο Αλβανός!". Όλοι οι ρατσιστές, το ξέρουμε, ξεκινούν με το 'δεν είμαι ρατσιστής αλλά' κι όταν χάνουν τα άλλα επιχειρήματα καταφεύγουν στην Αισθητική. Διότι είναι εύκολο να μη μας αρέσει ο κατατρεγμένος.

 Η αδιαφορία είναι συμμετοχή και το δεν το πρόσεξα δεν είναι δικαιολογία. Τώρα που από πολιτική αμέλεια (ή σκοπιμότητα;) το κέντρο της πρωτεύουσας έχει γίνει κάμπινγκ, τώρα που οι βιαστές Με-τα-Καλάσνικοφ θα γίνουν ο μπερντές που θα κρύψει τους βιαστές συγγενείς και φίλους (πριν φέρετε αντίρρηση, ψάξτε τα ποσοστά) είναι βέβαιο πως οι ρατσιστικές ρητορείες θα αυξηθούν. Γι αυτό ασχολούμαι με το άρθρο που με ενόχλησε. 

 Λέει: 

 ΜΗΠΩΣ ΚΙ ΑΥΤΟΥΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΦΕΡΑΜΕ; (έτσι με κεφαλαία που κραυγάζουν). Και απαντώ ναι μαζί, όταν χτίζατε το αυθαιρετάκι σας αγαπητέ συντοπίτη και ψάχνατε για φθηνά εργατικά χέρια και κάποιον εξαθλιωμένο να τον διατάξετε για να νιώσετε ανώτερος. 

 Λέει: .

.να "πας εκεί εργαζόμενος μετανάστης για να σε εκδικηθούν!" 

 Γιατί να σε εκδικηθούν αγαπητέ συντοπίτη; Παραδέχεσαι δηλαδή πως έχουν υποστεί κακομεταχείριση; Αλλά επειδή ούτε στη Δίκη της Νυρεμβέργης δεν παραδέχθηκαν οι ένοχοι τα εγκλήματα κατά της αξιοπρέπειας των θυμάτων, φέρνω μια αποδειξούλα, ένα video που δε βλέπεται εύκολα μα αποδεικνύει πολλά. Για να μη λέμε πως το '90 είναι παλιά ιστορία, ιδού και τα πρόσφατα και σας παρακαλώ δείτε τo


:


  Η συγγραφέας έχει το ιστολόγιο: Δάφνη Χρονοπούλου




Το κουνούπι', λέει ο παρανοϊκός ξενοδόχος, 'θα πάει πρώτα στο ΛΑΘΡΟ-μετανάστη'..
____________________
 Σημειώσεις:
 Για το άρθρο που με ενόχλησε δε δίνω σύνδεσμο για να μην αρχίσουν μάταιες βεντέτες. Σχολίασα εκεί κι αυτό φτάνει. Αν το θέλετε όμως, στη διάθεσή σας.

 Περί βιασμών:
 Είναι κοινό μυστικό πως οι πιθανότητες να βιαστώ από τον Ληστή-Με-Το-Καλάσνικοφ είναι ελάχιστες διότι οι 8 στους 10 βιασμούς διαπράττονται από σύζυγο-συγγενή-γνωστό (και μ' αυτή τη σειρά) αλλά η κοινωνία σπανίως με προειδοποιεί πως το 'ανθρωπόμορφο τέρας' έχει κλειδί του σπιτιού μου. Αμφιβάλλετε; Δείτε στατιστικές του ΟΗΕ ή περιμένετε επόμενη ανάρτηση. Στην τύχη επιλέγω:
'85-90% των θυμάτων γνωρίζουν το βιαστή τους
'http://www.nij.gov/topics/crime/rape-
campus/know-attacker.htm