Πραγματικά, στο χώρο της επιστήμης της Διατροφής, η σύσταση αυτή είναι ιδιαίτερης σημασίας, καθώς συμβαίνει να τρώμε αυτό που μας σερβίρουν. Το πώς βλέπουμε ένα φαγητό συμπεριλαμβάνει πολλές υποκειμενικές διαστάσεις. Για παράδειγμα, υποθέτουμε ότι το αγαπημένο σας φαγητό είναι το παστίτσιο. Πως αντιδράτε όταν βρίσκεστε μπροστά σε ένα λαχταριστό κομμάτι; Νιώθετε το στομάχι σας να γουργουρίζει, οι σιελογόνοι αδένες σας να υπερλειτουργούν και ανυπομονείτε για τη στιγμή που θα πιάσετε το πιρούνι για να του «επιτεθείτε». Φανταστείτε τώρα ότι συναντιέστε με το ίδιο κομμάτι παστίτσιο μετά από μια χειρουργική επέμβαση καρδιάς που έχετε υποβληθεί, είστε ταλαιπωρημένος/η γιατί έχει κινδυνέψει η ζωή σας και πρέπει να χάσετε βάρος, αν θέλετε να χαίρεστε την οικογένειά σας. Πώς θα αντιδράστε; Σίγουρα όχι με τον ίδιο τρόπο, όπως στην προηγούμενη περίπτωση. Με άλλα λόγια, το πώς βλέπουμε το φαγητό περιλαμβάνει μια καθαρά υποκειμενική διάσταση και μπορούμε να ελέγξουμε την όρεξή μας ανάλογα με το τι θέλουμε να πετύχουμε.
Ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα που έδειξε ότι τρώμε αυτό που μας σερβίρουν (αν μας το σερβίρουν σωστά) έγινε από τον καθηγητή Β. Wansnick και τους συνεργάτες του, που ασχολήθηκαν με το πώς μια απλή ετικέτα μπορεί να ξεγελάσει το μυαλό μας. Σε ένα εστιατόριο προσέφεραν δωρεάν στους πελάτες, παράλληλα με το μενού που παρήγγειλαν, ένα ποτήρι κρασί. Αν και το συγκεκριμένο κρασί άξιζε μόνο 2 δολάρια, οι σερβιτόροι είπαν στους μισούς πελάτες ότι επρόκειτο για ένα ακριβό κρασί Cabernet Sauvignon, αλλάζοντας την ετικέτα του (στην πραγματικότητα έπιναν το ίδιο κρασί με τους άλλους μισούς). Στο τέλος της βραδιάς, διαπιστώθηκε ότι οι πελάτες που πίστευαν ότι τους προσφέρθηκε το ακριβό κρασί, όχι μόνο ήπιαν πολύ περισσότερο κρασί, αλλά έφαγαν και 11% περισσότερο φαγητό, σε σχέση με τους άλλους και επίσης και παρέμειναν στο εστιατόριο 10 λεπτά περισσότερο.
Το ίδιο συμβαίνει και στα εστιατόρια. Πολύ συχνά ονοματίζεται με ελκυστικό τρόπο το ίδιο φαγητό, ώστε να τραβήξει την προσοχή μας (και πιθανότητα περισσότερα χρήματα από το πορτοφόλι μας). Επομένως, μια παραδοσιακή μερίδα κοτόπουλο με ρύζι, μπορεί να βαπτιστεί φιλεταρισμένο κοτόπουλο με εξωτική σάλτσα ανανά και σπυρωτό ρύζι, μια μερίδα σαρδέλες, σαρδέλες ριγανάτες με πικάντικη σάλτσα λαχανικών, τα κομματάκια κοτόπουλο, τραγανές μπουκίτσες λαχταριστού κοτόπουλου, ενώ ένας χυμός λαχανικών, εξωτικό smoothie για τόνωση και λιποδιάλυση.
Αυτό που τρώμε, στην πραγματικότητα, είναι ένα…….το πώς «κοιτάμε το νόμισμα» διαφέρει. Ας αφαιρέσουμε, λοιπόν, τις σάλτσες αυτών που μας σερβίρουν κι ας προσπαθήσουμε να απομονώσουμε την ουσία, την πραγματική γεύση του φαγητού μας.
Δρ Αναστάσιος Παπαλαζάρου
Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
www.apapalazarou.gr
Πηγή :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου