Στο γνωστό κοτέτσι

Το αυγό του φιδιού

του Φάνη Λυσιφάνη

Ένα κοτέτσι κάποτε ένας αγρότης είχε,
την τέχνη αυγοκομιδής πολύ καλά κατείχε
Στα τρία χρόνια είθισται οι κότες να γεννούνε
(τετραετία, αλίμονο, ποτέ δεν εξαντλούνε).

Περνούσε κι ο αγρότης μας και μάζευε τ’ αυγά του
κοτόπουλα εξέτρεφε να θρέψει τα παιδιά του
Μια μαύρη μέρα μάζεψε «χρυσό» έν’ αυγουλάκι
που απ’ τ’ άλλα όλα διέφερε σαφώς στο χρωματάκι.

Θαμπώθηκε ο αγρότης μας κι αντί να το πετάξει
το κράτησε προσεκτικά, μη βρέξει και μη στάξει
Θαρρούσε, ο παμπόνηρος, τον εξυπηρετούσε,
πελάτες με το χρώμα του πως το «χρυσό» τραβούσε …

Το έβαλε με τ’ άλλα αυγά στο ίδιο το καλάθι!
Ο βλάκας δεν διδάσκεται απ’ τα παλιά τα λάθη…
Τελείωσε η επώαση κι έσκασε τ’ αυγουλάκι
μ’ αντί σαν τ’ άλλα κίτρινο να βγει κλωσσοπουλάκι
φαρμακερό πετάγεται με μιας δυό μέτρα φίδι
και στα χαστούκια πλάκωσε με θράσος το αρχίδι
όσα πουλάκια βρέθηκαν κοντά του τα καημένα
κι αρχίσαν να φτεροκοπούν σαν παραζαλισμένα.

Κι όλοι αμέσως έσπευσαν «αίσχος» ν’ αναφωνήσουν,
το φίδι το επάρατο πρώτοι να στιγματίσουν
και δεν αναρωτήθηκαν – ίσως δεν τους συμφέρει –
γιατί ο αγρότης το αυγό που τόσο διαφέρει
μαζί με τ’ άλλα το ’βαλε αντί να το πετάξει!

Ποιος θέλει κακώς κείμενα πράγματι να ταράξει;
Πώς βρέθηκε αυτό τ’ αυγό εντός του κοτετσίου;
Ετούτο απαντήστε μου, κι άστε τα τσίου – τσίου …
---

Μπορούμε να δαρθούμε και χωρίς ντιμπέιτ

Θα γίνει τάχα το ντιμπέιτ, ή μήπως δεν θα γίνει;
Άραγε θέλει ο Σαμαράς κι ο Τσίπρας δεν αφήνει,
ή μήπως το ανάποδο από αυτό συμβαίνει;
Μη λεν στο βάθος και οι δυό καλύτερα να μένει;
Σκασίλα που ’χε ο λαός ξανά να τους ακούσει
όλο να λένε θα και θα κι όλα να είναι … μούσι
Θα είναι δυό; Θα είναι τρεις; Θα μαζευτούνε όλοι;
Με άμεσο διάλογο για να σφιχτούν οι κώλοι;
Φοβάτ’ ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη
και την Ελλάδα σύγκρυο άμα σκεφτεί την πιάνει
πως δυό γαϊδάρων άχυρο δεν μπορούν να χωρίσουν
αυτοί που με την ψήφο μας ζητούν να κυβερνήσουν!
Να συμφωνήσουν δεν μπορούν για μια τηλεμαχία
και, για να βγει κυβέρνηση, θέλει συνεργασία …
Πώς θα συνεργαστούν, παιδιά, τον τόπο να διοικήσουν
αυτοί εδώ που δεν μπορούν ούτε να συζητήσουν;
Στα πρωϊνάδικα αντ’ αυτού στο ξύλο το ’χουν ρίξει!
Πώς να πιστέψεις το μυαλό ετούτων πως θα πήξει;
Αν δεν αλλάξουν τακτική, για τον γκρεμό τραβάμε
και δεν μας έσπρωξε κανείς … μονάχοι το διαλάμε!

to-synoro.blogspot.gr
styx.gr