Terra Jet: το μεγαλύτερο και ταχύτερο ταχύπλοο της Μεσογείου...video

Είχαμε ακούσει πολλά για το πλοίο αυτό.. Τα εντυπωσιακά στοιχεία του δεν αφήνουν αδιάφορο κάποιον που ταξιδεύει με πλοία από μικρό παιδί. Έτσι την Δευτέρα 15/6 βρεθήκαμε στον κατάπλου του στην Ραφήνα. Το βλέπαμε να έρχεται από μακριά και θαυμάζαμε την ιταλική φινέτσα του. Τις γραμμές και τις νωχελικές κινήσεις του. Πλησιάζοντας διέγραψε δύο ημικύκλια για να προσεγγίσει το λιμάνι. Εκεί σκεφτήκαμε πως ο καπετάνιος του θα πρεπε να είναι ένας ήρεμος και σίγουρος μεσήλικας. Όταν τον γνωρίσαμε - μαζί με τον πρώτο μηχανικό του - λίγη ώρα αργότερα μάς περίμενε μια μεγάλη έκπληξη... (φωτ. Εν Άνδρω).

 

Άνεση κι εμφάνιση για το πιο μεγάλο και γρήγορο ταχύπλοο στην Μεσόγειο. - 44 μίλια τελική, 144 μέτρα μήκος. Όπως όλα τα ταχύπλοα δεν έχει εξωτερικά καταστρώματα. Κάτι που του στερεί το παιχνιδιάρικο σχήμα και το ταξιδιάρικο ύφος. Αλλά αυτό του προσδίδει αυστηρότητα και ενότητα στη γραμμή. Και βεβαίως το πιο αεροδυναμικό σχήμα βοηθά στην ταχύτητα... (φωτ. Εν Άνδρω). 

Από μπροστά δείχνει λίγο εσωστρεφές. Σαν κουστουμαρισμένος κύριος που σε κοιτά προσεκτικά, ενώ εσύ τον κοιτάς περίεργος και σκέφτεσαι: τι μπορεί να κρύβει αυτός... )φωτ. Εν Άνδρω).

Στην πρώτη στροφή από μακριά έδειχνε φευγάτο. Στη δεύτερη, λίγο κοντύτερα, δείχνει αέρινο. Αιχμηρό και στυλάτο. Το ιταλικό ντιζάιν - ακόμα και στα πλοία - είναι πάντα προχωρημένο. Από τον γερό-Αβέρωφ, που τον βλέπεις ακόμα και σήμερα στις φωτογραφίες και σου θυμίζει κομψή τριήρη, μέχρι αυτό το πλοίο, που θυμίζει βέλος. Ναι, οι ιταλοί εντυπωσιάζουν και στα πλοία.. (Εν Άνδρω).

Ήρθε κι έδεσε αργά, με ήσυχες απλές κινήσεις. Όπως όλα τα άλλα. Μόνο οι τουρμπίνες, που αφρίζουν, θυμίζουν πως είναι ταχύπλοο. Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για ένα διαφορετικό ταχύπλοο. Γιατί είναι μαζί ταχύλοο και συμβατικό. Μέχρι το κατάστρωμα - η γάστρα του δηλαδη - είναι... συμβατικού πλοίου!!! Κατασκευασμένη όπως όλα τα συμβατικά από χάλυβα!!! Από εκεί και πάνω είναι αλουμίνιο!!! Έτσι ταξιδεύει - όπως και τα συμβατικά - μέχρι και τα 8 μποφόρ!!!  (φωτ. Εν Άνδρω).

Προχωρημένος Ιούνιος. Το καλοκαίρι δεν λέει να αρχίσει. Το πλοίο δεν είχε μεγάλη κίνηση. Όπως συμβαίνει και με τα άλλα αυτή την εποχή. Το πότε θα αρχίσει η μεγάλη κίνηση προς τα νησιά μένει να το δούμε. Οι προβλέψεις για το καλοκαίρι δεν ανταποκρίνονται ακόμα. Κι εδώ είναι το μεγάλο πρόβλημα. Ένα πλοίο σαν αυτό που έχει δυνατότητες είναι συνάμα και κοστοβόρο. Και αυτή τη στιγμή ο ανταγωνισμός των δρομολογίων που υπάρχει στη Ραφήνα - με ευθύνη του ΣΑΣ και του υπουργείου - δεν βοηθά κανένα., Ούτε αυτό το ωραίο πλοίο, ούτε κανένα άλλο. Και φυσικά ο ανταγωνισμός όπως γίνεται σήμερα όδηγεί στο ντάμπινγκ με ότι αυτό συνεπάγεται. (φωτ. Εν Άνδρω).

