Καλό Πάσχα

φωτοDaniel Simaku

Της Μαρίας Ρώτα

Μεγάλη Πέμπτη, γιορτή μεγάλη και για τη χώρα μας και για τους ξενιτεμένους Έλληνες που βρίσκονται σε πολλές άλλες χώρες. Έχουν, όμως, ιδιαίτερη ανάγκη να μεταφέρουν εκεί που βρίσκονται την “Αγία Εβδομάδα” που είναι οι Άγιες Ημέρες του Πάσχα. Νιώθουν, αισθάνονται πως είναι κοντά στην πατρίδα τους, γιορτάζουν και νοσταλγούν. Επιθυμία τους, είναι πάντα, να βρίσκονται αυτές τις Άγιες Ημέρες στην δική τους πατρίδα, την Ελλάδα.

Το βάψιμο των αυγών γίνεται και αυτό τη Μεγάλη Πέμπτη και στην Ελλάδα, αλλά και στις χώρες που βρίσκονται τόσοι Έλληνες.

Εδώ στη χώρα μας, που υπάρχει τόσος κόσμος και σ' ολόκληρη την Ελλάδα και στα νησιά μας, συναντά κανείς ανθρώπους από διάφορες περιοχές που είναι συχνά ταλαιπωρημένοι και απογοητευμένοι από τη ζωή και από τις στερήσεις τους, έρχεται μια μέρα που ξεχνούν τις δυσκολίες της ζωής τους και με δικούς τους συγγενείς ή φίλους φροντίζουν να συνυπάρχουν και στις λειτουργίες και στις ακολουθίες των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας.

φωτοDaniel Simaku

Κάθε χρόνο αυτή, την ημέρα την Αγία, η θλίψη υπάρχει στους ανθρώπους και το κλάμα είναι για τον Χριστό. Το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, πολλές γυναίκες και κορίτσια, λίγα χρόνια πριν διανυκτέρευαν στην εκκλησία και παρουσίαζαν μοιρολόι στον Χριστό:

Σήμερα μαύρος ουρανός

σήμερα μαύρη μέρα

σήμερα όλοι θλίβονται

και τα βουνά λυπούνται.

φωτοDaniel Simaku

Ένα έθιμο που δείχνει όλη την αγάπη στο πρόσωπο του Χριστού κι όλη την τρυφεράδα των απλών γυναικών. Οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα και ενώνονται με το μοιρολόγι τους. Κλαίνε και στολίζουν τον Επιτάφιο οι γυναίκες. Οι περισσότερες νηστεύουν και μερικές πίνουν μόνο νερό. Η αυγή της Μεγάλης Παρασκευής τις βρίσκει ξαλαφρωμένες, που και τη χρονιά εκείνη μπόρεσαν να κλάψουν τον Χριστό.

Σε πολλές περιοχές της Μακεδονίας οι γυναίκες, που όλο το βράδυ μοιρολογούσαν τον Χριστό, συνήθιζαν την ώρα που περνούσε ο Επιτάφιος να βγάζουν στην πόρτα τους ένα τραπέζι με μια εικόνα του Εσταυρωμένου ανάμεσα σε λουλούδια και αναμμένα κεριά. Δίπλα τοποθετούσαν ένα δοχείο, όπου τη Μεγάλη Σαρακοστή είχαν σπείρει φακή ή κριθάρι και είχε φυτρώσει.

Αυτό το έθιμο θέλησαν να θυμίζει τους “Κήπους του Άδωνη” των αρχαίων Ελλήνων, όταν οι γυναίκες γιόρταζαν κάθε άνοιξη την ανάσταση του Άδωνη. Περνούν τα χρόνια και οι αιώνες φροντίζουν να υπάρχουν αναμνήσεις, αλλά πάντα έχουμε δάκρυα όταν βλέπουμε τον Χριστό.

Βαμμένα κόκκινα αυγά

φωτοDaniel Simaku

Είναι συμβολικό έθιμο αιώνων.

Τα κόκκινα αυγά είναι διακοσμητικά αντικείμενα, (όπως έχει αναφερθεί από ειδικούς καλλιτέχνες). Τι θα ήταν η Ανάσταση δίχως το τσούγκρισμα, απ' όπου ξεπηδά μια κρυμμένη θαμμένη ζωή. Οι γυναίκες καταπιάνονται με το βάψιμο των αυγών τη Μεγάλη Πέμπτη, (την Κοκκινοπέφτη) όπως την έλεγαν τα παλιά χρόνια... αλλά και σήμερα ακούγεται από διάφορες περιοχές.

Το κόκκινο χρώμα που προσφέρεται πάντα στα αυγά του Πάσχα, αναφέρεται στην ανάμνηση του χυμένου αίματος του Χριστού!!!

φωτοDaniel Simaku

Σε μερικές περιοχές τα κορίτσια ζωγραφίζουν με λιωμένο κερί πάνω στ' αυγά διάφορα σχήματα, όπως λουλούδια, μικρά καραβάκια, στρογγυλά φύλλα από λουλούδια ή από δέντρα και προσπαθούν να τους δίνουν ένα σχήμα λυχναριού. Ακόμη σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, αλλά και άλλων χωρών φροντίζουν πάνω στα κόκκινα αυγά να φτιάξουν μορφές ανθρώπων, όπως με μορφή γοργόνας που κρατάει στην κοιλιά της ένα κόκκινο αυγό.

φωτοDaniel Simaku

Σε πολλά γραπτά κείμενα του 10ου αιώνα ή του 17ου έχουν παρουσιαστεί και φωτογραφίες με κόκκινα ή ζωγραφιστά αυγά όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης αλλά και στην Ασία. Έχουν παρουσιαστεί πολλές φωτογραφίες με αυγά διαφόρων χρωμάτων και με ζωγραφιές που παρουσιάζουν έργα τέχνης.

φωτοDaniel Simaku

Ο θρύλος των αυγών του Πάσχα

Παρά το γεγονός ότι δεν μπορεί να χρονολογηθεί με ακρίβεια, φτάνει στα χρόνια του Μεσαίωνα για τους Χριστιανούς της Δύσης.

Από τον 12ο αιώνα, η δυτική Εκκλησία ευλογούσε τα αυγά (τα αληθινά αυγά, της κότας) και τα προσέφερε μετά τη Λειτουργία της Ανάστασης στους πιστούς, ακολουθώντας ένα τελετουργικό που επιβίωσε για πολλούς αιώνες. Στον τόπο μας, στην Ελλάδα, μερικά, όπως τα ονομάζουν “ευαγγελισμένα” αυγά, εκείνα δηλαδή, που σε μερικές περιοχές στέλνονται στην εκκλησία για να λειτουργηθούν, θεωρούνται θαυματουργά! Δηλαδή αυτά τα αυγά που επέστρεψαν από τον Ναό αποτρέπουν κάθε κακό, αποτελούν εγγύηση γονιμότητας και ευλογίας για το σπίτι που τα κρατεί.

φωτοDaniel Simaku

Έχω ρωτήσει παλιές μου συμφοιτήτριες από τη βόρεια Ελλάδα εάν πραγματικά μεταφέρουν τα κόκκινα αυγά στην εκκλησία και πολλές μου είπαν ότι οι γονείς τους το φρόντιζαν στο παρελθόν, αλλά τα τωρινά χρόνια δεν μεταφέρουν τα αυγά στην εκκλησία, αλλά και δεν ζωγραφίζονται. Παραμένουν στο σπίτι τα κόκκινα αυγά, που συμβολίζουν το αίμα του Χριστού.

Στη Γαλλία, πριν από λίγα χρόνια υπήρχε μια ένωση για την καλλιτεχνική και πολιτιστική προώθηση του διακοσμητικού αυγού. Λίγο αργότερα είχε γίνει μια Διεθνής Έκθεση σε ένα Πάρκο, όπου έλαβαν μέρος και από άλλες χώρες της Ευρώπης να συγκεντρωθούν και να παρουσιαστούν ζωγραφισμένα γλυπτά, γυάλινα κ.α. που παρουσίαζαν ως έργα τέχνης τα αυγά του Πάσχα.

Αγαπητοί αναγνώστες, σας εύχομαι από καρδιάς

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ – Με υγεία!

Πηγή :