Εύθραυστα τοπία

Ioannis Spilanis

Υπέροχη η Σίφνος κάτω από τον αφύσικο για 28η Οκτωβρίου ήλιο. Εμείς που βερθήκαμε στη Σίφνο για να συζητήσουμε για τα ευθραυστα τοπία της Σίφνου και των Κυκλάδων, είχαμε έναν ακόμη λόγο να δουλέψουμε με ένταση για να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα που δεν ήταν απλά να επαναλάβουμε τα όσα βιώνουμε στα νησιά μας και να υπογραμμίσουμε ότι η βιωσιμότητα του κινδυνεύει με το σημερινό μοντέλο παραγωγής που βασίζεται στον τουρισμό χωρίς όρια που πλέον υποκινείται από το real estate. καταθέτοντας προτάσεις. Και συμφωνήσαμε, υποσχεθήκαμε στους ευαυτούς μας, ότι θα δημιουργήσουμε το Δίκτυο Κυκλάδων για την αειφορία. Σύντομα θα έχετε νέα μας.

Ευχαριστούμε τη Φλέα , την #Ομαδα περιβάλλοντος Δήμου Σίφνου, την Αρχιτεκτονική Επιτροπή του Δήμου Σίφνου, την Επιτροπή Βιώσιμης Διαχείρισης Φυσικών Πόρων Σίφονου, τον @ΑνεμοΑνανέωσης και το ΕΜΠ - Αλεξάνδρα Κατσίρη για τη πρόσκληση και την οργάνωση της εξαιρετικά παραγωγικής αυτής συνάντησης

Πέπη Ρηγοπούλου

Βλέποντας τη Σίφνο να λούζεται στο ανεπανάληπτο φθινοπωρινό φως των Κυκλάδων τη νιώθεις να σου λέει: Ημουν εδώ, είμαι εδώ και εδώ θα μείνω. Το φως που χαϊδεύει τους τοίχους της Παναγιάς της Βρύσης και της Παναγιάς του Βουνού, το φως που κάνει τον Προφήτη Ηλία τον ψηλό να λάμπει σαν διαμάντι στο φρύδι του βουνού, το φως που ακουμπά στους ανεμόμυλους, που επιμένει στους περιστεριώνες, που αστράφτει στο πιο μικρό βότσαλο στις Σαούρες, δίπλα στη Χρυσοπηγή, σε γεμίζει με τη βεβαιότητα ότι αψηφά τον χρόνο, ότι αντέχει.

Δεν είναι μόνο μια εντύπωση. Με οικισμούς όπως το Κάστρο, το Ανω και το Κάτω Πετάλι, ο Αρτεμώνας, χτισμένους σε αποστάσεις τέτοιες που να μην εξαφανίζουν τους μεταξύ τους ελαιώνες, τα χωράφια, τις ρεματιές και τα λιβάδια, η Σίφνος δείχνει ότι έχει τα περιθώρια να αφομοιώσει την αυξημένη δόμηση. Στις Καμάρες, λιμάνι και πλαζ μαζί, σε υποδέχονται ακόμα τα αλμυρίκια, με τους νοτισμένους κορμούς και τις σταγόνες από την αλμύρα στα φύλλα τους, καθώς κατεβαίνουν ώς τη θάλασσα, αδιάφορα για τις ομπρέλες που έχουν φυτρώσει μπροστά τους και αψηφώντας τα κύματα που σηκώνουν τα όλο και μεγαλύτερα καράβια. Και η θάλασσα που την περιβάλλει, αυτήν και τα άλλα τα νησιά, μοιάζει ανεξάντλητη. Ετσι την είδε ο Αισχύλος και ύστερα από αυτόν ο Σεφέρης: «Την θάλασσα, την θάλασσα ποιος θα την εξαντλήσει;».

Είναι όμως έτσι; Είναι ανεξάντλητη η θάλασσα αν ο βιολογικός καθαρισμός δεν εγγυάται τη συνολική διαχείριση των αποβλήτων; Είναι ανεξάντλητο το νερό, το πόσιμο και της λάτρας, αν χτίζονται οικοδομές με πισίνες και χωρίς στέρνα; Είναι ανεξάντλητα τα βουνά, αν τα στεφανώσουν ανεμογεννήτριες; Είναι ανεξάντλητες οι αχειροποίητες λες ακρογιαλιές του Αιγαίου ή ακόμα και οι «απέραντοι» ωκεανοί του πλανήτη, όταν τα πλαστικά κυριεύουν τους βυθούς τους;Για να μιλήσουν για όλα αυτά την Παρασκευή 27 και το Σάββατο 28 του μηνός στη Σίφνο, άνθρωποι με γνώση και εμπειρία οργανώνουν ένα εργαστήριο με αντικείμενο σκέψης και δράσης το εύθραυστο τοπίο του νησιού τους, με την πλούσια φυσική, πνευματική, αγροτική, οικιστική κληρονομιά και καλεσμένους από τα άλλα τραγουδημένα νησιά του Αιγαίου, την Κύθνο, τη Σέριφο, την Αμοργό, την Πάρο, τη Νάξο, τη Μύκονο, την Τήνο, τα Κουφονήσια. Αρχιτέκτονες, μηχανικοί, αρχαιολόγοι, περιβαλλοντολόγοι, γεωλόγοι, επαγγελματίες, έμποροι, καθηγητές, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και οργανώσεων για το περιβάλλον θα θέσουν το κεντρικό ζήτημα «των ορίων αντοχής των ελληνικών νησιών» με τα νέα δεδομένα ενός μαζικού τουρισμού, για να προτείνουν δράσεις που θα καθορίσουν σε έναν βαθμό προς τα πού να πάει η αλλαγή που βιώνεται από όλους, πριν τα περιθώρια της ομορφιάς στο νησί τους προσβληθούν από τον ιό της βουλιμικής «ανάπτυξης». Ας τους ακούσουμε.

Πηγή : https://www.efsyn.gr/