Παρατηρώντας το χάρτη που δημοσίευσε η WJ, παρατηρεί κανείς τα εξής χαρακτηριστικά:
Tο ισλαμικό κράτος έχοντας ένα χώρο
να καταφεύγει όταν χτυπιέται (περιοχή 1), το buffer που δημιούργησε η
Τουρκία, προχώρησε στον έλεγχο του νερού, δηλαδή κατέλαβε θέσεις δεξιά
και αριστερά του Ευφράτη ποταμού.
Το Ισλαμικό κράτος παράλληλα κατέλαβε και θέσεις δεξιά και αριστερά ενός παραπόταμου του Ευφράτη.
Με τη δημιουργία του buffer η Τουρκία προσπάθησε να αποκόψει την έξοδο των Κούρδων προς τη θάλασσα
Του Καθηγητή Γ. Ζουγανέλη
Αυτά έγιναν για να διασωθεί η μεταφορά νερού προς
την Ιορδανία αλλά και για να δημιουργήσει ένα φυσικό σύνορο βάσει του
οποίου θα διαχωρισθεί η Συρία. Κατά σύμπτωση οι περιοχές ενδιαφέροντος
του ISIL είναι και οι περιοχές στις οποίες υπάρχουν υδρογονάνθρακες.
Παρατηρείστε ότι στο χάρτη που πήρα απο το άρθρο
μου του 2013 εδώ, ο οποίος δείχνει τη θέση των κοιτασμάτων
υδρογοναθράκων στη Συρία, κατά σύμπτωση το ισλαμικό κράτος (ISIL)
ελέγχοντας τον Ευφράτη, έχει χωρίσει τη Συρία στις περιοχές (1, 5+6, 2+4
) πού έχουν πετρέλαιο ή φυσικό αέριο. Παράλληλα το ISIL ελέγχει τα
κοιτάσματα στiς θέσεις (1+4) ενώ οι επαναστάτες (rebels) ελέγχουν τα
κοιτάσματα στη θέση (2), με το (2) να συνορεύει με το Ισραήλ
(συγκρίνετε θέσεις κοιτασμάτων και θέσεις που ελέγχει το ISIL στους δύο
χάρτες).
Δικαιολογημένη στρατιωτικά η επίθεση της Ρωσίας
με στόχο να καταλάβει το buffer που ελέγχει η Τουρκία μέσα στη Συρία
αφού απο εκεί είναι η καρδιά του "θηρίου". Πάντως δεν είναι εύκολο να
διαχωρίσει κανείς τους επαναστάτες (rebels) απο αυτούς του ισλαμικού
κράτους (που μπορεί να είναι και μισθοφόροι και πιθανόν Τουρκικός ή
άλλων στρατός χωρίς διακριτικά).
Λογικά αναμένεται σύντομα επίθεση των Ρώσων απο
αέρος στο Deir al-Zour και στο Abu Kamal, μπορεί και τις επόμενες ώρες.
Τρία σημεία είναι όλα. Το αν θα γνωστοποιηθούν τα χτυπήματα δεν έχει
σημασία. Θα προκαλέσει εντύπωση αν δέν γίνουν…
Σημειώστε ότι η πρόβλεψή μου του 2013 εδώ, που
προέβλεπε ύπαρξη πετρελαίου στη περιοχή των υψωμάτων του Γκολάν
επιβεβαιώθηκε πρόσφατα σε μια περιοχή που είναι διεθνώς αναγνωρισμένο
συριακό έδαφος, το οποίο έχει καταληφθεί το 1967 από το Ισραήλ κατά τον
πόλεμο των έξι ημερών μεταξύ Ισραήλ και αραβικών κρατών. Το ψήφισμα 242
του ΟΗΕ (1967) απαιτεί την απόσυρση των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων από
τα εδάφη, που καταλήφθηκαν κατά τη σύγκρουση. Το Ισραήλ διαφωνεί με τη
διατύπωση του ψηφίσματος, ισχυριζόμενο ότι τα εδάφη είναι αμφισβητήσιμα
ως προς την ιδιοκτήτη τους.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η δυναμικότητα παραγωγής
μπορεί να φθάσει τα δισεκατομμύρια βαρέλια, ενώ το Ισραήλ καταναλώνει
270.000 βαρέλια την ημέρα. Σήμερα, το Ισραήλ προμηθεύεται μέχρι τα 3/4
των εισαγωγών πετρελαίου του από την ημιαυτόνομη Kουρδική περιοχή του
Ιράκ, ανέφεραν τον Αύγουστο οι Financial Times.
Σημειώστε ότι απο τους χάρτες MAD που έβγαλα στην
επιφάνεια εδώ και χρόνια πολύς κόσμος τα τελευταία χρόνια ανακάλυψε
υδρογονάθρακες. Εκ των υστέρων προφήτες υπήρξαν πολλοί.
Πηγή :http://www.neakriti.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου