Τσιμέντο η περιφέρεια με νέου τύπου αντιπαροχή

Αργύρης Δεμερτζής 

Το νομοσχέδιο-σκούπα του υπουργείου Περιβάλλοντος για τα δάση και τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς ανοίγει διάπλατα «παράθυρα» παράδοσης του δάσους σε ιδιωτικά συμφέροντα, στην οικοδόμηση και εντός των δασών και δασικών εκτάσεων της χώρας, στη νομιμοποίηση οικισμών που χτίστηκαν σε δάση, στην κατασκευή και λειτουργία πλήθους ακόμη και ρυπογόνων δραστηριοτήτων, όπως δεξαμενών πετρελαιοειδών, μέχρι μονάδων ηλεκτροπαραγωγής μέσα στο δάσος, ενώ παραπέμπει την οικονομική ανάπτυξη των περιφερειών, μέσω επενδύσεων σε ακίνητα.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Εγκαταλείψαμε τα χωριά και πήξαμε στο τσιμέντο της πόλης. Τώρα το σχέδιο για τους συνεταιρισμούς προβλέπει νέο κύκλο τσιμεντοποίησης σε εγκαταλειμμένες περιοχές και σε οικισμούς Με αφορμή την έναρξη της συζήτησης σήμερα στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, επί του σχεδίου νόμου «Περιβαλλοντική Αναβάθμιση και Ιδιωτική Πολεοδόμηση – Βιώσιμη Ανάπτυξη Οικισμών – Ρυθμίσεις Δασικής Νομοθεσίας», το Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη (CISD) παρεμβαίνει με ανοιχτή επιστολή του προς τους Ελληνες βουλευτές και τους καλεί να προωθήσουν νομοθετικά τα θετικά σημεία που επιλύουν χρόνια προβλήματα αλλά, ταυτοχρόνως, να κλείσουν ερμητικά τα «παράθυρα» του νομοσχεδίου που οδηγούν στην καταστροφή το δασικό απόθεμα της χώρας.
Στην επιστολή σχολιάζεται το γεγονός ότι οι ρυθμίσεις για τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο που ανατρέπει τους κανόνες της δασικής προστασίας.
«Είναι προφανές, επισημαίνεται σχετικά, ότι με τη μεθόδευση αυτή αμβλύνονται αναμενόμενες κοινωνικές αντιδράσεις, καθώς στο νομοσχέδιο εμπεριέχεται η τακτοποίηση και επίλυση προβλημάτων που απασχολούν επί μακρόν περισσότερους από μισό εκατομμύριο ιδιοκτήτες, μέλη 550 οικοδομικών συνεταιρισμών, εκ των οποίων οι 220 βρίσκονται στην Αττική και το 50% αυτών έχει δασικά προβλήματα, οι οποίοι δεν μπορούν να αξιοποιήσουν άνω των 300.000 στρεμμάτων ιδιωτικές εκτάσεις, λόγω δασικών, ιδιοκτησιακών και δικαστικών εμπλοκών και απαγορεύσεων».
Παράλληλα επισημαίνεται ότι «προφανώς, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει σειρά ορθών νομοθετικών διατάξεων που επιλύουν χρόνια προβλήματα και σημαντικές καθυστερήσεις, που αναφέρονται στην κατεδάφιση αυθαιρέτων και την επιβολή ποινικών κυρώσεων ή και στην επίλυση χρόνιων κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων ή που προωθούν την ψηφιακή αποτύπωση στην ενιαία βάση που καθιέρωσε η Χωροταξική και Πολεοδομική Μεταρρύθμιση».
3 κόκκινες γραμμές
Το Παρατηρητήριο βάζει τρεις «κόκκινες γραμμές» για την προστασία του δάσους. Χαρακτηριστικά, η πρόεδρος του CISD Μαργαρίτα Καραβασίλη, πρώην ειδική γραμματέας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ, σημειώνει στην επιστολή της προς τους βουλευτές, «με τη βεβαιότητα ότι έχετε αντιληφθεί και διακρίνει το σύνολο των θετικών αλλά και αρνητικών στοιχείων του νομοσχεδίου, καλείστε να διεκδικήσετε τις κατάλληλες τροποποιήσεις του και κατ” ελάχιστο»:

Χαριστική βολή στα καμένα δίνει το νομοσχέδιο 1 Την απαγόρευση της μεταβολής του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των δημόσιων δασών και δασικών εκτάσεων.
2 Την υποχρεωτική αναδάσωση των δημόσιων δασών και δασικών εκτάσεων που καταστράφηκαν ή αποψιλώθηκαν από οποιαδήποτε αιτία και οποτεδήποτε.
3 Τη συνταγματική προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων, η έννοια και ο προσδιορισμός των οποίων έγινε από το Ν. 998/1979, στο άρθρο 3 του οποίου η διάκριση μεταξύ δάσους και δασικής έκτασης στηρίζεται στο βαθμό της κάλυψης από ξυλώδη βλάστηση με κοινό χαρακτηριστικό και των δύο αυτών κατηγοριών τη συμβολή τους στη διατήρηση της φυσικής και βιολογικής ισορροπίας ή την εξυπηρέτηση της διαβίωσης του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον.
«Είναι αυτονόητο ότι η πολιτεία οφείλει κατεπειγόντως να επιλύσει χρόνια εκκρεμή ζητήματα χωρίς όμως να δημιουργήσει νέα, ουσιαστικά και αντι-αναπτυξιακά προβλήματα, όπως με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο», τονίζει το Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη, επισημαίνοντας συνολικά 11 «γκρίζες ζώνες» του νομοσχεδίου, οι οποίες είναι:
1 Καθιερώνει το μοντέλο της ταχείας και άμεσης fast track πολεοδόμησης περιοχών, τόσο γύρω από τα μεγάλα αστικά κέντρα, ερήμην κάθε υφιστάμενου σχεδιασμού και της ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας, όσο στην ύπαιθρο, στους μικρούς και εγκαταλελειμμένους οικισμούς της χώρας που διαθέτουν ιδιαίτερα ευαίσθητα οικολογικά, αρχιτεκτονικά και πολιτιστικά στοιχεία, επεκτείνοντας την οικιστική ανάπτυξη μέσω ενός νέου τύπου «αντιπαροχής».
2 Μεταβάλλει το υπάρχον καθεστώτος προστασίας και οικιστικού ελέγχου προκειμένου να ευνοήσει την ανάπτυξη σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων και εντός δασικών και άλλων εκτάσεων, με την κατασκευή των ανάλογων υποδομών και σειράς συναφών χρήσεων.
3 Τροποποιεί τη δασική νομοθεσία με βασικό στόχο τον προσδιορισμό των όρων και προϋποθέσεων βάσει των οποίων εισάγεται η δυνατότητα μεταβολής τής κατά προορισμό χρήσης των δασών και των δασικών εκτάσεων ή της εξυπηρέτησης άλλων χρήσεων με την επίκληση του δημοσίου συμφέροντος, σε συνάρτηση με το ιδιαίτερο νομικό καθεστώς που διέπει την ιδιοκτησία και την εκμετάλλευση αυτών.
4 Εναρμονίζει τη δασική νομοθεσία προς την υφιστάμενη τουριστική (και όχι αντιστρόφως, όπως θα ήταν λογικό), καθώς εκτός από ξενοδοχεία και γήπεδα γκολφ, που ήδη προβλέπονται, εντάσσονται στις επιτρεπτές επεμβάσεις οι ολοκληρωμένοι υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων και οι εγκαταστάσεις αξιοποίησης ιαματικών πόρων.
5 Διευρύνει, ανεξέλεγκτα, τις επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση, στις δασικές και τις δημόσιες χορτολιβαδικές εκτάσεις.
6 Διευκολύνει τη διαδικασία χαρακτηρισμού εκτάσεων.
7 Παρέχει τη δυνατότητα εγκατάστασης εντός των δασών ακόμη και εν δυνάμει εξαιρετικά ρυπογόνων δραστηριοτήτων, όπως τα τυροκομεία και τα ελαιοτριβεία, με κίνδυνο μεταφοράς της ρύπανσης στις πηγές των υδάτινων πόρων με πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα των υδάτων της χώρας.
8 Υποβαθμίζει τη σημασία της αναδάσωσης έπειτα από πυρκαγιά, καθώς η υφιστάμενη συνταγματική υποχρέωση παραμένει μόνο για περιοχές που κρίθηκαν αναδασωτέες κατόπιν πυρκαγιάς και ανεγέρθηκαν κτίσματα μετά το 2007.
9 Επιτρέπει το ελεύθερο εκτέλεσης έργων σε δασικές περιοχές που κάηκαν, καθώς δασικές περιοχές για τις οποίες υπήρχε έγκριση επέμβασης πριν καούν δεν θα χαρακτηρίζονται πλέον αναδασωτέες ώστε να είναι δυνατή η άνευ περιορισμού αξιοποίησή τους.
10 Απελευθερώνει από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας τα κληροτεμάχια που αποκτήθηκαν μετά το 1975, εάν δεν καλύπτονται από δασική βλάστηση την περίοδο δημοσίευσης του νόμου, και τα οποία δεν είναι δυνατόν να οικοδομηθούν, με αποτέλεσμα -πλην των άλλων- να προσφέρεται το χρονικό περιθώριο αυθαίρετου καθαρισμού τους από κάθε είδος δασικής βλάστησης ή ίσως και εμπρησμού τους.
11 Περιορίζει, χαριστικά, τις οικονομικές υποχρεώσεις των εξορυκτικών εταιρειών, καθώς η καταβολή ανταλλάγματος θα υπολογίζεται πλέον ΜΟΝΟ ως προς την επέμβαση στην επιφάνεια του εδάφους και όχι στην αναλογία της εκμεταλλεύσιμης επιφάνειας, αφήνοντας ασύδοτη την εκμετάλλευση του υπόγειου ορυκτού πλούτου, χωρίς καταβολή αντίστοιχου τιμήματος προς το ελληνικό Δημόσιο.
Πηγή: εφημερίδα ΕλευθεροτυπίαΠηγή :