Δύο όροφοι το γκαράζ (με πατάρι) και υπόγειο!!! Γύρω στα 450 αυτοκίνητα!!! Δεν ξέρουμε αν θα γεμίσει ένα τέτοιο μεγάλο και ωραίο γκαράζ εύκολα σήμερα. Σε άλλη οικονομική συγκυρία πολύ πιθανόν... (φωτ. Εν Άνδρω).

Φορτώνονται τα καύσιμα. Καίει γύρω στους 15 τόνους πετρέλαιο την ώρα!!! Λογικό, πως αλλιώς ένα τέτοιο μεγάλο ταχύπλοο πλοίο με συμβατική "γάστρα" θα έπιανε τέτοιες ταχύτητες. Αυτό το καθιστά κοστοβόρο. Έτσι το πλοίο δρομολογείται επιλεκτικά μόνο το καλοκαίρι και σε έκτακτες περιπτώσεις (φωτ. Εν Άνδρω). 

Το εσωτερκό - ως προς τα άλλα ταχύπλοα - λόγω μεγέθους έχει πιο άνετους και πολυτελείς χώρους. Μια ματιά στην Α' θέση δείχνει την διαφορά (φωτ. Εν Άνδρω).

 Και τώρα πάμε σε κάτι λίαν ενδιαφέρον. Το πλήρωμα. Οι άνθρωποι του πλοίου. Συναντήσαμε τον κυβερνήτη και τον πρώτο μηχανικό στη γέφυρα. Είχαν ολοκληρώσει το δρομολόγιο. Η έκπληξη: δύο πολύ νέοι άνθρωποι. Πρόσχαροι, φιλικοί, άνετοι, καθημερινοί, χαρούμενοι!!! Νομίζετε πως λέμε πολλά; Μάλλον όχι. Κυβερνήτης, αριστερά, ο Γιάννης Βουτσελάκος, 34 χρονών με καταγωγή από Ναύπλιο. Πρώτος μηχανικός, δεξιά, ο Νίκος Κούτρας, 30 χρονών με καταγωγή από Σάμο. Μια άλλη γενιά αξιωματικών. Με χαρά δέχονται να φωτογραφηθούν στη γέφυρα του πλοίου που θυμίζει μάλλον πιλοτήριο μεγάλου αεροπλάνου (φωτ. Εν Άνδρω). 

 Ο καπετάν Γιάννης - εδώ δεξιά - απαντά με άνεση και χιούμορ σε ότι ρωτάμε. Ο Νίκος - εδώ αριστερά - χαιρετά χαρούμενα και σκύβει στο κομπιούτερ του. Όταν του ζητάμε μια ακόμα φωτογραφία έρχεται κεφάτος για μια ακόμα πόζα. Έτσι νεαρός και αφοσιωμένος στην οθόνη πιο πολύ θύμιζε νεαρό κομπιουτερά παρά πρώτο μηχανικό. Αν δεν ήταν η φόρμα θα τον έπαιρνες ίσως για μεταπτυχιακό φοιτητή. Στο τέλος της είσκεψης κατεβαίνουμε προς την έξοδο με τον Γιάννη και τον καπετάν Γιώργη αρχιπλοίαρχο της  εταιρείας Ηλιόπουλου. Η κουβέντα χαλαρή. Όλα γύρω φαντάζουν οικεία. Αν και είναι πρώτη φορά σε τέτοιο πλοίο. "Τελικά είναι οι άνθρωποι που κάνουν το πλοίο κι όχι το πλοίο τους ανθρώπους" σχολιάζω. "Ή, μάλλον τα πλοία παίρνουν κάτι από τον χαρακτήρα τον ανθρώπων που τα κουμαντάρουν" συμπληρώνω. Γελάνε και οι δύο και συμφωνούν. Με χαιρετούν εγκάρδια. Βγαίνω στην προβλήτα και αισθάνομαι σαν να τους ήξερα καιρό, ενώ τους γνώρισα μόλις πριν μισή ώρα... (φωτ. Εν Άνδρω). 

Πηγή : http://enandro.gr/