Αχιλλεύς
-
Σπυρίδων Δ. Γαζής
1.
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Η Σέριφος υπήρξε πάντα ένα από τα πιο άσημα νησιά των Κυκλάδων. Ηιστοριογραφία, όταν δεν την αγνοούσε ολοκληρωτικά, δεν είχε συνήθως κάτι καλό νααναφέρει γι’ αυτήν.
Πηγή έμπνευσης για σκωπτικά σχόλια στους κωμωδούς της κλασικήςΑθήνας, τόπος εξορίας στα χρόνια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και
παντελώς ξεχασμένη
κατά τη
Βυζαντινή περίοδο, αναδύεται από την αφάνεια στις αρχές του 13
ου
αιώνα
με τηνκατάκτηση της από δύο
Βενετούς
τυχοδιώκτες
στον απόηχο
της τέταρτης σταυροφορίας.
Για τις τύχες της κατά τους επόμενους
τρεις αιώνες
της Λατινοκρατίας έχουνγραφτεί αναλογικά περισσότερες μελέτες, χάρις την ύπαρξη των κρατικών αρχείων τηςΒενετίας. Όσο για τους δύο πρώτους αιώνες της
Τουρκοκρατίας, που αρχίζει με τηνεπιδρομή του διαβόητου Μπαρμπαρόσσα το
1538
, τα στοιχεία είναι
πάλι διάσπαρτα καιλιγοστά, καθώς τα οθωμανικά αρχεία δεν
έχουν προς το παρόν ερευνηθεί.
Οιπερισσότερες διαθέσιμες πληροφορίες για τη Σέριφο, που βασίζονται κατά μεγάλο μέροςσε αφηγήσεις περιηγητών, αναφέρονται συνοπτικά στα εισαγωγικά κεφάλαια τουβιβλίου της Ευτυχίας Δ. Λιάτα
(1)
και εκτενέστερα στο κλασικό αλλά παρωχημένο πόνηματου Τρύφωνα
Ευαγγελίδη
,
(2)
ενώ γενικότερα για το Αιγαίο η ταραχώδης αυτή περίοδοςπεριγράφεται αναλυτικά στο βιβλίο του Benjamin J.
Slot.
(διαβάστε την συνέχεια εδώ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου